Hersenschimmen - Bernlef

Zo af en toe vergeet ik iets. Dan loop ik de trap op en eenmaal boven aangekomen weet ik niet meer wat ik daar wilde doen. Of dat ik maar niet op een naam kan komen, van een schrijver, een oud-collega of politicus. En dan begint het malen, tot ik het opgeef omdat het niet lukt.  Of omdat ik hoop dat het mij vanzelf wel weer te binnen schiet. En ga vervolgens maar over tot de orde van de dag. Het zal wel normaal zijn dat je af en toe iets vergeet, toch?? Of heb ik gewoon last van verstrooidheid.

Maar nu ik Hersenschimmen van Bernlef opnieuw heb gelezen begin ik bijna te twijfelen. In dit boek vertelt Bernlef op aangrijpende wijze het proces van een dementerende man, van het begin tot het bijna einde. Misschien moet ik mijn hersenen toch maar  eens gaan trainen met de Nintendo Hersentrainer.

Het mooist vind ik het einde, als de zinnen van Maarten steeds korter, simpeler en onbegrijpelijker worden. Zoals aan het einde van het verhaal, als Maarten het contact met de werkelijkheid al volledig kwijt is en zich in de zaal van het verpleeghuis bevindt:

"Helemaal los in de ruimte... meisje met roodbruin krullend haar vlakbij nu... de zon glanst in de randhaartjes van haar kapsel... ruimte... meteen zakken... grond voelen... ze begrijpen niet waarom een mens die zo leeg is wel moet gaan liggen hier... ze begrijpen niets van wat ik zeg... op het idee van een tolk komen ze niet... ik ben van mijn eigen taal nog de enige overlevende."

Niet vergeten! Bernlef komt donderdag 11 maart naar Bibliotheek Hengelo!

Reserveer in onze catalogus

Nieuwe ideeën?

Op dit moment  debatteren lokale politici in onze bibliotheek naar aanleiding van de gemeenteraadsverkiezingen. Ben benieuwd of er weer goede ideeën van wethouders komen...
En dat doet me dan weer denken aan die ene wethouder uit Juinen. Mist u Van Kooten en De Bie ook zo? Er zijn een boel leuke programma's op tv, maar toch...
Gelukkig zijn er nog genoeg manieren om de vele legendarische typetjes terug te zien. Geef het toe, u had ook vast wel een favoriet! Ik ben benieuwd!



Van Kooten en De Bie in onze catalogus

Lost In Translation

Het is er weer tijd voor: zo'n mooie, dromerige film met die mooie, dromerige Scarlett Johansson. Dit keer schittert ze samen met een in het leven verdwaalde Bill Murray. Hij een afgeschreven acteur, op een is-dit-nu-alles punt in z'n bestaan. Zij het vriendinnetje van een succesvolle, stressvolle fotograaf, op zoek naar wat háár rol in dit leven nu eigenlijk is.

Ze ontmoeten elkaar in de dolle nachten van Tokyo, vechtend tegen hun slapeloosheid, de eenzaamheid, de liefde, het leven. Beiden verloren in een wereld waar ze de taal niet spreken en de cultuur niet snappen, beiden verloren op een punt in hun leven waarbij vriendschap het enige lijkt dat nog echte waarde heeft. Want de taal van vriendschap verstaat iedereen.

Wat mij vooral raakte in Lost In Translation is de melancholie en de subtiele humor. Een tragikomedie van formaat. Traag en komisch. Een gevoel dat onder je huid kruipt en dat door het open einde maar niet weg wil gaan. Je gunt beiden de liefde, je gunt ze de vriendschap, maar soms gaat dat gewoon niet samen, of vallen plaats en tijd niet op hun plek.

Wat dan overblijft is wijsheid. En net die alleslaatste wijze woorden blijven voor de kijken geheim. Jammer, maar mooi gevonden van de regisseur!




Reserveer in onze catalogus

Scandinavische thrillers

Ik ben een liefhebber van Scandinavische thrillers. En ik ben niet de enige, ik weet het. Maar wat zorgt er nou voor dat we met z'n allen die spanning uit het hoge noorden zo weten te waarderen?
Voor mij zit het 'm in een paar dingen.

Allereerst kom ik zelf vrij regelmatig in Zweden, waardoor ik bij het lezen veel plaatsen en streken die beschreven worden herken. En vaak is het zo dat herkenning zorgt voor prettige gevoelens. Vooropgesteld dat je iets prettigs herkent natuurlijk; ik ben blij dat de plaats delict mij bekend voorkomt en niet de moord in kwestie...

Ten tweede merk ik dat veel Scandinavische schrijvers veel aandacht besteden aan de karakters: je leert ze kennen, je vindt ze aardig of juist helemaal niet, je weet wat er in hun hoofd omgaat. Dat vind ik prettig: ik ben niet op zoek naar een oppervlakkige superheld die van zich af weet te praten cq. schieten en op het eind wint. Hoewel, dat laatste vind ik dan ook wel weer essentieel; open eindes zijn wat dat betreft niet zo aan mij besteed.

Tenslotte zijn de verhalen op de een of andere manier wel realistisch te noemen: je zou er zelf deel van uit kunnen maken. Da's een gevoel dat ik niet vaak heb bij het lezen van typisch Amerikaanse boeken (Amerikanen zijn gek) of Nederlandse thrillers. Nee, echt niet! Ik weet niet wat voor research Saskia Noort doet ten behoeve van haar boeken, maar ik krijg nooit het gevoel dat er ook maar iets van waar had kunnen zijn.

Goed, ik verheug me dus op de maand van het spannende boek (duurt nog even; ik kom er dan wel op terug)!
Ook liefhebber? Kijk even in onze catalogus naar een flink aantal tips van onze collega's! Want Henning Mankell en Stieg Larsson kennen we natuurlijk allemaal al...

De Alchemist van Venetië

In het genre detectives en thrillers doet de historische thriller het sinds de Da Vinci code erg goed. Dat wil zeggen dat er veel boeken verschijnen die een geschiedkundige periode of een tot de verbeelding sprekend onderwerp uit de geschiedenis als thema hebben. In mijn posts heb ik er verschillende besproken, maar ik heb er nog veel meer onder handen gehad en ik kan je vertellen dat daar veel titels tussen zitten die mij persoonlijk niet konden bekoren en die ik dus ook snel weer heb teruggebracht. Toch loont het de moeite om te blijven proberen, want zo nu en dan zitten er uitschieters tussen, zoals De Alchemist van Venetië van Elle Newmark. Dit boek is in de bibliotheek ingedeeld bij de historische romans en dat is denk ik wel terecht. Het heeft echter genoeg spanning om op dat onderdeel ook voldoende aan je trekken te komen.

De Alchemist van Venetië speelt, hoe kan het anders, in Venetië. Elle Newmark schetst in haar roman een zeer levendig beeld van het Venetië in de 15e eeuw, met haar vele gebouwen, kanalen, straten, stegen en voedselmarkten. In Dit vijftiende-eeuws Venetië is in de ban van een mysterieus boek dat macht zou geven over leven en dood.

De Alchemist van Venetië gaat over Luciano, die leerjongen wordt in de keuken van het paleis van de Doge. Zijn leermeester is Meester Ferrero de vermaarde meesterkok van de Doge. Maar Meester Ferrero is meer. Hij is ook één van de bewakers, een groep van koks, verspreid over Europa, die via gecodeerde recepten eeuwenoude kennis doorgeven.

Het boek gaat zeer nadrukkelijk ook over eten, op culinair gebied dampen de geuren van de gerechten en kruiden van de pagina’s af.

De Alchemist van Venetië is zeer bevredigend op culinair gebied en qua sfeertekening van de couleur locale. Verwacht geen diepgravende religieuze of levensbeschouwelijke 'ontdekkingen' (alhoewel Newmark wel een aardige theorie aankaart over kruisiging en opstanding van Jezus), maar geniet!

Reserveer in onze catalogus

Vox populi: over gepeupel en zakkenvullers

Het kabinet is eergisteren gevallen en volgende week zijn de gemeenteraadsverkiezingen. Maak je borst maar nat: de komende tijd krijgen we een overdosis aan politiek te verwerken!

Om te zorgen dat je het een beetje aan kunt raad ik je aan om Vox populi van Eddy Terstal te kijken. Deze lekkere zwarte komedie geeft een prachtig beeld van ijdele politici, volkse opvattingen en het gekonkel achter de schermen. Als je deze film hebt gezien kun je de hele verkiezingsshow wat beter relativeren.

Vox populi (stem van het volk) gaat over de doorgewinterde politicus Jos, de leider van de keurige partij Rood-Groen. De partij staat er in de peilingen niet zo florissant voor. Zijn dochter krijg een relatie met de jonge marechaussee Sjef en zo komt Jos in aanraking met de volkse logica zijn schoonfamilie. Hij begint steeds vaker de standpunten van Sjef's vader (een prachtige rol van Ton Kas die daarvoor een Gouden kalf kreeg) te gebruiken in zijn politieke optreden. Met als gevolg dat zijn populariteit spectaculair stijgt en Rood-Groen zelfs de nieuwrechtse "Hup Holland Hup" partij voorbijstreeft. Dit alles heeft ingrijpende gevolgen voor zijn politieke optreden en zijn privéleven.

Wil je na het kijken van de film nog wat Hengelose politici in actie zien? Dat kan! Op woensdag 24 februari om 20.00 uur is er een groot verkiezingsdebat in Bibliotheek Hengelo met alle 9 lijsttrekkers.



Reserveer Vox populi in de catalogus

Hartedier - Hertha Müller

Herta Müller, een voor mij onbekende schrijfster, won in oktober 2009 de Nobelprijs voor Literatuur.
"Sommige schrijvers hebben maar één thema", zegt ze zelf. "Bij mij gaat het altijd om Grundverletzungen, om individuen wier leven in de kern is verwoest". Zo ook in haar boek Hartedier.
Het boek begint en eindigt met de woorden: "Als we zwijgen worden we vervelend, als we praten worden we belachelijk".

De flaptekst
Een groep vrienden in het Roemenië van Ceaucescu probeert zich aan het klemmende juk te ontworstelen. Ze lezen verboden boeken, maken foto's van wantoestanden in slachthuizen, helpen dwangarbeiders vluchten en corresponderen met kranten uit het buitenland. Maar de geheime dienst drijft hen in een hoek. De opstandigen worden vervolgd, verhoord, bespot, vernederd, ontslagen en in elkaar geslagen. Net zolang tot ze ontredderd en gesloopt zijn.

Alles in dit boek draait om angst, want in een onderdrukte samenleving waarin je niet openlijk kunt spreken en je lot door willekeur bepaald wordt, heerst de angst. Herta Müller suggereert meer dan ze vertelt en tussen de regels door lees je de meest gruwelijke zaken.
Niet echt “een lekker lezen” boek maar wel heel intrigerend en écht de moeite om te ontdekken.

Reserveer in onze catalogus

Requiem

Het waargebeurde verhaal van de Duitse Anneliese Michel is even triest als ongelooflijk: de epileptische tiener sterft in 1976 aan uitputting en ondervoeding na een serie uitdrijvingen door een priester en haar ouders. Alle horrorfans kunnen voor een film die zich focust op die uitdrijvingen terecht bij The exorcism of Emily Rose.

Maar is er ook een andere kant van het verhaal te vertellen en dat wordt meesterlijk gedaan in de film Requiem. We zien het meisje als een breekbaar personage midden in een wereld van morele dubbelzinnigheid. Requiem vertelt het verhaal van een jonge vrouw die heen en weer wordt geslingerd tussen familie, geloof en ziekte. We zien de overstap van een beschermd katholiek milieu naar de grote stad en het studenten leven. Er is ook veel aandacht voor haar schoolvrienden, die aandringen op psychiatrische hulp, maar uiteindelijk niets anders kunnen dan haar aan haar lot over te laten.

Wat deze film met je doet wordt mooi verwoord in een recensie in de NRC:

Soms kun je een horrorverhaal vertellen zonder één druppel bloed te verspillen of maar één special effect te benutten. Requiem vertelt zo'n verhaal, dat geen schokeffecten nodig heeft, maar de gruwelen langzaam onder je huid doet kruipen.

Reserveer nu in onze catalogus

Dubbelportret: Hiatt & Lovett

Beste lezers: ik kan natuurlijk niet anders! Aanstaande zaterdag komen John Hiatt en Lyle Lovett naar Paradiso in Amsterdam. Ik heb er nu al zin in en sta graag even stil bij deze muzikale grootheden...
Deze twee singer-songwriters deelden al vaker het podium, maar nu voor het eerst in Nederland. Twee karakteristieke stemmen, die je misschien niet eens zo snel zou combineren, maar het resultaat mag er zijn.
Beiden al jaren actief, een uitgebreid oeuvre, met juweeltjes van songs.

Het spijt me, maar één favoriet album er uit lichten zou de andere titels tekort doen. Nou vooruit dan, ik kan natuurlijk niet heen om het nieuws dat nog deze maand het nieuwe album van Hiatt uitkomt (Kent u dat, zo'n kriebel omdat je bijna niet kan wachten..?). Ook een vermelding waard: het laatste album van Lovett, 'Natural Forces', dat vorig jaar verscheen.
Onderaan deze post een aantal nummers van beide artiesten om een indruk te krijgen... Genieten maar!
Zijn er meer mensen die er bij zijn morgen? Het wordt vast zoals Paradiso ons op de site belooft: "samen op het podium zijn Hiatt en Lovett een wondermooie en geestige bundeling van indrukwekkende singer-songwriterkrachten".
Ik laat weten hoe het was en ik nodig iedereen van harte uit om dat ook te doen!





Lyle Lovett in onze catalogus
John Hiatt in onze catalogus

Kamtsjatka in Argentinië

Op dit moment kun je in de boekhandel een lekkere dikke pil aantreffen met de titel 'Het lied van leven en dood'. Dit is zo'n boek dat mij daar dan in de winkel ligt aan te grijnzen: koop me, koop me! En ik wil het wel kopen, maar is het wel echt wat? Ik heb gewoon gekeken of wij al wat van deze auteur op de plank hebben staan, en jawel wij hebben Kamtsjatka en dus heb ik Kamtsjatka gelezen. En ik ga je nu vertellen dat je ook Kamtsjatka moet gaan lezen. Want Kamtsjatka is een prachtig verteld verhaal.

Marcelo Figueras is naast romanschrijver ook scenarioschrijver en zo is het met Kamtsjatka begonnen. De film Kamtsjatka bestaat ook echt, maar de film (en het scenario dus)  begint waar het boek eindigt. Figueras kreeg voor zijn scenario een oscarnominatie.

Kamtsjatka speelt zich af in de jaren van de dictatuur na de Argentijnse staatsgreep in 1976, hoewel deze gebeurtenissen vooral de achtergrond van het verhaal vormen. In deze tedere roman beschrijft een volwassen man vanuit de visie van het tienjarige jongetje dat hij toen was hoe hun gezin Buenos Aires moest ontvluchten en ondanks alles bij elkaar probeerde te blijven. Figueras schrijft met veel gevoel voor detail. Op minutieuze wijze creëert hij met een uitzonderlijk gevoel voor humor deze persoonlijke geschiedenis vol kleine ergernissen en geluksmomenten van een kind in oorlogstijd.

En zo is het. En dan in die prachtige zinnen, fantasievol, licht, humoristisch en treurig, beklemmend en tragisch. Je begrijpt het natuurlijk al... Die dikke pil in de boekhandel grijnst nu vele malen harder! Trouwens in de bibliotheek vind je 'm inmiddels ook.

Reserveer in onze catalogus

4 maanden, 3 weken & 2 dagen

Na al die Franse film idylle neem ik je dit keer mee naar een heel anders decor: het Roemenië van voor de val van de muur, het Roemenië van 1987, het Roemenië van dictator Ceausescu, die er zijn eigen vrouwonvriendelijke bevolkingspolitiek op na hield. Een tijd en plaats waarin veel verboden was en vriendschap soms het verschil maakte tussen leven en dood.

De aangrijpende film 4 maanden, 3 weken & 2 dagen gaat over zo'n vriendschap. We volgen twee studentes gedurende de dag waarop één van hen een abortus ondergaat. Illegaal natuurlijk, want daarvoor kon je in die tijd in geen enkele kliniek terecht. Dus ze huren een kille hotelkamer, waar een kille arts ook nog even laat zien dat hij de macht heeft zijn eigen voorwaarden te stellen voor deze ingreep.

Wat mij vooral opviel was dat deze film niet gaat over de gruwelijke taferelen van een abortus. Dat is eigenlijk zelfs vrij snel en simpel gepiept, ik wist niet eens dat deze methode bestond. In de film draait het dus duidelijk om iets anders, om de beklemming van zo'n regime, om het niemand kunnen vertrouwen, om het belang van vriendschap, om de prijs die je soms moet betalen om te (over)leven. En dat alles op zeer indringende wijze gefilmd, zoals ook mooi beschreven staat in deze recensie.

Geen vrijdagavond-popcornfilm dus, maar wel zeer bijzonder.



Reserveer in onze catalogus

Verdwenen tijd - Thomas Verbogt

Thomas Verbogt is nooit echt bekend geworden bij het grote publiek, terwijl hij in de loop der tijd schitterende, melancholische boeken heeft geschreven.

Zo begint zijn boek Verdwenen tijd : "Er zijn van die momenten van vroeger die zich anders gedragen dan herinneringen. Ze gaan niet voorbij, ze groeien met je op en worden met je ouder. Soms kijk je ernaar, het kind dat je was en de man die je werd, sámen kijk je."

Mooi hé, en verder op in het boek lees je zinnen als: “Er ruist alleen maar sfeervolle rust. Ik wacht op het moment dat ik daarnaar snak” of "Altijd als ik 'later' zeg denk ik aan een ver land waar ik lopend heen moet."

Het is het verhaal van een schrijver/kunsthistoricus die minstens twee keer per week op tv- komt in praatprogramma's en tv-spelletjes omdat hij altijd wel een mening over het besproken onderwerp heeft. Hij heeft echter ook een probleem: hele periodes uit zijn verleden kan hij zich niet herinneren. Hij leert een raadselachtige vrouw kennen die hij zich niet meer weet te herinneren maar wel dwingend een beroep doet op zijn geheugen. Ze zorgt ervoor dat hij op een angstaanjagende gebeurtenis stuit die verklaart waarom zijn leven is wat het is. Met op het eind een verbijsterende ontknoping.

Als lezer zit je in dezelfde positie als de hoofdpersoon: je hebt het gevoel dat er iets aan de hand is, maar je hebt geen idee wat.

En de vragen die op de flaptekst staan zetten je ook aan het denken. "Welke gebeurtenissen uit je jeugd herinner je je later nog? Wat weet je van jezelf? En vooral wat niet, terwijl je het wel zou móéten weten?"

Die laatste vraag intrigeert mij. Hoe moet ik dat nu weten?? Maar misschien ontdek ik het nog wel eens in de toekomst.

Roel Bentz van den Berg hield een prachtige toespraak bij de presentatie van Verdwenen tijd.
Ook Pieter Steinz, chef Boek van de NRC, heeft een mooi bespreking van Verdwenen tijd.
 
Reserveer in onze catalogus

Complot 365

Een tip van een van onze twitter-volgers: Complot 365: Januari van Gabrielle Lord.
Lees de volgende recensie:
Kort na de dood van zijn vader wordt Callum Ormond door een verwarde man gewaarschuwd dat hij zich tot 31 december gedeisd moet houden. Dan raakt zijn wereld op zijn kop: hij verdrinkt bijna, wordt ontvoerd en aangeklaagd voor een moordaanslag op zijn zus en oom. Samen met zijn vriend Boges probeert hij achter het waarom te komen. Eerste deel van wat een twaalfdelige serie moet worden, ondersteund door de website www.complot365.nl. De serie heeft wel wat weg van de populaire televisieserie '24'. Ieder boek beslaat een maand (de volgende delen verschijnen ook steeds op de eerste van die maand, in tien landen), hoofdstukken bestaan uit een tikkende klok en zelfs de bladzijdes zijn andersom genummerd. De lezer waant zich in een rollercoaster en heeft geen tijd het boek weg te leggen. De acties duikelen over elkaar heen in dit wervelende verhaal dat leest als een filmscript: weinig diepgang, recht toe recht aan, veel raadsels (inclusief tekeningen), tekst gedrukt in een getypte letter en veel spanning. Het uiteraard open einde schreeuwt om deel 2.

Nou, dat vraagt er inderdaad wel om! Lijkt me superspannend...

Reserveer in onze catalogus
Of download op de site gratis de eBook-versie in pdf-formaat!