Eindelijk volwassen

Sinds ik de 50 ben gepasseerd merk ik dat die vraag naar zingeving wat harder in m'n oor zoemt. Herken je dat? Nou, dan kan ik je dit boek van Frits de Lange aanraden: Eindelijk volwassen. Met als hoopvolle ondertitel De wijsheid van de tweede levenshelft. Want wie wil dat nou niet, eindelijk een beetje wijs zijn. En misschien zelfs eindelijk volwassen. Hij hoopt je hiermee een ander script voor de tweede levenshelft te geven, dat je helpt om er zin in te krijgen. Kom maar door!

De Kleine Prins

"Alleen met het hart kun je goed zien. Het wezenlijke is voor de ogen onzichtbaar."

Deze mooie woorden vind je terug in een overzicht van 20 citaten uit kinderboeken die volwassene moet kennen. Het komt uit het beroemde boek dat in de top 3 staat van meest vertaalde boeken ter wereld. De Kleine Prins van Antoine de Saint-Exupéry. Het boek dat ieders leven - vroeg of laat - een keer kruist.

Oh Boy

'Echt een film voor jou', werd me beloofd. Speelt zich af in Berlijn. Ja, dan ben ik geïnteresseerd. Het werd om allerlei redenen een bijzondere kennismaking. Vooral omdat deze film Oh Boy de zoveelste bevestiging is van het feit dat je je niet teveel moet aantrekken van wat er op de achterkant van het hoesje wordt beloofd. "Geestige film. Wanhopige zoektocht naar koffie." Zagen we dezelfde film?

An Education

Je bent 16 jaar jong, je bent intelligent, je hebt lieve maar ietwat 'ingedutte' ouders, je houdt van kunst, muziek en Franse films - wat niet iedereen om je heen begrijpt of waardeert, de toekomst ligt aan je voeten - beginnend bij de Oxford University, maar je hebt ook een wat onbestendig 'verveeld' gevoel. Dan komt er een man je leven binnenrijden, langzaam en voorzichtig. Hij verovert eerst je hart, dan je ouders, hij neemt je mee naar een wereld vol kunst, muziek, avontuur en liefde, hij neemt je mee naar Parijs. Ben je dan als jonge vrouw opgewassen tegen de keuzes die je moet maken? Of tegen de pijn van een gebroken hart?

An Education lijkt in z'n thematiek een clichéfilm, maar dat is hij zeker niet. Het is ook lastig om in een paar zinnen te zeggen waar de film over gaat zonder de kwaliteit tekort te doen. De ontluikende liefde ontroert, de leegte, teleurstelling, worsteling en pijn ontroeren evenzeer. Het Oxford-Engeland, dat met name door Jenny's ouders wordt neergezet, is weer ontroerend grappig. En het Parijse savoir vivre van Jenny's nieuwe vrienden biedt een mooi tegenwicht, zowel in ontroering als in humor. De acteurs doen vervolgens de rest, want elk personage wordt echt ontroerend subliem gespeeld.

De vraag is eigenlijk waar we het meest leren: op school - in de boeken of op straat - in het leven. Een eenduidig antwoord is er niet, maar zeker is dat sommige ervaringen meer opleveren dan welk diploma dan ook. Ik ben in ieder geval blij dat ik deze film heb gezien, die ervaring had ik niet willen missen!




Reserveer in onze catalogus