Get Social: online netwerken voor beginners

Wel eens gehoord van "social media" maar geen idee wat het is en wat je er mee kunt? Dan is Get Social een perfect boek om je op weg te helpen. In "Get Social" maak je kennis met online netwerken als LinkedIn, Twitter en Facebook, maar ook met andere mogelijkheden om informatie online met elkaar te delen zoals Flickr, Spotify, Foursquare en Prezi. Met dit boek ben je in een sneltreinvaart up-to-date, welke netwerksite en tools geschikt zijn voor jouw doel en kun je direct online aan de slag.

Jeanet Bathoorn is trainer en internationaal spreker op het gebied van social media. Ze geeft een leuke persoonlijke toets aan het boek met haar eigen ervaringen en verteld op een enthousiaste manier hoe social media voor iedereen van toegevoegde waarde kunnen zijn. In "Get Social" staan veel praktische tips, cijfers, citaten en praktijkvoorbeelden van mensen die na lang aarzelen toch social media zijn gaan gebruiken en die het erg goed bevalt. Get social is een aanrader voor iedereen die zich afvraagt wat te doen met social media en die de eerste stappen wil gaan zetten op het social mediavlak.

In Bibliotheek Hengelo kun je ook aan de slag met social media: in het voorjaar zijn er workshops over Twitter en Facebook. Voor info en data kijk op deze link. Ook geeft Libelle Academy in Bibliotheek Hengelo 3 workshops "Basisbeginselen online netwerken". Voor info en data kijk op deze link.

Reserveer Get Social in onze catalogus

Hereniging - Fred Uhlman

Van de achterflap
Begin jaren dertig, Duitsland. Een joodse jongen uit de intellectuele middenklasse sluit op het gymnasium vriendschap met de niet-joodse, adellijke telg uit het geslacht Von Hohenfels. De jongens houden beiden van filosofie, literatuur en kunst, en eigenlijk geloven ze niet dat Duitsland met zijn rijke traditie van schrijvers en schilders, werkelijk geraakt kan worden door het nationaalsocialisme… Maar de tijd leert anders.

Fred Uhlman beschrijft op subtiele wijze in Hereniging de vriendschap tussen twee 16-jarige jongens, de joodse ik-figuur Hans en de adellijke Konradin Hohenfels. Een vriendschap die ontstaat uit hun beider eenzaamheid en hun gezamenlijke liefde voor cultuur. En ook een vriendschap in een tijd dat dergelijke vriendschappen niet meer mochten.

Later in het verhaal blijkt dat Konradin behoorlijk onder de indruk is van Adolf Hitler die hij, vanwege zijn adellijke afkomst, heeft ontmoet. En ook Konradin lijkt in de ban van het Nazisme te raken.
Vanwege dit opkomende Nazisme wordt Hans, tegen zijn zin, naar familie in de Verenigde Staten gestuurd. Hij gaat daar rechten studeren en komt nooit toe aan zijn liefste wens: het schrijven van boeken en gedichten. Met het vertrek van Hans naar de Verenigde Staten eindigt ook de vriendschap met Konradin. Een einde die ze erg allebei betreuren.
Het boek eindigt dertig jaar later als Hans een lijst met namen onder ogen krijgt van 400 jongens die waren gedood of vermist. Ook Konradin staat hierin vermeld en voorla de reden waarom hij om het leven is gekomen geeft hem troost.

Een kleine roman die een grote indruk achterliet bij mij. En waarin Uhlmann laat zien dat je in minder dan 95 pagina's veel kunt zeggen.
Als je De jongen in gestreepte pyama mooi vond, dan zul je dit boek ongetwijfeld willen lezen!

Reserveer in onze catalogus

Tonio - A.F.Th. van der Heijden

Ik heb het boek 'Tonio', een requiem aan de gestorven zoon van A.F.Th. van der Heijden, onlangs gelezen.
Ik wist niet wat ik moest verwachten, het is natuurlijk niet het leukste onderwerp om te lezen, maar ik was meteen verkocht. 664 (!) pagina’s lang en geen woord teveel, werd ik meegezogen in dit verhaal over het grootste drama dat een mens kan overkomen en ik kon niet stoppen met lezen.
De schrijver neemt je mee naar momenten uit Tonio’s leven om afwisselend in het nu te schrijven. Wat kom je tegen na zo’n afschuwelijk bericht: de onmacht, het onbegrijpelijke, het intense verdriet van Adri en zijn vrouw Miriam om de gestorven zoon van 21 jaar die verongelukt op 1e Pinksterdag 2010 (Zwarte Pinksterdag). Schaamte, schuldgevoel en trots wisselen elkaar af. Adri’s rotverdriet is als een inwendige bloeding. Hartverscheurend.

Wat dit boek zo speciaal maakt is de manier van beschrijven, het opsommen van feiten met vaak prachtige volzinnen. Ze maakten me stil van binnen, maar het raakt iedereen! Het boek is wat dat betreft te vergelijken met het boek van P.F. Thomése die in 'Schaduwkind' ook de dood van zijn kind beschrijft met prachtige zinnen.
Hier enkele voorbeelden van mooie zinnen:
”Alles is bezield met ons verdriet, zo uitputtend, dat de ellende elke dag een andere gedaante aanneemt”.
“Vandaag of morgen zie ik mijn eigen herinneringen achter gesloten ogen afkalven en in zwarte gaten oplossen”.

Het verhaal heeft me aangegrepen. Niet voor niets heeft A.F.Th. van der Heijden de Constantijn Huygensprijs 2011 ontvangen voor zijn hele oeuvre. Ondanks dat hij in het boek een aantal keren duidelijk maakt, niet meer te gaan schrijven heeft hij de draad toch onlangs weer opgepakt. Gelukkig maar, ik ben van plan meer van hem te gaan lezen.
De krant Die Welt noemt het boek n.a.v. de Duitse vertaling: 'een monument van liefde en lijden, een groot en uniek kunstwerk'.
Lezen dus dit boek. Dóen!!

Linda

Reserveer in onze catalogus

Vijf bijlen

Begin 2010 schreef ik op m'n eigen blog een kort stukje over een boek dat ik net had gekocht. Ik probeerde daarin de schrijver van dat boek - A.L. Snijders - te imiteren in zijn schrijfstijl. Dat mislukte, volgens mij.

Aan het eind van dat jaar blogde ik nogmaals over deze schrijver, omdat hij de Constantijn Huygens-prijs won. Sindsdien is hij een veelgevraagd spreker. En terecht, want meneer Snijders praat net zo leuk als dat hij schrijft. Daarom hieronder de blogpost waarmee mijn kennismaking met zijn ZKV's begon.

Ik heb nog een boekenbon liggen, van de kerstman. Vandaag wissel ik hem in. Vandaag trakteer ik mezelf op Vijf bijlen van A.L. Snijders. Een bundel met 335 Zeer Korte Verhalen, het genre waarin Snijders zich thuisvoelt. Kennelijk haarscherpe, dagelijkse observaties, gespeend van tierlantijnen, maar rijk aan zeggingskracht. Maximaal 100 woorden, soms zelfs niet langer dan één zin. Geschreven in een half uurtje, nooit achteraf verbeterd. Zoals het komt, mag het blijven.

Ik zag de schrijver gister bij Boeken, als tweede gast na een wat matig verhaal over 'ieders muzikaliteit'. Er kwam een lange magere man binnen, met een grappig klein brilletje en wenkbrauwen die aan m'n opa herinnerden. Wat begint als een beetje stuntelig en stroef interview, ontpopt zich tot een innemend en humoristisch gesprek. Zijn werkwijze is niet de mijne, zijn schrijfstijl misschien ook niet, zijn leefwijze nog minder, maar zijn humor en ideeën zijn dat wel. Dus hier wil ik meer van weten. Dit wil ik lezen.

Nieuwsgierig? Uitzending gemist? Hier een herkansing. A.L. Snijders loopt rond de 18e minuut de studio binnen.

(Mijn korte verhaal in 174 woorden, zeker 45 minuten, met heel veel verbeteringen en overwegingen. Hoe doet 'ie dat toch...)

Reserveer in onze catalogus.

Jo Nesbø - De Roodborst

Opnieuw wend ik mij tot de scandinavische thrillers, gewoon omdat dit weer zo'n geweldig boek is.
De Roodborst was mijn eerste kennismaking met de schrijver Jo Nesbø. Het is er eentje uit een serie over Harry Hole, politie-inspecteur in Oslo. Als je een paar van deze boeken gelezen hebt, ga je een beetje van de hoofdpersoon houden. Ook al is het een onconventionele bruut, een hork, of hoe je het ook wilt noemen. Sympathie wekt 'ie op. Daar komt nog bij dat de verhalen erg spannend zijn, en dat de stijl heerlijk direct is, met vaart én veel humor geschreven.

"De Noorse politie-inspecteur Harry Hole, een met drinken gestopte alcoholicus, al bekend uit Nesbø's vorige werk, raakt betrokken bij het onderzoek rondom een gevaarlijk Zuid-Afrikaans wapen dat door neonazi's naar Noorwegen zou zijn geëxporteerd. Behalve naar neonazi's leidt het spoor ook naar oude nazi's: een groep Noorse oud-collaborateurs die in de Tweede Wereldoorlog aan de kant van de Duitsers vochten. De zaak wordt nog veel verontrustender als blijkt dat er een aanslag op de Noorse troonopvolger wordt beraamd. Vlotgeschreven, niet van humor gespeende spannende thriller, met veel actie. De vaart wordt erin gehouden door een voortdurende wisseling van locatie en heen en weer springen in de tijd: van de loopgraven bij Leningrad in de Tweede Wereldoorlog tot Oslo in het jaar 2000. Harry is een sympathieke held wiens prille romance mooi in de plot is ingebed. 'Voor wie zich eens wil onderdompelen in complotdenken en ook nog eens een fijne actiescène wil meepikken', concludeerde VN's Detective & Thrillergids die twee sterren gaf."

Toegegeven, de gedeelten die in het verleden spelen moet je wel even door... Maar als je eenmaal in het verhaal zit, wil je er beslist niet meer uit.
Nesbø is een Noorse auteur en voormalige profvoetballer en rockmusicus. Over zijn kunsten op deze laatste 2 gebieden kan ik niet zoveel zeggen, maar in het schrijven is hij meesterlijk! Als je de boeken op volgorde wilt lezen, moet je beginnen met De Vleermuisman. Het laatste boek in de serie, De Schim, is net verschenen: al in bestelling en snel in de bieb!

Reserveer in onze catalogus

Het ijzig hart

Als je in onze geheel vernieuwde website zoekt op Almudena Grandes Het ijzig hart, dan vind je daar een kernachtige recensie van een gebruiker: Prachtig maar ingewikkeld.

Het ijzig hart gaat over twee Spaanse families en begint in het midden van de jaren dertig van de vorige eeuw met de burgeroorlog die toen uitgevochten werd onder leiding van generaal Franco. Alleen al het feit hoe de periode onder Franco doorwerkt in het leven van generaties Spanjaarden vraagt om volledige aandacht. Grandes (en voor de niet-spaanse lezer onder ons) neemt ons mee door de jaren, maar verandert telkens van tijd en perspectief. Dan weer kijken we mee door de ogen van één van leden van de familie Carrion en dan weer door die van één van de leden van de familie Fernandez. Daartussen lezen we in de ik-vorm de hedendaagse situatie van de jongste telg van de familie Carion, Alvaro. Die hedendaagse situatie is de liefde die opbloeit tussen Alvaro Carrion, de zoon van de rijk Julio Carrion en Raquel Fernández, de kleindochter van de Spaanse bannelingen in Frankrijk.
In zeer beeldend proza wordt tegen deze achtergrond een duister geheim duidelijk wat de twee families met elkaar verbindt en waar Raquel alles vanaf weet, maar Alvaro helemaal niets.

Prachtig maar ingewikkeld. Daar is niets teveel mee gezegd. Het boek had me volledig in de ban. Een epos in de traditie van Allende (Het huis met de geesten) en Garcia Marquez (Honderd jaar eenzaamheid), hoewel minder makkelijk te lezen. Gelukkig hoort er wel een stamboom bij die ik veelvuldig geraadpleegd heb. Dit is vooral nodig, omdat de kinderen in deze roman vaak de naam meekrijgen van hun ouders en alleen de toevoeging van de achternaam van moederskant, zoals dit gebruikelijk is in Spanje, maakt dat je het overzicht houdt welke Ignacio of Mateo of Maria je voor je hebt. Het boek is prachtig, het boek is ingewikkeld, het boek is ook droevig. Boeken over de/een oorlog zijn altijd droevig. Zoveel dood, zoveel geweld, zoveel verdriet en zoveel overlevingskracht, dat dan ook weer wel. O ja, en ook heel bijzonder: heel veel krachtige, sterke vrouwen. Bijvoorbeeld Alvaro's oma Teresa die hij pas leert kennen na de dood van zijn vader, als hij diens werkkamer opruimt.

Als je dit boek gaat lezen, wat ik je zeer kan aanraden, neem er dan de tijd voor. Het wordt geen vluggertje. Dat lukt sowieso al niet met 850 pagina's, maar ook verhaal leent zich niet voor snel. Het is dus lekker lang genieten!

Reserveer Het ijzig hart in onze catalogus

Kerstballen breien met Arne en Carlos

Collega Harry (collectioneur) voorspelde het maanden geleden al.... dit wordt een hit! Wil je iets schrijven over Kerstballen breien met Arne & Carlos in bieblog? Huh... kerstballen breien een hit??? Hoewel ik het idee wel meteen erg geinig vond.

En zodoende herleefden zaterdag de jaren 80 weer; breiend voor de buis en ondertussen kijken naar Wie van de Drie, met good old Martine Bijl weer als vast panellid. En natuurlijk de prachtige documentaire over de Britse rockgroep Queen, 20 jaar na de dood van Freddie Mercury.

Als Consulent Cultuur van de beste bieb van Nederland kun je natuurlijk geen zinnig woord schrijven over zelfgebreide julekuler als je er niet tenminste ééntje zelf hebt gebreid.
Dus vorige week gauw witte en rode wol gehaald voor pen 3. Eerste vraag van de verkoopster….Gaat u kerstballen breien?
Zoonlief wilde er wel eentje met een varkentje. Aan de slag maar. Nou dat viel nog niet mee. Het basispatroon is simpel, patroontje in breien is ook geen probleem. Dat heb ik in diezelfde jaren 80 zo vaak gedaan, dat blijft wel in je vingers zitten.

Maar rondbreien met 4 pennen in plaats van 3 pennen, wat een gehannes! In plaats rustgevend getik van breipennen kreeg manlief een hoop gezucht en gesteun te verduren. Gelukkig kon Queen het overstemmen en keken de buren ook, al dan niet gedwongen, naar deze documentaire. Het is gelukt met die ballen, maar jullie willen niet weten hoe….

Als bewijs een foto van de julekuler met varkentje voor zoonlief. Voor mijn bureau op het werk maak ik er nog eentje met het rendiermotief. En dan vind ik het wel best, ik vind ze te groot geworden.
Kerstballen breien…ik vind er echt geen bal aan.

Het boek lever ik volgende week meteen weer in… Voor degenen die er wel lol aan hebben.

Reserveer Kertballen breien met Arne en Carlos in onze catalogus.

Stine Jensen in Bibliotheek Hengelo

De filosofe en schrijfster Stine Jensen is morgen te gast in Bibliotheek Hengelo, in het kader van de Week van de Mediawijsheid. Ze schreef het essay Echte vrienden voor de Maand van de filosofie, april 2011. Hierin onderzoekt ze de waarde van intimiteit in tijden van Facebook, Twitter, en WikiLeaks. Een eigentijds thema waarbij zij tijdens haar lezing aan de hand van enkele prikkelende voorbeelden ingaat op de verschuivende grenzen tussen privé en publiek en de waarde van vriendschap.

Stine Jensen (13 januari 1972) is een Nederlandse filosofe en publiciste. Stine is docent literatuurwetenschap aan de Vrije Universiteit van Amsterdam. Ze combineert haar academische werk met de journalistiek. Voor het NRC schrijft ze film- en literatuurrecensies. Ze promoveerde op Waarom vrouwen van apen houden, over vrouwen en apen in film en literatuur. Toen de gorilla Bokito uitbrak in Blijdorp en een vaste bezoekster verwondde verwierf Stine nationale bekendheid. Ze werd als expert een graag geziene gast in de actualiteitenprogramma's op radio en televisie.
Van haar hand verschenen onder meer Dokter Jazz, Goddelijke Brulapen, Leugenaars, Turkse vlinders: liefde tussen twee culturen, Waarom vrouwen van apen houden: een liefdesgeschiedenis in cultuur en wetenschap en De verlangenmachine: over vrouwen in de popmuziek.

Via het internet zijn velen op zoek naar vrienden en volgers. We luisteren mensen af, bespieden ze en hongeren naar intieme details. Intussen beschermen we onszelf door muren te bouwen en firewalls aan te leggen. Het is paradoxaal: hoe meer we ons afschermen voor gluurders en afluisteraars, hoe exhibitionistischer we tegelijkertijd worden. De begrippen ‘privé’ en ‘publiek’, ‘intimiteit’ en ‘intimidatie’ zijn dringend aan vernieuwing toe, zo betoogt Jensen.

Datum       24 november
Tijd           20.00 – 22.00 uur
Toegang    gratis
Toegangskaarten kunnen worden opgehaald bij Klantenservice.
OP=OP!

Stine Jensen in onze catalogus

Letters to Juliet

Ondertitel van deze film: Heerlijke romance onder de Toscaanse zon. Dan ben ik verkocht. Niet door dat woord 'romance', maar door die Toscaanse zon.

'Letters to Juliet' is echt een heerlijke film voor een avondje verstand-op-nul-en-kijken-maar. En genieten van het Toscaanse landschap, beelden van Verona en Siena en dat alles overgoten door, jawel, de zon.

Verona is de stad van Romeo en Julia. Wees niet bang, de naam Shakespeare valt een paar keer, maar ingewikkelder dan dat wordt het niet. Bij het huis met het beroemde balkon worden dagelijks, door vooral vrouwen, briefjes met allerlei hartekreten op de muur onder het balkon geplakt. Aan het einde van de dag verzamelen de 'secretaresses' van Julia deze briefjes en beantwooorden ze. Sophie, een Amerikaanse toeriste, vindt een briefje uit 1957 dat verstopt zit achter een steen.Ze beantwoordt deze brief alsnog en dat leidt ertoe dat ze samen met de schrijfster van de brief en haar zoon op zoek gaat naar de de oude geliefde van deze inmiddels bejaarde vrouw, een prachtige rol van Vanessa Redgrave.

Reserveer 'Letters to Juliet' in onze catalogus

De zenuwsloper

Rare titel, vreemd boek.

Ik kreeg dit boek aangereikt door een collega. In 'Boekblad' het tijdschrift voor de boekhandel werd 'De zenuwsloper' beschreven in een soort 'wat ligt er op je nachtkastje' rubriek.

Van de achterflap

Ella groeit op als enige dochter in een gezin met een rotsvast christelijk geloof. Haar jeugd wordt getekend door de geheimzinnige ziekte van haar moeder die gepaard gaat met heftige pijnaanvallen. Als haar moeder op een dag vertelt waar zij aan lijdt, maar haar laat zweren niemand iets te zeggen, gaat dit geheim Ella's leven beheersen.

Dit is het solo debuut van Sylia de Graaf. Eerder schreef zij,samen met Inge Diepman, het boek 'Diep'.

In 'De zenuwsloper' is het centrale thema: wat is de reikwijdte van een gedane belofte? Hoe ver ga je in wat uiteindelijk een obsessie wordt. Zoals we dat uit wel meer Nederlandse boeken kennen, is in dit boek een belangrijke rol weggelegd voor het verstikkende, zwaar christelijke geloof. Daar word ik altijd erg onrustig van. De lijdzaamheid waarin de, in mijn ogen vaak onbegrijpelijke, dogma's, de voorschriften worden ondergaan maken dat ik me dan zo machteloos voel. Kom voor jezelf op, kies je eigen weg. Ik weet natuurlijk ook wel dat je niet zomaar uit het milieu ontsnapt waarin je bent opgegroeid. Het lijkt alleen allemaal zo'n verspilling. Overigens ligt in deze achtergrond de oorsprong van haar obsessie. Ik kan me niet voorstellen dat in een wat vrijer milieu de oorzaak van de ziekte van Ella's moeder zo geheim gehouden zou worden.

Ella vindt in dit boek wel haar weg. Ze maakt haar (door haar milieu opgelegde) keuzes, maar haar obsessie leidt haar naar een uiteindelijk, letterlijk, dieptepunt.

Reserveer 'De zenuwsloper' in onze catalogus

Vlees is het mooiste

Toen ik in een Antwerpse boekhandel op zoek was naar boeken van m'n favoriete Antwerpse schrijver kwam ik deze dikke pil tegen: Vlees is het mooiste. De eerste verbazing - want zo'n groot en dik boek ben ik niet gewend van Bart Moeyaert - werd gelijk verstilling toen ik het doorbladerde. Ik stond oog in oog met nietsverhullende naaktfotografie van hele gewone mensen in hun eigen woonomgeving. Wat was dit voor boek?

Wel, dit is een bloemlezing vol mooie gedichten over het lichaam, geboorte, opgroeien, seksualiteit en ouder worden. Uitgekozen en bij elkaar geplaatst door Bart Moeyaert. En voorzien van bijzondere portretten van de Vlaamse fotografe Elisabeth Broekaert. (blader vooral even door de series van haar drie boeken)

Moeyaert beschrijft in het voorwoord hoe hij kennismaakte met Elisabeth en haar fotografie. Hoe hij zag dat zij op dezelfde manier de mensheid bekeek als hij. "We registreerden. We ontdeden de wereld van haar franjes, maar we waren niet blind voor esthetiek." En hoe hij bij alle foto's gedichten zag. Want gedichten verhullen en onthullen, net als de foto's deden.

En dan schrijft hij over zijn kennismaking met deze blootfoto's precies dat wat mij ook overkwam, daar in die boekhandel: "[...] ik had met de foto's allang gedaan wat ieder mens in mijn plaats zou doen, omdat we nu eenmaal zo in elkaar zitten.Ik had bloot bekeken, vergeleken, beoordeeld. Bij mijn eerste indruk had ik tweederangs gedachten."

Het boek staat prominent en frontaal geplaatst in m'n boekenkast. Dat trekt de aandacht en ik vind het altijd mooi om te zien hoe mensen hierop reageren. Want na een eerste blik wordt het vaak snel teruggezet, soms met een opgetrokken wenkbrauw of een achteloze opmerking. Tja, soms moet je gewoon net iets langer kijken om ergens de schoonheid van te zien. Anderen durven het niet eens op te pakken. En de gedichten? Oh, die zijn ook heel mooi, schieten door alle stijlen en tijden heen. Net als de interieurs eigenlijk, die door het opvallende bloot wat naar de achtergrond verdwijnen. Maar jee, wat zijn die fascinerend!

Reserveer in onze catalogus.

Feestelijke taarten!

U heeft het wellicht gemerkt: er verschenen wat minder berichten op ons blog. Heeft natuurlijk alles te maken met ons gelukzalige gevoel nadat bekend werd dat we ons 'Beste bibliotheek van Nederland' mogen noemen! We zijn allemaal natuurlijk erg trots.

Bijkomend effect: we zijn ook allemaal experts geworden op het gebied van de patisserie... We zijn overladen met taart, simpel gezegd (waarvoor ook vanaf deze plek ontzettend bedankt allemaal, echt geweldig!). Dus als u denkt dat we met zijn allen een beetje zijn aangekomen, dan kan dat kloppen.

Om in de stijl te blijven dus maar even een tip voor taartenmakers: '500 taarten en cakes' is een leuk boekje met tips voor het maken van taarten voor feestelijke gelegenheden. Taarten voor 'beginners', taarten met klasse, heerlijke cakes, noem maar op. Hoewel ons verzadigingsplafond inmiddels bereikt lijkt te zijn, loopt het water je wel in de mond bij het zien en lezen van deze recepten.
Ook een feestje? Trek de stoute schoenen aan en maak als een echte keukenprins of - prinses een feestelijke traktatie! Dan schrijven we de volgende keer wel weer iets over diëten...
Eet smakelijk!

Reserveer in onze catalogus

Hoe word ik gelukkig - Guus Kuijer

Hoe word ik gelukkig van Guus Kuijer eindigt met: “Als u zich leeg voelt, stop er wat in. Als u uzelf wilt vinden, neem een ander in u op. Er staan hele bibliotheken voor u klaar. Concertzalen kijken hunkerend uit naar uw bezoek. De musea staan wagenwijd open. De theaters trappelen van ongeduld. En, voor ik het vergeet, misschien zit er in uw tuin of in het parkje om de hoek een rugstreeppad op u te wachten.”

Dit boek nam ik mee naar Madrid. Niet te dik, afgeronde hoofdstukken en dus makkelijk om tijdens de reis en voor het slapen gaan een hoofdstuk uit te lezen. En wat heb ik een plezier beleefd aan dit boekje. Want het bleek mijn bezoek aan Madrid ook nog eens boeiender te maken. In dit boek verwijst Kuijer namelijk naar een aantal schilderijen van Goya, Van Gogh, Titiaan en Dalí. Laten sommige schilderijen van Goya in het Prado hangen…. Inspirerend! Ik bekeek ze met hele andere ogen. Goya staat nu eenmaal niet echt bekend als een gelukkig man. Maar als je zo kunt schilderen dan kun je toch bijna niet ongelukkig zijn??? Althans dat denk ik dan.

Maar ja, wat is geluk? Wat is intelligentie? Wat is schoonheid? Wat is het belang van schilderijen en romans? Guus Kuijer schrijft hier helder en met veel passie en humor over. En het leest zo makkelijk dat het lijkt alsof hij het zo uit de mouw schudt. Sommige anekdotes lijken alleen maar grappig, maar als ze eenmaal goed tot je door dringen, wordt het wel duidelijk…. “Wie leert van een ander, over een ander of met een ander, heeft een rijk leven. Wie zoek naar de ziel van onze fascinerende wereld en niet al te zeer naar zijn eigen ik, heeft een goede kans op geluk. God is daarbij niet nodig…..”.

Guus Kuijer lijkt mij een bijzondere man en ik kijk uit naar zijn bezoek aan Bibliotheek Hengelo op 3 november! Gespreksleider Henk Nijhof zorgt dat iedereen al luisterend en discussiërend de geheimen ontdekt over hoe je gelukkig kunt worden.

Reserveer Hoe word ik gelukkig in onze catalogus