Rocketman

Er zijn een paar bijzondere biopics gemaakt de laatste jaren, om onze grote sterren niet te vergeten. Ik zag tot nu toe alleen Rocketman, over de opkomst, ondergang en wederopstanding van Elton John. Heerlijke muziek, kleurrijke man in alle facetten. De openingsscène is geniaal: een opgefokte Elton - in oranjerode show-overall met vleugels en hoofdkap met hoorns - stormt binnen en ploft neer voor z’n eerste therapeutische groepssessie in de afkickkliniek. Hij somt op verslaafd te zijn aan alcohol, drugs, pijnstillers, seks en impulsaankopen. Daarnaast zijn er nog z’n woede-uitbarstingen en die eetstoornis. Welkom!

Polleke

Het is tijd om een gouwe ouwe uit de kast te halen. M'n boekenheld Polleke, van die even grote held Guus Kuijer. De vijf boeken die Kuijer tussen 1999 en 2001 over dit bijzondere meisje schreef zijn inmiddels verfilmd en gelukkig gebundeld tot één dik boek vol liefde. En humor. Dit boek is echt verplichte kost voor elk kind. En volwassene.
Ik ontmoette Polleke voor het eerst als jong volwassenen en was gelijk verliefd. Ze is wijs, eigenwijs, moedig, trouw, grappig, lief en bij tijd en wijle terecht boos op alle volwassenen om haar heen die maar een potje van het leven maken. Op dit moment lezen we het voor aan de jongste thuis, die de leeftijd van Polleke heeft. Opnieuw ben ik verrast door de schoonheid van het verhaal. En door alles wat erin verteld en beleefd wordt.

Pushing the limits: het leven van Keith Bakker

In Pushing the limits beschrijft Leo Verdonschot het bewogen leven van Keith Bakker. Een aaneenschakeling van schokkende gebeurtenissen in drugswalhalla Amsterdam met als centraal middelpunt Keith en wat hij ervan vindt.

Magnolia

Je hebt van die films die je na de eerste keer al nooit meer vergeet en die je daarna over en over kunt zien. Magnolia was voor mij zo'n film. Alweer meer dan 10 jaar oud, maar als verhaal tijdloos.

Het is even opletten, om twee redenen. De cast bestaat uit enkel top-acteurs. Dus je bent in het begin vooral bezig met in je geheugen te graven, want waar kén je die ook alweer van? Oh ja, en dát was ook zo'n geweldige film, daar speelde hij ook in mee. Kortom, als je een beetje een filmganger bent, dan zie je van binnen allerlei beelden voorbij komen.

Maar dan moet je je echt gaan concentreren op het verhaal. Een 'episch mozaïek' noemen sommigen het. Dat klinkt mooi en klopt ook wel. Je ziet twee handen vol uiteenlopende karakters, die via verschillende verhaallijnen elkaars leven kruisen. Door de speling van het lot, door toeval of door menselijke interactie. Het maakt niet uit, het levert in ieder geval een onvergetelijke climax op.

Uiteindelijk blijken alle personages, ondanks hun roem, pijn of eenzaamheid, op zoek naar hetzelfde: zingeving, geluk en vergeving. En geloof me, er valt in de levens van deze mensen heel wat te vergeven.

Kijk hieronder voor de traileren maak kennis met een mozaïek van mooie mensen. Nieuwsgierig? Kijk dan ook even naar ruim vier minuten onvergetelijke quote's!



Reserveer nu in onze catalogus.

Rachel getting married

Voor wie de kunstfilm niet schuwt, voor liefhebbers van filmmakers als Lars von Trier en Susanne Bier: bekijk Rachel getting married. Waarom? Lees de perfecte recensie van Filmtotaal. Daarom.

In een Villa Kakelbont aan culturen, kleuren, emoties, verbaal geweld en heel veel muziek zie je hoe dicht liefde, afgunst, vrolijkheid en wanhoop bij elkaar kunnen liggen. De personages zijn levensecht, verre van perfect, soms vrij onsympathiek maar tegelijk ook liefdevol en beminnelijk. Het zijn mensen.

De regisseur (van Silence of the Lambs) sleurt je als kijker mee het moeras in, diep in de emotionele blubber van liefde, haat, jaloezie en onmacht. En liet mij met een och-zo-slecht-heb-ik-het-toch-ook-weer-niet-getroffen-gevoel achter.




Reserveer nu in onze catalogus.