Hoogteverschillen - Julian Barnes

Hoogteverschillen van Julian Barnes is een liefdesverhaal van hemzelf en Pat Kavanagh.
Op schitterende wijze schrijft Barnes over het verlies van de liefde van zijn leven. 'Verdriet verandert de structuur van de tijd, zijn lengte, zijn weefsel. De ene dag betekent niets meer dan de andere, dus waarom zijn ze dan onderscheiden en van andere namen voorzien? Het verandert ook de structuur van de ruimte. Je bent een nieuw gebied binnengegaan'.

Dertig jaren waren ze samen. Vier jaar na haar dood schreef hij met Hoogteverschillen een 'in memoriam'. Maar het is geen herdenking geworden in traditionele zin. Barnes geeft geen details over hun relatie, hij noemt niet eens haar naam. De essentie van hun relatie beschrijft hij als volgt: 'We zijn dertig jaar samen geweest. Ik was tweeëndertig toen we elkaar leerden kennen, tweeënzestig toen ze stierf. Het hart van mijn leven, het leven van mijn hart'.

De wereld veranderde voor hem door haar 'Je voegt twee dingen samen die nog niet eerder zijn samengevoegd. En de wereld is veranderd'. Zo begon Barnes dit boek over drie ballonnen en drie liefdes: van Sarah en Fred,  pioniers van de ballonvaart, van Nadar en zijn vrouw, en van Julian en Pat. Bijzonder hoe Barnes het beschrijven van zijn verlies, de woede, de eenzaamheid, de onhandige reacties van de mensen om hem heen weet te koppelen aan een geschiedenis van de ballonvaart en de luchtfotografie. En vooral ook ontroerend hoe hij zoiets verdrietigs zo mooi kan verwoorden.

Reserveer hier Hoogteverschillen in onze catalogus

Stadsdichter: Vrijheid 1, Vrijheid 2, Vrijheid 3 - John Heymans

VRIJHEID

Wie houdt ons tegen om terug te gaan
naar de dagen, zo ver van ons vandaan

inmiddels, vredig de plekken in het bos,
de paden langs de bomen, waar onze

honden uitgelaten sporen zoeken, en wij
in alle rust er achteraan, luisterend naar

de vogels, hooggestemd gezang dat, als
het ophoudt, een ogenblik stil, doodstil al

die soldaten oproept, wederom hier, nabij
de bevrijding,- oude geschiedenis tot leven.

VRIJHEID (2)

Niemand houdt ons tegen om te kijken,

met gesloten ogen, hoe hij terugkeerde

uit de oorlog, alles overleefd, de kampen,

de lange marsen, maar de slagvelden nog

steeds in zijn hoofd, strompelend ging hij

voort, langs weggevaagde wijken, plaatsen

waar uitgebeten bevelen, overal gebroken

lettergrepen, geen woord meer dat heelde,

rokende fabrieken aan de horizon, dolend

bleef hij in gestamel,- niet om aan te zien.

VRIJHEID (3)

Niets houdt ons tegen om na te denken

over het wezen van de hemelse vrede,

de dag dat lotgenoten na ’s lands ontzet

dansten op straat, luidruchtig vlagvertoon,

sterke verhalen alom, volkse samenzang,

liederlijk gewoon, verlost van de duistere

jaren, de vijand weggejaagd, het pad naar

de nieuwe vrijheid lag open: een paradijs

daagde, maar alle beproevingen ten spijt,

veel bij het oude,- altijd nog ergens oorlog .

John Heymans

V staat voor Vergelding

Oké, nog eentje dan. Ik mocht een maand geleden starten met onze serie 'spannende boeken' en sluit hem op deze eerste dag van de niet meer zo spannende maand graag af. Ik herinnerde me namelijk dat er toch één spannende boekserie is waar ik wel degelijk fan van ben, en dat ik het laatste deel uit die serie nog steeds niet had gelezen. Een beetje een slapende fan dus. Ik schreef er bijna vijf jaar geleden ook al over op dit blog, maar deze nieuwe ervaring is zo anders, dat ik het er toch nog een keer op waag.

Ik las dus de laatste Sue Grafton over Kinsey Millhone: V staat voor Vergelding. Met nog altijd dezelfde alleenstaande en soms eigenwijze privédetective Kinsey, die zich als een pitbull in een zaak kan vastbijten als ze denkt dat ze het bij het rechte eind heeft. Of als ze het niet uit kan staan dat ze de puzzelstukjes niet op de juiste manier in elkaar gelegd krijgt. Dit keer wordt ze door een rouwende man ingehuurd, die niet geloofd dat z'n verloofde zelfmoord pleegde. Zoals hij ook niet gelooft dat ze werkte voor een professionele bende winkeldieven, als de puzzelstukjes eenmaal die kant op lijken te vallen. Ondertussen zijn er nog allerlei andere verhaallijnen en personages, die uiteindelijk allemaal met elkaar verweven zijn. Natuurlijk. Er valt weer genoeg te beleven.

Maar toch zit me iets dwars. In m'n vorige blog was ik nog nostalgisch over het feit dat de verhalen zich zo lekker in de jaren tachtig afspelen. Geen mobiel, geen laptop, geen wifi, het leven lijkt veel overzichtelijker. Kinsey's systeem bestaat uit een typemachine met doorslagvel en een set indexkaartjes. Daar komt trouwens wel verandering in, want de boevenbende introduceert in dit boek een eerste computer, jaja. Maar er begint me wel iets anders te storen, of laat ik zeggen op te vallen.

Kinsey bakt er eigenlijk helemaal niks van in dit verhaal. Ze benoemt regelmatig wat ze - achteraf gezien - over het hoofd heeft gezien. Soms snap ik ook niet waarom ze op het ene moment iets zegt of doet waarvan ik denk 'joh, dat is misschien niet zo slim' en op een ander moment niks doet terwijl de deur volgens mij wagenwijd open staat. Ook weet je als lezer eigenlijk al precies hoe het zit, omdat je met alle verhaallijnen en personages mee groeit. Een manier van verklappend schrijven die ik me van de andere delen eigenlijk niet herinner. En goh, het kabbelt toch best wel langzaam voort. Er is uiteindelijk wel een spannende ontknoping, maar ik krijg als lezer veel minder een band met Kinsey dan voorheen. Ze doet d'r ding, wordt tegengewerkt en getreiterd, lost het op, maar zoals ik voorheen weer een periode van haar leven met haar doorbracht, zo voel ik me nu veel meer een toeschouwer. 

Ik vind het gek. Zou ik dan inmiddels zo verwend zijn door de snelheid en het complotdenken van schrijvers als Dan Brown? Of zouden die andere boeken uit deze alfabetserie ook gewoon niet zo best zijn geschreven? Ik weet het niet zeker. Wat ik wel weet is dat Sue Grafton niet echt piepjong meer is en dat ze nog vier boeken te gaan heeft. Op haar website lees ik dat de W in september 2013 verschijnt. Heel fijn. Voor de rest zou ik haar de tip mee willen geven dat ze een beetje vaart gaat maken met schrijven, op meerdere vlakken! Want dat ik ze gewoon allemaal blijf lezen staat natuurlijk niet ter discussie. Wat dat betreft ben ik van de A staat voor Alles-of-niets.

Reserveer in onze catalogus.

Lisa Unger - Verdronken Hart

De hele maand juni is het de Maand van het Spannende Boek: dit jaar voor de 25e keer! Dat vieren we met een hele maand vlijmscherpe THRILLERBLOGS op ons Bieblog. Speciaal voor deze gelegenheid hebben we onze lezers gevraagd met ons mee te bloggen: hieronder één van de gastbijdragen!

De koningin van de psychologische thriller is terug en hoe!
Emily staat op het punt een beslissing te nemen die desastreuze gevolgen voor haar zal hebben. Ze heeft een baan zonder toekomstperspectieven, zit in een relatie met een man die niet goed voor haar is en voelt dat ze de controle over haar leven langzaam kwijtraakt.
Dan is er Kate, die met behulp van de nagelaten dagboeken van haar tante en haar grootmoeder een roman heeft geschreven over een waargebeurde, tragische liefdesgeschiedenis.
Kate en Emily kennen elkaar niet, maar zijn op weg naar dezelfde bestemming: het idyllische Heart Island, dat het eigendom is van de starre Birdie Burke, de moeder van Kate. Een verschrikkelijke misdaad drijft deze vrouwen tot elkaar op Heart Island, dat een grimmig geheim blijkt te herbergen
'Verdronken hart' is een intense, duistere pageturner over ontwrichte familiebanden, geesten uit het verleden en demonen uit het heden. De kracht van Lisa Unger schuilt in de emotionele lading van het verhaal en de dreiging, die op elke pagina verder wordt opgevoerd. Een ijzersterke psychologische thriller voor de liefhebbers van Camilla Läckberg, Sophie Hannah en Nicci French.

De auteur
Lisa Unger (1970) debuteerde met de thriller 'Mooie leugens', dat een grote bestseller werd. Ze schreef daarna nog de eveneens internationale bestsellers 'Halve waarheden', 'Black-out' en 'Voor jou wil ik sterven'.

Dit is mijn eerste boek van Lisa Unger dat ik gelezen heb en ik ben blij dat ik weer een (tenminste voor mij) nieuwe auteur aan mijn lijstje toe kan voegen. Lisa schrijft vlot en direct en vertelt net genoeg om je eigen fantasie te prikkelen zodat je heerlijk weg kunt dromen.
Kate droomt ook, maar niet van de komende vakantie die ze “verplicht” elk jaar op het eiland van haar ouders moet doorbrengen. Ze heeft afgelopen jaar 2 dingen gedaan die ze aan haar moeder wil vertellen. Ze weet alleen niet hoe ze moet beginnen…
Dan is er Emily, een studente en serveerster die het verkeerde vriendje heeft en de verkeerde beslissing neemt met desastreuze gevolgen.
En dan is er nog een dagboek dat heel veel antwoorden voor je heeft maar Lisa Unger verwerkt het zo mooi in het verhaal dat je op het einde pas weet wat voor geheim er op het eiland zweeft.
Eigenlijk leiden alle draadjes naar Birdy, de moeder van Kate, zij is als een koningin op haar eigen eiland. Zij ontmoet de buurman die op het eiland ernaast woont en vertrouwt hem niet. Of is het eiland de hoofdpersoon?? Die vraag werd ook al gesteld.

Het duurt even voor je alle lijnen van het verhaal bij elkaar hebt gepakt, Lisa Unger neemt hier ook de tijd voor en dan is er het moment dat je dit boek echt niet weg kunt leggen voor je het uit hebt. Het werd bij mij half 3 in de ochtend....
Het plot is goed uitgewerkt en gelukkig schrijft Lisa Unger ook hoe het de personen verder vergaat. Dan weet je wat ze met de titel bedoelde te zeggen.
Een heerlijk boek om te lezen en om in te “verdrinken”. Zeker een aanrader als je van vrouwenthrillers houdt.

Diane Kooistra

Reserveer in onze catalogus

The Killing

Geen boek dit keer, maar een TV-serie.

Huiveringwekkend boeiend vond ik de 20(!) afleveringen van The Killing (Forbrydelsen in het Deens). 20 afleveringen om één moord op te lossen, jawel. Het gaat om een wel erg brute moord op een 19 jarig meisje, dochter van de eigenaar van een verhuisbedrijf en zijn vrouw, en zus van twee jongere broertjes. Enige aanknopingspunt voor de politie is de auto, die onderdeel uit blijkt te maken van een wagenpark van het campagneteam van één van de kandidiaten voor de burgermeestersfunctie in Kopenhagen.

En daarmee zijn de drie verhaallijnen van de 20 afleveringen geschetst: het gezin Birk larsen dat met de vondst van het dode lichaam van hun dochter en de steeds meer naar voren komende afschuwelijke details moet zien om te gaan, het rechercheteam van Kopenhagen onder leiding van Sarah Lund en haar rivaliserende opvolger Jan Meyer, dat steeds op het verkeerde been wordt gezet en het campagneteam van Troels Hartmann, dat met de verkiezing van Troels tot burgermeester een nieuw elan in Kopenhagen wil bewerkstelligen en die te maken krijgen met allerlei onverkwikkelijke campagnestrategieen en dat alles voor slechts één doel.

Dat is wat The Killing zo ontzettend boeiend maakt. Het is de afwisseling van deze drie verhaallijnen die ieder afzonderlijk zo totaal verschillend zijn en zo dicht bij elkaar liggen. Langzaam zie je twee mensen uit elkaar groeien, die zoveel van elkaar houden, maar hun verdriet niet kunnen uiten naar elkaar. Ook de moeilijke zoektocht naar de moordenaar, de belangen die daarbij een rol spelen, de makkelijke manier waarop je een tunnelvisie ziet ontstaan en hoe, ondanks rivaliteit, de bewondering voor elkaars vakmanschap Sarah en Jan dichter bij elkaar brengen is geweldig in beeld gebracht. De strijd om het burgermeesterschap tenslotte kent veel intriges en dubbele agenda's. Wat betekent dit voor een politicus met slechts één doel voor ogen die daarbij ook nog zijn politieke integriteit wil bewaren en die door zijn campagneteam voor soms wel erg moeilijke keuzes wordt gesteld.
Prachtige karakters, stuk voor stuk, en voortreffelijk gespeeld.

Inmiddels is er een seizoen 2 en een seizoen 3 verschenen, maar daar ben ik nu nog niet klaar voor. Het is al weer een aantal weken geleden dat ik de laatste aflevering heb gezien en ik betrap mezelf er met enige regelmaat op dat ik de verschillende scenario's langs ga, die naar voren komen in de serie. Of ze met elkaar kloppen en logisch zijn. Ik kom er niet helemaal uit. Misschien moet ik eerst alle twintig aflevering van seizoen 1 nog eens bekijken. Ik zeg je: dat zal geen straf zijn!

Reseveer in onze catalogus

Nicci French - Bezeten Van Mij

De hele maand juni is het de Maand van het Spannende Boek: dit jaar voor de 25e keer! Dat vieren we met een hele maand vlijmscherpe THRILLERBLOGS op ons Bieblog. Speciaal voor deze gelegenheid hebben we onze lezers gevraagd met ons mee te bloggen: hieronder één van de gastbijdragen!

Een literaire thriller ten top!
Nou kan ik het hier simpelweg bij laten, maar er zullen ongetwijfeld lezers onder jullie zijn die net even wat meer argumentatie nodig hebben dan deze enkele beknopte zin.
Tevens kan ik hier beginnen met het overschrijven van de achterflap, maar om iets letterlijk over te nemen gaat me net even wat te ver en de mensen die dit werkelijk graag willen lezen raad ik een bibliotheek en/of boekenwinkel aan.
Well, here it goes!

'Bezeten van mij' van Nicci French gaat over een jonge vrouw genaamd Alice. Alice heeft het ogenschijnlijk allemaal goed voor elkaar; een lieve vriend, een goede baan en een hechte vriendenkring. Al met al een vrij gestructureerd leven. En dan, na een doodnormale werkdag, loopt ze hém tegen het lijf: bijzonder aantrekkelijke Adam. Vanaf dat moment staat haar leven totaal op zijn kop en laat ze zich onderdompelen in zijn wereld. Alles draait om Adam en haar oude leven lijkt ineens mijlenver bij haar vandaan. Adam is sexy, woest aantrekkelijk en geheimzinnig. Hij is perfect. Te perfect...
Alice raakt dieper en dieper verstrikt in zijn wereld, en wat ze in eerste instantie zo aantrekkelijk aan hem vond wekt bij haar nu een vreemd soort angst aan. Zo gauw ze hem vraagt naar zijn verleden, raakt hij in zichzelf gekeerd of geïrriteerd. Volgens Adam draait het om het nu; zij tweeën in één kamer, genoeg hebbend aan elkaar. Wanneer ze lichtelijk obsessief zelf in zijn verleden gaat wroeten komen er steeds vreemdere dingen aan het licht en intuïtief voelt ze aan dat er iets helemaal fout zit..

Gedurende het verhaal sluipt er een spanning naar binnen die je niet meer loslaat. Het bouwt zich meesterlijk op zoals alleen French dit kan, met absoluut een verrassend plot!

Manon ter Avest

Het boek is ook verfilmd onder de titel 'Killing me softly':

Reserveer in onze catalogus
Reserveer de film in onze catalogus

Verboden te lezen

Ik moet eerlijk bekennen dat ik eigenlijk niet zoveel heb met moderne thrillers, ik vind ze nogal slaapverwekkend en voorspelbaar (o nee, niet weer een seriemoordenaar). Beetje lullig om daar tijdens de Maand van het Spannende boek mee aan te komen, maar het is niet anders. Maar historische thrillers (die afspelen in het verleden of met historische link naar het verleden) vind ik dan vaak wel weer boeiend. En daar zijn er deze maand gelukkig plenty van besproken op onze blog! Ook nu wil ik er graag eentje onder de aandacht brengen: Robert Goddard met Verboden te lezen.

De werkloze Lance Bradley uit Glastonbury krijgt het verzoek van de excentriek zus van zijn oude vriend Rupe om deze te gaan zoeken. Want Rupe lijkt van de aardbodem te zijn verdwenen. Lance gaat met tegenzin op zoek en merkt dat er meer mensen geïnteresseerd zijn in Rupe en vooral in een brief die hij gestolen heeft van zijn Japanse verloofde. De brief bevat een historisch geheim dat zo groot is dat kennisname van de inhoud levensgevaarlijk is. Net als Lance vindt dat het allemaal te link voor hem wordt, is het te laat om zich terug te trekken, want ook op hem wordt er nu jacht gemaakt. Hij moet op reis, een tocht die hem voert naar Berlijn, Japan en Californië. Uiteindelijk leiden alle sporen terug naar Wilderness Farm, nabij Glastonbury, waar in 1963 een mysterieuze moord heeft plaatsgevonden.

Robert Goddard schrijft thrillers met historische elementen (hij heeft geschiedenis in Cambridge gestudeerd) en zijn verhalen zijn vaak gesitueerd in Engelse provinciale dorpjes en stadjes maar kunnen daarna, zoals in Verboden te lezen, ook de hele wereld overgaan in combinatie met veel plotwendingen. Hij schrijft ieder jaar een boek waarvan de meesten in Groot-Brittannië op de bestsellerlijsten terecht komen. De formule die hij vaak gebruikt is die van de eenling die langzaam een geheim of samenzwering ontrafelt met een connectie met het verleden. Robert Goddard houdt er lekker de vaart in en weet mij met zijn verhalen altijd te boeien. Dus probeer hem eens uit!

Reserveer Verboden te lezen in onze catalogus

Zeemansbruid - Judith Visser

Voor mijn gastblog ben ik op zoek gegaan naar een thriller van een Nederlandse auteur. Getuige deze brief  van Alex van Galen, ligt het namelijk nogal gevoelig om buitenlandse thrillers te promoten tijdens de Maand van het Spannende Boek, de maand die dit jaar voor de 25e keer wordt gehouden en ooit in het leven is geroepen om een maandlang de aandacht te vestigen op spannende boeken van eigen bodem. Afijn, daar zit wel wat in natuurlijk.
Mijn keuze ging naar het boek Zeemansbruid van Judith Visser, een van de thrillerauteurs die twee jaar geleden een gastblog heeft geschreven over haar favoriete thriller, hier op dit Bieblog.

RealDoll
De term zeemansbruid slaat - leer ik - op de poppen die matrozen meenemen op hun lange reizen op zee. Zo hebben zij toch nog wat vrouwelijk gezelschap. De zogenaamde RealDoll is daar een extreem realistische vorm van. Ooit zag ik de film Lars and the real girl. Lars gebruikte de pop niet zozeer om zijn seksuele fantasie op los te laten, maar ziet haar zelfs als zijn echte vriendin. Vreemder dan dat wordt het niet... Ik vind het persoonlijk wel intrigerend wat deze poppen bij sommige mensen kunnen losmaken en daarom koos ik voor dit boek.
Het boek gaat over een jongeman die er nogal vreemde fantasieën op nahoudt, die zonder enige rem worden uitgevoerd en tot in de (gore) details worden beschreven. In eerste instantie lijken zijn daden relatief onschuldig te zijn, maar al gauw kom je erachter dat hij geen grenzen kent. De vrouwelijke hoofdrolspeelster gaat op jacht naar deze vrouwonvriendelijke viezerik. Getergd om hem te pakken, maakt ze af en toe wat vreemde keuzes.

Voorspelbaar?
Een origineel thema, maar wel redelijk voorspelbaar geschreven allemaal. Al gauw snapt de lezer hoe het zit en na zo’n 120 pagina’s had het boek al afgelopen kunnen zijn, ware het niet dat er nog een aantal bijzondere plotwendingen voorkomen. Een beetje onnodig en vaak nét wat te toevallig. Moet je tegen kunnen. Waar je ook tegen moet kunnen is de flinke portie lugubere details. Dat maakt het verhaal gelukkig wel spannend. Dit zorgt ervoor dat ik toch wel positief ben. Het verhaal hopt van het ene naar het andere perspectief, constant wisselend met korte hoofdstukken. Dit zorgt ervoor dat het boek zeer goed leesbaar is. Ik ging er echt in sneltreinvaart doorheen. Prima boek voor op vakantie! Toen ik ‘m uit had, was ik echter wel toe aan wat zwaardere kost.

Auke van der Meer

Reserveer in onze catalogus

Nacht in Parijs - Michael Berg

Liefhebbers van series kunnen hun hart ophalen aan de Chantal Zwart serie van Michael Berg. Met het vierde deel, Nacht in Parijs, won Michael Berg dit jaar De Gouden Strop

Wie kan er nou beter dan Michael Berg zelf vertellen waar het boek over gaat.....



Ik moet altijd even wennen als hoofdstukken worden geschreven vanuit verschillende perspectieven. Hier vertellen zowel Chantal, Naomi, de mysterieuze moordenaar als waarnemend hoofdcommissaris Auguste Jarre hun verhaal. En het waarom van de dagboekfragmenten van mevrouw Andrée Giraud werd gelukkig gaandeweg het verhaal ook duidelijk.

De vaart zit er wel meteen in;  filmisch, spannend met telkens weer onverwachte situaties en lekker snel geschreven. Michael Berg haalt er actuele Franse thema’s bij; ultrarechtse politici, Roma-zigeuners en rokkenjagende politici en corruptie en doofpotten spelen een grote rol. Ietsje teveel van het goede maar dat mocht de leespret niet drukken. En een spectaculair einde op de place de Caroussel met een onverwachte  dader.

Nacht in Parijs is het eerste boek van Michael Berg dat ik gelezen heb. Maar daar gaat verandering in komen. Het boek is heel goed zelfstandig te lezen zonder dat je de eerste drie delen met Chantal Zwart hebt gelezen. Aanraders voor in de vakantiekoffer!

De eerste drie boeken van Michael Berg rond radioreporter Chantal Zwart zijn Twee zomers, Blind vertrouwen en Een echte vrouw

Reserveer hier Twee zomers in onze catalogus
Reserveer hier Blind vertrouwen in onze catalogus
Reserveer hier Een echte vrouw in onze catalogus
Reserveer hier Nacht in Parijs in onze catalogus

De Dag Van De Jakhals - Frederick Forsyth

De hele maand juni is het de Maand van het Spannende Boek: dit jaar voor de 25e keer! Dat vieren we met een hele maand vlijmscherpe THRILLERBLOGS op ons Bieblog. Speciaal voor deze gelegenheid hebben we onze lezers gevraagd met ons mee te bloggen: hieronder één van de gastbijdragen!

De omloopsnelheid van een boek is hoog. Zeker als het om een thriller gaat. Elke twee dagen verschijnen er drie nieuwe titels. Ze zijn stuk voor stuk meeslepend, meedogenloos en majestueus. Volgens hun uitgeverijen. Maar van de meeste zie of hoor je na enkele weken niets meer. Soms jammer, vaak terecht. Een thriller die werkelijk beklijft, die je probleemloos om het jaar kunt herlezen, die kom je maar weinig tegen. De dag van de Jakhals is zo’n boek. Met dit meesterwerk debuteerde de Brit Frederick Forsyth (1938) in 1971. Hij overtrof zichzelf nooit meer.

Aanslag
Het verhaal speelt zich af in 1962. De Franse generaal Charles de Gaulle heeft zojuist een door de Organisation de l'Armée Secrète georganiseerde aanslag overleeft. De OAS is vastbesloten een nieuwe poging te doen om hem voor eeuwig het zwijgen op te leggen. Hiervoor schakelen ze een feilloze huurmoordenaar in, slechts bekend onder de naam ‘de Jakhals’. Door de minutieuze voorbereiding van de Jakhals kan de aanslag niet mislukken. Maar ook de Franse politie is met een zeer gedegen speurtocht bezig. De Jakhals is hen echter steeds een stap voor, waardoor ze geen enkele kans van slagen hebben. Of ziet hij toch iets over het hoofd?

Frustratie
De dag van de Jakhals ontstond vanuit een (financiële) frustratie. Als journalist maakte Forsyth vaak ruzie met zijn opdrachtgevers, waardoor een chronisch tekort aan inkomsten ontstond. Als lezer ergerde hij zich aan het gebrekkige onderzoek dat voorafging aan de meeste thrillers. Hij besloot van zijn noden een deugd te maken en schreef in slechts enkele weken zijn angstig realistische debuut. Het boek werd met anatomische precisie samengesteld. ‘Elk detail moest kloppen,’ vertelde Forsyth meermalen in interviews. Hij is erin geslaagd feiten en fictie op een dermate weergaloze wijze te combineren, dat de lezer waarheid en verzinsel niet kan ontwarren. Hiermee legde hij en passant de basis voor het tot op de dag van vandaag succesvolle thrillergenre ‘faction’.
De dag van de Jakhals is een klassieker. Het levensechte verhaal, de historische achtergrond en de indrukwekkende hoofdpersonen maken het tot een boek waar geen enkele moderne thriller aan kan tippen. Of ik moet iets gemist hebben in die spannendeboekenberg...

Remko Meddeler

Kijk hieronder naar de officiële trailer van de verfilming van het boek uit 1973:

Reserveer in onze catalogus
Reserveer de film (1973) in onze catalogus

Overkill - Escober

De hele maand juni is het de Maand van het Spannende Boek: dit jaar voor de 25e keer! Dat vieren we met een hele maand vlijmscherpe THRILLERBLOGS op ons Bieblog. Speciaal voor deze gelegenheid hebben we onze lezers gevraagd met ons mee te bloggen: hieronder één van de gastbijdragen!

“Heb jij 50 tinten grijs al geleend?” mijn collega staat me veelbetekenend grijnzend aan te kijken met haar armen over elkaar. “Nwmah , nee”, stamel ik. “Nou…haha, ik heb het mijne  uitgeleend aan Jorien, die gaat een heeeel speciaal weekend tegemoet”, zegt ze. “Of lees jij niet zo graag? Wát lees jij dan?”
Ik lees graag literaire thrillers. Spannende boeken zeg maar. Een boek waarin de karakters levensecht zijn en de motieven voorstelbaar.


Daarmee was mijn keuze voor 'Overkill' van Escober goed te verklaren. Eerlijkheidshalve kan ik hier  misschien wel toegeven dat het boek geen vrijwillige keuze was. Ik heb het zelfs niet geleend in de bibliotheek. Ik heb mijn boek gewonnen! Gesigneerd en wel, met een twitteractie van Boekhandel Broekhuis.
Overkill is met recht een spannend boek. Het heeft de elementen die ik hierboven op mijn verlanglijstje plaatste. En veel meer. Ook spannend op de manier die mijn collega wenste (Jaha en er komt ook seks in voor. Maar dan rauw en wrang.) Maar ook op nog een manier. Dit boek is spannend op het morele vlak.

Gerechtigheid
In het boek worden de grenzen van het begrip gerechtigheid opgezocht en overschreden. De grenzen van Reinier, rechter-commissaris. De grenzen van Ronny, een superfitte lustige beveiligingsexpert. Maar vooral mijn eigen grenzen.  Aan het eind van het boek kom ik tot de conclusie dat ik enorm aan het denken ben gezet. Wat is gerechtigheid. Hoe ver kan je gaan binnen en buiten de wet als je vindt dat je in je recht staat. Wie bepaald eigenlijk of je in je recht staat? Als docent maatschappijleer laat ik mij graag aan het denken zetten. U zou dat ook moeten doen! Ik denk dat het voor onze samenleving heel fijn is wanneer wij ons allen vaak aan het denken laten zetten….. Maar nu draaf ik misschien door.
In Overkill staat in elk hoofdstuk een ander persoon centraal. Daardoor komt het verhaal langzaam, in super 3D tot leven. Laagje voor laagje kom je als lezer bij de kern van het verhaal. Ondertussen worden ze mij ook allemaal even lief. Ik leef met ze mee en kan daardoor niet wachten om verder te lezen over elk van hen. Daardoor wordt het een echte page-turner.

Elske Mooijman

Reserveer in onze catalogus

Inferno

Wat een timing: kort voor de start van de Maand van het Spannende boek verscheen de nieuwste thriller Inferno van Dan Brown. En volgens mij kun je gerust stellen dat het hele proces om dat boek in de winkels te krijgen al thriller op zich was. Brown wordt namelijk constant achtervolgt door mensen die speculeren over het plot. Dus als afleidingstactiek doet hij niet alleen veldonderzoek naar kunstwerken en gebouwen die werkelijk een rol zullen spelen in z'n nieuwste verhaal, maar ook naar dingen die we nooit meer terug zien. Lekker op het verkeerde been zetten. Vervolgens is het manuscript (in donkere kelders) onder grote geheimhouding én strenge bewaking gelijktijdig vertaald in dertien talen. En het is echt een unicum dat een boek over de hele wereld op hetzelfde moment wordt gelanceerd. Ik las ergens dat de uitgeverij daarvoor koos, omdat - mocht het boek toch een flop worden - iedereen in elk geval een gekocht slecht boek in de kast zou hebben staan.

Nou, ik denk dat hij daar niet bang voor hoeft te zijn. Ik vind het een boek om je vingers bij af te likken. Het is een typische Dan Brown, waarin de kunsthistoricus Robert Langdon (die we al kennen van z'n vorige drie boeken) weer aan de bak moet om codes en symbolen te ontcijferen en geheime doorgangen te ontdekken, om de wereld te redden van één of andere mafkees met een slecht plan. Het is een typische Dan Brown, waarin de lezer gratis college krijgt over de geschiedenis van kunstenaars, kunstwerken en stedenbouw. Ook al rennen de hoofdpersonen voor hun leven en wordt er op ze geschoten. Ik doe daar niet moeilijk over, kom maar op met die colleges.

Maar deze Dan Brown is zelfs nog beter. Het probleem is dat het lastig is daar iets over te vertellen zonder de boel te verklappen. Mijn probleem is ook dat ik er alleen over kan praten met iemand die het boek óók al gelezen heeft. En daar heb je na het lezen echt heel erge behoefte aan. Want hij haalt nogal wat aan in dit plot. De mededeling dat 'alle kunstwerken, alle boeken en geschriften, alle wetenschappelijke beweringen en historische gebeurtenissen in dit boek' waarheidsgetrouw zijn, stelt me dan ook niet erg gerust. Ik ben vooral benieuwd naar de discussies die zullen ontstaan naar aanleiding van zijn theorieën en genoemde 'oplossing'. Wat gebeurt er straks op fora, in de media, op blogs, in leeskringen? En hoe lang duurt het nog voordat dat begint?

Eén recensent noemde het 'Browns gewaagdste boek'. Dat klopt. Het is gewaagd, omdat het kán. De hel uit Dante's Goddelijke komedie is minder ver en onwaarschijnlijk dan we denken. De toon wordt wat dat betreft gezet door het openingswoord, dat later ook door één van de personages wordt gezegd: "De donkerste plekken in de hel zijn voorbehouden aan hen die zich afzijdig houden in tijden van morele crisis". Brown stelt een problematisch mechanisme aan de orde, dat op kleine schaal kleine schade aan kan richten, maar op grote schaal desastreus kan zijn: ontkenning. Ontkenning als een essentieel onderdeel van de manier waarop ons brein omgaat met stress.

Oh ja, en het meest geniale aan deze Brown vind ik de truc die hij gebruikt om op ongeveer driekwart van het verhaal alle zorgvuldig gereconstrueerde puzzelstukjes weer allemaal door elkaar te schudden, zodat je ze opnieuw en in een andere puzzel moet gaan leggen. Voor mij betekent dat in ieder geval dat ik nu met smart wacht op de luxe geïllustreerde editie en het dan zeker nog een keer ga lezen. Want met de kennis achteraf lees je de tweede keer een compleet ander boek. Briljant.

Reserveer nu in onze catalogus.

Håkan Östlundh - De Indringer

"Zeker weer een Scandinavische thriller?", zo luidde het commentaar van een van mijn zeer gewaardeerde mede-bloggers. En jawel. Het is er inderdaad wéér eentje. 'De Indringer' van de Zweedse auteur Håkan Östlundh heb ik onlangs in een behoorlijk rap tempo uitgelezen: de spanning in het boek is al snel voelbaar en  houdt je vast. En laat dat nou net datgene zijn wat er voor zorgt dat je door wilt blijven lezen. En mensen die mij kennen, weten ook dat ik mij als regelmatig Zweden-bezoeker een beetje 'thuis voel' in deze thrillers. Dat heeft (gelukkig) meer te maken met het land, de plaatsen en de natuur, dan met de gebeurtenissen die beschreven worden...

"De uitgelaten vakantiestemming is op slag voorbij als Henrik, Malin en hun twee jonge kinderen bij thuiskomst op Fårö de gezinsfoto terugvinden met gaten op de plek van hun ogen. De onrust groeit door de anonieme dreigbrieven die volgen en ontaardt zelfs in regelrechte paniek als hun dochtertje op haar eerste schooldag na de vakantie tijdens de lunchpauze wordt ontvoerd. En dat blijkt nog maar het begin … Inspecteur Fredrik Broman en zijn collega`s van de recherche in Visby nemen de zaak zeer serieus, maar hebben aanvankelijk geen enkel aanknopingspunt. Speelt een oude familievete op het kleine eiland een rol? Of is de dreiging eerder afkomstig van het Zweedse vasteland? En waarom is Henrik, een internationaal bekend fotograaf, eigenlijk vanuit Stockholm teruggekeerd naar zijn geboortedorp? Vaststaat dat het gezin ernstig wordt bedreigd. Terwijl de herfst over Fårö valt en het steeds vroeger donker wordt, is er iemand die het gezin voortdurend in de gaten houdt en geduldig zijn tijd afwacht - wacht op het juiste moment om een rekening te vereffenen."

Laat ik eerlijk zijn: het is geen topper zoals Mankell of de Noorse schrijver Jo Nesbø, maar het boek leest als een trein. Het plot had wellicht nog net even iets spannender gekund, maar dat mag iedereen uiteraard zelf uitvinden. Ik vind Östlundh het lezen meer dan waard!

Bekijk hieronder de Zweedse trailer over het nieuwste boek (dat nog niet in Nederland is verschenen):


Reserveer in onze catalogus