De politiek van het kleinste kwaad - Bart van der Boom
De Nederlandse Joden werden tijdens de Duitse bezetting geïsoleerd van de rest van de maatschappij, in een getto zonder muren. Dat getto werd in opdracht van de Duitsers bestuurd door de Joodse Raad. Die begon zijn bestaan in februari 1941 met een oproep aan de Amsterdamse Joden om hun wapens in te leveren.
Naarmate ze meer boeken uitbracht, werden haar verhalen ook steeds persoonlijker. En met dit vierde boek geeft Rombouts een inkijkje in hoe ze de controle over haar leven probeert te houden als ze verliefd wordt op iemand op het werk.
Het is een boek waardoor je leert omdenken. Zelfs de ergste dingen kan je overleven en ook nog met een fijn zelfbeeld. In 12 lessen die je leven kunnen redden leer je dat alles anders kan. Edith Eger verandert zelfs ellende tot een geschenk. Ook van ellendige situaties leer je, Edith geneest je met haar woorden en inzichten.
Zelf vind ik dit zo'n boekje dat steeds weer openslaat en zelfs wat regels van wilt arceren (dat mag niet in een biebboek!! dus leen het en schaf het daarna aan als je het net zo'n waardevol boekje vind als ik)
Mijn vaders hand was voor mij al geen bekende wereld, omdat het over de vreselijke hartverscheurende jeugd van Bart gaat. Hartritme gaat over zijn rock & roll leven, over Herman Brood, drugs, het nachtleven, het leven van een schrijver, een bekende Nederlander en de dood. Behalve het laatste heb ik niet zoveel met deze onderwerpen. Vriendschap, familie, de dood en hond Bril, lopen als rode lijnen door dit boek.
Damaya, een jong meisje dat wordt getraind om het Koninkrijk te dienen; Syenite, een ambitieuze jonge vrouw die zich verplicht moet voortplanten met haar verbitterde en angstaanjagende mentor; en Essun, een moeder die op zoek is naar de vader die haar zoontje vermoordde en hun dochter ontvoerde vlak nadat een nieuw Seizoen een diepe kloof door het land trok.
Op jonge leeftijd werd ik door mijn moeder verplicht om "Christiane F." en "Het verrotte leven van Floortje Bloem" (Yvonne Keuls)" te lezen. Beide meisjes gaan ten onder aan drugs en prostitutie. Dit deed mijn moeder prima, want ik ben mijn hele leven bang om verslaafd te raken of om op het verkeerde pad terecht te komen. Ik wist door het leven van de boeken dat niet iedereen leefde zoals wij. Door te lezen krijg je zicht in andere werelden. Dank je mam.
Het lezen van Floortje Bloem was geen straf, want het zware onderwerp las makkelijk weg. Zo ook met Gemmetje Victoria. Yvonne Keuls zet door te schrijven met veel humor, de mensen zo echt mogelijk neer. Dit zorgt voor fijne leeskost.
De Hebban Thrillerprijs is geen publieksprijs, maar een lezersjuryprijs. Eerdere winnaars zijn Anya Niewierra met Het bloemenmeisje (2020) en Toni Coppers en Annick Lambert met Val (2021). Dit jaar zijn genomineerd:
Alle fases van rouwverwerking komen in dit boek voor; boosheid, jaloezie, verdriet, schaamte en depressieve gevoelens. Ook leer je dat je door kunt gaan, ook al lijkt het gewone leven zo ver weg.
We zitten weer in de tijd van het herdenken van oorlogsleed en vieren van de bevrijding. Voor wie denkt 'ja, nu weet ik het wel' blijven we ieder jaar verhalen uit die geschiedenishoed tevoorschijn halen. Want ja, we mogen dit nooit vergeten. Zeker nu niet! Dus kijken we naar een documentaire met Diederik van Vleuten, over ons beschamende verleden wat betreft het opnemen van Joodse vluchtelingen. En luisteren we naar de 4-mei lezing van historicus Hans Goedkoop, die ons niet alleen een spiegel voorhoudt maar hem ook fijntjes aan barsten slaat. In Bibliotheekland hebben we onze eigen Diederik en Hans als het gaat om het beschrijven van een deel van die oorlogsgeschiedenis: Mark Deckers.
Het gaat ook over hoe een kind van negen van alles ervaart. Als je tegen een kind zegt: "Flink zijn": hoe moet een kind dat dan doen, wat is flink?
Dit boek las ik in een middagje uit, het is heel vriendelijk geschreven. Op een gegeven moment voel je je de hoofdpersoon. Ik had met haar te doen en ik vind haar stoer.
