Het tumult van de tijd

"Zijn hele carrière heeft de componist moeten buigen voor het regime van de communistische heilstaat waarin hij is opgegroeid. Veel naasten en kennissen zijn door dat regime omgebracht, maar de componist niet. Pas tegen het eind van zijn leven herkent hij ‘de definitieve, onweerlegbare ironie van zijn leven’: ook hem hebben ze vermoord, juist door hem in leven te laten.

Het geluid van de nacht

Onlangs verscheen Het geluk van een wijngaard van de Spaanse schrijfster Maria Duenas. Ik las in de vakantie Het geluid van de nacht, de debuutroman uit 2009 van deze schrijfster. De boeken van Maria Duenas mikken door hun uiterlijk en (Nederlandse) titelkeuze op een groot publiek, en dat verdient het ook. Denk echter niet dat je wordt geconfronteerd met een makkelijk te lezen romantische familiegeschiedenis. De boeken van Duenas hebben daarvoor teveel diepgang en vertellen je zoveel meer dan alleen het verhaal van een vrouw die door vallen en opstaan leert om op eigen benen te staan en te vertrouwen op haar eigen kracht.

Twee katten in de bibliotheek

Kort geleden viel m'n oog op een - voor mij - opvallend boek. Twee eigenwijze kattensnuiten staarden me aan vanaf een opgeslagen oud boek. de titel: Twee katten in de bibliotheek, een verhaal met een staartje. En helemaal onderaan: Waargebeurd verhaal van twee bijzondere katten die het hart van een strenge bibliothecaresse ontdooien. Dus. Ik kocht het boek blind. Voor de zomervakantie. Gewoon, omdat het zo grappig toevallig was. Bibliotheek, katten, streng... dit moest wel een leuk boek zijn.

Jens Henrik Jensen - De Hondenmoorden

Het roept bij mij altijd wat twijfel op als er op de voorkant van een boek staat "De nieuwe thrillersensatie". Helemaal als een Deense schrijver steevast de nieuwe Jussi Adler Olsen wordt genoemd. Maar goed, het hield me niet tegen om 'De Hondenmoorden' van Jens Henrik Jensen te gaan lezen. En of je het nou eens bent met de aanbeveling of niet: voor de liefhebbers van de misdaadliteratuur uit het hoge noorden is dit wel weer smullen...

Cormoran Strike deel drie: Het slechte pad

Cormoran Strike voor de derde keer. Jazeker, want ik kan het niet vaak genoeg zeggen: lezen die detectives van Robert Galbraight, alias van J.K. Rowlings.

Het slechte pad is opnieuw een avontuur van detective Cormoran Strike en zijn assistente Robin Ellacott. Begon Robin in Koekoeksjong als secretaresse, inmiddels is ze opgeklommen tot assistente. Tenminste dat is de bedoeling. Als ze echter een aan haar geadresseerd afgehakt been ontvangt willen zowel Cormoran als verloofde Mat dat ze zich voorlopig niet meer kantoor vertoont.

Spreek als TED: de negen geheimen van de beste sprekers ter wereld

TED is een wereldwijd fenomeen dat de beste sprekers ter wereld bij elkaar brengt op een jaarlijkse vierdaagse bijeenkomst in Californië. Sprekers worden uitgenodigd om in maximaal 18 minuten "de presentatie van hun leven" te geven over hun gebied van expertise, over een bepaald project, of iets waarvan zij vinden dat het een idee is dat verspreid moet worden.

Sinds TED in 2006 online is gegaan met TED.com is de site meer dan een miljard keer bezocht en kijken dagelijks 1,5 miljoen mensen de presentaties. Maar wat maakt sommige TED-presentaties nou extra bijzonder? In Spreek als TED worden de 9 ingrediënten geanalyseerd die alle succesvolle TED-prestaties gemeen hebben.

Het vergeten kamp - Pauline Kok-Schurgers

Weer een boek waar ik stil van word. En voor de zoveelste keer realiseer ik mij hoeveel geluk ik heb dat ik nog geen oorlog aan den lijve ondervonden heb.
Het vergeten kamp van Pauline Kok-Schurgers is het persoonlijke verhaal van de schrijfster in een Jappenkamp in Indonesië. Pauline groeit op tussen twee culturen. Haar Nederlandse ouders zijn op Sumatra gaan wonen. Pauline groeit daar vredig op totdat het Nederlandse leger zich in 1942 overgeeft aan het Japanse leger. Pauline is 9 als ze samen met haar twee kleinere zusjes, broertje en moeder in een kamp terecht komt.

De avonturen van Alice in wonder/spiegelland

Er zijn een paar van die klassiekers die iedereen van huis (of school) uit wel heeft meegekregen. In ieder geval van naam. Vaak met populaire even beroemde verfilmingen. Maar heeft iedereen die boeken ook echt gelezen? Ik moet bekennen dat Alice in Wonderland voor mij zo'n klassieker is. Natuurlijk ken ik die! Van Lewis Carroll! Met de kat, het konijn, Humptie Dumptie... Maar gek genoeg had ik het boek nog nooit gelezen. Foei. Daar kwam snel verandering in met het ontdekken van dit prachtige dubbelboek.

Jo Nesbo zonder Harry Hole

Ik vind Jo Nesbo een begenadigd schrijver. Hij heeft ervoor gekozen thrillers te schrijven en daar is hij heel erg bekend mee geworden. Vooral zijn boeken met Harry Hole in de hoofdrol zijn stuk voor stuk bestsellers. Ik kan me voorstellen dat je als schrijver wel eens iets anders wilt. Jo Nesbo heeft Bloed op sneeuw geschreven. Zonder Harry, en sterker nog, de hoofdpersoon is geen politieman of iemand anders aan de, zeg maar, 'goede' kant. Nee, Nesbo kiest voor een huurmoordenaar.

Hoe ik talent voor het leven kreeg - Rodaan Al Galidi

Het asielzoekerscentrum als een vergeetplaats voor ‘probleemgevallen’. Stel je een gebouw voor met honderden mensen erin; die veroordeeld zijn tot nietsdoen, zich melden en wachten op post van de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND). Sommigen worden moe, depressief, lethargisch, gek van het lange wachten of maken zelfs een eind aan hun leven. Schrijver en dichter Rodaan Al Galidi verbleef negen jaar in een asielzoekerscentrum. In zijn boek Hoe ik talent voor het leven kreeg vertelt Al Galidi hoe het leven er in Nederland aan toegaat vanaf het moment dat je asiel aanvraagt op Schiphol.

Philip Glass, maar dan anders

Ik schreef al twee maal eerder op dit blog over mijn liefde voor de muziek van Philip Glass. Vandaag komt er weer een bericht bij. De cd was al een tijdje uit, maar ik heb hem pas sinds kort in huis en draai sindsdien bijna niks anders meer. De herkenbare cadans van Philip Glass draagt me de hele dag en de dromerige klanken van harpiste Lavinia Meijer maken dat ik er op dit moment even geen genoeg van krijg. Volgens mij een perfecte mix, die twee.

Levi Parham - These American Blues

Yes! Dit is er weer eentje... 'These American Blues' van Levi Parham maakt grote kans om aan het eind van het jaar nóg een keer genoemd te worden op dit blog. Maar ik kan niet wachten tot december met het delen van mijn enthousiasme voor deze plaat.
Ik weet niet eens meer precies waar ik er voor het eerst op gewezen werd, maar heb 'm direct besteld bij onze lokale beste platenbaas van Nederland, met de opmerking "Hier ga je er veel van verkopen!"
En ook dat lijkt een juiste voorspelling...

Het stof dat van dromen valt

Louis de Bernières heeft met Het stof dat van dromen valt een roman geschreven die leest als een televisieserie. Als je een liefhebber bent van Downton Abbey dan zul je zeker van dit boek genieten.

Maar er is meer wat dit boek tot een bijzondere roman maakt. Bijvoorbeeld de manier waarop het boek is samengesteld: een aaneenschakeling van korte belevenissen van de verschillende personages, weergegeven op de manier waarop je verwacht dat ze het zelf zouden vertellen. De loopgraafsoldaat gebruikt natuurlijk een andere toonzetting en woordkeuze dan een romantische jongedame van goede komaf.