The Reader

Meer dan 2 jaar geleden schreef Diane over het boek De voorlezer van Bernhard Schlink. Ik zag onlangs de film The Reader, gebaseerd op dit boek. Was Diane lyrisch over het boek, ik ben het over de film.Ik heb het boek niet gelezen, maar het heeft vele prijzen gewonnen en datzelfde geldt voor de film. Dat vind ik knap!

Kate Winslet schittert in de rol van Hanna Schmitz. Vlak na de oorlog ontmoet de jonge Michael Berg haar en er ontstaat een gepassioneerde liefde tussen de 15-jarige jongen en de meer dan twee keer zo oude vrouw. Een belangrijk element in hun relatie vormen de verhalen die Michael Hanna voorleest. Dan verdwijnt Hanna uit het leven van Michael net zo plotseling als ze er in was verschenen.
We zien Michael terug als rechtenstudent. Met een kleine groep volgen ze een rechtzaak tegen een groep kampbewaaksters die beschuldigd worden van een vreselijke misdaad. Hanna blijkt één van deze ex-bewaaksters zijn. Gedurende de rechtszaak, het meest en sterkst imponerende deel uit de film, begint Michael te vermoeden, en dat geldt ook voor de kijker, dat Hanna een ander geheim bewaard waarvoor zij zich nog meer schaamt dan voor de daden waarvoor zij terecht staat.


The Reader Trailer door wallyz75

Kern van het verhaal: hoe moeten we begrijpen wat er in de Tweede Wereldoorlog is gebeurd? En betekent de poging tot begrip, het je verplaatsen in de daders, dat de ernst van hun daden vermindert? Kun je nog van iemand houden van wie je weet wat voor gruwelijks ze op haar geweten heeft? Vragen waarop het antwoord niet eenduidig kan zijn. Schlink schrijft in De voorlezer:

Wat moest en moet mijn generatie, die na de oorlog is opgegroeid, eigenlijk beginnen met de informatie over de verschrikkingen van de vernietiging der joden? We moeten niet denken dat we kunnen begrijpen wat onbegrijpelijk is, mogen niet met elkaar vergelijken wat niet vergeleken kan worden [] Moeten wij alleen maar vol ontzetting, schaamte en schuld tot zwijgen vervallen?

Wat valt er nog te zeggen. Ga vooral kijken en als je liever leest kan dat natuurlijk ook.

Reserveer The reader in onze catalogus

Reserveer De Voorlezer in onze catalogus

The Big Bang Theory: nerds zijn hot!

In de hilarische Amerikaanse serie The Big Bang Theory draait het om vier nerds: Leonard, Sheldon, Howard en Rajesh en hun buurvrouw Penny. De jongens zijn jonge wetenschappers met een hoog IQ, ze zijn waardeloos in sport, hebben weinig succes bij de vrouwen en hun vrije tijd besteden ze aan computerspelletjes, lezen van stripverhalen en kijken van sciencefictionseries: kortom echte nerds dus. Penny werkt als serveerster en heeft (onsuccesvolle) ambities als actrice. Ze is niet zo slim maar heeft stukken meer sociale vaardigheden. Leonard en Sheldon delen een appartement en Penny woont er tegenover. Dit is zo beetje het uitgangspunt van de succesvolle serie die nu al weer 4 seizoenen loopt en er 3 extra seizoenen bij krijgt.

Ieder karakter heeft zo'n zijn eigenaardigheden: Leonard is nog de "normaalste" van het stel en wordt zwaar verliefd op Penny. Sheldon is de grootste geek van allemaal en zijn neurotisch en lichtelijk autistisch gedrag werkt iedereen zwaar op de zenuwen. Howard woont nog bij zijn moeder en vindt zichzelf nogal handig met vrouwen maar die denken daar duidelijk anders over. Rajesh komt uit India en kan alleen met vrouwen praten als hij dronken is.

Sheldon steelt wel een beetje de show met zijn bizarre gedrag: bekijk het volgende fragment op You Tube waarin hij door middel van een stroomschema vriendschap probeer te sluiten met een collega.

Reserveer The Big Bang Theory seizoen 1 in onze catalogus
Reserveer The Big Bang Theory seizoen 2 in onze catalogus
Reserveer The Big Bang Theory seizoen 3 in onze catalogus
   

De boekbindster - Anne Delaflotte Mehdevi

Zin in een lekker “feelgoodboek” voor je vakantie? En ben je ook nog francofiel…. dan mag De boekbindster van Anne Delaflotte Mehdevi niet ontbreken in je vakantiebagage.

Van de achterflap

Mathilde verruilt haar veelbelovende carrire als diplomate voor een leven als boekbindster in een klein dorpje in de Dordogne. Op een ochtend krijgt ze bezoek van een onbekende, knappe man, die even snel verdwijnt als hij gekomen is. Hij laat een oud boek bij Mathilde achter. Geïntrigeerd door de inhoud begint ze een speurtocht om de geheimen van het boek te ontrafelen.

Het verhaal speelt zich af in een typisch Frans dorpje, waar Mathilde haar atelier heeft in een middeleeuwse pand. Een dorpje met inwoners als de vriendelijke bakker Andre, meneer Roche de klokkenmaker, juffrouw Billon van de ijzerwinkel, de jonge schoenmaker die zelf altijd pantoffels draagt of de burgemeester die zich opwerpt als de pater familias van het dorp en alle bewoners.
Een paar dagen na het bezoek blijkt de onbekende man verongelukt te zijn en is Mathilde de laatste die hem voor zijn dood heeft gesproken. Mathilde raakt betrokken bij de zaak als ze in de rug van het boek een geheimzinnig briefje met een lijst namen vindt. Tijdens haar onderzoekstocht kom ze in contact met archeologen in Bordeaux, ze bezoekt een zonderlinge gemeenschap die elk weekend huist in een verlaten molen en doorzoekt ze de bossen van de Périgord.

De boekbindster deed mij denken aan Chocolat. Deels omdat het zich in een soortgelijke setting afspeelt, maar vooral vanwege de liefde voor het vakmanschap, in dit boek dus boekbinden. En ook in dit verhaal hier komt de eenmanszaak van de hoofdpersoon in gevaar door geruchten die de ronde doen in het dorpje.

De boekbindster is lekker om lezen en met veel vaart geschreven. Hoewel je sommige wendingen in het verhaal tijdens het lezen in de gaten hebt, blijf je als lezer toch benieuwd naar de man wiens naam je niet eens kent.

Reserveer De boekbindster in onze catalogus

Reserveer Chocolat (boek) in onze catalogus

Reserveer Chocolat (DVD) in onze catalogus

De Melkweg

Natuurlijk verdient het nieuwste boek van Bart Moeyaert ook een plekje op dit bieblog. En als trouwe fan moet ik m'n meebloggende collega's natuurlijk voor zijn! Dus nu we het eindelijk in de collectie hebben, grijp ik m'n kans.

De Melkweg is een jeugdboek, of eigenlijk een jeugdroman, zoals Moeyaert het zelf graag noemt. Want hij stopt er altijd net iets meer lagen in dan je op het eerste gezicht leest. En zijn schrijfstijl kenmerkt zich door alles wat hij niet schrijft maar tussen de woorden en zinnen min of meer verstopt. Dat moet je natuurlijk wel willen vinden, anders lees je alsnog een redelijk gewoon jeugdboek.

In De Melkweg beleven we de laatste dagen van de zomervakantie van drie kinderen, twee broers en hun vriendinnetje. Het is heet, ze vervelen zich eigenlijk een beetje, ze bedenken een spelletje en dan komen de eerste scheurtjes in hun vriendschap en in hun onschuldige kinderleven. Op de achtergrond is er een vader die er eigenlijk niet echt is, ontbreekt er een moeder die in Italië op zoek is naar zichzelf, is er een doodzieke tante, is er een oude vrouw met een hondje die elke dag voorbij schuifelt op haar laarzen en verschijnt er een meisje dat de oudste broer wakker schut. Gedurende deze laatste zomerdagen kantelt het leven van drie kinderen.

Er gebeurde bij mij wat er meestal gebeurt als ik iets van Moeyaert lees. Ik begin, iets voelt gelijk goed, het kabbelt wat, ik geniet van de taal, het kabbelt nog wat verder en dan kruipt er ineens iets vanuit de bladzijden via m'n vingertoppen onder m'n huid, soms aangenaam, soms snijdend, het kruipt verder naar m'n hart en roert door m'n buik, en dat blijft ook nog wel even naborrelen als de laatste zin allang vervlogen is. Bij De Melkweg ging dat niet anders. Gelukkig maar.

Reserveer in onze catalogus.

Eilen Jewell - Queen Of The Minor Key

Beste mensen: dit is er weer één. Hoog in mijn jaarlijstje, nu al! O, dit is zo mooi...
Ik kan me bijna niet voorstellen dat een album als 'Queen Of The Minor Key' van Eilen Jewell je niet op de een of andere manier raakt. Je waant je bij de eerste klanken in een donkere nachtclub, rode velours gordijnen, rokerig, licht gerinkel van glazen... En dan die stem.

"Met 'Letters From Sinners And Strangers' was ze daar ineens. Rootsfans omarmden deze charmante maar kordate dame die de country nieuw leven inblies. Retro maar toch van deze tijd, hillbilly maar toch stads, lief en schattig maar toch een fan van Loretta Lynn. Op dit "Queen Of The Minor Key" blijkt ze weer verder gegroeid. Nog betere liedjes, heerlijk onderkoeld gezongen - als vanouds gepast swingend begeleid door haar eigen 3Js: Drummer Jason Beek, bassist Johnny Sciascia en Jerry Smith, die opnieuw onnavolgbare zaken uit zijn gitaar tovert. "Op dit album, alweer haar zevende, vloeien alle muzikale invloeden samen tot een even gevarieerd als ongrijpbaar geheel. Van het surfintro "Radio City" via de old school rockabilly van het titelnummer, de country van "Santa Fe" en "Reckless" (horen we daar Busted van Johnny Cash doorheen schemeren?) en het jazzy "Only One" naar het Tequila-achtige slotakkoord "Kalimotxo". Het moge duidelijk zijn: Eilen Jewell laat zich niet in één hokje stoppen." (Jan Doense, Platomania)

In mijn vorige jaarlijstje stond ze nog met haar album met Loretta Lynn covers; haar eigen nummers worden steeds beter. Gelukkig ook met enige regelmaat op de Nederlandse podia te vinden, dus ga haar zien! Vooral het nummer 'Santa Fe' is één van mijn favorieten; heerlijk:





Reserveer in onze catalogus

Misdaad door de eeuwen heen (2)

De maand van het spannende boek ligt weer achter ons. Dat betekent natuurlijk niet dat er nu niets spannends meer te beleven is. Ik zou zeggen integendeel, blijf deze blog vooral volgen want wij biebloggers zijn dol op spannende boeken. Ergens halverwege vorige maand schreef ik over misschien wel de bekendste misdaadoplosser uit het verleden: broeder Cadfael. Toen gaf ik al aan dat er nog veel meer zijn, maar deze speurders en hun scheppers bevolkten voor een belangrijk deel de prijsvraag van 'de maand' en de prijsvraag zou toch een dtuk minder spannend worden als ik ze verklapt had. Maar nu kan het wel en ik wil je ze niet onthouden.

Wat dacht je bijvoorbeeld van Rechter Tie? Robert van Gulik schreef tientallen verhalen met de rechter in de hoofdrol. Een historische magistraat die in de Tang-dynastie van het oude China leefde (630–700 na Chr.) diende als voorbeeld voor Rechter Tie. Deze magistraat was ook stadsbestuurder en hoofd van de politie. Rechter Tie lost op ingenieuze wijze allerlei misdaden op. En die entourage in dat oude China geven de verhalen veel extra's. Tie wordt wel de Chinese evenknie van de Engelse Sherlock Holmes en de Franse Maigret genoemd. Niet alle verhalen van Rechter Tie zijn meer in de bibliotheek te verkrijgen, maar er verschijnen met enige regelmaat nieuwe uitgaven.

Iets heel anders, maar ook aangenaam om bijvoorbeeld mee bij het zwembad te verpozen, zijn de verhalen over de Keltische non Fidelma die tevens rechtsgeleerde is. Naast de misdaden speelt vooral de historische achtergrond een grote rol. Peter Tremayne laat zien dat de Keltische cultuur zeer bijzonder was. Inmiddels is er een tiental boeken met zuster Fidelma in de hoofdrol verschenen.

Nog langer geleden, maar zeker zeer tot de verbeelding sprekend, zijn de boeken van Steven Saylor met Gordianus, een Romeinse detective, in de hoofdrol. Hij schetst een realistisch beeld van de Romeinse maatschappij, van het leven in de stad en van het omgaan met elkaar, alles zeer accuraat ingebed in de historische, politieke en sociale context van de tijd.

Als je naar aanleiding van het bovenstaande niet kunt kiezen hebben we ook nog een aantal verzamelbundels die je kunt lenen waarin je zowel Ellis Peters, als Robert van Gulik, als Steven Taylor aantreft!

Reserveer vier historische detectives in onze bibliotheek
Reserveer vier historische zaken in onze bibliotheek
Reserveer een boek van Robert van Gulik in onze bibliotheek
Reserveer een boek van Steven Saylor in onze bibliotheek
Reserveer een boek van Peter Treymayne in onze bibliotheek

Seven Samurai van Akira Kurosawa

Wauw, net weer Seven Samurai van Akira Kurosawa gekeken. Ik had de film lang geleden al een keer gezien en dat maakte toen ook al indruk. Oké, je moet er wel even voor gaan zitten want het duurt 3,5 uur, maar dan heb je ook wat! Handig en grappig vond ik de ingebouwde break: halverwege de film gaat het scherm een kwartier lang op zwart met alleen een Japans symbool wat vermoedelijk "pauze" betekent. Seven Samurai is ruim vijftig jaar geleden gemaakt (1954) maar staat nog steeds als een huis: het is ondertussen een echte klassieker geworden (op plaats dertien in de top 250 van de Internet Movie Database)

Het verhaal speelt zich af in het feodale, 16e-eeuwse Japan, dat wordt geteisterd door oorlogen en rondtrekkende bendes. De film begint als één van die bendes een dorp aandoet en besluit terug te komen om het te plunderen als er geoogst is. Een dorpeling hoort hun plannen en in hun wanhoop gaat een groepje op zoek naar werkeloze samoerai, die hun dorp willen verdedigen in ruil voor voedsel. Na veel moeite vinden ze een oudere, moegestreden samoerai, die sympathie opvat voor de weerloze boeren en op hun verzoek ingaat. Hij rekruteert vijf andere samoerai en eentje meldt zich zelf aan: de onbehouwen Kikuchiyo. De zeven zijn ervaren vechters maar weten dat ze tegen een enorme overmacht komen ten staan.         

In Seven Samurai worden de verschillende karakters schitterend uitgewerkt en krijg je inzicht in de Japanse maatschappij van die tijd. Maar boven alles is Seven Samurai een fantastische actiefilm en de eerste in zijn soort!




Reserveer Seven Samurai in onze catalogus.

Zien is kennen

Bent u allen wel in het bezit van een 'zakdetermineerboek'? Ik wel! En de bibliotheken ook nog steeds...
Al jaren ben ik de eigenaar van 'Zien is kennen', hèt boek waarin alle in Nederland voorkomende vogels kort beschreven staan, voorzien van mooie pentekeningen. Linnen kaft, met een mooi bandje met drukknoop om het boek echt dicht te kunnen doen.


Typisch gevalletje jeugdsentiment, maar het valt me wel op dat dit boekje elke keer weer komt bovendrijven. Ook in de boekhandel nog steeds gewoon verkrijgbaar: een echt standaardwerkje dus.

Toen ik het vroeger als jongen kreeg, was ik gek op vogels. Door dit boekje raakte ik vertrouwd met de termen 'winterkleed' en 'zomerkleed', en met tot de verbeelding sprekende streeknamen voor vogels. Dat een Sperwer ook bekend staat onder namen als 'Schietvogel' of 'Speurgaal', da's toch wel weer grappig. Net zoals de Watersnip en het Hemelgeitje één en dezelfde vogel zijn. Nou ja, ik leerde in ieder geval flink wat vogelnamen en kon ze na verloop van tijd ook herkennen in bos en tuin. Die kennis is in de loop van de tijd wel wat verwaterd, maar nog steeds betrap ik mij er op dat flarden komen bovendrijven bij het zien van een iets minder bekend gevederd vriendje in de heg.
Mijn favorieten? De Vlaamse Gaai (met dat mooie blauwe stukkie), het Goudhaantje, en de Vale Gier (die ik dan weer niet bovenop de erfafscheiding aantrof). En de IJsvogel vond ik ook prachtig...

"Gedrongen lichaamsbouw, korte staart en korte oranje-rode pootjes. Vlucht meest in rechte lijn, vlak boven het water, met snelle, snorrende vleugelslag. Roept een schril, hoog: "Tsjie". Afnemend."

Da's toch bijna poëzie!
Het heeft lang geduurd voordat ik de IJsvogel een keer in het echt zag. Maar in de beek vlak bij mijn huis heb ik 'm eens gespot. De blijdschap die ik daarbij voelde, is ooit gevoed door al die pentekeningen en wetenswaardigheden in dit handzame boekje.

Reserveer in onze catalogus

Entre les murs

Omdat alle leerlingen en docenten in onze regio volgende week op hun tandvlees naar de zomervakantie kruipen, leek het me een goed moment om eens een onderwijsfilm in het zonnetje te zetten die laat zien dat het allemaal nog veel erger kan.

Jaren geleden werden we allemaal verliefd op de meester en zijn vertederende klasje uit de docufilm Être et avoir. Een tijdje later volgde Entre les murs. Ook hier worden een docent en zijn klas gevolgd, alleen bevinden we ons nu niet op het platteland maar in een probleemwijk van Parijs en in een multiculturele klas vol recalcitrante pubers. De meeste scènes laten zien hoe de docent door middel van een bijzondere lespraktijk het vertrouwen van z'n klas probeert te winnen en het beste uit hen probeert te halen. En we zien ook hoe die scholieren er alles aan doen om daar vooral niet aan toe te geven. Docenten zijn er om op de proef te stellen, school is er om niet thuis te hoeven zijn, leren doe je op straat. Dat is in ieder geval de korte analyse die ik van deze jongeren maak, maar daarmee doe ik ze natuurlijk onrecht aan.

Wat de film voor mij opvallend maakt is de manier waarop hij tot stand is gekomen. De docent speelt zichzelf. François Bégaudeau heeft namelijk een boek geschreven over zijn ervaringen als docent Frans op een Parijse volksschool. Dat boek was de basis voor deze film. Vervolgens hebben ze een bestaande klas gepakt en alle leerlingen een 'karakter' gegeven. Ze spelen niet zichzelf, maar mochten wel uit hun eigen leven en ervaringen putten om hun personage vorm te geven. Vervolgens hielden ze het script voor de jongeren verborgen. Ze kregen een korte schets van waar een bepaalde scène over moest gaan, daarna werden de drie vaste camera's aangezet en werd er gespeeld. Of eigenlijk geïmproviseerd. En dat levert hier en daar hele spannende scènes op.

Deze recensie uit de NRC - met een andere en ondertitelde trailer! - geeft een mooi beeld van de kwaliteit van de film, die je eigenlijk bekijkt als een documentaire. Voor mij is het in de eerste plaats een ode aan de docenten die graag het verschil willen maken en daarnaast een ode aan het werken met onervaren acteurs en experimentele filmtechnieken. Bise!



Reserveer in onze catalogus.

The Jayhawks in Hengelo

Op dinsdag 9 augustus staan The Jayhawks op het podium van Metropool hier in Hengelo. Dat is nog eens goed nieuws! Al ben ik er nog niet helemaal uit: fijn dat er ook in de zomermaanden nog goede concerten te bezoeken zijn, of juist vervelend dat het in de vakantieperiode is? Nou ja, in ieder geval bijzonder dat deze band weer in de originele bezetting bijeen is, binnenkort een nieuw album uitbrengt én hier in de regio optreedt. Alternative Country iconen Mark Olson en Gary Louris besloten om de handen opnieuw ineen te slaan en te gaan touren.

"The Jayhawks braken definitief door in Nederland met het album 'Hollywood Town Hall'  in 1993. Ze scoorden zelfs een top 40 hit met het slepende Take me with you when you go. Opvolger Tomorrow the Green Grass (1995) was zo mogelijk nog een groter succes met klassieke country tracks als “Blue” en “I’d run away”. Mark Olson besloot direct na de release van deze plaat de band te verlaten om zich te storten op een solo carriere. De band bracht nog een paar albums uit, maar nooit meer werd het hoogstaande niveau van “Hollywood Town Hall” en “Tomorrow the green grass” gehaald.  

Voor alle rechtgeaarde Roots en Country liefhebbers is de reünie van The Jayhawks het beste nieuws wat ze kan overkomen. De band zal zich tijdens deze show richten op het spelen nummers van hun beste albums. Het belooft een legendarische avond in Hengelo te worden..."

Mijn eerste kennismaking met The Jayhawks was het toevallig zien van een videoclip op MTV: het nummer 'Waiting For The Sun' kwam voorbij en trok mijn onverdeelde aandacht. Hoe anders was dat geluid, eigenlijk niet passend bij wat over het algemeen op MTV werd uitgezonden. Ik denk wel eens dat met dit nummer mijn liefde voor americana-muziek vaste vormen aannam. Het album 'Hollywood Town Hall' is zo een klassieker in mijn cd-kast geworden. Niet een plaat om dagelijks te draaien, maar eentje die, als goede wijn, moest rijpen. Mooie melodie-lijnen en prachtige zangpartijen, heerlijke gitaren...
Ik ga het album weer wat vaker draaien, als een vorm van voorpret.
Tot ziens op 9 augustus?!





Reserveer in onze catalogus

De gifboom

Als je nog op vakantie gaat heb ik een aanrader! Zo eentje die je oppakt en pas weer weglegt als het uit is. En het is een debuut! Ik hoop dat Erin Kelly nog heel veel gaat schrijven en als dat minimaal het niveau van De gifboom heeft is het top, maar zelfs met ietsje minder ben ik waarschijnlijk al tevreden.

In De gifboom maken we kennis met Karen Clarke, een keurige studente met een talenknobbel die de wereld aan haar voeten heeft liggen, maar die ook zo graag die 'ene zomer van haar leven' wil beleven. Zo'n zomer waar je een levenlang op terugkijkt. Nou, Karen gaat die zomer beleven, al is het dan iets anders dan ze zich heeft voorgesteld. Naast Karen spelen broer en zus Rex en Biba de hoofdrol. Het verhaal speelt deels in het heden en deels in het verleden. Al snel weten we dat er iemand dood gaat, maar wie? En bijna evensnel begin je te vermoeden dat Rex, hoewel hij een gevangenisstraf heeft uitgezeten, niet de dader is, maar wie dan wel? Als je, net als ik, geneigd bent halverwege de laatste paar pagina's te lezen word je ook niet veel wijzer. En de spanning wordt steeds verder opgebouwd...

Erin Kelly beschrijft in bloemrijk maar loom proza, passend bij zo'n warme zomer die eindeloos lijkt te duren en waarvan je wilt dat die nooit ophoudt, het drama dat zich voltrekt op een plek die ook al zo tot de verbeelding spreekt: de tegenwoordig peperdure wijk Highgate in Londen, waardoor een typische stedelijke sfeer wordt gecombineerd met de sfeer van het oerbos Queen's Wood dat aan de achtertuin grenst van het huis dat het mideelpunt vormt in deze psychologische thriller.
De gifboom komt van het gedicht In A Poison Tree van de dichter William Blake. In dit gedicht vergiftigt de schrijver zijn vijand door zich voor te doen als vriend; de valse vriendschap wordt opgekweekt tot zij een giftige vrucht draagt. Van sommige vriendschappen bloeit men op, andere vergiftigen het leven.

Reserveer in onze catalogus

Iedereen is op weg naar de Brandenburger Tor - Jan Konst

Berlijn, een stad waar ik geen genoeg van krijg. Een fantastische stad die geschiedenis, kunst en cultuur ademt, waar je ook maar kijkt. Maar ook pijn, waanzin en hoop, met littekens van de Tweede Wereldoorlog en de Muur.

Op mijn lijstje van nog te lezen boeken stond dus ook Alleen in Berlijn van Hans Fallada. En omdat ik volgende week een paar daagjes naar Berlijn ga met dochterlief, was dit een mooie reden om dit boek nu eens met voorrang te gaan lezen. Dacht ik…. dochterlief bleek het al ingepikt te hebben en meegenomen naar Utrecht om te lezen. Ook goed…. dan mag zij hierover een blogpost schrijven. Voor wat hoort wat niet waar?

Maar gelukkig vond ik deze prachtige bloemlezing; Iedereen is op weg naar de Brandenburger Tor.  Jan Konst, hoogleraar neerlandistiek aan de Vrije Universiteit van Berlijn, verzamelde jarenlang literaire teksten over Berlijn van Nederlandstalige schrijvers. Nederlandse en Vlaamse schrijvers trokken namelijk naar Berlijn vanaf het moment deze stad zich als metropool begon te ontwikkelen en schreven daar uiteraard over.

Deze prachtige bloemlezing van Jan Konst is heel gevarieerd dankzij de verschillende genres: van gedicht en cabaretlied tot filmscenario, toneel- en romanfragmenten, dagboeken en vertellende of meer essayistische verslagen. Ze zijn bovendien chronologisch geordend volgens de periode waarop ze betrekking hebben en vormen daarmee samen een bijzonder boeiend geschreven geschiedenis van de stad.

Natuurlijk bezoeken de schrijvers ook de Muur: Harry Mulisch noemt hem de grafzerk van Hitler, Frans Kellendonk vindt hem wildvlees, een litteken. En zelfs als landschapskunst, voor Willem Jan Otten is hij een “verticale zee”.

De tekst van Cees Nooteboom die in Berlijn was toen de muur viel vond ik het meest aangrijpend: "De tienduizenden stromen door de oostelijke sluizen naar het Westen, ze brengen hun emoties mee alsof het tastbare dingen zijn, hun gevoelens weerspiegelen zich in de gezichten van de mensen aan deze kant, aangejaagd door het geluid van hun eigen miljoenen voetstappen in de afgezette straten, door sirenes en kerkklokken, door de stemmen met hun vragen en geruchten, de ongeschreven woorden van het door niemand bedachte scenario. Door niemand en door iedereen".

Een aanrader! En een must voor iedereen die plannen heeft om naar Berlijn te gaan.

Reserveer Iedereen is op weg naar de Bandenburger Tor in onze catalogus
Reserveer Alleen in Berlijn in onze catalogus

Deense Dubbel: Mikkel Birkegaard

Sorry hoor, maar toch even weer terug naar de spannende boeken. Ik heb er namelijk net twee uit die de moeite van het lezen (en van het bespreken) meer dan waard zijn.

Bij het neuzen tussen de spannende boeken stuitte ik op een paar fraaie omslagen (en dat werkt bij mij altijd wel aardig). Het bleek ook nog te gaan om een scandinavische auteur, maar een voor mij onbekende: Mikkel Birkegaard.

Beide boeken direct meegenomen dus, en ook achter elkaar en in één ruk uitgelezen.
'Libri Di Luca' is het debuut van deze Deense schrijver. Hij schreef maar liefst vijf jaar aan zijn eerste thriller. De eerste week na verschijnen gingen meteen tienduizend exemplaren over de Deense toonbank.

"Libri di Luca, genoemd naar een boekhandel in Kopenhagen, begint met een verdacht sterfgeval. De eigenaar, Luca Campelli, van Italiaanse komaf, dondert tijdens het lezen van een boek over de balustrade. Zijn zoon Jon, een blitse advocaat, erft de zaak. Enkele dagen na de begrafenis wijdt Luca's knecht Iversen Jon in in de geheimen van het Bibliofielengenootschap, waarin Luca een belangrijke schakel vormde. De leden, Lettores genaamd, bezitten magische krachten. Maar de zender-Lettores, die door een tekst voor te lezen de gedachten van een toehoorder kunnen sturen, leven al jarenlang in onmin met de ontvangers, die rechtstreeks kunnen ingrijpen bij een lezer. De ene groep verwijt de andere achter een reeks aanslagen te zitten op vooraanstaande Lettores. Jon is als nieuwkomer de geknipte persoon om duidelijkheid te brengen. Hij krijgt daarbij de steun van Katherina, een jonge ontvanger, en Mohammed, een Turks-Deense computerfanaat."

Echt een boek voor bibliofielen dus, waarin het op een zeker moment wel een beetje ongeloofwaardig begint te worden, maar wel tot op het laatst spannend blijft. Ook heeft het soms wel dezelfde lading als de Da Vinci-code.

Het tweede thriller van Birkegaard is 'Letter Voor Letter'. Ook hier een hoofdpersoon die iets met schrijven heeft, maar de setting en verhaallijn is compleet anders.

"Tot voor kort had ik alleen nog maar op papier mensen vermoord, luidt de openingszin van deze thriller uit Denemarken. Frank Føns, een 46-jarige redelijk succesvolle schrijver van horrorachtige misdaadromans, brengt zijn dagen door in een zomerhuisje in Sjaelland. Op een ochtend wordt hij gebeld door Werner van de politie van Kopenhagen (Werner geeft Frank bij het schrijven van zijn boeken informatie over politiezaken) met de mededeling 'Jouw lijk is opgedoken'. Er is een verminkt lijk van een vrouw gevonden net buiten de haven van Gilleleje, onder water vastgebonden met kettingen. Precies zoals een van de moorden uit Franks nieuwste boek, dat echter nog bij de drukker ligt. Er volgen meer moorden, een 'copycat' moordenaar doet een voor een de moorden uit Franks boeken na. Om de moordenaar te kunnen vinden moet Frank net zo gaan denken als hij."

Deze roman vond ik nog spannender dan de eerste. Ik werd nog meer gegrepen en had de neiging om het boek absoluut niet weg te leggen. Wel een waarschuwing: het slot is wel voor mensen met een sterke maag...

Reserveer 'Libri Di Luca' in onze catalogus
Reserveer 'Letter Voor Letter'in onze catalogus