Het boek volgt vier cafégasten die het risico willen nemen en vastberaden zijn het verleden een bezoekje te brengen. De eerste wil de man die haar verliet confronteren, de tweede wil een brief terugvinden van haar man wiens geheugen is verdwenen door Alzheimer. De derde wil haar zus voor een laatste keer spreken en de vierde wil haar dochter voor de eerste keer ontmoeten.
Posts tonen met het label tijdreizen. Alle posts tonen
Posts tonen met het label tijdreizen. Alle posts tonen
maandag 22 augustus 2022
Voordat de koffie koud wordt
In deze Japanse bestseller van Toshikazu Kawaguchi staat een koffiehuis in Tokyo centraal. Dat koffiehuis zit verstopt in een steegje en schenkt al meer dan honderd jaar zorgvuldig gebrouwen koffie. Maar er is iets speciaals mee aan de hand; je kunt er terugreizen in de tijd. Dat doen alleen niet zoveel mensen, want je moet je wel aan alle regels houden. Anders loop je de kans om vast te blijven zitten.
maandag 7 mei 2012
Midnight in Paris
Voor mij is Matchpoint nog altijd de beste film van Woody Allen. Dit is ook gelijk zijn meeste non-Allen achtige film. Wat wel iets zegt over mijn haat-liefde voor deze man. Zijn Midnight in Paris zit weer vol met die typische intellectuele, rommelige humor. Waarmee ik hopelijk niet te hard tegen de schenen van Allen-lovers trap.
De hoofdpersoon Gil lijkt zelfs in alles op hoe Woody Allen zichzelf altijd neerzet. Een jonge, wat verwarde en zoekende schrijver. Ik stel me zo voor dat de regie-aanwijzingen vrij simpel waren: 'just be me'. Zijn verloofde Inez komt uit zo'n typische rijke familie, met twijfelachtige meningen en vooroordelen, en met lekkere foute of pedante vriendjes, zoals de museumgids ze zo heerlijk tussen neus en lippen door beschrijft. En die natuurlijk lekker uitvergroot worden neergezet.
Gil werkt aan z'n eerste roman, die zich afspeelt in zijn favoriete jaren 20. Maar hij zit vast in z'n verhaal en in het idee dat toentertijd alles beter was. Als hij dan even de 'pedante' sfeer ontvlucht en 's nachts door Parijs gaat zwerven, gebeurt het wonder. Klokslag 12 uur rijdt een oude taxi voor die hem precies daar brengt waar hij graag wil zijn, in de jaren 20. Daar ontmoet hij al z'n grote helden, die hem helpen met z'n roman en met z'n leven, en daar wordt hij verliefd. Wat zachtgezegd niet erg handig is. Niet in de laatste plaats omdat zij het liefje is van Pablo Picasso.
Dit levert niet alleen grappige situaties op, maar ook een leuke puzzel. Want wie is wie? Herken je ze wel allemaal? Het echtpaar Fitzgerald, Ernest Hemingway, Josephine Baker, Juan Belmonte, Gertrude Stein, Salvador Dalí, Man Ray... En waarom waren ze ook alweer zo beroemd? Direct gevolgd door de vraag welke grote acteurs je allemaal voorbij ziet komen! Goed opletten dus. Het wordt pas echt bizar als dit tijdspelletje ook dat meisje waar Gil zo verliefd op is overkomt en hij ineens aan tafel zit bij Henri Matisse, Henri de Toulouse-Lautrec en Paul Gauguin. Pas dan snapt hij de boodschap.
Dat het verlangen naar een 'gouden verleden' iets is van alle tijden. En dat mensen kennelijk liever een nostalgisch en geïdealiseerd verleden verkiezen boven het rommelige heden of de onbekende toekomst. En voor die boodschap maakte Woody Allen een vermakelijke film.
Reserveer nu in onze catalogus.
De hoofdpersoon Gil lijkt zelfs in alles op hoe Woody Allen zichzelf altijd neerzet. Een jonge, wat verwarde en zoekende schrijver. Ik stel me zo voor dat de regie-aanwijzingen vrij simpel waren: 'just be me'. Zijn verloofde Inez komt uit zo'n typische rijke familie, met twijfelachtige meningen en vooroordelen, en met lekkere foute of pedante vriendjes, zoals de museumgids ze zo heerlijk tussen neus en lippen door beschrijft. En die natuurlijk lekker uitvergroot worden neergezet.
Gil werkt aan z'n eerste roman, die zich afspeelt in zijn favoriete jaren 20. Maar hij zit vast in z'n verhaal en in het idee dat toentertijd alles beter was. Als hij dan even de 'pedante' sfeer ontvlucht en 's nachts door Parijs gaat zwerven, gebeurt het wonder. Klokslag 12 uur rijdt een oude taxi voor die hem precies daar brengt waar hij graag wil zijn, in de jaren 20. Daar ontmoet hij al z'n grote helden, die hem helpen met z'n roman en met z'n leven, en daar wordt hij verliefd. Wat zachtgezegd niet erg handig is. Niet in de laatste plaats omdat zij het liefje is van Pablo Picasso.
Dit levert niet alleen grappige situaties op, maar ook een leuke puzzel. Want wie is wie? Herken je ze wel allemaal? Het echtpaar Fitzgerald, Ernest Hemingway, Josephine Baker, Juan Belmonte, Gertrude Stein, Salvador Dalí, Man Ray... En waarom waren ze ook alweer zo beroemd? Direct gevolgd door de vraag welke grote acteurs je allemaal voorbij ziet komen! Goed opletten dus. Het wordt pas echt bizar als dit tijdspelletje ook dat meisje waar Gil zo verliefd op is overkomt en hij ineens aan tafel zit bij Henri Matisse, Henri de Toulouse-Lautrec en Paul Gauguin. Pas dan snapt hij de boodschap.
Dat het verlangen naar een 'gouden verleden' iets is van alle tijden. En dat mensen kennelijk liever een nostalgisch en geïdealiseerd verleden verkiezen boven het rommelige heden of de onbekende toekomst. En voor die boodschap maakte Woody Allen een vermakelijke film.
Reserveer nu in onze catalogus.
Gepost door
Astrid
Tags
Astrid,
kijken,
nostalgie,
Parijs,
romantiek,
tijdreizen,
Woody Allen
Abonneren op:
Posts (Atom)