maandag 8 oktober 2012

Hoe angst klinkt

Ik kende Hans Hagen eerlijk gezegd alleen van z'n heerlijke kindergedichten en de mooie verhaaltjes. En ik kende hem als de man van Monique, die ook zulke mooie boekjes en versjes schrijft. Maar met Hoe angst klinkt - een 'dichtbundel voor jongeren' - verrast hij me. Een aangename verrassing. Op hun website wordt het boekje beschreven als...

Een bundel krachtige gedichten. Over alleen zijn, iemand aan willen raken, verliefd zijn, de dood van een leeftijdgenoot, de lichtheid van een sneeuwvlok, en over het weten hoe angst klinkt. Gevoelig, speels, en vaak ook grappig.

En daarmee is alles wel gezegd. Hans neemt me mee langs herkenbare momenten, van eenzaamheid op de middelbare school, van de liefde, van het dierenrijk, van afscheid nemen.

Maar vooral neemt hij me mee op het ritme en de schoonheid van onze taal.
Tja, en dan ben ik verkocht. Bedankt, Hans.


vers

bloemen zijn aardig
woorden zeggen meer
die blijven vers
bij elke oogopslag
geen water elke keer
geen vaas afwassen
geen afval meer
een bosje goeie zinnen
woorden om te minnen
taal verbindt ons zeer


Reserveer nu in onze catalogus.

vrijdag 5 oktober 2012

Happy Birthday, 007!

Het is vandaag 'Global Bond Day': 50 jaar geleden kwam de eerste James Bond-film uit. Reden voor een feestje dus, met de verschijning van een fraai boek (binnenkort in de bieb) "50 jaar James Bond: van Dr. No tot Skyfall" van Raymond Rombout, en uiteraard met de première van de nieuwste Bond-film op 26 oktober 'Skyfall'.

Verkeerde feestje?
Al eerder gaf ik op dit blog aan dat ik wel een zwak heb voor 007 (en andere elementaire helden eigenlijk). Dus kan ik dit niet ongemerkt voorbij laten gaan. Vanochtend las ik een interessant artikel van de hierboven genoemde auteur op Crimezone.nl: hij pleit eigenlijk voor een feestje in maart volgend jaar, omdat het dan 60 jaar geleden is dat het eerste Bond-boek van Ian Fleming verscheen. Daar zit natuurlijk wat in. Zonder de boeken over verschillende helden, inspecteurs en speurders, waren er niet de films geweest. Rombout haalt in zijn artikel verschillende voorbeelden aan: Inspector Morse, Wallander, Hercule Poirot, noem maar op. Daar waar deze hoofdpersonen nog steeds gezien worden als verfilmde boekfiguren, lijkt dat voor 007 niet meer te gelden. Het grote publiek zal vooral de films kennen en zich niet of nauwelijks bewust zijn van het feit dat de rolprenten over de beste geheim agent ter wereld gebaseerd zijn op eerder verschenen boeken.
Enfin: lees het artikel voor een mooi inzicht in de wereld van James Bond.

Mijn eigen feestje
En nu toch maar even terug naar vandaag. Want wat gaan we dan eigenlijk doen op 'Global Bond Day'?
Er is uiteraard media-aandacht, maar ik hou het toch bij wat activiteiten op kleinere schaal. Tijd voor een filmavondje op de bank, met een paar favorieten: 'From Russia With Love' vind ik nog steeds één van de mooiste, en 'Goldeneye' kan me ook nog steeds boeien. En toch maar weer eens mijmeren met anderen over de immer terugkerende vraag: wie is de beste Bond? Mijn filmkeuze hierboven laat zien welke vertolkers mijn voorkeur genieten. Sommigen zweren bij Roger Moore.. En u? Ik hoor het graag!

Een film kijken is niet verplicht hoor; gezien het weertype van vandaag is op tijd in bed kruipen met een Fleming-boek ook een optie... Een fijne 'Global Bond Day' gewenst!



De films van James Bond in onze catalogus
De boeken van Ian Fleming in onze catalogus

woensdag 3 oktober 2012

Jaap Scholten




Vrijdag 12 oktober komt Jaap Scholten naar de bibliotheek vertellen over zijn boek Kameraad Baron. Dus ik was van plan om hier te schrijven over dit boek en zie vervolgens dat  mijn collega Peter mij al voor is geweest. OK, een ander boek dan van Jaap. De Wet van Spengler vond ik ook prachtig. Toch maar even kijken of ook hier een collega mij al voor is geweest. Ik zelf nota bene, tsja.... 
Om vervolgens op zoek naar iets heel anders twee boekjes van hem te vinden, te weten Van Oldenzaal tot Ouagudougou en Van Tanger tot Horizon City. Zij vormen 2 delen uit de serie De avonturen van Jaap Scholten, en bevatten het verzamelde werk van Scholtens korte verhalen.  




Van de achterflap
Behalve een verzameling opmerkelijke en sprankelend geschreven verhalen, is dit boek een persoonlijke mythologie van Jaap Scholten, waarin schrijvers, excentriekelingen en dictators zij aan zij worden opgevoerd. In Sint-Petersburg was hij getuige van de zwaarbewaakte begrafenis van de laatste tsaar aller Russen; in Transsylvanië zocht hij naar beren en wolven en naar de sporen van zijn mysterieuze oudoom Chuck; aan de Amerikaanse oostkust huurde hij een pooierbak om op de thee te gaan bij schrijver J.D. Salinger.

Maar hij schreef ook over zijn zoektocht naar de Hongaarse bloedgravin Erszébet Bathory, een bezoek aan Paul Bowles in Tanger kort voor diens dood, Pepín Bello en de Residencia de Estudiantes in Madrid en een bedevaartstocht naar J.D. Salinger in Cornish, New Hampshire.  
Iets minder vind ik dat alle verhalen in de ik-vorm zijn geschreven. Maar desondanks blijven het prachtige, vaak gedetailleerde, verhalen over kleine en grote avonturen die boeien tot het eind. De verhalen worden afgewisseld met met zwart-witfoto's en oude prenten. Een juweeltje!

Reserveer Van Oldenzaal tot Ouagudougou in onze catalogus
Reserveer Van Tanger tot Horizon City in onze catalogus


maandag 1 oktober 2012

Boeddhisme voor drukbezette ouders

Boeddhisme heeft het imago van rustige kloosters waar monniken de hele dag mediteren en dat veraf staat van het dagelijks leven. Je denkt niet direct aan drukbezette ouders met kinderen. Maar waarom zouden boeddhistische leefregels alleen voorbehouden zijn aan mensen die alle tijd van de wereld hebben?

Dat hoeft ook niet volgens Sarah Napthali: je kunt prima oefenen met boeddhistische basisprincipes terwijl je je kinderen naar school brengt, in de file zit en tijdens het boodschappen doen. Het helpt je om de stress van alledag het hoofd te bieden en om mindful in het leven te staan.

De Australische auteur en moeder van 2 kinderen Sarah Napthali heeft meerder succesvolle boeken geschreven over boeddhisme en ouderschap. In het ABC boekje Boeddhisme voor drukbezette ouders behandelt ze niet minder dan 136 thema's waar ouders vroeg of laat mee te maken krijgen. Het varieert van angst, bezorgdheid, lastige eters, ongeduld, perfectionisme, tot slapeloosheid, schuldgevoel en verveling. Bij ieder thema schrijft ze een korte observatie vaak gebaseerd op haar eigen ervaringen gecombineerd met boeddhistische inzichten of verhalen. Hierna een voorbeeld van mooi boeddhistisch verhaal dat ze verwerkt in het item over "Klagen":
Er waren twee kippenboeren. Een van hen stapte zijn kippenren in en vulde een mand met kippenstront. Toen hij die mee naar binnen bracht in zijn huis, vroegen de andere gezinsleden; "Waarom neem je die stinkende rotzooi mee naar binnen? Dat moet je buiten laten en er een mesthoop van maken!" De tweede kippenboer ging zijn kippenren in en vulde een mand met eieren. Zijn familie zie; "heerlijk, daar kunnen we een omelet van maken, en de rest kunnen we verkopen." Wat neem jij mee naar huis? Of, zoals Ajahn Brahm (een Boeddhistische leraar) het uitdrukt; "Ben je een strontverzamelaar?"
Wil je als ouder in je drukke leven wat ruimte inbouwen voor mindfulness dan is dit een prima boekje.

 Reserveer Boeddhisme voor drukbezette ouders in onze catalogus  

zaterdag 29 september 2012

Kikker gaat fietsen - Maarten van Buuren


Herken je dat? Steeds maar hoekjes vouwen aan een bladzijde omdat een zin of passage  je zo treft? De bovenkant van Kikker gaat fietsen door Maarten van Buuren heeft nu allemaal ezelsoren aan de bovenkant.

Van de achterflap
In een vroeg voorjaar valt Maarten van Buuren - veelgeprezen hoogleraar, vertaler en essayist - ten prooi aan een depressieve crisis. Bewegen, doen en denken vertragen en komen uiteindelijk tot stilstand. Alle levenslust verdwijnt in een grauwe mist en lost daarin op. Gelukkig weet hij dankzij een combinatie van pillen, praten en fietsen na verloop van tijd weer op te krabbelen. Het schrijven van dit boek hielp hem zijn wereld, zijn identiteit, zijn toekomst te heroveren.


Op de achterkant van zijn boek staat ook “Kan iemand een boek schrijven over zijn depressie en dat Kikker gaat fietsen noemen? Er is er één die dat kan. Maarten van Buuren neemt je als lezer helemaal mee in zijn verhaal, want hij schrijft prachtig en is in staat tot een weldadige zelfironie”.

Ik kan niet anders dan het beamen, wat een prachtige schrijfstijl heeft hij. 
Over zijn verwoede pogingen om te achterhalen hoe het kan dat hij getroffen werd door een depressie. Het niet kunnen en willen geloven dat hij depressief zou zijn. Overwerkt ok, er wordt immers veel van hem geëist als hoogleraar Franse taal- en letterkunde. Maar een strandvakantie zou toch voldoende moeten zijn om te herstellen? Over de acceptatie van de uiteindelijke diagnose die hem behoorlijk veel moeite kostte en hoe Van Buuren diepgaand op zoek gaat naar de oorzaken van zijn lijden.

Een mooi moment vond ik toen hij zich weer in staat voelde om te lezen. Maar hij beseft dat hij met iets gemakkelijks moet beginnen.

Wat zal ik eens van de plank halen? Misschien nog geen Proust, Mann of Musil, want die hebben de omvang en complexiteit van Mahler-symfonieën en daar heb ik de kracht nog niet voor. Nee, eerst een stukje literaire kamermuziek, la Rochefoucauld of La Bruyère. Ik loop naar de plank met de Pléiade-uitgaven, blader de deeltjes door, ruik er even genotzuchtig aan, laat de bladzijden van Bijbelpapier knisperen tussen mijn vingers, zet ze dan weer terug. Ten slotte blijf ik staan bij Ciroan”.

En toch is het boek niet een en al somberheid, er zit voldoende humor en luchtigheid in; het boek heeft niet voor niets een gele kaft. En het plaatje op de kaft beeldt uit hoe hij zich voelt: als een kikker in een glazen stolp.

Hij kan er ook prachtig over vertellen. 
Maarten van Buuren is donderdag 11 oktober te gast in Bibliotheek Hengelo op verzoek van Mediant in het kader van de campagne Heel je Hoofd van Fonds Psychische Gezondheid 

Reserveer Kikker gaat fietsen in onze catalogus

vrijdag 28 september 2012

Stadsdichter: Creatieve Fabriek


Op vrijdagmiddag 21 september sloot de stadsdichter John Heymans de openingsmanifestatie van Seats2Meet af, een vestiging van het Nieuwe Werken op de Creatieve Fabriek. Bij deze gelegenheid las hij drie gedichten voor waarin het maken van een creatief product een rol speelt: de eerder al op dit bieblog gepubliceerde gedichten Herinnering en Berenlust, gevolgd door het nieuwe gedicht Creatieve Fabriek.

Het is de bedoeling dat dit laatste gedicht op een later tijdstip een definitieve bestemming op het terrein van de Creatieve Fabriek krijgt.


CREATIEVE FABRIEK

Achter deze gevels maakten handen vele jaren
de dienst uit, eentonige gebaren van overalls

die de machines aanzetten tot lawaai, begeleid
door Arbeidsvitaminen, bijbehorende hoofden

droomden weg onderwijl, gedachten doolden
op een rustiger bestemming, maar hier heersen

zulke tijden niet meer: hoofden en handen werken
samen nu, in zacht gonzende stiltes, overhemden

bij elkaar, de vingers aan notebooks, tastenderwijs
naar virtuele vergezichten,- hoe snel die ook sterven.


John Heymans

donderdag 27 september 2012

Matt Harlan in Hengelo 2

Bijna twee jaar geleden stond hij ook op het kleine podium van De Cactus in Hengelo: Matt Harlan. Het café zat vol met liefhebbers van americana, folk en troubadours. Vrijwel allemaal mensen die in platenzaak PopEye gegrepen waren door het debuutalbum van deze Texaan 'Tips & Compliments'. Gezien die verkoopresultaten was het niet gek dat in ieder geval Hengelo aangedaan moest worden op de eerste tour in Nederland.
Inmiddels is het tweede album van Harlan verkrijgbaar: 'Bow And Be Simple'. Een plaat die weer iets anders klinkt dan de voorganger, maar dat mag de pret zeker niet drukken. De Deense band 'The Sentimentals' zorgt voor de begeleiding en dat resulteert in een mooie 'droge' opname en een heerlijke rootsy sfeer.
"Een ontelbaar aantal draaibeurten later weten we het pertinent: Bow And Be Simple zal hoge ogen gooien in ons meedogenloze lijstje van topplaatjes uit 2012. Hoewel Harlan ons op slechts negen nummers onthaalt, staat de kwaliteit van elke song op een zodanig hoog niveau dat we moeten oppassen om niet al te lyrisch te worden zodat we onze geloofwaardigheid niet in het gedrang brengen. Hoewel? Iemand die in staat is om een schrijnende song als The Ring te schrijven, een nummer over huiselijk geweld en de eenzaamheid die daarmee gepaard gaat (‘She married up a mean one, he don’t take no direction / His temper leads him where he needs to go / He has a funny way of showing his affection / And by now you might think that she might know’), heeft recht op minstens de eerste trede van de overtreffende trap. 'Too Much Going On' is ook zo’n voorbeeld van ingetogen schoonheid. Twee stemmen die perfect samen kleuren, even weidse als delicate gitaarloopjes en precies voldoende percussie, soms heb je niet meer nodig om te ontroeren. Een vergelijkbare aanpak maakt van Elevator Ride, een song waarin Harlan de inhoudsloosheid van de rat race met enig erbarmen op de snijtafel legt, een sierlijk maar tegelijk ontluisterend portret. Waarna afsluiter Long Ride Home, met een wederom eminente MC Hansen op elektrische gitaar, veel te snel het einde van Bow And Be Simple inluidt. Droegen wij een hoed, we zouden hem na het luisteren naar dit plaatje maar al te gaarne afnemen voor Harlan en de zijnen." (Altcountryforum.nl)
Genieten dus, en in het bijzonder live genieten volgende week maandag in De Cactus (en ook op andere plekken in Nederland). Breng uw hoed...



Follow me on Spotify
Reserveer in onze catalogus

maandag 24 september 2012

Verlicht leven

Ik schreef kort geleden over het boek Spoedcursus verlichting. Een prettig geschreven 'innerlijk avontuur' van auteur Tijn Touber. Deze zomer storte ik me op zijn logische vervolg: Verlicht leven. Een 'reis naar het licht in acht mytische stappen'. Dat moet ik misschien even uitleggen, of nee, dat kan Tijn zelf veel beter.

De reis die we afleggen om onze hoogste bestemmingen te bereiken, is in feite voor iedereen dezelfde. We hebben allemaal dezelfde levenslessen te leren, initiaties te ondergaan, hindernissen te overwinnen en inzichten te verwerven. Tijn neemt je mee door de duisternis van die onderwereld. Want alleen daar zul je de graal vinden die je terug leidt naar het licht. In acht archetypische stappen ontdek je wat jouw missie is, je roeping, je grootste kracht, je favoriete probleem, je belangrijkste mentor, je heilige graal, je innerlijke held en je ultieme levensbron. Uiteindelijk leer je leven in twee werelden: die van het donker en die van het licht. Dat is meesterschap en dat is verlichting. En dat is de uitdaging van deze tijd!

Die acht mytische of archetypische stappen heeft Tijn niet zelf bedacht. Die zijn ontdekt door Joseph Campbell; een Amerikaanse mythekenner die destijds de 'meest belezen man op aarde' werd genoemd, omdat hij gedurende vijf jaar negen uur per dag alle heldenverhalen, mythes, sagen en geschriften uit de hele wereld las. Zeg maar, een flinke bibliotheek vol. Hij publiceerde zijn ontdekking in De held met de duizend gezichten, en dat boek werd als snel de Bijbel van Hollywood. Want als je filmscript niet voldeed aan de opbouw van deze stappen, dan was de kans groot dat het geen goed script was, omdat het niet algemeen werd herkent.

Om de acht stappen te 'visualiseren' legt Tijn doorlopend verbanden met drie bekende archetypische verhalen:  The Matrix, Parsifal en The lord of the Ring. En dat leest extra leuk, want alles begint ineens te leven. Je ziet beelden, herkent de stappen en vindt sneller de parallellen met je eigen leven. Veel klik-momenten dus. En daarom een aanrader voor iedereen die houdt van bijzondere verhalen. En van het script van z'n eigen leven.


Als je naar het licht wilt, moet je je schaduw meenemen.
May the Force be with you!


Reserveer in onze catalogus.

vrijdag 21 september 2012

Muddy Waters & The Rolling Stones - Live at the Checkerboard Lounge

We gaan even terug in de tijd! Ruim dertig jaar geleden, op 22 november 1981, stapten de Stones tijdens een concert van Muddy Waters spontaan het podium op om samen met de legendarische blueszanger een uniek optreden te geven. Van deze spontane actie zijn gelukkig opnames gemaakt, die al wel op YouTube circuleerden, maar nooit officieel zijn verschenen. Tot nu dus. Want op deze fraaie muziek-dvd zijn de opnamen terug te vinden: opgepoetst en bijgewerkt, dus een veel hogere kwaliteit dan waar je tot voor kort van kon genieten.
‘Those English boys want to play the blues so bad – and that’s just how they play it!’ Een bekende quote waarmee Sonny Boy Williamson zijn ongezouten mening gaf over The Yardbirds, en in een adem ook bands als The Rolling Stones schoffeerde. Want ook zij waren begin jaren zestig begonnen met het naspelen van Amerikaanse bluesartiesten als Bo Diddley, Willie Dixon en Muddy Waters. Hoewel sommige bluespuristen altijd zijn blijven denken zoals Sonny Boy Williamson, vond Waters de Engelse jongens zo slecht nog niet. Deze dvd met een optreden uit 1981 laat dat overduidelijk zien. In de huiselijke nachtclub van Buddy Guy zien we Mick Jagger, Keith Richards en Ron Wood geïnspireerde bijdragen leveren aan een optreden van de oude meester. Het is een komen en gaan op het podium, want ook Buddy Guy en Lefty Dizz komen nog een paar nummers spelen. Eigenlijk is dit een optreden dat doodnormaal aandoet, maar toch historisch is. De Engelse jongens worden namelijk breed omarmd door hun oudere Amerikaanse voorbeelden. (Muziekweb)
 Een historisch document voor bluesliefhebbers dus. Gaat dat zien!!


Reserveer in onze catalogus

woensdag 19 september 2012

Italië en Jamie

Eén van de redenen waarom ik gek ben op Italië is de keuken. Ik probeer toch minstens één keer per jaar Italië te bezoeken en dan geniet ik er weer van. Ik heb in Italië nog nooit meegemaakt dat ik niet goed heb gegeten. Zelfs in Rome, als echte highlight-toerist, heb ik heerlijk gegeten. Ik kan me nog een eethuisje herinneren met geblokte tafelkleedjes op de tafel en een enigszins kantine-achtig uiterlijk, maar lekker eten...!
Als je je wat verder verdiept in de Italiaanse keuken kom je er al snel achter dat eenvoud het toverwoord is. En vers! De ingrediënten moeten van goede kwaliteit zijn, dan hoef je er verder weinig aan te doen en smaakt het altijd goed.

Ik ben niet zo van de hype's, dus 'Jamie's Italië' heb ik altijd een beetje afgehouden. Maar nu trof ik het boek zomaar in de kast aan. En nu ben ik verkocht. Ik begrijp helemaal waarom koken met Jamie zoveel mensen aanspreekt. Het is heerlijk om te lezen hoe hij de ingrediënten bij elkaar gooit en juist de nadruk legt op de kleine dingen die je zo makkelijk over het hoofd ziet, maar die een wereld van verschil kunnen maken. Italië en Jamie, dat moet een goede combinatie zijn en dat is het ook. Eenvoud en kwaliteit, heerlijk. Wat het boek, in ieder geval voor mij, extra bijzonder maakt zijn de beschrijvingen van rondzwervingen in Italië, de mensen die hij er ontmoet en de gezamenlijke passie voor lekkere smaken.

Dat smaakt naar meer. 'Jamie in 30 minuten'. Opnieuw een voltreffer. Iets breder dan de Italiaanse keuken, dus ook voor liefhebbers van bijvoorbeeld de Aziatische keuken, alhoewel ik zelf de Italiaanse recepten toch het lekkerst vind. 30 minuten vind ik hier en daar ook wel wat ver gezocht. Als jamie er 30 minutern over doet trek ik er anderhalf uur voor uit. Zelfs als ik zorg dat het werkblad leeg is, de ingrediënten klaarstaan en ik de benodigde keukenapparatuur gebruik. Overigens kun je onderdelen van één 30 minuten maaltijd ook heel goed afzonderlijk klaarmaken.

Reserveer Jamie's Italie in onze catalogus
Reserveer Jamie in 30 minuten in onze catalogus

maandag 17 september 2012

Bureau Boelens

Een groot deel van ons leven zijn we aan het werk. Voor de één een bron van vreugde, voor de ander een dagelijkse strijd en alles daar tussenin. Feit is dat er bij iedereen wel eens wat "gebeurt" op het werk. Dat kunnen leuke dingen zijn maar ook minder prettige zaken. Bureau Boelens is een informatief vraag en antwoord boek voor iedereen die goede raad kan gebruiken bij lastige situaties op het werk.

Louise Boelens is arbeidspsycholoog en jurist en heeft brede ervaring op het terrein van organisaties en coaching en schreef daar verschillende boeken over. Onder de naam Bureau Boelens heeft ze een wekelijkse rubriek in dagblad Trouw, waarin ze vragen over "al uw problemen op de werkvloer" beantwoordt.

In dit boek kom je veel verborgen leed tegen: mensen die worstelen met het gedrag van zichzelf, leidinggevenden, collega's en de bedrijfsarts. Of die geconfronteerd worden met hun leeftijd, ziekte, reorganisaties en werkstress. Louise Boelen heeft 73 vragen en antwoorden uit haar wekelijkse rubriek in de Trouw gebundeld, ingedeeld in twaalf hoofdstukken. Het is een mix van juridische advies, over omgaan met elkaar op het werk en grip krijgen op je werk en loopbaan. Alle aspecten komen aan bod en zowel mensen in loondienst als zzp-ers, zowel leidinggevenden als mensen op de werkvloer zullen herkenbare situaties tegenkomen.

Reserveer Bureau Boelens in onze catalogus.    

zaterdag 15 september 2012

Je hebt het niet van mij, maar.... - Joris Luyendijk



Joris Luyendijk kennen de meesten van ons vooral van zijn boek Het zijn net mensen: beelden uit het Midden-Oosten waarin hij zijn visie op het Midden-Oosten beschrijft, na een verblijf van 5 jaar in het Midden-Oosten als correspondent voor diverse media. Hij ondervond aan den lijve bezetting, dictatuur, terreur en oorlog. Hoe meer hij meemaakte, hoe verbaasder hij werd over de kloof tussen wat hij als correspondent ter plekke zag en wat hij daarvan terugzag in de media.

Met Het zijn net mensen zorgde hij voor de nodige commotie.  Als antwoord op dit boek verscheen Het maakbare nieuws waarin achttien journalisten aan de hand van hun eigen ervaringen in gaan op deze vragen en laten zien dat er op Luyendijk wel degelijk wat valt af te dingen.
Luyendijk kreeg van Nieuwspoort de mogelijkheid een maand lang aan het Binnenhof door te brengen. Je hebt het niet van mij, maar... is zijn verslag over de spelletjes die worden gespeeld in Den Haag, over de verstrengeling tussen politiek en journalistiek. En ook met dit boek zorgde hij opnieuw voor de nodige discussie in journalistenland. Hij citeert bijvoorbeeld een anonieme communicatieadviseur die in typische communicatie taalgebruik stelt: 'ik geef een stukje communicatieadvies naar de klant toe hoe die zich in het mediatraject proactief in de markt zet.'

Luyendijk schrijft toegankelijk en voor een breed publiek. Beide boekjes zijn leuk om te lezen en uiteindelijk minder onthullend dan het lijkt. Want die verwondering is deels ook gespeeld, Luyendijk weet natuurlijk ook hoe het spel wordt gespeeld. Het eerlijkst is hij dan ook in zijn nawoord. Hij wijst er op dat zijn rapportage, die vooral gericht is op de sociëteit (bar en restaurant), gezien moet worden als een “schets van een sneltekenaar”.

Woensdag 26 september is Joris Luyendijk te gast als favoriete schrijver van burgemeester Frank Kerckhaert. Het gesprek zal zeker ook over deze onderwerpen gaan. De gespreksleiding is in handen van Nicolet Steemers.

Reserveer Het zijn net mensen in onze catalogus
Reserveer Je hebt het niet van mij in onze catalogus
Reserveer Het maakbare nieuws in onze catalogus

donderdag 13 september 2012

Misfits

Vlak voor mijn vakantie deed ik nog snel even een greep in de dvd-collectie om een alternatief te hebben voor eventueel regenachtige dagen.

Nou was het gedurende mijn zomerreces eigenlijk steeds goed weer, maar toch kwam ik wel toe aan het kijken van een tv-serie die ik impulsief had meegenomen.



De serie 'Misfits' is in Nederland niet op tv geweest; wel bij onze zuiderburen.
Het is een 'British science fiction comedy-drama television show'. Zo. Da's een mond vol. Maar het dekt de lading wel.
Vijf jonge delinquenten die tot gemeenschapsdienst zijn veroordeeld worden tijdens een storm getroffen door de bliksem. Achteraf blijken ze over superkrachten blijken te beschikken. Kelly kan gedachten lezen, Curtis kan de tijd terugdraaien, Simon kan onzichtbaar worden en Alisha doet het libido van al wie haar aanraakt in overdrive gaan. Alleen wat het nieuwe kunstje van Nathan is, is niet meteen duidelijk. En wat is er plots met hun reclasseringsambtenaar Tony aan de hand?
Bij het bekijken van de eerste serie is het even zoeken naar wat je er nou eigenlijk van vindt. Is het een spannende serie? Of gaat het om de zwarte humor? Maar na zo'n anderhalve aflevering had het me wel te pakken. Mooi gefilmd, een catchy centraal verhaal, met zijweggetjes die ook de moeite waard zijn. Inmiddels heb ik de tweede serie in huis...
Er zijn meer afleveringen gemaakt, dus het is te hopen dat ook deze dvd's binnenkort te vinden zijn in de bieb. Eén fan zit er in ieder geval op te wachten...


Reserveer 'series 1' in onze catalogus
Reserveer 'series 2' in onze catalogus