Een natuurgedicht voor elke dag van het jaar - ik wou dat ik een vogel was

 

27 januari begint de week van de poëzie. Dat bracht mij op het idee van het boek: Ik wou dat ik een vogel was. Het thema van de poëzieweek 2022 is namelijk natuur. Dit boek geeft je iedere dag een nieuw natuurgedicht. Wordt met dit boek gelukkig van de eerste zonnestralen, strakblauwe zee en vogelliedjes.  

Ieder dag van het jaar krijgt een Nederlands gedichtje in dit boek. Zo komen alle seizoenen in woord en prachtige illustraties voorbij. Een boek om verliefd op te worden (ik ben het al!) 

Zien is kennen

Bent u allen wel in het bezit van een 'zakdetermineerboek'? Ik wel! En de bibliotheken ook nog steeds...
Al jaren ben ik de eigenaar van 'Zien is kennen', hèt boek waarin alle in Nederland voorkomende vogels kort beschreven staan, voorzien van mooie pentekeningen. Linnen kaft, met een mooi bandje met drukknoop om het boek echt dicht te kunnen doen.


Typisch gevalletje jeugdsentiment, maar het valt me wel op dat dit boekje elke keer weer komt bovendrijven. Ook in de boekhandel nog steeds gewoon verkrijgbaar: een echt standaardwerkje dus.

Toen ik het vroeger als jongen kreeg, was ik gek op vogels. Door dit boekje raakte ik vertrouwd met de termen 'winterkleed' en 'zomerkleed', en met tot de verbeelding sprekende streeknamen voor vogels. Dat een Sperwer ook bekend staat onder namen als 'Schietvogel' of 'Speurgaal', da's toch wel weer grappig. Net zoals de Watersnip en het Hemelgeitje één en dezelfde vogel zijn. Nou ja, ik leerde in ieder geval flink wat vogelnamen en kon ze na verloop van tijd ook herkennen in bos en tuin. Die kennis is in de loop van de tijd wel wat verwaterd, maar nog steeds betrap ik mij er op dat flarden komen bovendrijven bij het zien van een iets minder bekend gevederd vriendje in de heg.
Mijn favorieten? De Vlaamse Gaai (met dat mooie blauwe stukkie), het Goudhaantje, en de Vale Gier (die ik dan weer niet bovenop de erfafscheiding aantrof). En de IJsvogel vond ik ook prachtig...

"Gedrongen lichaamsbouw, korte staart en korte oranje-rode pootjes. Vlucht meest in rechte lijn, vlak boven het water, met snelle, snorrende vleugelslag. Roept een schril, hoog: "Tsjie". Afnemend."

Da's toch bijna poëzie!
Het heeft lang geduurd voordat ik de IJsvogel een keer in het echt zag. Maar in de beek vlak bij mijn huis heb ik 'm eens gespot. De blijdschap die ik daarbij voelde, is ooit gevoed door al die pentekeningen en wetenswaardigheden in dit handzame boekje.

Reserveer in onze catalogus