De verdovers is het verhaal van een broer en zus met dezelfde moederloze jeugd en dezelfde geknakte vader. De broer kiest vanuit zijn pijn voor de weg van het voelen en wordt psychiater. De zus kiest voor het verdoven en wordt een gepassioneerde anesthesist.
Hun werelden ontmoeten elkaar als de zus onderzoek mag doen naar het verschijnsel awareness: een toestand waarin iemand onder narcose zodanig ontwaakt dat er wel bewustzijn en gewaarwording is, maar waarin hij - vanwege alle toegediende spierverslappers - niet kan bewegen, niet eens kan kreunen. Een rampscenario voor patiënt en anesthesist.
Er zijn schijnbaar twee vormen van awareness. In het ene geval is de patiënt zo wakker dat hij weet wat er aan de hand is. Hij weet waar hij is, voelt wat er met hem gebeurt en weet ook waarom hij de artsen wel hoort maar niet kan waarschuwen. In het andere geval is de patiënt half bij bewustzijn en krijgt dus ook maar half mee wat er allemaal gebeurt. Daardoor komt hij zo los van de werkelijkheid, dat hij denkt dat ie gek wordt. Het blijkt dat juist deze laatste patiënten na afloop veel meer last hebben van stressstoornissen dan degenen die ondraaglijke pijn hebben geleden maar wel een heel helder beeld hadden van de werkelijkheid.
Voor de zus is dat een teken dat haar broer misschien toch gelijk heeft: iemand is er meer bij gebaat als hij al z'n pijn echt voelt en doorleeft. Je voelt je kennelijk completer en meer in de werkelijkheid dan wanneer je je narigheid buiten je bewustzijn houdt.
Interessant. Verdoven of vluchten is een overlevingsmechanisme dat iedereen wel herkent. Je kunt pijn letterlijk verdoven met alcohol of drugs, maar ook met werk, voedsel, seks, snijden, gokken, of welke verslaving dan ook. Ik heb - mede door dit boek - bij mezelf ontdekt dat er nog een interessante tussenvorm is: het verslaafd zijn aan je eigen verhaal, je eigen pijn. Het blijven praten over en analyseren van je het-is-niet-mijn-schuld-verhaal en je was-het-verleden-maar-anders-verhaal. Waardoor je het verleden wel heel erg voelt, en vooral heel erg vasthoudt, maar waardoor je nooit je armen vrij hebt om je betere toekomst, dat nieuwe verhaal, te omarmen. En die verlammende gevangenis, die maak je zelf, daar komt geen anesthesist aan te pas.
Een mooi boek dus, met verder alle ingrediënten voor een geslaagde familie- of doktersroman: opgroeien zonder ouder, opgroeien zonder liefde, moeilijke ouder-kind relaties, liefde op de werkvloer, overleden partner, veel voelen en analyseren en vooral heel veel verdoven. Enjoy!
Reserveer in onze catalogus.
