woensdag 11 februari 2009

De Archon trilogie


Enige tijd terug las ik de Archon trilogie: Het Orakel, De Archon en De Scarabee. En sinds die tijd bazuin ik overal rond dat je deze boeken gelezen moet hebben. Spannend, meeslepend met prachtige beschrijvingen van een wereld die, hoewel ontsproten aan de fantasie van de schrijfster, vele raakvlakken heeft met onze wereld. Dat is natuurlijk geen uniek gegeven. Thea Beckman beschreef met haar trilogie Kinderen van moeder aarde ook een fantasiewereld waarin we veel over onze eigen wereld kunnen leren.

Catherine Fisher baseerde zich voor deze super spannende trilogie op het oude Egypte en het oude Griekenland. Met elementen uit deze landen, hun geschiedenis en mythologie maakte ze een zelfverzonnen wereld die bestaat uit de haven, de Stad der Doden en het eiland. Op het eiland bevindt zich het beroemde Orakel, dat negen priesteressen heeft, allen met een eigen taak. De heerser hierover is de Archon, de god in een menselijke vorm. Hoofdpersonen zijn Mirany, één van de negen priesteressen die in het eerste deel op zoek gaat naar de nieuwe Archon, Seth, een klerk die werkt in de Stad der Doden, Oblek, een dikke zanger en Archon / Alexos een jongen van 10 jaar die de verpersoonlijking is van de God op aarde.

Naast de myhologische kenmerken hebben de boeken ook een sterke filosofische ondertoon. De boeken gaan over goed en kwaad, vertrouwen, jaloezie en macht. Je moet deze boeken niet onafhankelijk van elkaar lezen. gewoon beginnen met Het Orakel, daarna De Archon en tot slot De Scarabee en, tja, dan is helaas de koek op en rest je niets anders dan overal rond te bazuinen dat je deze boeken gelezen móet hebben!

maandag 9 februari 2009

Privé-detective Bernie Gunther

Je moet het maar verzinnen: thrillers over een Duitse privé-detective in het Berlijn van voor en net na de 2e wereldoorlog. En dan nota bene geschreven door een Schot. Maar het werkt! De auteur Philip Kerr heeft uitgebreid historisch onderzoek gedaan en weet de sfeer van die heftige tijd uitstekend te treffen. Eigenlijk heel slim van Kerr want in die periode gebeuren natuurlijk dramatische zaken zoals de opkomst van het Nazibewind, de steeds erger wordende Jodenvervolging en het door de geallieerden bezette Berlijn. Genoeg materiaal voor spannende thrillers dus.

In De Berlijnse Trilogie zijn de eerste drie boeken met als hoofdpersoon Bernie Gunther gebundeld. Ex-politieman Bernie Gunther is privé-detective gespecialiseerd in het opsporen van vermiste personen en daar zijn er genoeg van in Nazi Duitsland. Hij heeft de schurft aan de Nazi’s maar door zijn werk krijg hij onvermijdelijk met ze te maken. Kerr zegt in een interview:

"Bernie Gunther blijft me fascineren omdat het een goede Duitser was. Verworpen door de nieuwe Nazi-maatschappij moet hij zien te overleven. Daarbij moet Bernie onvermijdelijk zijn handen vies maken. Heerlijk om een karakter te creëren dat de grenzen van zijn morele bewustzijn opzoekt."

Na de eerste drie thrillers bleef het 15 jaar stil rond Bernie Gunther. Maar onlangs zijn er weer 2 nieuwe boeken in de serie verschenen: De een van de ander (2007) en Een stille vlam (2008). Beide boeken werden zeer goed ontvangen. Maar begin eerst maar eens met
De Berlijnse Trilogie!

zaterdag 7 februari 2009

Breibabes - Debbie Macomber

Madonna doet het al een paar jaar en sterren Julia Roberts, Sarah Jessica Parker en supermodel Kate Moss noemen het de nieuwe yoga. Insteken, doorhalen en af laten gaan is de ideale manier om na een dagje stress tot rust te komen. Breien mag weer; breien is hip en in een modern jasje gegoten.
Vanaf 14 september is in Bibliotheek Hengelo een
Stich ´n Bitch groep gestart met 6 leden. Na de kerstvakantie ging het als 'n speer, met bijeenkomsten met rond de 12 deelnemers! Tweewekelijks is er een informele, gratis bijeenkomst in het Beurscafé, onder het genot van een drankje gewoon gezellig samen breien. Iedereen is welkom. Op hun website kun je de laatste berichten lezen.

Op zoek naar een inspirerend informatief boek over breien ontdekte ik Breibabes. Er bestaan heel wat informatieve boeken over breien maar een roman over breien? Met breipatronen? Ik werd nieuwsgierig en ben het gaan lezen.


Achterflaptekst
Het kleine wolwinkeltje van Lydia vertegenwoordigt haar droom van een nieuw leven, een leven zonder kanker en met nieuwe kansen op liefde. Je kunt er terecht voor wol, pennen en patronen, en Lydia geeft er ook een breicursus; het breien van een babydekentje is de eerste les. Jacqueline Donovan wil iets voor haar kleinkind breien, als gebaar van verzoening ten opzichte van haar onmogelijke schoondochter. Carol Girard ziet het breien van een babydeken als teken van hoop voor de laatste ivf-poging die zij en haar man kunnen ondernemen om een kind te krijgen. Alix Townsend, type ruwe bolster blanke pit, zal het babydekentje breien als vervulling van de taakstraf die haar door de rechter is opgelegd.Deze zo verschillende vrouwen doen onder het breien onverwachte ontdekkingen, die leiden tot aanvaarding, vriendschap en liefde, tot lachen en dromen. Ontdekkingen die alleen vrouwen met elkaar kunnen delen…



Aan het begin en einde van het boek zijn enkele breipatronen opgenomen. Ook het breipatroon van het babydekentje waar de personages uit het boek als eerste mee beginnen wanneer ze een gezamenlijke breiles volgen. Het boek gaat vooral over vriendschap en elkaar steunen, de verschillende personages worden als het ware door elkaar heen geweven om uiteindelijk het verhaal met een happy end af te ronden. Als je op zoek bent naar vooral gezellige lectuur is dit een boek dat lekker wegleest. Ook leuk….aan het begin van ieder hoofdstuk is een quote opgenomen van een bekende of minder bekende breister die haar visie op breien geeft. Het vervolg op Breibabes heet overigens Doorbreien.

Reserveer "Breibabes" in onze catalogus
Reserveer "Doorbreien" in onze catalogus

donderdag 5 februari 2009

Anton kan toveren!

Voorlezen is en blijft leuk. Met mijn kinderen was het een dagelijkse bezigheid. Je komt moe van je werk en je hebt weinig zin in een spelletje, puzzeltje of iets dergelijks. Maar met je peuter of kleuter samen op de bank is dan heerlijk. Nu lees ik mijn kleindochter voor. Soms is het moeilijk om een leuk boek te vinden dat goed aansluit bij de ontwikkelingsperiode van het kind aan wie je gaat voorlezen. Maar Anton kan toveren van illustrator Ole Könnecke kwam op het juiste moment voor mij in de publiciteit.

Het boek Anton kan toveren is door de jury van de jeugdbibliothecaressen gekozen als prentenboek van het jaar 2009. Anton heeft een echte toverhoed. Dus wil hij toveren. De boom verdwijnt niet maar het vogeltje wel. En Lucas ook. Zijn vriendjes geloven hem niet totdat hij Laura’s vogeltje terugtovert. Hij kan het dus echt!

Een herkenbaar humoristisch verhaal waar geen woord teveel in staat. Leuk om voor te lezen ook vanwege de korte tekst per bladzijde met herkenbare illustraties. De illustraties geven ook de mogelijkheid om samen te fantaseren. Als leeftijdsindicatie wordt vanaf circa 4 jaar gegeven maar vanaf 3 jaar is het volgens mij ook heel goed te begrijpen. De illustraties die helder en duidelijk zijn voegen juist voor de jongste kinderen wat toe. Voor ouders en grootouders een leuk boek om voor te lezen.

In het kader van de Nationale Voorleesdagen 2009 worden er op dinsdag 10 februari in Bibliotheek Hengelo en Kulturhus Hasselo door Peutertheater Rik Rikken voorstellingen van dit boek gegeven.

Francine

Reserveer in onze catalogus

maandag 2 februari 2009

Josja Pruis

Ik lees graag jeugdboeken. Deels voor m'n werk, maar ook uit persoonlijke interesse. En ik kan niet anders concluderen dan dat er ieder jaar weer prachtige boeken voor kinderen en jong volwassenen geschreven worden. Boeken, die op een toegankelijke manier bijzondere onderwerpen aan de orde stellen. Door schrijvers, die met prachtige taal verschillende lagen in een verhaal creëren. Ik voel me vooral aangetrokken tot schrijvers, die niet bang zijn om kinderen uit te dagen, die hun fantasie en voorstellingsvermogen prikkelen.

Harm de Jonge is zo'n schrijver. Het eerste boek dat ik van hem las was Josja Pruis. In 2007 bekroond met de Woutertje Pieterse Prijs en genomineerd voor de Gouden Uil. Een wonderlijk boek, dat je leest - weglegt - en herleest.

Josja Pruis is een wat vreemde jongen. Een jongen waar iedereen graag bevriend mee wil zijn, uit nieuwsgierigheid vooral, maar waar ze ook een beetje bang voor zijn. Zelfs de leraren van de school. Zo plotseling als Josja in het kleine vissersdorp verscheen, zo snel is hij - na een wonderlijk incident - ook weer verdwenen. Zijn twee beste vrienden blijven achter met Josja's dagboek en koetseren daarmee zijn geheim.

Het verhaal is geschreven vanuit drie perspectieven:
- het nu, waarin de vrienden terugkijken op de tijd met Josja
- het verleden, toen Josja er was
- en er wordt geciteerd uit het Rode Marmerboek, het dagboek van Josja
Een gewaagde vorm. Maar juist dat maakt het volgens mij een perfect boek om cadeau te doen aan jonge leesbeesten, om samen te lezen of om voor te lezen (in de klas). En het verhaal leent zich uitstekend om over na te praten en om te onderzoeken.

Over de schoonheid van dit boek zei de jury:
We vielen alle vier voor hetzelfde boek. Een puur boek waarin de kwaliteiten die we zo graag aanwezig willen zien in een kinderboek op een wonderlijke manier samenkomen. Een boek dat de jonge lezer serieus neemt en dat hij nooit meer zal vergeten. Het verhaal is gecomponeerd als een symfonie. De woorden kunnen kabbelen als golven, of brullen als de branding. Verteld in een taal die sober is en kaal, maar zo effectief, zo direct en vooral zo ...vanuit het kind geschreven. Knap van compositie, prachtig van taal en met een verhaal dat duurzaam is en je niet meer loslaat.
Tja, daar heb ik niks meer aan toe te voegen.

Reserveer in onze catalogus

vrijdag 30 januari 2009

De magie van het B-kantje

Ik ben niet de eerste die blogt over de teloorgang van het b-kantje. Ik heb het ook niet over het verdwijnen van een b-kantje omdat alleen de a- kant maar gedownload wordt. Een gedownload nummer kun je natuurlijk ook niet omdraaien... Wat mij veel meer interesseert, is waarom die nummers op een b-kantje nou zo bijzonder zijn? Natuurlijk, als er een nieuwe single uitkwam van U2 van het album The Joshua Tree, rende ik ook naar de platenzaak! Extra nummers, niet op het album te vinden, vreemde radio- en liveopnames. Daar droom je als fan natuurlijk van. Maar waarom? Zijn de nummers die het niet geschopt hebben tot het album eigenlijk niet gewoon slechter? Hoe dan ook, de 'b-sides' blijven interessant: soms wordt een b-kant de hit in plaats van de oorspronkelijke a-kant. Artiesten brengen complete albums uit met alle b-kantjes: da's dan wel weer jammer voor het exclusieve gevoel, maar goed...
Volgens mij draait het daar om: het gevoel dat je iets speciaals in handen hebt. "Ik ben een echte fan, want ik heb die ene bijzondere opname ook!" In een webwereld waarin we van alles en nog wat delen, past het delen van deze rariteiten eigenlijk niet. De magie van het b-kantje: een stukje muziek 'lekker voor jezelf houden'...

p.s.: het mooiste b-kantje ooit is Already Loved, van John Hiatt (te vinden op de single Georgia Rae). Dat wil ik best met jullie delen!

woensdag 28 januari 2009

Sally Lockhart en het Victoriaanse Londen

Philip Pullman is vooral bekend van de serie 'Het gouden kompas' en de verfilming van het eerste deel: 'Het noorderlicht' met Nicole Kidman en Daniel Craig in de hoofdrollen. Als je de boeken hebt gelezen dan weet je dat Pullman een beeldend schrijver is die, hoewel zijn boeken een schijnbaar historische achtergrond hebben, vooral veel fantasie in zijn verhalen stopt. Zo ook in zijn verhalen die in meer of mindere mate over Sally Lockhart gaan. In de eerste delen uit deze serie, De Sally Lockhart mysteries, speelt Sally inderdaad een hoofdrol. In het laatste deel verschijnt ze nog slechts in een bijrolletje ten tonele.

'Het raadsel van de robijn'en 'De schaduw in het noorden' zijn door de BBC verfilmd met in de hoofdrol Billie Piper. Het is de BBC wel toevertrouwd de typische Engelse sfeer uit de boeken op het filmdoek over te brengen. De 'foggy' achterbuurten van het victoriaanse Londen, de louche figuren die rondscharrelen tussen het afval in de schaars verlichte straten en de benepen streng burgerlijke uitstraling van de beter gesitueerden. Sally echter is een zelfbewuste, onafhankelijke vrouw die bij voorkeur haar eigen boontjes dopt en niet terug schrikt voor een beetje leven in de brouwerij. Ook in 'De tijger in de put' volgen we Sally nog.


'De tinnen prinses' speelt zich vooral af in een minuscuul Midden-Europees land vol politieke onrust eind negentiende eeuw. Ook nu toont Pullman zich een meesterlijk verteller al vond ik het verhaal in dit deel iets minder vlot op gang komen. Uiteindelijk bleek het echter weer de moeite waard.

maandag 26 januari 2009

Rechter Tie

De naam Robert van Gulik zegt niet iedereen wat maar hij is toevallig wel een wereldwijd bekende Nederlandse detectiveschrijver. Zijn boeken zijn in 24 talen vertaald waarvan over de hele wereld enkele miljoenen exemplaren zijn verkocht.

Van Gulik (1910-1967) was een kleurrijk figuur: hij was sinoloog (expert in Chinese taal en cultuur), diplomaat (uiteindelijk ambassadeur van Japan) en schrijver. Hij groeide op in Nederlands-Indië en leerde als kleuter al Chinese schrifttekens van uithangborden en leerde Maleis van de inwoners, die zo'n nieuwsgierige dreumes wel grappig vonden. Als volwassene sprak van Gulik meerdere talen, ook exotische talen als Sanskriet en de taal van Noordamerikaanse Zwartvoet indianen. Maar Chinees bleef zijn grote liefde en hij sprak het met een sappig Nederlands accent.

Tijdens zijn diplomatieke dienst in China ergerde hij zich aan de slechte moderne pulpdetectives die door massa's Chinezen werden gelezen. China heeft een rijke traditie aan detectiveverhalen die al eeuwen terug gaat. Die oude verhalen vond van Gulik veel beter en voor de lol schreef en publiceerde hij in die stijl het eerste deel van de Rechter Tie serie. Dat sloeg onmiddellijk aan en uiteindelijk schreef hij 17 Rechter Tie romans.

In de oude Chinese detectiveromans is de centrale figuur de magistraat of districtsbestuurder. Rechter Tie is trouwens gebaseerd op een echt bestaande magistraat die leefde in de Tangdynastie van het oude China. Een magistraat was in zijn district de hoogste ambtenaar en een soort combinatie van burgemeester, commissaris van politie, rechter en militair commandant. Deze constant overwerkte magistraat loste dus ook misdaden op en in de Rechter Tie serie zijn dat steeds drie zaken tegelijk. Van Gulik illustreerde zijn boeken zelf en ook de tekeningen zijn historisch verantwoord. De stijl en het concept zal misschien niet iedereen aanspreken maar probeer het eens uit. Het kan zomaar zijn dat je ineens verslaafd bent!

Reserveer in de catalogus

zaterdag 24 januari 2009

Marieke van der Pol met Bruidsvlucht in Bibliotheek Hengelo

Ken je dat gevoel… dat je zo verdiept bent in een boek dat je hoopt dat niemand je stoort want je wilt verder lezen, weten hoe het afloopt…. Bruidsvlucht van de actrice en schrijfster Marieke van der Pol is zo´n boek. Zij won in 2008 de Academica Debutanten Prijs voor deze roman.
Bruidsvlucht is gebaseerd op een uniek historisch gegeven: in 1953 werd The Last Great Air Race London-Christchurch gehouden. Het KLM-vliegtuig won. Omdat er zo veel bruiden onder de passagiers waren, werd er in de internationale pers van The Brightflight gesproken. In het meeslepende verhaal dat Marieke van der Pol rondom dit gegeven schreef staan drie vrouwen centraal die een nieuw bestaan willen gaan opbouwen in Nieuw-Zeeland.

Het bericht van de dood van Frank bereikt de drie vrouwen min of meer gelijktijdig. Even lijkt de wind de geur van een bloedrode wijn aan te voeren, zodat ze duizelig om zich heen grijpen voor steun. Ik moet naar de begrafenis, denken ze alle drie, ik hoor daar te zijn. Misschien van alle mensen ik het meest.

Bruidsvlucht begint met deze zinnen. Ze valt met de deur in huis: Frank is dood. Maar wie is Frank? En wie zijn de drie vrouwen, en waarom grijpt de dood van Frank hen zo aan? Welke rol speelde Frank in hun leven?
Van der Pol vertelt op verbluffende en pakkende wijze. Ze weet haar verhaal ook echt tot leven te brengen. Je kruipt als het ware in de huid van de personages. De drie vrouwen en Frank worden bijna vrienden van je, zo goed leer je ze kennen. En vijftig jaar later blijkt alles anders te zijn gelopen dan ze toen in het vliegtuig verwacht hadden... Een prachtige psychologische roman. Lezen!

Dinsdag 10 februari komt Marieke van der Pol in de bibliotheek om te vertellen over Bruidsvlucht!





Reserveer in onze catalogus

donderdag 22 januari 2009

Fouad Laroui in Bibliotheek Hengelo!

De Alliance Francaise organiseert in samenwerking met de bibliotheek en boekhandel weer een literaire lezing op donderdag 4 februari. Na Adriaan van Dis komt nu Fouad Laroui naar Hengelo, om te vertellen over zijn boeken. Een selectie van zijn werken; Judith en Jamal, Kijk uit voor parachutisten, Vreemdeling: aangenaam, Over het Islamisme en zijn allernieuwste boek De rijkste vrouw van Yorkshire dat op 27 janauri verschijnt.

Adam weet nog steeds niet waarom deze dame nou zo nodig haar levensverhaal aan hem kwijt wil. Hij beseft wel min of meer vaag dat ze zoiets niet bij zijn collega Edward zou kunnen doen (bovendien heeft ze een peilloze minachting voor Welshmen, zoals ze hem op een keer zal vertellen), noch bij welke Engelsman uit de buurt ook maar. Misschien wel bij Gustave … Misschien is het essentieel dat hij een buitenlander is, een outsider, iemand die van elders is. Adam beseft dat hij niets voor haar is. Letterlijk.



Het is alweer een tijdje geleden dat ik zijn boek Judith en Jamal heb gelezen, maar zijn humor en woedende analyses over onverdraagzaamheid van fanaten weet ik mij nog goed te herinneren. Ik heb even een mooi fragment uit zijn boek opgezocht met een prachtige weergave van de woede waar Laroui mee schrijft.

Tarik had een benige doodgraverskop zoals sommige stripfiguren. Zijn wangen waren hol, en hij had van die zwarte ogen die te diep in hun kassen lagen, waardoor hij eruitzag als een gedeprimeerde raaf. Maar dat kon ik hem natuurlijk niet kwalijk nemen, want niemand is verantwoordelijk voor zijn eigen smoelwerk; wat ik echt niet kon uitstaan was die eeuwige geconstipeerde keutelpoepersuitdrukking op zijn gezicht, hij zat altijd wel moeilijk over iets te urmen, en dan had ie ook nog eens van die ellenlange stiltes tussen wat er allemaal uit zijn bek kwam dreutelen. Bovendien had ie een soort tevreden ouwelulligheid over zich. Hij had gewoon een pesthekel aan het leven, mijnheer de graftak.
Ik heb in ieder geval veel zin in een ontmoeting met hem op donderdag 4 februari.

Reserveer "Judith en Jamal" in onze catalogus
Reserveer "Over de Islam" in onze catalogus
Reserveer "Kijk uit voor parachutisten" in onze catalogus
Reserveer "Vreemdeling: aangenaam" in onze catalogus

maandag 19 januari 2009

Un long dimanche de fiançailles

Ken je Amélie nog? Heeft zij ook je hart gestolen? Deze onverwachte kaskraker betekende de internationale doorbraak van actrice Audrey Tautou.

Natuurlijk kun je van haar genieten in films als het romantische Ensemble, c'est tout! of de beroemde The Da Vinci Code. Maar de kracht van Amélie zit hem volgens mij vooral in de regisseur Jean-Pierre Jeunet. En samen met hem maakte Tautou ook Un long dimanche de fiançailles.

Je herkent gelijk de handtekenig van Jeunet: de montage, de kleuren, de muziek, de filmkarakters met ieder hun eigen 'tik' en een schijnbaar vast team van acteurs. De bijna luchtige onschuld van Amélie's Parijs is ingewisseld voor de loopgraven van de Somme tijdens de Eerste Wereldoorlog, maar de liefde voor weer film is vollop aanwezig.

In Un long dimache maken we kennis met Mathilde: een door polio verzwakte, maar onbedwingbare jonge vrouw, die is opgegroeid bij haar oom en tante in de provincie. Op een dag krijgt ze een brief met de mededeling dat haar verloofde en jeugdliefde Manech op mysterieuze wijze is verdwenen. Ze weigert te geloven dat hij dood is. Dan zou ze dat toch zeker voelen?! Wat volgt is een onderzoek naar de willekeurige militaire geheimhouding, de absurditeit van de oorlog en de passie, intuïtie en vasthoudendheid van het menselijk hart.

Net als in Amélie heeft de voice-over in Un long dimanche een belangrijke rol. Wat deze vertelt, wordt gelijk in beeld getoond. Dat wisselt van de gevoelens en gedachten van Mathilde tot de belevenissen van Manech aan het front. En je moet wel goed opletten, want veel tijd om alle informatie te verwerken krijg je niet.

Er zit dus maar één ding op: je moet de film vaker bekijken.
Maar geloof me, dat is zeker geen straf.



Reserveer in onze catalogus

woensdag 14 januari 2009

Droommeisje


In mijn rijtje van Italiaanse thrillers en detectives mag natuurlijk Donna Leon niet ontbreken. Een jaar of zeven geleden las ik het eerste boek van haar en gelukkig schrijft mevrouw Leon ongeveer één keer per jaar een nieuw verhaal over commissario Brunetti, zodat ik de ontwikkelingen binnen de verschillende karakters goed kan volgen en me in ieder geval één keer per jaar kan onderdompelen in de Venetiaanse sferen die zij zo mooi beschrijft of het nu zomer is en Venetië wordt overstroomd met toeristen of herfst wanneer Venetië wordt overstroomd door het aqua alta. Naast Brunetti zien we zijn erudiete vrouw Paola en hun puberkinderen Chiara en Raffi.


Donna Leon voert in haar boeken een aantal karikaturen op. Zo zien we de status gevoelige, altijd strak in het pak zittende vice-questore Patta die door Brunetti altijd bedonderd wordt, maar zo met zichzelf is ingenomen dat hij dit nooit door heeft waardoor Brunetti, op zijn manier, toch altijd zijn zin krijgt. Of de hielenlikkende hoofdinspecteur Scarpa, die alleen met zijn mogelijke promotie bezig is op basis van stroopsmeerderij en niet op basis van zijn prestaties. In deze omgeving past ook signora Elettra die over een uitzonderlijk netwerk beschikt, wat in Italië tot op zekere hoogte van levensbelang kan zijn, en via dit netwerk aan de meest uiteenlopende informatie komt. En natuurlijk zijn daar Brunetti's onafscheidelijke inspectores Vianello en Pucetti.

In Droommeisje beschrijft Donna Leon het ontwakende Venetië, na een koude winter. De lente is in aantocht en aangezien Brunetti zich voor deze zaak enkele malen buiten Venetië begeeft geniet hij extra van die ontluikende lente. In zijn onderzoek krijgt hij echter te maken met een meisje wier leven in de knop is geknakt. En hij krijgt te maken met een mogelijke moordenaar uit de 'onschendbare' kringen van Italië. Gaat Brunetti dit gevecht winnen of is de doofpot hem toch weer te slim af?
Verwacht geen spectaculaire acties als je dit boek leest. Wat je wel krijgt is een beschrijving van het leven in Venetië maar bovenal een onthutsend verslag over rijk en arm, macht en onmacht en, uiteidelijk, recht en onrecht.

maandag 12 januari 2009

Dromen, durven, doen!

Ook weer goede voornemens voor 2009? Zoals stoppen met roken, meer bewegen of lid worden van Bibliotheek Hengelo? Iedereen heeft dromen op het gebied van werk, relatie, gezondheid en persoonlijke ontwikkeling. Maarrrrrr, er komt vaak helemaal niks van die dromen terecht. Uit onderzoek blijkt dat na 6 maanden de helft van de mensen zijn teruggevallen in oude gewoontes en na 2 jaar houden slecht één op de vijf mensen het vol!
In het boek Dromen, durven, doen geeft onderzoeker, trainer en publicist Ben Tiggelaar daar een verklaring voor: ons gewoontegedrag. Het blijkt voor mensen heel lastig om gewoontegedrag blijvend aan te passen. Gewoontegedrag is iets wat je doet zonder er echt bij na te denken zoals b.v. autorijden. En het verrassende is dat maar 5% van ons gedrag bewust en gepland is. De andere 95% is onbewust en automatisch!
 
In het boek Dromen, durven, doen staan heldere antwoorden op de vraag wat je moet doen om een echt blijvende verandering voor elkaar te krijgen. Wat mij aanspreekt is de wetenschappelijke aanpak, geen zweverig geklets maar duidelijke handvaten waar je wat mee kunt. Dus als je goede voornemen dit jaar een goede kans wilt geven zou ik dit boek eens lenen in de bieb. Veel succes!
Reserveer Dromen. durven, doen in onze catalogus