De boodschap was duidelijk: dit concert zou maar één keer plaatsvinden. En het zou bijzonder zijn. Nog voordat de ernst van deze zaak bij me binnendrong had ik al een kaartje in huis. Dus ik was veilig, ik zou erbij zijn. En dat bleek geen vergissing.
De Russische componist Igor Stravinsky schreef in 1918 L' Histoire du Soldat. Een soort melodrama, om te lezen, te spelen en te zingen, voor een spreker, twee acteurs, een danseres en een klein kamerensemble van zeven instrumentalisten. Het libretto kwam van Charles-Ferdinand Ramuz. Over een soldaat die twee weken van het front mag, op weg naar huis de duivel tegen het lijf loopt, zijn viool ruilt voor een onnoemelijk groot fortuin en met wie het slecht afloopt. Sindsdien is het in vele talen vertaald en in vele bezettingen en uitvoeringen gespeeld. Met en zonder tekst, met en zonder ballet.
Violiste Janine Jansen vroeg de Antwerpse schrijver Bart Moeyaert (je weet, ik ben nogal een fan) om voor haar kamermuziekfestival een bewerking van dit libretto te maken. Hij zei ja, gelukkig. In zijn jaaroverzicht van 2011 schrijft Bart dat hij dacht dat dat geen grote problemen kon opleveren, maar dat hij zich daarin schromelijk had vergist, want hij had 'buiten Stravinsky gerekend'. Maar ik kan je verzekeren, hij slaagde met vlag en wimpel, want hij had buiten Moeyaert gerekend.
Ik zat 85 minuten op het spreekwoordelijke puntje van m'n stoel. Men klaagde na afloop over de hitte, ik heb het niet gevoeld. Het zal de lichtheid van z'n woorden zijn geweest, het dansende van de poëzie, het sprankelende van de muziek, het zachte van z'n vertelkunst, het plezier van de muzikanten. Het was als een warm bad dat je draagt, dat was wat het was. Mensen moeten niet zeuren. Ik hoorde nog meer na afloop. Dat de tekst in boekvorm uitgegeven gaat worden. Omdat ik dat van meneer Moeyaert zelf hoorde heb ik dat heel goed in m'n oren geknoopt. En die knoop gaat er niet uit voordat ik dat boek in handen heb.
Maar grote kans dat ik tegen die tijd de tekst al uit m'n hoofd ken, zoals de noten nog in het geheugen van m'n vioolvingers rusten. Want Radio4 heeft rekening gehouden met alle liefhebbers die er niet waren en nieuwelingen die graag kennismaken. Klik op de foto (of hier) en dompel je onder in de live-opname die via stream op internet te volgen was.
Kadootje.
Gelukkig nieuwjaar!
Voor meer uitvoeringen hieronder een paar hoogtepunten uit onze collectie.
Klik op de link voor informatie en om te reserveren.
