Gevarenzone

Afgelopen week was ik op vakantie en er niets zo fijn tijdens je vakantie als helemaal kunnen wegduiken in een boek, vooral als het ook nog mooi weer is en er verder helemaal niets hoeft. Gelukkig had ik zo'n boek: Gevarenzone van Sophie Hannah.

Gevarenzone valt onder het populaire genre van literaire thriller. Persoonlijk houd ik niet zo van dit soort naamkaartjes, want voor je het weet is vanalles en nog wat een literaire thriller. Literair zou ik het boek van Hannah niet willen noemen, maar een thriller is het zeker wel. En wat is er mis met een goede spannende thriller?

Gevarenzone zit knap in elkaar. Steeds wordt er een stukje van de sluier opgelicht, beschreven vanuit twee perspectieven. Het eerste perspectief is dat van de hoofdpersoon Naomi Jenkins die haar verhaal vertelt aan Robert. Robert is de (getrouwde) minnaar van Naomi en wordt vermist. Het tweede perspectief is dat van de politie-inspecteur Charlie (van Charlotte) Zailer. Charlie is belast met het onderzoek naar deze vermissing, maar dit onderzoek start niet op de gebruikelijke manier. Langzaam maar zeker komen feiten aan het licht die steeds meer wijzen op het werk van een psychopaat...

Volgens The Guardian zijn de plots van Sophie Hannah briljant. Zeker, het verhaal is ongelooflijk spannend en de plot is goed, maar voor mij had er nét iets minder verwevenheid in mogen zitten met het persoonlijke leven van Charlie. Een klein minpuntje, wat mij betreft, maar het blijft een aanrader!

Wil je een paar recensies lezen van dit boek kijk dan eens bij crimezone!

Reserveer in onze catalogus

Martin Bril: de kleine keizer

Martin Bril is zaterdag begraven. Tja, wat moet je daar verder nog over zeggen. Het is treurig. Ik ben een Volkskrantlezer en al jaren fan van zijn columns. Vooral als ze over Frankrijk, Parijs en Napoleon gingen. Zijn boekje De kleine keizer heb ik dan ook onmiddellijk gekocht. De ondertitel is "verslag van een passie" en passie is precies wat Napoleon Bonaparte bij veel mensen losmaakt. "Er zijn over Napoleon meer boeken geschreven dan een mens in een leven kan lezen" zegt Martin Bril en dat heeft hij zich niet laten vertellen maar persoonlijk vastgesteld.

Napoleon is al ruim honderdtachtig jaar dood maar je komt hem nog steeds overal tegen. In Frankrijk heeft hij overal geslapen tijdens zijn campagnes, in Parijs zijn boulevards genoemd naar zijn gewonnen veldslagen en ook in Nederland heeft hij zijn sporen achtergelaten zoals met de Piramide van Austerlitz. Misschien is dat wel het leukste van Napoleon: is het eenmaal je hobby dan ben je voor de rest van je leven onder de pannen. Je kunt van alles: locaties van veldslagen bezoeken door heel Europa (ik wil altijd nog een keer naar Waterloo), naar musea, boeken lezen, tinnensoldaatjes verzamelen, etc. Oké, het is misschien een beetje een nerd hobby maar Martin Bril was cool.

Voor de (beginnende) Napoleon fan is De kleine keizer een must: het geeft precies weer wat er zo fascinerend is aan Napoleon. En alles geschreven in een stijl zoals alleen Martin Bril dat kon.

Reserveer in onze catalogus

Sproetenliefde - Maren Stoffels

Amber is een meisje met een rode bos haar, een heleboel sproeten en dyslectisch. Ze is hopeloos verliefd op Thijs Bilder, haar leraar Nederlands. Ze probeert van alles om hem voor zich te winnen.
In school schrijft ze op een wc muur deze kreet: Ik ben verliefd op een leraar. Wat moet ik nou?
Er schrijft iemand terug...
Hoi onbekende, weet je wel dat je niet op deze wc moet komen? En verliefd op een leraar…. weet hij dat?

Het wordt een soort chatten op de wc muur. Spannend, want Amber weet niet aan wie ze haar verhaal schrijft en of die persoon hierover zwijgt. En dan is er nog die opdracht van haar grote liefde zelf: stille Robin weer aan het praten krijgen. Ze raakt geïntrigeerd door deze vreemde jongen met zijn rode haar. Wat is er met hem dat hij al maandenlang geen woord spreekt, ondanks alle pesterijen?

Met dit boek Sproetenliefde won Maren Stoffels de Jonge Juryprijs 2009.
In 2007 won ze deze prijs met haar debuut Dreadlocks & Lippenstift.

Ze is op dit moment één van de populairste jeugdboekschrijfsters!
Woensdagmiddag 13 mei, tussen 14.00 en 15.00 uur, is ze in Bibliotheek Hengelo voor een Meet&Greet!

Haar nieuwste boek heet Vlucht van Elin. Dit is het eerste deel uit de trilogie Backpack.

Reserveer in onze catalogus

Lieve Koningin - Yvonne Keuls

Ter gelegenheid van de 70e verjaardag van Koningin Beatrix is vorig jaar het luisterboek Lieve Koningin uitgebracht. Het bestaat uit 2CD's waarop Yvonne Keuls de brieven voorleest die zij aan koningin Beatrix schreef voor de Haagsche Courant.
Ze geeft grootmoeder Beatrix, als oma´s onder elkaar, ongevraagd allerlei tips over de omgang met haar oelepetoet en poezeloet op de wekelijkse Omadag. Grappig vind ik Keuls adviezen om haar kleinkinderen te verwennen: ze van school halen in een yuppie bakfiets en daarna gezamenlijk rijst eten zonder bestek.

Iets minder brieven over de kleinkinderen en wat meer variatie aan onderwerpen had ik sterker gevonden. Soms is de toon een beetje scherp, ze laat ook de minder fraaie kanten van het koningshuis horen en dat maakt de brieven net iets realistischer. Over het koloniale verleden van Nederland, over haar ontvangen eredoctoraat, maar de ondertoon is vrijwel altijd warm. Maar ook de dood van zowel prins Claus als prins Bernhard komen aan bod. De brief die Yvonne Keuls aan de Koningin schreef na het overlijden van prins Claus vond ik wel bijzonder.
Kortom, gewoon een knus luisterboek met een scherp randje.
Reserveer in onze catalogus

My life without me

Stel je voor... Je bent een jonge vrouw van 23, je woont in een trailer in de achtertuin van je moeder, je hebt 2 kinderen met je eerste liefde, je werkt 's nachts als schoonmaakster en de dokter vertelt je op een dag het nieuws dat niemand wil horen. Wat doe je dan?

In My life without me gaat Ann niet bij de pakken neerzitten. Tijd om plannen te maken. Dat levert een lijstje op met 'Things to do before I die'.

1. Zeg elke dag tegen m'n dochters dat ik van ze hou
2. Vertel het nooit aan niemand
3. Zoek een nieuwe vrouw voor Don
4. ...

Dit is geen trieste tranentrekker vol cliché's, maar een warme film over liefde en vooral over leven. Want dat wordt ineens veel intenser en lijkt zelfs vanaf dan pas echt te beginnen. Het 'afwerken' van haar lijst brengt Ann in contact met emoties, die ze nooit heeft ervaren. En niet alleen maakt die ontdekkingsreis haar eigenlijk steeds gelukkiger, ze lijkt die levensvreugde ook over te dragen op de mensen om haar heen. Zo krijgt Ann wat ze graag wil: geen treurnis aan haar bed, maar een huis vol leven, met degenen van wie ze houdt. En wie wil dat nou niet.

Onvermijdelijk blijf je achter met die brandende vragen: wat zou er op mijn lijstje staan, waarom heb ik dat nog niet gedaan dan en wat ga ik daaraan doen... Nu!



Reserveer in onze catalogus

Sleeping Beauties

Even een korte tip. Soms hoor je van die liedjes die je altijd bij blijven. Soms kent iedereen ze. Soms denk je dat je de enige bent die ze af en toe voor zich uit neuriet. Maar het gaat altijd om pareltjes, mooie gevoelens, onsterfelijke refreintjes, noem maar op.
Leo Blokhuis en Ricky Koole waren onlangs in Metropool om een aantal van deze liedjes te zingen en er bij te vertellen. Veel van de originele versies zijn terug te vinden op Sleeping Beauties: een dubbelcd met uiteenlopende juweeltjes. Ik kan er kort over zijn: luisteren!
En daarna weer stiekem onder de douche zingen...

Reserveer in onze catalogus

Het verslag van Brodeck

Het verslag van Brodeck is een parabel op de Shoah waarin het woord 'jood' niet één keer voorkomt. Haarscherp schetst Philippe Claudel tot welke gruwelijkheden mensen in staat zijn om zichzelf te redden, maar bovenal laat hij zien hoe liefde de kracht geeft om te volharden, tegen alle angst in.

Ik heb dit boek net uit en weet nog niet zeker of ik alle lagen van het verhaal doorgrond. Op de eerste plaats is daar die dorpsgemeenschap, redelijk geïsoleerd en bevolkt met mensen van wie de karakters op een groteske manier zijn neergezet. Dan is er de oorlog met punctueel uitgevoerde deportaties. Ook is daar het vreemde, dat wat afwijkt en maar moeilijk of in het geheel niet geaccepteerd kan worden. Of, zoals ik het ergens tegen kwam:

Wat Claudel beschrijft, is niets nieuws. De kracht en het geweld van de massa, de smalle scheidslijn tussen beschaving en barbarij - een van de beulen in het kamp is een studievriend van Brodeck - de angst voor het vreemde en de willekeur van geweld. Dat is allemaal vaak genoeg opgeschreven. Maar Claudel vertelt zijn verhaal zo ingetogen, zo feitelijk, zo treurig soms dat het je toch weer bij de keel grijpt. Niets wordt bij naam genoemd: noch de nazi's, noch de Joden, de Duitsers, of de oorlog zelf. Alles is suggestie, en daarom juist indrukwekkend.

Waar het verhaal zich afspeelt wordt nergens duidelijk, wanneer het zich afspeelt evenmin. En dat is meteen het meest beangstigende van dit boek: het kan elk moment opnieuw gebeuren.

Wat gebeurt er met mensen die bang zijn; wat doen mensen als ze in een groep opgaan; wat gebeurt er met je als je allerlei gruwelijkheden hebt ondergaan en met deze herinneringen moet verder leven; wat gebeurt er met je als je allerlei gruwelijkheden hebt begaan en met deze herinneringen moet verder leven; hoeveel moed is ervoor nodig om te blijven herinneren?

Dat is waar dit boek over gaat. Nee geen vrolijk verhaal, maar wel prachtig geschreven.

Reserveer in onze catalogus

Live on Mars: de beste detectiveserie sinds de seventies!

Een politieman wordt in 2006 aangereden en wordt wakker in het Manchester van 1973. Beetje verwarrend? Voor Chief Inspector Sam Tyler is het dat zeker. Geleidelijk realiseert hij zich dat hij in coma ligt en dat zich dit alles in zijn hoofd afspeelt. Maar helemaal zeker weten doet hij dat ook niet... Dit is het bizarre uitgangspunt van de politieserie Live on Mars.

De BBC serie Live on Mars was een grote hit in Engeland en won veel prijzen. Er wordt sterk in geacteerd en het is allemaal heerlijk hip retro met seventies kleren, muziek en auto's. En natuurlijk ook met de politiemethoden van die tijd, die nou niet bepaald politiek correct zijn. Tyler weet in het begin dan ook niet wat hem overkomt maar weet zijn collega's soms zo ver te krijgen om zijn "moderne" methoden te gebruiken. En hij leert dat soms de ruige aanpak, in de rauwe arbeidersstad Manchester, ook prima werkt.

Live on Mars is een briljante mix van science fiction met een stevige politieserie. En het seventies retro aspect maakt het nog leuker. Dus ben je CSI of alle kloons daarvan nou wel zat? Dan is dit een echte aanrader!

Reserveer in onze catalogus!

Berlijn, voor bewuste bezoekers

Mijn liefde voor Berlijn schuif ik niet onder stoelen of banken. Wie erover begint, kan rekenen op een paar enthousiaste verhalen en tips. Wie er binnenkort naartoe gaat, benijd ik.

Toen ik bij de nieuwe aanwinsten de reisgids Berlijn voorbij zag komen, verwachtte ik eigenlijk zo'n 13-in-een-dozijn toeristenboekje. Maar niets is minder waar. Dit is een heel mooi, handzaam, leesbaar en leerzaam boek voor wie graag meer wil dan de beste hotel-, restaurant-, winkel- en uitgaanstips. Het is zoals de serie heet: een reisgids voor de bewuste bezoeker. En in de eerste zin zegt de schijfster precies wat er zo bijzonder is aan deze stad.

Berlijn heeft als geen andere stad een centrale en cruciale rol in de moderne Europese geschiedenis gespeeld. De Industriële Revolutie, het Nationalisme, het Fascisme, de Eerste en Tweede Wereldoorlog, de Koude Oorlog en de deling van Duitsland hebben hier bijzondere sporen achtergelaten. Dat maakt Berlijn tot een unieke spiegel van de geschiedenis.

Je leest hierin over de geschiedkundige hoogtepunten, over wat elke wijk zo bijzonder maakt, over plaatsen om tot rust te komen (wat heel goed kan in deze metropool) en je krijgt ook wat boeken-, film- en internettips. Perfect leesvoer voor in de trein of bus op weg naar Berlijn. Want je gaat natuurlijk niet met de auto als het openbaar vervoer naar en in de stad zo strak geregeld is.

En voor wie nog niet genoeg heeft, voeg ik er graag een paar persoonlijke tips aan toe:

• 100% Berlijn (met 6 bijzondere stadswandelingen)
• Waar is de muur? (van correspondent Margriet Brandsma)
• en alle belevenissen en foto's op mijn eigen weblog

Goeie reis!

Reserveer in onze catalogus

Eden, net als de tuin

Eens in de zoveel tijd verschijnt er zo'n culinaire film, die je tong streelt. Wie herinnert zich niet het zinneprikkelende Babette's Feest uit de jaren 80. En dat je met cacao de ware aard van de mens naar boven kunt halen, leerden we in Chocolat. De Duitse film Eden heeft hetzelfde effect: voedsel krijgt een nieuwe betekenis.

Eden, een getrouwde vrouw, met een 5-jarig dochtertje met het syndroom van down, valt voor de 'erotische keuken' van de excentrieke meesterkok Gregor. Hun platonische relatie bestaat uit ontmoetingen waarbij ze samen genieten van het eten. Zo ontvluchten ze hun dagelijkse leven en Eden bloeit op. Helaas bestaan er in het kleine dorp geen geheimen en als Eden's man Xaver de keuken van Gregor ontdekt, moet hij iets doen om zijn vrouw niet te verliezen.

Een eenvoudig verhaal, een feelgood movie, om de paasdagen vol lekkers en familiewarmte mee af te sluiten. En ondanks het wat onverwachte einde ook een film die je hart verovert. Want uiteindelijk gaat het over datgene wat ons allemaal raakt: liefde, vriendschap, eenzaamheid en de wens om te communiceren met diegenen die het dichtst bij ons staan. Als dat niet via woorden lukt, dan maar via voedsel.


Kijk vooral even naar de trailer. Die toont haarfijn hoe de kaarten geschut zijn: de machteloosheid van echtgenoot Xaver, de eenzaamheid van kok Gregor en de dromerigheid van Eden ("net als de tuin"). De enige die hierin ontbreekt is de grootste hartendief van het verhaal: dochtertje Leonie. Daarvoor moet je gewoon de dvd even lenen.





Reserveer in onze catalogus

Net teruggebracht #1

Hierbij het eerste filmpje in een serie waarin mensen gevraagd wordt iets te vertellen over de boeken, cd's of films die ze net hebben geleend.

Amy Bloom Op zoek

Af en toe overkomt het me dat ik op twee verschillende plekken een recensie van een boek tegenkom. Ik heb het niet over een boek waar je het-maakt-niet-uit-welk-blad voor hoeft open te slaan,maar over een boek waar je daarvoor nooit eerder over gehoord hebt en dat daarna van de aardbodem lijkt verdwenen. Zo'n boek is Op zoek van Amy Bloom. Ik had nog nooit van Amy Bloom gehoord, maar dat zegt misschien meer over mij dan over Amy Bloom, want miss Bloom, vooral bekend van haar korte verhalen, heeft verschillende prijzen in de wacht gesleept.

Twee recensies, beide lovend en zodanig geschreven dat ik er meer van wil weten. 'Op zoek' gaat over Lilian Leyb. Lilian is uit Rusland naar Amerika gevlucht, nadat tijdens een progrom haar hele familie is vermoord. In Amerika probeert ze een nieuw bestaan op te bouwen. Als ze een nichtje tegenkomt, die haar vertelt dat het dochtertje van Lilian nog in leven is, verandert haar leven opnieuw. Ze gaat op zoek naar Sophie. De zoektocht van Lilian gaat dwars door de Verenigde Staten, per trein en te voet, naar Seattle waar ze verder wil via Alaska naar Siberië.

'Op zoek' is een subliem geschreven boek. Amy Bloom beschrijft het verhaal van Lilian op een ogenschijnlijk bijna afstandelijke manier, waardoor het des te schrijnend overkomt en nergens sentimenteel wordt. En geloof me, dat is heel erg knap! Zelf zegt ze hierover dat ze gewend is korte verhalen te schrijven en bij korte verhalen moet elk woord goed zijn en een betekenis hebben, want de ruimte is immers beperkt. Dat vind je terug in 'Op zoek'. Het tempo is moordend. 240 pagina's heb ik achter Lilian aangehold om aan het eind hijgend tot stilstand te komen. Als je denkt dat het allemaal wat veel is wat Lilian overkomt dan zegt Amy Bloom daar het volgende over: ‘Als mensen denken dat Lillians leed buitengewoon is, dan hebben ze niet goed opgelet. Het is wat driekwart van de mensen die destijds naar de VS kwamen meemaakte. En nu nog meemaakt, trouwens.’ En daar kun je, als je 'Op zoek' gelezen hebt, nog wel een tijdje over blijven nadenken...

Reserveer in onze catalogus

De ongewone lezer

Omdat haar hondjes weglopen ontdekt Koningin Elizabeth II bij de keuken van Windsor Castle een bibliotheekbus. Uit plichtsgevoel leent ze een boek en eigenlijk is ze van plan dat volgende week ongelezen terug te brengen. Maar toch begint ze te lezen en dat heeft grote gevolgen. In De ongewone lezer is dit het uitgangspunt van een grappig en boeiend verhaal.

Haar eerste bibliotheekboek van Ivy Compton-Burnett (soort twintig-eeuwse Jane Austen) valt wat tegen maar ze zet door want "zo zijn wij nu eenmaal opgevoed". De week erop probeert ze een ander boek en binnen een paar weken is ze verslaafd. Van het ene boek komt het ander. Ze gaat van Nancy Mitford naar Anita brooker (soort Engelse Hella Haasse) en ze leest alle klassiekers in haar eigen bibliotheek zoals Dickens en George Eliot (gesigneerd natuurlijk).

Het lezen begint Elizabeth langzaam te veranderen; dit tot groot ongenoegen van de hofhouding. Want ze is niet meer zo geconcentreerd op staatszaken: ze ontwikkelt een techniek om te wuiven naar het volk én tegelijkertijd een boek te lezen. Ze maakt van een belezen keukenhulp haar persoonlijke literaire assistent en ze vraagt bij werkbezoeken haar onderdanen naar het laatste boek dat ze hebben gelezen. De hofhouding probeert de leesverslaving van "The Queen" op alle mogelijke manieren tegen te werken maar of dat gaat lukken...

De Ongewone lezer is een heerlijk boekje over de lol van het lezen en de invloed die boeken kunnen hebben op je denken en je leven. Een echte aanrader!

reserveer in onze catalogus