Het geheim van de schrijver - Renate Dorrestein

 ‘Alles wat opkomt in het hoofd van de schrijver, kan werkelijkheid worden- mits hij weet wat hij doet….Zo ben ik ooit begonnen: door het schrijven van fictie wilde ik mij bevrijden uit de ketenen van het alledaagse….’, aldus een paar fragmenten uit de inleiding van ‘Het geheim van de schrijver’ van Renate Dorrestein.
In dit boek geeft Dorrestein een deskundige en geestige doorkijk achter de schermen van het fictie schrijven. De technische aspecten en de eigen ervaringen weet zij kunstig en los door elkaar  te weven. Volgens de achterflap is het  een handboek voor beginnende prozaschrijvers, maar het is even goed een handboek voor gevorderde fictieschrijvers; én een boek voor wie beter verhalen wil lezen.

Spring, summer, fall, winter... and spring

Ik ben de zomervakantie ingedoken met een hele stapel films. Om m'n bieblogvoorraad bij te werken. Dat wordt dus smullen hier de komende maanden. Je bent vast gewaarschuwd. Ik begin dit nieuwe seizoen maar met de laatste film die ik zag, want oh oh, wat een pareltje. Een spirituele reis door de  seizoenen van het leven: Spring, summer, fall, winter... and spring, van de Zuid Koreaanse regisseur Kim Ki-duk.

De filosofie van de heuvel – Ilja Leonard Pfeijffer

“Ik loop al tegen de 60”. Dat zeg ik nog nét niet, al is dat best wel op zijn plaats als je over enkele maanden de 58 bereikt. Maar ik kan het nog niet over mijn lippen krijgen, het klinkt zo ontzettend gezapig. Vooral de ondertoon van “ach, en wat zal je dan nog! Niet al te moeilijk meer doen, gewoon rustig aan je dagelijkse dingetjes doen en vooral niet teveel meer willen”.
Brrrr, alsof ik levend dood zit te gaan. Bepaald niet mijn ideale leefstijl.
Dus, het moet anders, maar hoe. Hoe word ik straks een beetje leuk 60….

De taal van mr. Jip van Harten en dr. Janneke Bavelinck

Ken je het verhaal van de spitsstrook bij Hoevelaken? Die jarenlang dicht bleef omdat het ministerie een uitspraak van de Raad van State niet begreep?
Wist je dat de helft van de mensen met een eigen huis denkt dat ze met een aflossingsvrije hypotheek alleen rente hoeven te betalen? En dat ze hun lening niet hoeven terug te betalen?
Het ligt niet aan die ‘incompetente’ ambtenaren of die ‘domme’ huiseigenaren dat zij de rechter of hun bank niet begrijpen. Het ligt aan de taal van de teksten van overheden en bedrijven, die vaak abstract, onnauwkeurig en onbegrijpelijk is.

Dit zijn de namen

De zomervakantie is achter de rug. Drie weken heb ik doorgebracht in mijn geliefde Italië. Ja, ik zal het meteen maar zeggen, ook wij hadden te maken met een weerbeeld dat door de Italianen niet werd begrepen: regen in de zomer. Wij vonden het overigens nogal meevallen. Bovendien was ik 'Dit zijn de namen' van Tommy Wieringa aan het lezen en, vergeleken met de tocht van de groep vluchtelingen die Wieringa beschrijft, is kamperen in de regen in een tentje een luxe aangelegenheid.

Joe Henry - Invisible Hour

Om deze prachtige plaat kun je niet heen. Zo. Dat staat er. Joe Henry maakte met 'Invisible Hour' weer een absolute top-cd. Al vanaf eind jaren 80, begin jaren 90 volg ik Joe Henry: als zanger en muzikant, maar later ook zeker als producer. Het album 'Shuffletown' is nog altijd één van mijn favorieten; 'Reverie' eindigde in mijn jaarlijstje van 2011 en ook deze nieuwe plaat duikt vast weer op aan het eind van het jaar.
Toegegeven, je moet een beetje houden van zijn stemgeluid en manier van zingen. Maar als dat je bevalt, heeft de muziek je in no time te pakken.

La vie d'une autre

Misschien ken je het wel. Je wordt wakker na een avond flink doorhalen, je kunt je niks meer herinneren van dat feestje, en je vrienden doen ineens heel raar tegen je. Heb je iets doms gedaan ofzo? Met het gegeven van geheugenverlies kun je interessante films maken, ik zag er al een paar. In La vie d'une autre kiest de schrijver voor een extreem geval. Een vrouw wordt op een ochtend wakker en is ineens 15 jaar opgeschoven in de tijd. Haar laatste herinnering is van de avond dat ze de liefde van haar leven ontmoet. Die eerste vonk, het eerste vrijen, dat gevoel van eeuwig geluk. Ze is weer 25 en verliefd.

Op Zoek Naar Julia - Jonathan Hull

Jonathan Hull is hoofdredacteur van Time Magazine en het boek 'Op Zoek Naar Julia' is zijn debuut. De hoofdpersoon van het boek, de Amerikaan Patrick Delaney, heeft als jongeman gevochten in de Eerste Wereldoorlog. Die periode is de eerste verhaallijn. Patrick raakt bevriend met Daniël, die sneuvelt aan het eind van de oorlog. Via Daniël komt hij tien jaar later Julia tegen, Daniëls verloofde; er ontstaat een romance tussen Patrick en Julia – de tweede verhaallijn.

Dit alles wordt verteld vanuit de derde lijn: het heden, waarin Patrick een oude man is die in een  bejaardenhuis woont en nog steeds worstelt met (geestelijke) littekens van toen.

Love In The Time Of Cholera

Spaanse les. We lezen een verhaal over Javier Bardem, in het Spaans uiteraard. Ik weet weinig van acteurs en hun rollen, heb me er nooit zo in verdiept en me er uiteindelijk maar mee verzoend dat ik dit simpelweg niet kán onthouden. En eerlijk gezegd, misschien is het ook wel een kwestie van net iets te weinig interesse hierin. Maar wonderlijk genoeg herkende ik deze acteur wél onmiddellijk en was de link naar de hoofdrol in een werkelijk prachtige film direct gelegd: 'Mar Adentro'.
Deze film, ooit gezien in het Filmhuis in Hengelo, trof me regelrecht in het hart. En wel zodanig dat ik na afloop heb gevraagd of ik de filmposter mocht hebben. En zo kon ik thuis de beelden nog maandenlang dichtbij me houden.

The Lego movie

Dit is al de tweede keer dit jaar dan ik over Lego blog! Even voor de duidelijkheid: ik ben geen nerd met een zolderkamer vol legosteentjes maar het is gewoon toeval hoor. Mijn vorige blog over het boek Steen voor steen ging over de innovatiekracht van Lego waardoor het nu een van de grootste speelgoedproducenten ter wereld is.

En die Lego innovatie slaat weer toe met The Lego movie! Een hilarische animatiefilm waarin alle legofiguren en werelden voorbijkomen, die leuk is voor alle leeftijden en met een krankzinnig verhaal dat helemaal voldoet aan het credo van Lego: "je fantasie is de enige beperking".

De grote eeuw - Jean Guillou

Hét grote voordeel dat je pas bij het derde deel een geweldige serie ontdekt, is dat je heerlijk kunt blijven doorlezen. En dat was zeker het geval bij de De grote eeuw, waarin Jan Guillou op meesterlijke wijze de geschiedenis van de twintigste eeuw vertelt aan de hand van het leven van drie broers, twee wereldoorlogen en één eeuw. Het verhaal begint met De Bruggenbouwers, gevolgd door Dandy uit het Noorden en met Tussen rood en zwart als derde deel.
In De Bruggenbouwers beschrijft hij het leven van drie broers die in een arm vissersgezin in Noorwegen opgroeien.

La meglio gioventù

Ruim twee jaar geleden beloofde ik te zullen schrijven over La meglio gioventù. nu is het dan zover. La Meglio Gioventù is een familie epos. Een familie epos, zoals alleen de Italianen (of laat ik zeggen de Latijnse landen) dat kunnen maken. Twee jaar geleden keek ik Novecento, ook een familie epos, lopend tot net na de Tweede Wereldoorlog. La Meglio Gioventù gaat verder waar Novecento eindigt. Wat tijd betreft dan, want het gaat om twee totaal verschillende verhalen.

Kom naar huis - Julie Kibler

Julie Kibler baseerde haar debuutroman Kom naar huis op haar eigen familiegeschiedenis, waarin haar oma verliefd werd op een zwarte man in een tijd en omgeving die een relatie tussen hen onmogelijk maakte. Een boek dat in een historisch perspectief romantiek en burgerrechten aan elkaar koppelt. Rassenscheiding speelt een grote rol in het verhaal. Zoveel ellende alleen omdat je huidskleur anders is. Wat het nog onbegrijpelijker maakt is dat iets wat in de ene staat strafbaar is, in de andere staat al jaren is toegestaan. En wat Isabelle doet opmerken: "Wie had kunnen denken dat ongeveer een kilometer over het water zo'n verschil kon maken?"