Ik had gelijk. De film is absoluut een plaatje, maar het boek heeft alle schoonheid van zichzelf. Wat ik mooi vond om te lezen, zijn de passages waarin Pi als kind en tiener z'n weg zoekt in de religies die hem zo fascineren. Hij is Indiase Hindoe van geboorte, maar komt ook in contact met het christendom en met de islam. Hij heeft drie leermeesters, hij laat zich dopen en hij krijgt een gebedskleedje. De buitenwereld vindt het maar niks - met die leermeesters voorop - en neemt het Pi kwalijk dat hij niet kiest voor één God. Maar voor Pi is het geen zaak van kiezen: "Alle religies zijn waar. Ik wil gewoon God liefhebben." Daar heeft eigenlijk niemand van terug. En dat vind ik mooi.
Dat hij later 227 dagen dobberend in een reddingssloep op de oceaan overleeft, met als enige reisgenoot een enorme Bengaalse tijger, versterkt zijn geloof in die God. Het geeft hem ook alle tijd om na te denken over het leven, de liefde, de kracht van wilskracht en de wonderen die we zo snel over het hoofd zien.
En dan is natuurlijk gewoon het verhaal van een jongen die z'n hele familie en de complete dierentuin van z'n vader verliest bij een scheepsramp en die weet te overleven met en mede dankzij die enige andere overlevende, een tijger. Ze ontwijken elkaar, dulden elkaar, dagen elkaar uit, hebben elkaar nodig en ze worden samen zwakker. Natuurlijk is dit alles moeilijk te geloven, maar zo is dat ook met God. En natuurlijk kiezen toehoorders liever voor het bijzondere verhaal met de dieren en niet voor de geloofwaardige versie die hij vertelt als de verzekeringsmensen hem daarom vragen. Zo is dat dus ook met God...
De film is helaas nog niet op dvd in onze collectie, maar ik laat je graag alvast van de trailer genieten. In de gaten houden dus!
Reserveer het boek in de catalogus.
