Het boek lijkt geschreven in de geest van Smilla, chaotisch dus. De ene keer zit je in het heden, even later in een korte flitsende terugblik en op sommige momenten was ik zelfs de draad even kwijt. Toch bleef ik doorlezen omdat ik wel nieuwsgierig was naar wat er echt aan de hand zou zijn. Echter halverwege het boek dwaalde mijn blik steeds vaker af naar het voorbijschietende landschap. Ik heb het uitgelezen, het bleef nog net spannend genoeg. En meer boeken pasten helaas niet in mijn koffertje. Voor de volgende vakantie toch maar een e-reader aanschaffen, dan heb ik mooi mijn eigen bibliotheekje bij mij!
En dan het einde… als er iets is waar ik een hekel aan heb, zijn het open eindes. Ik was “not amused” toen het verhaal midden in de beslissende scène eindigde met: "Vertel ons hoe het afloopt, zullen ze tegen me zeggen. Zodat we het begrijpen en er een eind aan kunnen maken. Ze vergissen zich. Alleen aan wat je niet begrijpt, kun je een eind maken. We laten het onbeslist."
Maar wie weet val jij wel voor haar type en heb je geen hekel aan open eindes, en lees jij het boek wel ademloos uit.
Het boek heeft overigens in de twee jaar na zijn verschijning de status van internationale bestseller gekregen en is in 1997 al verfilmd.
Reserveer in onze catalogus