Van koninklijke bloede

Bibliotheek Hengelo blogt Top 90: 1969 - 1978

In 1975 verscheen Twee vorstinnen en een vorst. Ik zat toen op de middelbare school en in die tijd werd er nog gelezen 'voor de lijst'. Voor velen een straf en dat uitte zich in het verplicht afraffelen van de lijst met voorgekauwde, uit de schoolbibliotheek afkomstige, beduimelde boekjes, liefst zo dun mogelijk. Ik was ook toen al een leesbeest en iets wat ik absoluut niet gedaan heb is het lezen van die vergeelde, vol met ezelsoren, mufruikende bladzijden. Nee, ik ging voor nieuw. En één van die, relatief, nieuwe boeken was dus 'Twee vorststinnen en een vorst' van R.J. Peskens. Een boek uit m'n hart gegrepen en op mijn, met hormonen doorgierde lijf geschreven, want vol met burgelijke ongehoorzaamheid, verzet tegen de bezittende, heersende klasse, feminisme en anarchie.

Het boek is eigenlijk een verhalenbundel. De verhalen samen schetsen een mooi beeld van het leven in Nederland, en specifiek Vlissingern, van ongeveer 1920 tot heden, wat dus midden jaren 70 is. De verhalen worden door de ik-figuur verteld in chronologische volgorde en gaan vooral over zijn relatie tot zijn ouders, waarin zijn moeder letterlijk een dominante rol vervult. Het gezin is arm ondanks dat er hard gewerkt werd. Zo ging dat soms in die tijd. Maar moeder was trots, met een sterk gevoel voor rechtvaardigheid, liet zich niet vernederen en deed wat een vrouw in die tijd, uit dat milieu kon doen: opkomen voor haar kinderen en er voor zorgen dat ook haar kinderen, op een niet altijd door de burgerlijke maatschappij gewaardeerde manier, niets tekort kwamen. De twee vorstinnen uit het boek zijn Koningin Wilhelmina en de moeder, die een jaar lang met elkaar correspondeerden. Vader is de vorst. Het is treurig, maar in het laatste deel van het boek zien we het verval van deze dominante, trotse vrouw, tot een dementerende, doelloos wegkwijnend vogeltje en het wegzakken van een eens in het verzet gezeten vader in verveling en treurigheid.

Peskens schreef ook 'Mijn tante Coleta' waarin verteller en ouders eveneens hun rol hebben.
Peskens is het pseudoniem van Geert van Oorschot. Van Oorschot richtte in 1946 de uitgeverij G.A. van Oorschot in Amsterdam op. Naast Menno ter Braak, Multatuli en Couperus omvat het fonds de omvangrijke Russische bibliotheek.
In 1981 werd 'Twee vorstinnen en een vorst', samen met 'Mijn tante Coleta' verfilmd met Kitty Courbois en Linda van Dijck in de hoofdrollen.

Het Achterhuis

Bibliotheek Hengelo blogt Top 90: 1939 - 1948

Was u zo'n kind met een dagboek? Nou, ik dus wel. Pagina's vol ontluikend puberleven, met de bijbehorende lach & traan. Ouders, school, vrienden, familie, eerste liefde, eigen lichaam, andermans nukken, niets en niemand bleef bespaard. Vooral ikzelf niet. Wat ik heel goed kon, was heel veel vragen stellen. Maar meestal gaf er niemand antwoord.

Ergens in die periode van m'n eigen schrijfsels kwam Het Achterhuis op m'n pad. Ik weet nog dat ik eigenlijk meer gefascineerd was door het verhaal achter het dagboek dan door de inhoud ervan. Een meisje van mijn leeftijd, ondergedoken, omgekomen, alleen een vader die overblijft en dan ineens alles wat haar dagboek teweeg heeft gebracht. Tot op de dag van vandaag verschijnen er toneelbewerkingen, films en boeken over 'het leven van'.

Ik weet ook nog dat ik me tijdens het lezen afvroeg wat er dan toch zo bijzonder aan was. Was Anne Frank echt zo'n goede schrijfster? Maar waar zat hem dat dan in. Was ze echt zo wijs? Maar ze kon toch ook best 'kwebbelen'. Of kwam het door datgene wat ze meemaakte? En al die andere schrijnende boeken en dagboeken van oorlogsslachtoffers dan. Of zou al die aandacht voortkomen uit diezelfde fascinatie als de mijne. Of was ik misschien gewoon nog te jong om het te snappen. Het Achterhuis heeft me toen in ieder geval wel geïnspireerd om zelf te blijven schrijven, om een eigen Kitty in m'n leven te roepen en zelfs om meer aandacht te besteden aan wat en hoe ik schreef. Maar een antwoord op al die brandende vraag heb ik nooit gevonden.

Speciaal voor deze Top 90 heb ik Anne's dagboek weer uit de kast gehaald en het met volwassener ogen herlezen. Of ze een groot schrijfster zou zijn geworden, durf ik niet te zeggen. Haar kracht en wijsheid zit wat mij betreft vooral in de laatste 20-30 pagina's. Maar ik moest er niet aan denken zo lang en onder die omstandigheden opgesloten te zitten met acht mensen. Dat gegeven plus de trieste afloop van al die levens, maakt het toch wel een bijzonder dagboek.

Reserveer het boek in onze catalogus
Reserveer het luisterboek in onze catalogus
Reserveer de dvd in onze catalogus

Vallende Ouders

Bibliotheek Hengelo blogt Top 90: 1979-1988

Een boek dat het lezen van literatuur bij mij echt op gang bracht: Vallende Ouders van A.F.Th. van der Heijden. Toen het verscheen, was het al een beetje een hype, net zoals de boeken van Stieg Larsson nu. Dit was wat, zeg! Verschillende delen 'Tandeloze Tijd', al dan niet in voorbereiding. En het begon al met een proloog.
Ok, ik moet wel eerlijk zeggen dat ik na een fiks aantal jaren het spoor een beetje bijster was, met intermezzo's, boekjes over 'wie is wie', en een deel 4 dat uitkwam vóór deel 3 (dat ook nog weer eens uit 2 delen bleek te bestaan... ) Poeh! En, ook weer heel eerlijk, ik weet niet eens of die hele cyclus nu wel af is.. Kwam er niet een ander opus bij ofzo? Nou ja.

Het hield mij echter wel in de greep. Kwam misschien ook omdat ik zelf toen net in de periode zat waarin ik mij ging voorbereiden op 'uit huis gaan', op kamers wonen. Dat had iets idyllisch, je maakte je voorstellingen over hoe dat zou zijn. Nou, zo dus!

Overigens vind ik nog steeds het boek De Sandwich: een requiem één van de mooiste van Van der Heijden. En ook Het Leven Uit Een Dag vond ik destijds mooi. Van deze laatste titel gaat volgende week de verfilming in première. Bij het zien van de trailer kwam het verhaal weer bovendrijven. En wat ik me ook opeens herinnerde: je kon bij de pocketuitgave kiezen uit 4 verschillende omslagen! Dat was ook weer iets nieuws.
Tjee, wat moet ik nog veel (her)lezen...

Reserveer in onze catalogus

Absoluut nu!

Bibliotheek Hengelo blogt Top 90: 1999-2008

Tommy Wieringa is een verhalenverteller en dat is absoluut van nu. Natuurlijk, verhalenvertellers zijn er al sinds de mensheid communiceert, maar we zien nu een opleving van rasechte verhalenvertellers. Denk maar eens aan Zafon en zijn 'Het spel van de engel'. Alle kritiek ten spijt breken zijn verkoopcijfers alle records. Maar terug naar Tommy Wieringa. Een terechte vermelding in de canon van 90 jaar bibliotheek. Twee verhalenboeken heb ik gelezen, Joe Speedboot en, recentelijk, Caesarion. En geloof me, dit zijn verhalen die je onmiddellijk meenemen naar een andere wereld en andere levens.

Neem Joe Speedboot en het verhaal van Fransje. Fransje Hermans ligt door een ongeluk 220 dagen in coma. Als hij wakker wordt is niets meer hetzelfde. Er een nieuwe jongen in hun dorp, Lomark, komen wonen. Deze jongen heet Joe Speedboot; een jongen die bommen maakt en een vliegtuig in elkaar zet, techniekverslaafd is en het leven van veel mensen in Lomark op zijn kop zet. Allemaal verhalen! Hij is één jaar jonger dan Fransje maar door zijn ongeluk komen ze bij elkaar in de klas, samen met nog twee andere vrienden van Fransje: Christof en Engel. Nadat ze zijn afgestudeerd wordt Joe manager van Fransje in armworstelen. Ook komt er een meisje in Lomark wonen: Picolien Jane, of PJ. De rivaliteit laait hoog op bij de vier vrienden, maar dat lost PJ op haar geheel eigen wijze op. Allemaal verhalen en er zijn er meer!

Joe Speedboot is een zeer toegankelijk boek, met veel humor geschreven en een aanrader voor jong en oud. Prachtig is de melancholische ondertoon in het boek en dat vind ik zo knap van verhalenvertellers: het verhaal blijft je nog dagen bij en vergezelt je bij alles wat je doet door de dag heen.

Dat geldt ook voor Caesarion, de kleine Caesar. Opnieuw een verhaal met vele verhalen, minder humoristisch en grimmiger in z'n melancholie, maar weer een verhaal dat onder je huid kruipt.

Ludwig Unger komt voort uit het huwelijk van twee beroemdheden, en was voorbestemd van hun beider talenten de vermenigvuldiging te zijn. De zoon van Julius Caesar en Cleopatra werd Caesarion genoemd, kleine Caesar. Het is ook de koosnaam die Ludwig Unger van zijn moeder krijgt. Met haar woont hij op een eroderende klif in Oost-Engeland. Na iedere winter is de zee het huis dichter genaderd, net zo lang tot het vergaat. Een odyssee begint.
Caesarion is een geschiedenis over schoonheid en verval, over de knellende band tussen moeder en kind, hun trouw en ontrouw, en ten slotte, wanneer deze dingen zijn verteld, over het belang jezelf ten offer te brengen.

Als je meer wilt weten over deze verhalenverteller kun je een mooi overzicht bekijken van mijn collega's uit Deventer. Maar het allerbeste kun je natuurlijk gaan lezen.

Reserveer Joe Speedboot in onze catalogus
Reserveer Caesarion in onze catalogus

De scheepsjongens van Bontekoe

Bibliotheek Hengelo blogt Top 90: 1919-1928

O ja, dit is echt jeugdsentiment! Ik kan me nog zo herinneren dat ik de Scheepsjongens van Bontekoe aan het lezen was, ik was 10 of 11 jaar of zo. Nou, dat boek heb ik letterlijk stuk gelezen.

De Scheepsjongens van Bontekoe is een boek dat wat mij betreft zeer terecht in de top 90 is opgenomen. Het is een echte klassieker uit de Nederlandse jeugdliteratuur met een oerhollands verhaal van de ruige zee, de VOC en eeuuuuhhhhh, scheepsjongens. Voor de cultuurbarbaren die het verhaal niet kennen: drie scheepsjongens, Hajo, Rolf en Padde monsteren aan bij een van de Oost-Indiëvaarders die in de 17e eeuw naar de koloniën voeren. Na een brand aan boord weet een deel van de bemanning zich te redden; de scheepsjongens belanden op Sumatra waar zij te voet over het eiland trekken om uiteindelijk na de nodige spannende avonturen met een vlot over te steken naar Java, waar ze een Nederlands schip vinden.

Het lekkere dikke boek is in 1924 geschreven door Johan Fabricius en losjes gebaseerd op een echt reisverslag van de Hoornse schipper Willem Ysbrants Bontekoe gepubliceerd in 1646. Dat boek was trouwens in die tijd al een echte bestseller. Voor meer interessante info over de echte Bontekoe verwijs ik naar het uitstekende item over hem op de website van de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren.

Van de "Bontekoe" is in 2003 een succesvolle musical gemaakt en in 2007 is het boek verfilmd. De film trok in 2 maanden tijd 100.000 bezoekers. Je ziet het, het verhaal spreekt nog steeds mensen aan. Dus hebt je dit Nederlandse cultuurgoed nog niet gelezen, beluisterd (we hebben het luisterboek, voorgelezen door Erik van Muiswinkel) of bekeken (de DVD hebben we natuurlijk ook!) dan zou ik dat maar gauw doen. En op de "Bontekoe" stemmen hé. Anders laat ik jullie kielhalen, stelletje landrotten!

Reserveer in onze catalogus van de Scheepsjongens van Bontekoe:

Het boek
Het luisterboek
De DVD

De zwarte met het witte hart - Arthur Japin

Bibliotheek Hengelo blogt Top 90: 1989 - 1998

De keuze van mijn boek heb ik een beetje van het toeval laten afhangen. De boeken uit de Top 10 van deze periode had ik allemaal gelezen. Twee boeken wilde ik nog wel eens herlezen. Helaas (voor mij althans) bleken beiden uitgeleend te zijn, gauw gereserveerd en toen maar afwachten welk boek het eerste ingeleverd werd.
En dat was De zwarte met het witte hart van Arthur Japin. Dat komt heel mooi uit want ik lees op dit moment alles wat los en vast zit over Afrika vanwege mijn reis naar Oeganda begin dit jaar. En waar ik een bezienswaardigheid was als muzungu, een witte tussen zwarten.

In 1837 worden Kwasi en Kwame, twee Afrikaanse prinsjes, aan koning Willem I geschonken. De kinderen dienen als onderpand voor een illegale slavenhandel van de Nederlandse regering. In Delft worden de zwarte jongens als Hollanders opgevoed. Ver van hun ouders en hun volk verleren zij hun taal en gebruiken. Ze worden gedoopt en als bezienswaardigheid geïntroduceerd aan het Haagse hof, waar ze bevriend raken met de Koninklijke familie, en vooral met Anna Paulowna's dochter, prinses Sophie. Terwijl de ene jongen zich uit alle macht aanpast en liefst een echte Nederlander zou worden, vecht de andere om zijn Afrikaanse identiteit te behouden en op een dag naar zijn volk terug te kunnen keren. Toch wordt de ontworteling hun uiteindelijk allebei noodlottig.


Ik vond het verhaal wederom mooi en meeslepend. En met mooie zinnen als:
"Mensen denken dat herinneringen verdriet brengt. Het tegendeel is waar. Verdriet komt met het vergeten".

"Met elke stap vooruit laat de beschaving een nieuwe voetafdruk achter, ongemerkt hebben wij een lang pad gebaand".
De sfeer van Couperus in een moderne roman, geschreven met de middelen van hedendaagse historische-romanschrijvers zoals Hella Haasse en Thomas Roosenboom. Met actuele vraagstukken in een historische context. De problemen waarmee Kwasi Boachi als een van de eerste Afrikanen in Nederland in aanraking komt, verschillen soms maar weinig van de vooroordelen en emotionele dilemma’s van de allochtonen in deze tijd.

Op 26 oktober 2007 was de wereldpremière van Jonathan Dove’s opera gebaseerd op Arthur Japin’s boek De zwarte met het witte hart.

Oh ja, het andere boek was De tweeling van Tessa de Loo.

Reserveer in onze catalogus

Tjeempie!

Bibliotheek Hengelo blogt Top 90: 1959-1968

Lastig kiezen uit zo'n lange lijst? Dacht het niet! Dit is nou typisch zo'n boek dat onlosmakelijk is verbonden met het lezen voor de lijst op de havo. De tijd waarin je er achter komt dat literatuur niet alleen iets is voor saaineuzen, dat het niet allemaal 'verheven' is en moeilijkdoenerij. Als je een puber bent en je leraar Nederlands gaat klassikaal voorlezen uit 'Tjeempie! Of Liesje in luiletterland' van Remco Campert, dan gaat er een wereld voor je open kan ik u verzekeren...
Nou vond ik Nederlands altijd wel een leuk vak, maar nu was het rennen naar het lokaal om in ieder geval op tijd te zijn.

Literatuur gaat dus gewoon over sex! Schrijvers houden zich maar met één ding bezig! Nou vooruit, twee dan... Volgens mij waren wij allemaal een beetje een 'Liesje'. Ik weet ook niet of de ironie en de beschreven tijdgeest helemaal aan ons besteed was.
Maar genieten was het wel. Vooral ook van de (pas later ontdekte, dat geef ik ruiterlijk toe) verwijzingen naar bekende Nederlandse auteurs.


Nog nooit gelezen? Dan allemaal mee op de zoektocht naar 'Het Roofdier'! En wie was ook alweer 'de best gekapte schrijver van Nederland'? De eerste die in een reactie op deze post het goede antwoord geeft, krijgt van mij een dikke pluim! (redactieleden zijn uitgesloten van deelname)
;-)

Reserveer via onze catalogus (we hebben 'm zelf helaas niet meer...)

Het huis van de moskee

Bibliotheek Hengelo blogt Top 90: 1999-2008

Het huis van de moskee is het laatste boek uit deze Top 90 dat ik las. Het beschrijft de wederwaardigheden van de grote familie van de Iraanse tapijthandelaar Aga Djan, die het huis van de moskee bewoont, tegen de achtergrond van de islamitische revolutie in 1979. Het is het boek dat Kader Abdolah bekend heeft gemaakt bij het grote publiek.

Los van alle publiciteit ben ik het vooral gaan lezen, omdat ik benieuwd was naar Abdolah's schrijfstijl. Ik zag ooit een interview met hem waarin hij vertelde over zijn tijd als asielzoeker in Nederland. Hij wist als geen ander hoe belangrijk de taal is als je je ergens thuis wilt voelen, als je mee wilt doen. Dus ging hij naar de bibliotheek en vroeg aan een medewerker 'een goed boek om het Nederlands te leren'. Hij kwam thuis met Jip en Janneke. En zo heeft hij zichzelf, door het lezen en lezen en lezen van Annie M.G. Schmidt, onze taal aangeleerd. Ik vond dat iemand, die zo met taal bezig is en aan de hand van Jip en Janneke in het Nederlands is gaan schrijven, het verdiende om te worden gelezen.

En ik werd niet teleurgesteld. Abdolah is een vertelkunstenaar. Het verhaal van Iran, door de ogen van een jonge schrijver, die uiteindelijk als vluchteling in een land van tulpen terechtkomt, is een aangrijpende en persoonlijke vertelling. En het Nederlands van Abdolah voelde voor mij net zo warm als het Vlaamse taalbad van een Moeyaert of een Hemmerechts.

Het boek inspireerde zelfs theatermaker René Groothof tot een voorstelling voor kinderen vanaf 10 jaar. Ambitieus, dat zeker, maar mooi gedaan. Ik was wel blij dat ik het boek al had gelezen toen ik die zag, want het gegeven van deze familiegeschiedenis is als basis voor een familievoorstelling misschien net iets te complex.

Reserveer in onze catalogus

Bieblog Hengelo blogt Top 90

Bibliotheek Hengelo is jarig. In september 1919 stelde de zoon van fabrieksoprichter C.T. Stork 50.000 gulden ter beschikking voor de oprichting van Stichting Openbare Leeszaal en Bibliotheek. Op woensdag 09-09-09 wordt dit 90-jarig jubileum van Bibliotheek Hengelo gevierd. Alle activiteiten van deze feestdag staan vanaf eind augustus op onze website. De aftrap begint morgen op de markt van Hengelo met een fotoshoot van mensen die de bibliotheek 'in zich hebben'. Let maar eens goed op, want de resultaten kom je vast op straat of in folders nog regelmatig tegen. Verder zijn er gedurende deze feestmaand een baby-actie, een ledenactie, een ouderen lezersactie en er wordt een jubileumboek uitgedeeld. Oh ja, en het personeel gaat ook nog een dagje op stap!

Top 90
In die 90 jaar zijn er natuurlijk ongelofelijk veel boeken voorbij gekomen. Wij vragen ons af: wat was nou eigenlijk het mooiste of beste boek? Wie kan dat beter vertellen dan de lezer! Daarom hebben we een prijsvraag uitgeschreven. En iedereen kan meedoen!

Wat was voor jou het meest belangrijke en meest spraakmakende boek van de afgelopen 90 jaar? Welk boek heb je in één keer uitgelezen? Welk boek heeft je diep geraakt of aan het denken gezet? Zeg het maar. Je kunt van 15 augustus tot en met 7 september uit 90 toptitels stemmen op jouw favoriete boek. Deze shortlist is verdeeld over negen decennia, met dank aan OBAmsterdam voor de samenstelling. Op woensdagmiddag 09-09-09 maken we de winnende titel bekend en verloten we een boekenbon van €90,- onder de goede inzenders!

De redacteuren van Bieblog Hengelo hebben natuurlijk ook zo hun favoriete boeken. Daarom bespreken we hier vanaf maandag onze Redactie Top 10. Dus blijf ons volgen, laat je inspireren, of verrassen en vooral... vergeet niet zelf je toptitel aan ons door te geven. Misschien ben jij wel de winnaar!

Mannen die vrouwen haten (vervolg)

Vier weken geleden schreef Francine al over 'Mannen die vrouwen haten', de immens populaire millennium-triologie van Stieg Larsson.

Tijdens mijn vakantie las ik het eerste deel en ik voeg mij bij de schare bewonderaars; een bijzonder knap en spannend boek. Ik heb de gewoonte om na een vakantie nog snel de kranten door te nemen, want stel dat ik wat mis! Dus kwam ik in de krant van donderdag 6 augustus het interview tegen met actrice Noomi Rapace en regisseur Niles Arden Oplev over de verfilming van het eerste deel. Rapace speelt in de film Lisbeth Salander, de contactgestoorde jonge vrouw, die zich een totale buitenstaander voelt in de grimmige wereld. Hoofdpersoon in het boek is de onderzoeksjournalist Mikael Blomkvist, maar het is Lisbeth die het verhaal maakt.



Naast lezen dus ook de film gaan kijken, want die schijnt zelfs beter te zijn dan het boek (heb ik nog nooit meegemaakt).

Steve Earle - Washington Square Serenade

Wat is dat toch met dat ene nummer? Ik blijf het maar draaien, het blijft in mijn hoofd zitten... Gewoon mooi! Ik vind niet alles van Steve Earle de moeite waard: hij is af en toe wat te bozig naar mijn smaak. Maar tijdens het beluisteren van Washington Square Serenade werd ik aangenaam verrast.
Alt-Country met allerlei invloeden, combinaties van mandoline en drumcomputer. Voor de een misschien een misdaad, voor de ander een originele invulling van een genre. Nogmaals: ik kan niet precies benoemen wát het is dat mij zo raakt. Soms ook niet zo belangrijk, als het om passie en genieten gaat.

Zijn onlangs verschenen album 'Townes' is ook de moeite waard: een prachtige hommage aan Townes van Zandt (the godfather of sad songs...).


Ik denk er sterk over om toch Earle's concert in Nederland te bezoeken dit najaar. Of toch voorbij laten gaan, een mooie prijs in de staatsloterij winnen (was die trekking niet vandaag?) en meegaan op de Cayamo cruise, met nog veel meer oudgedienden en nieuw talent. Mmmmm!
Ik blijf duimen.

En hierbij natuurlijk dat ene nummer:

Reserveer Washington Square Serenade in onze catalogus

Laagland - Joseph O`Neill

Geen betere literaire agent dan Barack Obama. Als hij met een boek wordt gespot, schieten de verkoopcijfers van dat boek omhoog. Zo ook Netherland (vertaald als Laagland) van Joseph O´Neill. Nog meer favoriete boeken van Barack Obama zijn te vinden op de website van de NRC.

De titel Netherland geeft heel mooi de meerdere lagen in het boek aan. Het verwijst naar Nieuw-Nederland, Ground Zero is ook een soort laagland en de gemoedstoestand van Van den Broek is ook met ‘Netherland’ aan te duiden.

Het verhaal in het kort
De Nederlandse bankier Hans van den Broek woont in New York op het moment van de aanslagen. Vlak daarna besluit zijn vrouw terug te keren naar Londen, omdat ze weigert haar zoontje te laten opgroeien in het ‘verziekte’ politiek klimaat in de VS op dat moment. Hij blijft eenzaam en alleen in het Chelsea Hotel in het getraumatiseerde New York van na 9/11.
Op zoek naar een nieuw bestaan in een land waar hij zich niet langer thuis voelt, gaat hij met een stel Caribeans gaat cricketen. Tijdens een van deze wedstrijden ontmoet hij Chuck en ze dromen ervan om de stad zijn eerste echte cricketveld te geven. Maar dan ontdekt Hans dat Chuck ook minder onschuldige dromen nastreeft.



Laagland gaat over ontworteling en het verlangen naar een thuis in een op drift geraakte wereld. Netherland heeft nauwelijks een plot en toch blijft het boeien. Dankzij de boeiende observaties van hoofdpersoon Hans en de kleurrijke personages, zoals Chuck Ramkissoon, een donkere migrant uit Trinidad, een Russische ondernemer annex gangster, een Turkse engel en een food critic die Vinay heet.
En je krijgt een rondleiding door New York, waarbij de bekende plekjes worden overgeslagen en je terechtkomt in onbekende parkjes, uitgestorven kerkhoven, op voormalige vliegvelden en andere sfeervolle plekken.

Enige minpuntje vond ik de breedsprakige beschrijvingen van de ins en outs van het cricketspel, en zijn uitvoerige uitweidingen over zijn huwelijk(sproblemen). Daar had wat mij betreft flink in gesneden mogen worden.

Maar voor de rest zou ik zeggen…..laat je meevoeren met de stroom tussen tijden en plaatsen. Van Den Haag naar London naar New York naar Trinidad, op zoek naar gemoedsrust en naar een plek die je thuis kunt noemen.




Reserveer in onze catalogus

Uitblinkers - Malcolm Gladwell

Een aantal jaren geleden heb ik Intuïtie van Malcolm Gladwell met veel plezier gelezen, evenals zijn boek Het omslagpunt. Door de visuele boekrecensie van Marina Noordergraaf ontdekte ik dat zijn boek Het omslagpunt nu vertaald is als Het beslissende moment.

En nu dan zijn boek Uitblinkers, waarin succesvolle mensen centraal staan.
Hij maakt op verhalende wijze duidelijk dat er niet zoiets bestaat als een talent dat een mens ver brengt: talent en zelfs intelligentie dragen maar een beetje aan groot succes bij. Op de juiste plaats en in de juiste tijd worden geboren, keihard werken, en de juiste kansen krijgen blijkt belangrijk te zijn.

Aan de hand van talloze boeiende voorbeelden probeert hij dat duidelijk te maken. Van Canadese ijshockeyers die vooral succesvol zijn als hun geboortedag ergens ligt tussen januari en maart, tot imperium bouwende Joodse advocaten die vlak voor de tweede wereldoorlog werden geboren.

Of de Beatles, die voordat ze beroemd werden, in Hamburg elke avond konden optreden. Hierdoor leerden ze goed op elkaar inspelen en konden ze boven andere muziekbands uitstijgen.

Aan het eind van het boek raakte ik de draad in de bewijsvoering enigszins kwijt, maar ook dit boek heb ik met veel plezier gelezen.
En ook handig....het boek geeft prima excuses als het u niet voor de wind gaat.

Reserveer in onze catalogus