Nelson Mandela: 15 lessen over leven, liefde en leiderschap

Nelson Mandela was een bijzondere man, zoveel wist ik wel. Maar hoe bijzonder, daar had ik dan weer geen idee van. Ik heb het boek Nelson Mandela: 15 lessen over leven, liefde en leiderschap in één ruk uitgelezen. Het bevat inspirerende levenslessen over o.a. moed, leidinggeven, basisprincipes hebben en het goede in anderen zien.

Het is gebaseerd op het zijn leven waarin hij deze principes met groot succes toepaste in zijn strijd tegen de apartheid en na 27 jaar gevangenschap in 1994 de eerste zwarte president van Zuid-Afrika werd.

Zin - Sophie Fontanel

Deze zomer stond voor mij wederom in het teken van mijn vakantie in ‘Viva la France’. En zoals met elke vakantie het geval is, in ieder geval voor mij, heb ik het ook dit jaar dubbel en dwars verdiend. Bleh!!! Met het schrijven van voorgaande zin word ik licht onpasselijk. Ik zal kort uitleggen waarom. Deze zin doet namelijk voorkomen alsof we alleen maar op vakantie mogen wanneer we voorafgaand aan deze vakantie hebben gebuffeld, hebben geleden, op ons tandvlees hebben gelopen. Ik zal het je nog sterker vertellen. Ik “verdien” altijd wel een vakantie, los van de werkdruk, de levensmisère. Gewoon omdat ik er een beter mens van/door word: het opdoen van nieuwe ervaringen, nieuwe culturen, nieuwe mensen. En ja, ook simpelweg gewoon omdat ik er ‘zin’ in heb.

Ondernemend geluk

Boeddhisten weten het al jaren: geluk is het hoogste goed. Niet geld, geen faam, noch succes, schoonheid of jeugd. Nee, dat alles valt in het niet bij geluk. Zij weten hoe groot de kracht van geluk is.
Sta JIJ wel eens stil bij het belang van geluk in je leven? En wat doe jij om gelukkig te zijn? Want geluk of je gelukkig voelen, ontstaat niet vanzelf. Om je gelukkig te voelen moet je vaak iets doen.
Clara den Boer heeft, samen met Ton Constandse (fotograaf) het boek Ondernemend geluk gemaakt. Want Clara den Boer heeft een missie: mensen minder vanuit angst en meer vanuit de potentie laten leven.

Horizon City - Jaap Scholten

Voor me ligt Horizon City van Jaap Scholten. Op het schutblad staat: voor Monic, hinaus ins feindlichen leben, Jaap Scholten. Het is geen erg duidelijk handschrift en het heeft me wat tijd gekost het te ontcijferen. Toen ik bedacht dit het wel moest zijn heb ik me vervolgens tot pakweg tweederde van het boek afgevraagd wat de schrijver met deze toch wel enigszins mysterieuze tekst bedoelt. Maar dan wordt het duidelijk. Ik zal het niet verklappen, maar het geeft een extra dimensie aan het toch al bijzondere feit dat ik met een gesigneerd exemplaar van Horizon City in mijn hand sta.

Het geheim van de schrijver - Renate Dorrestein

 ‘Alles wat opkomt in het hoofd van de schrijver, kan werkelijkheid worden- mits hij weet wat hij doet….Zo ben ik ooit begonnen: door het schrijven van fictie wilde ik mij bevrijden uit de ketenen van het alledaagse….’, aldus een paar fragmenten uit de inleiding van ‘Het geheim van de schrijver’ van Renate Dorrestein.
In dit boek geeft Dorrestein een deskundige en geestige doorkijk achter de schermen van het fictie schrijven. De technische aspecten en de eigen ervaringen weet zij kunstig en los door elkaar  te weven. Volgens de achterflap is het  een handboek voor beginnende prozaschrijvers, maar het is even goed een handboek voor gevorderde fictieschrijvers; én een boek voor wie beter verhalen wil lezen.

Spring, summer, fall, winter... and spring

Ik ben de zomervakantie ingedoken met een hele stapel films. Om m'n bieblogvoorraad bij te werken. Dat wordt dus smullen hier de komende maanden. Je bent vast gewaarschuwd. Ik begin dit nieuwe seizoen maar met de laatste film die ik zag, want oh oh, wat een pareltje. Een spirituele reis door de  seizoenen van het leven: Spring, summer, fall, winter... and spring, van de Zuid Koreaanse regisseur Kim Ki-duk.

De filosofie van de heuvel – Ilja Leonard Pfeijffer

“Ik loop al tegen de 60”. Dat zeg ik nog nét niet, al is dat best wel op zijn plaats als je over enkele maanden de 58 bereikt. Maar ik kan het nog niet over mijn lippen krijgen, het klinkt zo ontzettend gezapig. Vooral de ondertoon van “ach, en wat zal je dan nog! Niet al te moeilijk meer doen, gewoon rustig aan je dagelijkse dingetjes doen en vooral niet teveel meer willen”.
Brrrr, alsof ik levend dood zit te gaan. Bepaald niet mijn ideale leefstijl.
Dus, het moet anders, maar hoe. Hoe word ik straks een beetje leuk 60….

De taal van mr. Jip van Harten en dr. Janneke Bavelinck

Ken je het verhaal van de spitsstrook bij Hoevelaken? Die jarenlang dicht bleef omdat het ministerie een uitspraak van de Raad van State niet begreep?
Wist je dat de helft van de mensen met een eigen huis denkt dat ze met een aflossingsvrije hypotheek alleen rente hoeven te betalen? En dat ze hun lening niet hoeven terug te betalen?
Het ligt niet aan die ‘incompetente’ ambtenaren of die ‘domme’ huiseigenaren dat zij de rechter of hun bank niet begrijpen. Het ligt aan de taal van de teksten van overheden en bedrijven, die vaak abstract, onnauwkeurig en onbegrijpelijk is.

Dit zijn de namen

De zomervakantie is achter de rug. Drie weken heb ik doorgebracht in mijn geliefde Italië. Ja, ik zal het meteen maar zeggen, ook wij hadden te maken met een weerbeeld dat door de Italianen niet werd begrepen: regen in de zomer. Wij vonden het overigens nogal meevallen. Bovendien was ik 'Dit zijn de namen' van Tommy Wieringa aan het lezen en, vergeleken met de tocht van de groep vluchtelingen die Wieringa beschrijft, is kamperen in de regen in een tentje een luxe aangelegenheid.

Joe Henry - Invisible Hour

Om deze prachtige plaat kun je niet heen. Zo. Dat staat er. Joe Henry maakte met 'Invisible Hour' weer een absolute top-cd. Al vanaf eind jaren 80, begin jaren 90 volg ik Joe Henry: als zanger en muzikant, maar later ook zeker als producer. Het album 'Shuffletown' is nog altijd één van mijn favorieten; 'Reverie' eindigde in mijn jaarlijstje van 2011 en ook deze nieuwe plaat duikt vast weer op aan het eind van het jaar.
Toegegeven, je moet een beetje houden van zijn stemgeluid en manier van zingen. Maar als dat je bevalt, heeft de muziek je in no time te pakken.

La vie d'une autre

Misschien ken je het wel. Je wordt wakker na een avond flink doorhalen, je kunt je niks meer herinneren van dat feestje, en je vrienden doen ineens heel raar tegen je. Heb je iets doms gedaan ofzo? Met het gegeven van geheugenverlies kun je interessante films maken, ik zag er al een paar. In La vie d'une autre kiest de schrijver voor een extreem geval. Een vrouw wordt op een ochtend wakker en is ineens 15 jaar opgeschoven in de tijd. Haar laatste herinnering is van de avond dat ze de liefde van haar leven ontmoet. Die eerste vonk, het eerste vrijen, dat gevoel van eeuwig geluk. Ze is weer 25 en verliefd.

Op Zoek Naar Julia - Jonathan Hull

Jonathan Hull is hoofdredacteur van Time Magazine en het boek 'Op Zoek Naar Julia' is zijn debuut. De hoofdpersoon van het boek, de Amerikaan Patrick Delaney, heeft als jongeman gevochten in de Eerste Wereldoorlog. Die periode is de eerste verhaallijn. Patrick raakt bevriend met Daniël, die sneuvelt aan het eind van de oorlog. Via Daniël komt hij tien jaar later Julia tegen, Daniëls verloofde; er ontstaat een romance tussen Patrick en Julia – de tweede verhaallijn.

Dit alles wordt verteld vanuit de derde lijn: het heden, waarin Patrick een oude man is die in een  bejaardenhuis woont en nog steeds worstelt met (geestelijke) littekens van toen.

Love In The Time Of Cholera

Spaanse les. We lezen een verhaal over Javier Bardem, in het Spaans uiteraard. Ik weet weinig van acteurs en hun rollen, heb me er nooit zo in verdiept en me er uiteindelijk maar mee verzoend dat ik dit simpelweg niet kán onthouden. En eerlijk gezegd, misschien is het ook wel een kwestie van net iets te weinig interesse hierin. Maar wonderlijk genoeg herkende ik deze acteur wél onmiddellijk en was de link naar de hoofdrol in een werkelijk prachtige film direct gelegd: 'Mar Adentro'.
Deze film, ooit gezien in het Filmhuis in Hengelo, trof me regelrecht in het hart. En wel zodanig dat ik na afloop heb gevraagd of ik de filmposter mocht hebben. En zo kon ik thuis de beelden nog maandenlang dichtbij me houden.