Dorst

Moeder-dochter relaties zijn altijd leuk voor een boek of film. Het voordeel van een film is - voor mij - de extra laag die je krijgt door de non-verbale communicatie die je als acteurs kunt toevoegen. De toon van de stem, de blik in de ogen, de lichaamstaal in het algemeen. Heerlijk. En heerlijk pijnlijk. Dorst is een bekend boek van Esther Gerritsen, dat ik niet las. Maar ik zag wel de gelijknamige film Dorst. Met sterrencast!

The Cakemaker

Kun je verliefd worden op een film? Ja, ik kan dat. Dat gebeurt vooral als een film me de eerste keer zo van m'n sokken blaast, dat ik pas na afloop merk dat ik me al 90 of 120 minuten niet heb verroerd. Alleen maar kijken, verwonderen, luisteren, bijna proeven. Bij The Cakemaker zelfs letterlijk, want dit is weer zo'n film waar de liefde - laten we zeggen - door de maag gaat. Na de aftiteling is er alleen maar de stilte, het nagenieten. En geen enkele volgende keer zal die magie van de eerste keer evenaren.

Departures

De ondertitel van de film Departures luidt: the gift of last memories. Ik zal eerlijk zijn, dit was sinds lang weer eens een film met 'een gouden randje'. Wat een pareltje. Een stukje Japanse filmkunst, die zich nu eens niet richt op het drukke en hardwerkende Tokio, maar op de verstilling en eenvoud van het platteland. En dat levert prachtige beelden op, met een liefdevolle dosis cultuur, symboliek en humor. Een film dus die met recht een Oscar won.