Heel soms zit ik in een leesdipje. Dan heb ik per ongeluk een paar boeken gepakt, dit toch niet zo fijn geschreven waren zoals ik gewend ben. Graag lees ik boeken die ik niet weg wil leggen. Gelukkig was Vogeleiland weer zo'n heerlijke thriller die ik in één adem uit wilde lezen.
Het verhaal zou zomaar echt gebeurd kunnen zijn. Wie heeft er een dubbelleven waar we niets van weten? De buurman? Die man op straat? In dit boek heeft iemand in ieder geval iets te verbergen en dat is niet zomaar iets kleins.
Hoe het mogelijk is dat je toch een beetje mee gaat leven met de slechterik en hoopt dat hij niet ontdekt wordt, is bijna onmogelijk en toch lukt het de schrijver.