Britt-Marie was hier

Die onlinebibliotheek zit echt vol verrassingen! Laat dat dan het enige voordeel zijn van deze quarantainetijd: de enorme 'uitleencijfers' van ebooks en luisterboeken. Echt hoor, ik heb veel liever papier met kaft in m'n handen, maar je moet toch wat hè. En dan ontdek je dus gewoon ineens ontzettend leuke boeken waar je anders nooit op gekomen zou zijn. Nou, eerlijk is eerlijk, deze werd me aangeraden. Ik zou die Britt-Marie vast heel leuk vinden... Ik twijfel nog steeds wat hij er nou precies mee bedoelde, maar goed, ik zie er de humor ook wel weer van in.

Kool! - Anna Enquist

Het lijkt wel alsof je tot een uitstervend ras behoort als je niet van voetbal houdt. Ik ben geen liefhebber van dit spelletje en de bijbehorende gekte. Hoewel het sfeertje van een WK heel gezellig kan zijn. Maar via de commentaren op Twitter de wedstrijden volgen is eigenlijk heel grappig. Helemaal als in de achterkamer steeds weer GOAL! geroepen wordt. En terwijl daar de zenuwen regeren tot het laatste fluitsignaal geklonken heeft, probeer ik een beetje in voetbalstemming te komen met Kool! van Anna Enquist.

1988: Wij hielden van Oranje

Morgen start het Europees Kampioenschap voetbal. Voor de één een gruwel, voor de ander het hoogtepunt van het jaar. Persoonlijk vind ik het best leuk hoor; ik ben geen voetbalfanaat, maar zo'n groot toernooi brengt wel enige spanning met zich mee. Maar ik moet ook zeggen dat ik deze keer wat minder merk van de collectieve verwachting: wat gaat het Nederlands elftal doen? Ligt het aan mij, of zijn we er met z'n allen nog niet helemaal uit?

Menigeen denkt uiteraard weer terug aan 1988. Daar waar we bijzonder begaafd zijn in het verliezen van WK-finales, is het op het EK natuurlijk wel een keer gelukt.


Het boek '1988: Wij hielden van Oranje' van Auke Kok is feitelijk een soort reconstructie van dat kampioenschap. Een kampioenschap waaraan we liever refereren dan een 'dé verloren finale van 1974'...

Kok interviewde vele betrokkenen: spelers, journalisten en bondsofficials. Nauwgezet beschrijft hij de voorbereiding, de verloren openingswedstrijd tegen de Sovjets en de fortuinlijk gewonnen groepswedstrijden tegen Engeland en Ierland. Centraal in het verhaal is uiteraard zege op Duitsland in de halve finale, aanleiding voor het grootste volksfeest in Nederland sinds de bevrijding. De tweede wereldoorlog en de finale van 1974 leken in een wedstrijd gewroken. De gewonnen finale tegen de Sovjet-Unie met het memorabele doelpunt van Marco van Basten vormde de bekroning.

Een mooie manier dus om die herinnering levend te houden (niet dat we daar zo'n moeite mee hebben, maar goed). Veel mensen weten nog exact waar ze waren op die dag in juni, met wie en onder welke omstandigheden. Ik had bijvoorbeeld een familiefeestje, dus we keken met veel mensen naar de finale. Naderhand hebben we mijn destijds kleine nichtje geleerd om haar vinger naar haar oog te bewegen als je haar vroeg "Wat doet Hans van Breukelen?" Van die dingen...

Maar even terug naar nu.
Wat wordt het voor toernooi? Een verrassende outsider? Of toch 'onze jongens'? Ik weet het niet goed hoor... De koorts heeft me nog niet te pakken. Hoe staat het met u?
In ieder geval een mooie sportzomer gewenst!



Reserveer in onze catalogus