Een zinvol leven

Begin 2020 blogde een collega over het eerste boek van journalist Fokke Obbema: De zin van het leven. Hij veroverde toen alle harten met zijn liefdevolle columns die hij schreef na de revalidatie van een hartstilstand. Hij sprak vele bekende en minder bekende Nederlanders over de vraag wat de zin van het leven is. En juist vanwege dat succes kon een vervolg niet uitblijven. Dat lijkt me een mooie afsluiter voor dit jaar, waarin we toch weer in een lockdown terecht zijn gekomen en velen wellicht - bewust of onbewust - stilstaan bij de vraag 'Wat is eigenlijk een zinvol leven voor mij?'

Grote Panda & Kleine Draak

Ken je dat boek nog van De jongen, de mol, de vos en het paard? Die hit, vertaald door Arthur Japin, die weken in de Top10 stond en nog altijd in stapels in de boekhandel ligt. Nou, dat boek heeft een broertje. Even aandoenlijk en inspirerend. Even liefdevol en vol kleine grote wijsheden. Even troostrijk. Ontmoet m'n twee nieuwe vrienden, Grote Panda en Kleine Draak. Samen reizend door de seizoenen van het jaar.

Kloosterkoffers

Er was eens een groep twintigers die haar intrek nam in een verlaten abdijcomplex, ver van de bewoonde wereld. Daar vormden zij de eerste kloostergemeenschap speciaal voor jonge mensen. Niet zomaar een retraite, maar zij werden zelf kloosterling. Ieder van hen koos bewust voor een intensief leven in gebed en gemeenschap. Om samen te onderzoeken hoe je dat kunt laten werken en om ieder voor zich te onderzoeken wat het kloosterleven je kan leren over leven in een maatschappij waar chaos en prestatiedruk de norm is. Oh ja, want deze groep jongeren leefden niet in de Middeleeuwen ofzo, maar zij begonnen hun zoektocht in de zomer van 2018.

Leven met wind mee

We leven in een bijzondere tijd, waarbij we bijna zouden vergeten dat de klimaatcrisis nog altijd de grootste crisis is die we met elkaar moeten oplossen. Daarbij is duurzaamheid het toverwoord, waar we de komende maanden in de Bibliotheek dus ook veel aandacht aan besteden. Nu kan ik natuurlijk zeggen dat het boek Leven met wind mee laat zien hoe we moeten leven met windenergie, of hoe we de weerstanden tegen de klimaatcrisis moeten ombuigen. Maar ja, daar gaat dit boek natuurlijk helemáál niet over...

Stilte

In m'n hand ligt een klein boekje. Witte kaft, met een blauwe stip waarin titel en auteur zijn te lezen. Stilte; jezelf staande houden in een wereld vol lawaai. Binnenin zie ik korte, genummerde hoofdstukjes. Afgewisseld met prachtige foto's van totaal verstilde landschappen, overwegend blauw van kleur. De achterflap verklapt is net zo to the point: Wat is stilte? Waar kun je het vinden? Waarom is het nu belangrijker dan ooit? Drie vragen - drieëndertig pogingen om een antwoord te vinden.

Steeds leuker

En een heel gelukkig nieuwjaar!! Mede namens de voltallige bieblogredactie wens ik je alles wat je dit jaar graag wilt krijgen, veranderen of loslaten. Want zo werkt het toch een beetje? De jaarwisseling is zo'n perfect moment om terug te blikken, keuzes te maken en met frisse moed vooruit te stappen. En wat het ook is dat je jezelf toewenst, ik weet zeker dat het gericht is op het hebben van een Steeds leuker leven. Nou, dan heb ik het perfecte boek voor je om je daarbij te helpen.

Stil de tijd - pleidooi voor een langzame toekomst

Van wie is de tijd? Is de tijd nog wel aan ons, want onophoudelijk zit de tijd ons op de hielen. In Stil de tijd neemt Joke Hermsen de tijd en de tijdgeest kritisch onder de loep. Met behulp van denkers als Henri Bergson, Ernst Bloch, Peter Sloterdijk en Emmanuel Levinas ontwikkelt zij een nieuwe visie op het fenomeen tijd. Zij stelt vragen als: 'Bestaat er nog een andere, meer persoonlijker tijd dan de kloktijd' en 'Heeft de tijd een begin en einde?' Een pleidooi voor meer evenwicht tussen de kloktijd en lokale agenda's enerzijds en de innerlijke tijdservaring en de tijd van de ziel anderzijds.

Yogi Power

Oude wijsheid voor een nieuwe tijd. Zo luidt de ondertitel van dit laatste boek van Tijn Touber. En dat typeert ook wel gelijk zijn manier van schrijven. Tijn Touber had al eerder successen met Spoedcursus verlichting en Verlicht leven. Het boek Yogi Power past naadloos in dat rijtje. Lekker leesbaar, leerzame inzichten en uitdagende vragen. Dat is wel zo'n beetje zijn formule. En die werkt.

La vie d'une autre

Misschien ken je het wel. Je wordt wakker na een avond flink doorhalen, je kunt je niks meer herinneren van dat feestje, en je vrienden doen ineens heel raar tegen je. Heb je iets doms gedaan ofzo? Met het gegeven van geheugenverlies kun je interessante films maken, ik zag er al een paar. In La vie d'une autre kiest de schrijver voor een extreem geval. Een vrouw wordt op een ochtend wakker en is ineens 15 jaar opgeschoven in de tijd. Haar laatste herinnering is van de avond dat ze de liefde van haar leven ontmoet. Die eerste vonk, het eerste vrijen, dat gevoel van eeuwig geluk. Ze is weer 25 en verliefd.

Handboek voor klein geluk

Dit jaar geen zomer met een verdwaalde wolf of vierkante komkommers. De wereld zit vol brandhaarden, er sterven dagelijks onwaarschijnlijk veel bijzonder gewone mensen een zinloze dood. Op het moment dat de passagiers van de MH17 hun veiligheidsgordels vastmaakten, sprak ik met één van de journalisten die bij ons in de bibliotheek huist. Dat je de krant nu zo snel uit hebt hè. Dat er niks gebeurt hè. Dat het weer echt zomer is hè. Sindsdien draait hij overuren. Behalve dat al het nieuws van deze dagen me triest en angstig maakt, zet het me ook aan het denken. Wat kan ik doen?

Hallo Meneer God... met Anna

Volgens mij ben ik best een spiritueel mens, maar die spiritualiteit laat zich niet echt vangen in een Boek, een Kerk of een Religie. Simpelweg omdat ik er niet mee ben opgegroeid. Dan moeten er andere wegen je pad kruisen om die deuren te openen. Die wegen kwamen, maar hebben me nooit echt gegrepen. Een combinatie van verkeerde weg, verkeerde timing en verkeerde verwachtingen waarschijnlijk. Dus wat doe je als je die Grote Religie toch een beetje wilt begrijpen? Nou, dan volg je gewoon de raad op van een lieve vriendin die je een oud beduimeld boekje in de handen duwt en zegt: "Dit is wat God is voor mij. Lees zelf maar."

Into great silence

In 1984 vroeg regisseur Philip Gröning toestemming om te mogen filmen in een kartuizerklooster.

Te vroeg, zei men. Over 15 jaar misschien.

16 jaar later werd hij gebeld door het Grande Chartreuse dat ze zover waren.

De voorbereidingen voor de film duurde 2 jaar, de opnamen 1 jaar, de montage 2 jaar.

21 jaar na het idee was de film klaar.

Het resultaat: een film eerder meditatief dan weerspiegelend. Een film vol stilte.


De Kartuizer Orde (wikipedia) is de meest gesloten orde van de rooms-katholieke kerk en is bijna helemaal verborgen voor de buitenwereld. Het geboortehuis van de orde van kartuizers ligt hoog in de Franse Alpen. De monniken - kluizenaars in gemeenschap - leven aan de hand van eeuwenoude regels en rituelen. Dat Gröning toestemming heeft gekregen dit klooster als buitenstaander en vooral als filmer te betreden is een unicum te noemen.Vóór Die grosse Stille was er in La Grande Chartreuse nog nooit gefilmd en de laatste foto's die er genomen zijn stammen uit de jaren 60.

Gröning maakte niet zozeer een documentaire over de monniken, maar een impressie van hun leven. Routineuze taken als het bereiden van groente, bidden en eten komen meerdere malen zwijgzaam voorbij. Beelden van lege kloostergangen worden afgewisseld met shots van monniken die alleen op hun kamer zitten.

Net als in het kloosterleven zelf wordt er in de documentaire geen aandacht besteed aan het individu. Dat levert een film op over repetitie en routine. Het veranderen van de tijd, de seizoenen en de steeds terugkerende elementen van de dag, van het gebed. Een film die bijna een klooster wordt, in plaats van er één weer te geven. Een film over bewustzijn, absolute aanwezigheid, over mannen die hun leven hebben gewijd aan God in de allerpuurste vorm.

Ik kan wel tegen stilte. Ik heb dat zelfs nodig, als voedingsbron voor m'n lichaam en geest. Ik kan ook wel tegen films waarin misschien niet zoveel gebeurt, maar waarin je zintuigen op een intieme manier worden geprikkeld. Deze film kan je irriteren, verbazen, frustreren. Ik voel alleen maar verwondering, respect, rust, een bepaald verlangen zelfs. Een mooie voedingsbron dus, dat is wat het is.





Reserveer in onze catalogus.

De kleren van de yogi

Ik heb zo'n hobby waarbij ik wel eens bewust de stilte opzoek. Gewoon een weekje met een groep mensen, op een inspirerende plek, met een afwisselend dagprogramma vol mediteren, lichaamswerk en gezond eten en met vooral eens even helemaal niks zeggen. Ik verbaas me er echt over hoeveel rust het geeft om geen social-talk te hoeven voeren en hoeveel contact je ondanks dat toch met al die mensen maakt. De gedeelde ervaringen na afloop zijn altijd warm en positief. En dat is best wel eens lastig uitleggen aan mensen die dat niet kennen of die de behoefte niet hebben.

Dit jaar nam ik een klein boekje mee in m'n handtas met een verzameling kleine verhalen over stilte. In De kleren van de yogi heeft Wim van der Zwan 32 verhaaltjes uit alle werelddelen en religies bijeengebracht, die op verschillende manieren laten zien wat stilte allemaal teweeg kan brengen. Zo is in het ene verhaal de stilte om te snijden en wordt in het volgende door meditatie een vredige stilte bereikt. Misschien schrikt dat soort georganiseerde stilte je nog wat af, maar dit boekje is echt een aanrader om mee te beginnen. Humor en stilte liggen namelijk heel dicht bij elkaar!

Zo heb ik - door het delen van onderstaand verhaaltje met al m'n stiltegenoten - ervoor gezorgd dat iedereen even de regels verbrak en hardop begon te lachen. Nou ja, gelukkig mag dat wel tijdens zo'n retraite.

Maar twee woorden
Echte stilte, daarvoor moet je in een klooster zijn. Bijvoorbeeld dat zenklooster in Japan. Streng dat ze daar zijn! De monniken mogen eens per tien jaar twee woorden zeggen, meer niet. Alleen de abt mag spreken. Maar die heeft er dan ook al vijftig jaar stilte opzetten!
Monniken kwamen en gingen. Maar weinigen hielden het vol. Twee woorden in tien jaar is niet veel.
Eén van de monniken volhardde. Na tien jaar volledig zwijgen ging hij naar de abt. Deze zei: "Je eerste tien jaar zijn om. Wat zijn je twee woorden?"
"Bed... hard," zei de monnik.
Tien jaar later was het weer zover. De monnik stond weer voor de abt en zei:
"Voedsel... stinkt."
Opnieuw gingen tien jaar voorbij in volledig stilzwijgen. Ten derde male stond de monnik voor de abt. "Wat heb je dit keer te vertellen?", vroeg deze.
"Ik... stop."
"Dat dacht ik wel," zei de abt, "je loopt al dertig jaar alleen maar te klagen."

Zenverhaal

Reserveer in onze catalogus.

Spoedcursus verlichting

Tijn Touber leefde veertien jaar als een 'hardcore' yogi en deed vrijwel alles om verlicht te worden. Hij mediteerde duizenden uren, las wijze boeken, interviewde wijze mensen, reisde jaarlijks naar Azië voor een stilteretraite en zwoor alles af dat hem van verlichting af kon houden. Op een ochtend werd hij wakker en dacht: als ik nu nog niet verlicht ben, dan word ik het nooit meer. Hij 'keerde terug op aarde' en deed dat wat hem te doen stond: verlicht zijn in plaats van verlicht worden.

Dat klinkt misschien alsof die veertien jaar voor niks zijn geweest, maar dat is natuurlijk niet zo. Dat inzicht was hem namelijk nooit binnengevallen als hij niet al die dagen en maanden had besteed aan oefenen, lezen, praten en stil zijn. Maar om jou en mij een beetje op weg te helpen heeft hij over die hele periode een aardig boek geschreven: Spoedcursus verlichting.

Een boekje waarin hij in vogelvlucht alle mensen en ervaringen de revue laat passeren die hem tot de verlichte mens hebben gemaakt die hij nu is. En hij eindigt elk hoofdstuk met een handzaam overzicht - of huiswerk - voor de vlijtige cursist. Vragen om bij jezelf te checken, aha-momenten voor je inzichtbagage, meditatietips, actiepunten en mooie uitspraken van inspirerende beroemdheden.

Echt een boekje voor mij dus, want ik hou van vlot geschreven teksten, handzame lijstjes en... innerlijk avontuur. En het leuke was dat het niet alleen veel aha-momenten opleverde aan wijze inzichten, maar ook veel aha-herkenning. Want het blijkt dat mijn eigen boekenkast en actielijstje helemaal niet zo verschilt met die van Tijn. Zo vielen bij mij dus ook ineens die kwartjes als hij schrijft over:

• Familieopstellingen van Bert Hellinger (gedaan)
• De Helende reis van Brandon Bays (gemaakt)
• De zeven spirituele wetten van succes van Deepak Chopra (gelezen)
• De creatiespiraal van Marinus Knoope (besteld)
• Stilteretraites (geboekt)
• Ode; magazine voor Intelligente Optimisten (ontdekt)
• En andere inspirerende personen als Eckhart Tolle en de Benedictijner monnik Anselm Grün

Waarna ik na het laatste hoofdstuk niet anders kon dan me aansluiten bij die ene les die Tijn van vele spirituele leraren ingepeperd had gekregen: we zijn al compleet, vrij, gelukkig, goddelijk en verlicht. We vergeten het alleen steeds. Bedankt, Tijn. En bedankt dat je ook laat zien hoe we juist in deze tijd behoefte hebben aan een generatie die opstaat om deze waarden weer in ons systeem aan te wakkeren.

Mocht je nog wat sceptisch zijn en met me in discussie willen over de definitie (of het nut) van 'verlichting', dan verwijs ik daarvoor graag naar de laatste bladzijde van het boek. Die staat namelijk vol met treffende omschrijvingen, zoals Tijn ze in die veertien jaar zoeken heeft verzameld. Waaruit vooral blijkt dat dit dus niet iets is dat zich in één definitie laat vangen, maar dat het een verzameling is van dingen zijn en doen: een state-of-mind. Ik zet tot slot dat wat het vooral voor mij betekent, op dezelfde wijze als in het boek, voor je op een rij.

STOPPEN MET ZOEKEN ERVAREN DAT ALLES NU AL GOED IS, PRECIES ZOALS HET IS RESONEREN MET JE EIGEN VOLMAAKTHEID DANSEN MET DRAKEN IN PLAATS VAN ZE TE DODEN DANKBAAR ZIJN MINDER DOEN MEER BEREIKEN GEHECHTHEID AAN HET RESULTAAT LOSLATEN MAGISCH EN MOEITELOOS LEVEN

May the Force be with you!


Reserveer in onze catalogus.