Eind januari heb ik een bezoek gebracht aan
de Hermitage in Amsterdam waar de openingstentoonstelling geheel gewijd was aan het Russische hof in de negentiende eeuw.
Hier heb ik kennis gemaakt met de pracht en praal,van de laatste zes Romanov tsaren en hun familieleden die hun residentie hadden in
het Winterpaleis, aan de Neva-rivier in St. Petersburg.
Naast de grote balzaal waren de baljurken en kostuums heel indrukwekkend om van dichtbij te zien
Het boek
Het Winterpaleis van
John Boyne was voor mij een logisch gevolg, want ik wilde graag meer lezen en te weten komen over die tijd.
Inderdaad kreeg ik een goed beeld van de Russische tsarenfamilie in St. Petersburg aan het begin van de twintigste eeuw. Hoe groot hun macht in de hoogtijdagen was en kon ik mij een voorstelling maken van hoe het paleis eruitzag, met oneindige gangen en zalen als een soort labyrinth waar je compleet in verdwalen kunt.
John Boyne, die eerder het boek
De Jongen In De Gestreepte Pyjama heeft geschreven (overigens een fantastisch mooi boek!), laat wederom zien een uitstekend verteller te zijn.
Hoofdpersoon in dit verhaal is de boerenzoon Georgy, die als jongen bij toeval terecht komt in het winterpaleis en daar de persoonlijke lijfwacht wordt van de zoon van de laatste tsaar, Nicolaas II Aleksandrovitsj Romanov. Hij moet troonopvolger Aleksej beschermen, een 11-jarig kind met hemofilie dat zich wegens die ziekte nooit mag stoten. Georgy wordt verliefd op prinses Anastasia. Nadat de tsaar is gevallen, weet hij met zijn geliefde Zoya via Parijs, naar Londen te ontkomen.
John Boyne maakt gebruik van tijdssprongen waardoor fragmenten uit die Russische periode afgewisseld worden met episodes uit het latere leven van Georgy en zijn vrouw Zoya als Russische emigranten in Parijs en later in Londen.
Ik heb dit boek met veel plezier gelezen en als je liefhebber bent van een spannend, ontroerend en romantisch boek, dat je ook nog eens in een andere wereld brengt, dan is het lezen van dit boek zeker de moeite waard!
Linda
Reserveer in onze catalogus
Als jullie dit lezen ben ik al ruim over de helft van mijn eigen kleine Tour de France. Alleen zonder volgploeg of verzorgers want bij ons gaat alles, maar dan ook alles mee op de fiets; tent, kookgerei, slaapspullen, kleding, fietsgereedschap etc.etc. En daarom helaas weinig ruimte voor vakantieboeken. En dat terwijl vakantie het moment is voor achterstallig leeswerk, dus dat werd even puzzelen. Want de boeken moeten gezien de beperkte ruimte wel uitwisselbaar zijn tussen manlief en mij. 
