Ian McEwan: De kinderwet

Wat weet ik nu van rechtszaken, rechters, afwegingen, vonnissen, dilemma’s etc. Bijna niets…. Die wetenschap wordt bevestigd, elke keer als ik iets op tv zie of in de krant lees wat hiermee te maken heeft. Veel te ingewikkeld, laat maar. En daarmee serveer ik mijn aandacht hiervoor gelijk af naar de prullenbak.

Toch jammer. Als de Hoge Raad een uitspraak doet, heet dat ‘arrest’. Hoorde ik toevallig in een uitzending van ‘De slimste mens’. En deze keer wil ik dit wél onthouden, hoe kan dat? Welnu, er is een boek voorbij gekomen. Gelezen en onder de loep gehouden tijdens een leesclubbijeenkomst. Het betreft De kinderwet, van Ian McEwan.

Een vrouw op de vlucht voor een bericht

Op 4 april dit jaar overleed ‘boekenman’ Wim Brands en ik was geschokt. Hoe kan dit nou, deze man maakte zulke mooie boekenprogramma’s. Menig keer raakte ik zo geïnspireerd door wat hij schrijvers liet vertellen over hun nieuwste boeken, dat ik nog maar 1 focus had en dat was: hébben dat boek! Als je weet dat mensen enthousiast zijn over jouw programma’s en geïnspireerd raken, dan wil je toch juist niet dood, maar blijven speuren naar boeiende verhalen? Dacht ik.

Departures

Het festival van het goede leven, op 15 en 16 april in Enschede... Dat moet me wat te bieden hebben, dacht ik. Daar pik ik een graantje van mee! En ik schreef me samen met een vriendin in voor Broodje Levenskunst bij Concordia.

We gaan kijken naar de film Departures van regisseur Yojiro Takita. Maar voordat deze begint luisteren we eerst naar een lezing over positieve psychologie. Wat heb je nodig om een goed leven te kunnen hebben? Het wordt ons allemaal haarfijn uitgelegd door een belangrijke meneer die hierover lessen verzorgt aan de Universiteit van Twente. En dan...de film.

Wislawa Szymborska: Zo is het genoeg

Het was ergens in september. Deze avond een keer geen yoga, maar gedichten schrijven. Althans een poging daartoe... Een vriendin heeft me uitgenodigd, kom, ga mee, dit is leuk. Echt iets voor jou. Ik ga naar de workshop ‘kom dichter, steeds dichter bij jezelf’. Leuke titel, wordt vast wel wat.

En dat werd het zeker! Niet in de laatste plaats omdat ik ontdekte dat ik best aardige gedichten kan schrijven, maar vooral vanwege de ontdekking van Wislawa Szymborska, wát heeft zij geweldig mooie gedichten geschreven!

Karl Ove Knausgard - Vader

Het was half augustus. We gaan op vakantie, 3 weken lang! Wat moet er allemaal mee, natuurlijk... boeken!! Gelukkig ben ik door de jaren heen wat wijzer geworden en maak ik een realistische keuze. Twee, hooguit 3 boeken, dat moet lukken (en dan is er ook nog de e-reader, maar die tel ik even niet mee)!

Tussen het droge, saaie inpakken en ander voorbereidingen door zwijmel ik even bij de gedachte aan eindeloos lezen op een campingstoeltje aan de oever van een groen-blauw meer met uitzicht op imponerende, reusachtige bergen. Geen gedoe, alleen maar lezen, wat wil een mens nog meer….

1000ste Biebblogpost: Meer dan 1000...

De magische ‘1000’ grens is ruim een maand geleden al overschreden in het hengelose bieblog-land en in mijn hoofd zweeft sindsdien continu monotoon op de achtergrond de vraag: wat vind ik daar van? Wat is mijn beleving bij het maken van deze magische oversteek naar de 2000? En wat ligt er allemaal in het vóórland?

Ceasarion

Rondom de Boekenweek staat het Bieblog in het teken van Waanzin. Onze bloggers schrijven deze maand over hun favoriete ‘waanzinnige’ hoofdpersoon uit film, boek of muziek. Of juist de bedenker ervan, die zelf een steekje los heeft. Dit keer onze blogger Tini Knoef.

Waanzinnig! Schrijf over de waanzin in een boek, van een persoon, van een schrijver, van muziek. Dit is de opdracht. Graag klaar voordat de boekenweek van start gaat, dus begin maart. En daarom vliegen mijn gedachten al wekenlang alle kanten op met als rode draad de vraag: maar wat is waanzin nu precies….

De rode canapé

Voor me ligt een dun boekje met een trendy ogende omslag. De tekening erop begrijp ik, als ik het boek omgekeerd opensla en op de buitenkant in zijn geheel een rode canapé getekend zie. Ik draai het boek weer om en begin te lezen in
De rode canapé, geschreven door Michele Lesbre.

Het boek is uit en mijn eerste gedachte is: wát prachtig geschreven!! Hoe kan het dat bijna niemand dit boek kent. De vertaling vanuit het Frans bestaat al sinds 2008 en bijna niemand weet dit!!

Mijn dinsdagen met Morrie

Op verschillende momenten in ons leven duiken mensen op die inspireren en wijsheden vertellen. Wijsheden die een leidraad vormen en je verder helpen bij het maken van keuzes. Mensen met charisma die ons het goede gevoel geven.

Als je terugkijkt en ook als je nú om je heen kijkt, kun je er zo een paar opnoemen, ja toch? Zo waren mijn lerares Frans en mijn huisarts mijn ‘goeroes’ uit vroegere tijden. Wat zou ik ze graag nog een keer willen ontmoeten... En daar gaat Mijn dinsdagen met Morrie over.

The Hours

Ik ben gek op tips voor ‘goede’ boeken en films. En zo vulde ik tijdens een overigens zeer inspirerend weekend in het zuiden des lands, mijn lijstje gretig aan. Het enthousiasme van degene die mij de titels aanreikte, leek mij voldoende garantie te bieden voor uren lees- en kijkplezier (..als hij zegt dat dit goed is, móet het wel goed zijn, dacht ik dus..).

En zo haalde ik onlangs de film ‘The Hours’ in huis, me verheugend op enkele uren ‘weg van de wereld’ kijkplezier… Even een vluchtige blik om de omschrijving leerde me dat Virginia Woolf een centrale rol vervulde in het verhaal. Meryl Streep zag ik nog voorbij komen in 1 van de hoofdrollen.

Dave Eggers - De Cirkel

‘Dít is leuk, fff op facebook zetten… even appen met fotootje d’r bij…. en o ja, hoe is het met de mail, even checken…waarom reageert niemand..vrienden op facebook, wat doet gij allemaal…moet ik nu ook gaan tweeten en twitteren.. en wat is dat instagram nu weer..’. En zo dwarrelen gedachten die gelinkt (o ja, dan hebben we linkedin ook nog..) zijn aan ons digitale tijdperk, door mijn hoofd. Wat is toch de gedachte achter al deze programma’s? Log in, doe mee en je bent weer een stap verder op de weg naar een transparante wereld.
Hoe zou deze wereld eruit zien, als je duizend stappen verder bent op deze weg? Schrijver Dave Eggers geeft hierop een heel eigen antwoord in zijn boek De Cirkel.

The Way

Santiago de Compostela….een stad in het noordwesten van Spanje die onverbrekelijk verbonden is met een eeuwenoude pelgrimsroute. De stad waar 1 van de 12 apostelen zijn rustplaats zou hebben. Daar wil ik staan met mijn fiets op het plein voor de kathedraal, met ruim 2500 km in de benen! En.. met 60 levensjaren in het lijf. Want op die dag zal ik én Santiago én de 60 bereiken!!
Ziedaar een droom, een wens. Maar voordat het zover zal zijn in 2016, loopt dochterlief deze zomer alvast 400 km van deze route.. Ze komt terug, helemaal euforisch. Een onvergetelijke ervaring, en “mam, je móet 'The Way' van Emilio Estevez gaan zien, dan weet je waar de route over gaat”.

Het geluid van vallende dingen - Juan Gabriël Vásquez

‘Moét je lezen’, zei een vriend tegen me. En aangezien hij me al vaker iets aangeraden had waar ik uiteindelijk ook heel enthousiast over geworden ben, dacht ik: die ga ik lezen dus. Al is het alleen al vanwege de tot mijn verbeelding sprekende titel. En daarnaast heb ik wel wat met de schrijfstijl van Zuid-Amerikaanse schrijvers. En dan lag daar ook nog de opdracht om wat te schrijven voor het bieblog…
Dus de e-reader mee op vakantie (bij wijze van spreken naast de pakjes met pasta’s en kruidenmixen, want de geest wil ook voedsel, nietwaar?) voorzien van 'Het geluid van vallende dingen' van Juan Gabriël Vásquez.

De filosofie van de heuvel – Ilja Leonard Pfeijffer

“Ik loop al tegen de 60”. Dat zeg ik nog nét niet, al is dat best wel op zijn plaats als je over enkele maanden de 58 bereikt. Maar ik kan het nog niet over mijn lippen krijgen, het klinkt zo ontzettend gezapig. Vooral de ondertoon van “ach, en wat zal je dan nog! Niet al te moeilijk meer doen, gewoon rustig aan je dagelijkse dingetjes doen en vooral niet teveel meer willen”.
Brrrr, alsof ik levend dood zit te gaan. Bepaald niet mijn ideale leefstijl.
Dus, het moet anders, maar hoe. Hoe word ik straks een beetje leuk 60….