Wat ons niet zal doden

Wie weet het nog? De drie dikke thrillers van Stieg Larsson over hacker Lisbeth Salander en journalist Michael Blomkvist van het blad Millennium? Maandenlang hebben ze op de bestsellerslijsten gestaan. Record na record werd verbroken. Geen wonder, deze boeken waren niet alleen ontzettend spannend en beeldend geschreven, maar er zat ook nog eens het tragische verhaal achter van een gestorven auteur, die nooit van het succes van zijn boeken heeft geweten, een achtergebleven weduwe die op geen enkel recht (lees miljoenen aan inkomsten) aanspraak kon maken en de dollartekens in de ogen van de, rechtmatige (?), nabestaanden die riepen om een vervolg. Maar hoe maak je een vervolg als de schrijver dood is?

Varg Veum

Varg Veum is de hoofdpersoon in een serie thrillers van de Noorse schrijver Gunnar Staalesen. Deze boeken zijn de moeite van het lezen zeker waard, maar ik wil het deze keer graag hebben over de films. Een dvd-box met zes films over deze solistische privédetective zorgen er voor dat je meegezogen wordt in de verhalen. Een aantal afleveringen is uitgezonden op de Belgische tv en ook in Nederland kwam al eens wat voorbij.

Varg Veum (gespeeld door Trond Espen Seim) woont in Bergen aan de westkust van Noorwegen en is een jonge roekeloze privédetective die geen onrecht kan dulden. Met zijn ongewone onderzoeksmethodes flirt hij vaak met de grens van de wet. 

Dat lijkt een veel voorkomend gegeven in een serie spannende films, maar het gaat geen moment vervelen.
Er is iets met die Scandinavische manier van filmen. Het kleurgebruik? Of het idee dat de casting altijd precies goed is? Zo zat ik afgelopen week in de bioscoop te kijken naar de film 'The girl with the dragon tattoo', de Engelstalige verfilming van het eerste deel van de Stieg Larsson-boeken. Spannende film, zeker geen slap aftreksel, maar het gevoel bekruipt je dat deze versie niet helemaal nodig was. De originele Zweedse versie is uiteindelijk toch nét even iets beter. Ok, nou heb ik ook wel een beetje een zwak voor de Scandinavische taal..

Om kort te gaan: als je houdt van krimi's, met hoofdpersonen die ook zo hun nukken hebben en niet altijd even tactisch zijn (maar die je op de een of andere manier toch sympathiek gaat vinden), dan moet je deze films maar eens bekijken.
Noors film-avondje dan maar?



Reserveer in onze catalogus

Mannen die vrouwen haten (vervolg)

Vier weken geleden schreef Francine al over 'Mannen die vrouwen haten', de immens populaire millennium-triologie van Stieg Larsson.

Tijdens mijn vakantie las ik het eerste deel en ik voeg mij bij de schare bewonderaars; een bijzonder knap en spannend boek. Ik heb de gewoonte om na een vakantie nog snel de kranten door te nemen, want stel dat ik wat mis! Dus kwam ik in de krant van donderdag 6 augustus het interview tegen met actrice Noomi Rapace en regisseur Niles Arden Oplev over de verfilming van het eerste deel. Rapace speelt in de film Lisbeth Salander, de contactgestoorde jonge vrouw, die zich een totale buitenstaander voelt in de grimmige wereld. Hoofdpersoon in het boek is de onderzoeksjournalist Mikael Blomkvist, maar het is Lisbeth die het verhaal maakt.



Naast lezen dus ook de film gaan kijken, want die schijnt zelfs beter te zijn dan het boek (heb ik nog nooit meegemaakt).

Mannen die vrouwen haten

Op de omslag van dit boek, geschreven door Stieg Larsson, staat misdaadroman. Normaal zou ik deze titel dan laten liggen. Ik heb niets met misdaad. Maar iets haalde mij over de streep. “Scandinavische roman. Debuut.” Gezien de gunstige prijs heb ik het zelfs gekocht. En ik ben niet teleurgesteld. Het voldeed aan de verwachtingen, zelfs meer dan dat.

Journalist Mikael Blomkvist, zojuist veroordeeld wegens smaad, wordt door de grootindustrieel Henrik Vanger ingehuurd om een familiekroniek te schijven en om uit te vinden wat er met zijn veertig jaar geleden verdwenen nicht Harriet is gebeurd. De zaak is nooit opgelost. Blomkvist begint zijn taak, met weinig vertrouwen, op een speciale plaats: een eilandje in het noorden van Zweden, waar de familie Vanger bij elkaar woont, een familie vol met vetes en vreemde figuren. Met Lisbeth Salander, een jonge gecompliceerde vrouw vol piercings en tatoeages maar een buitengewone goede hacker, vormt Blomkvist en hecht team. Als Blomkvist eindelijk een vinger achter het geheim krijgt, wordt er een gruwelijke beerput geopend en wordt duidelijk met wat voor familie hij te maken heeft.

Het is het eerste deel van De Millennium trilogie. De vijfhonderd pagina’s laten zich ademloos lezen dank zij de spannende en knap met elkaar verweven verhaal lijnen. Een prima boek voor deze tijd van het jaar, of je nu vakantie hebt of niet.

Het verhaal achter deze trilogie is nogal bizar. De auteur heeft de boeken in z’n vrije tijd geschreven, alles in één keer ingeleverd bij de uitgever en dat ook nog vlak voor zijn plotselinge dood. Tragisch dat hij niets meer meemaakt van de hype rond zijn boeken.

In verschillende besprekingen wordt al een vergelijking getrokken met de Da Vinci Code en voor liefhebbers van Mankell is het een echte aanrader. Ik verheug me in ieder geval al op deel 2 en 3: De vrouw die met vuur speelde en Gerechtigheid. Ben heel benieuwd of de auteur mij kan blijven verrassen.

Reserveer in onze catalogus


Francine