Mijn vaders hand, Bart Chabot

Mijn vader vaders hand is een waargebeurd verhaal over kindermishandeling. Bart Chabot schrijft wonder boven wonder met humor over dit heftige onderwerp. De schrijfstijl is zo fijn en pakkend dat ik het boek in één keer uitlas. Gelukkig is dit een voor mij onbekend onderwerp. Wat mag ik mij gelukkig prijzen met liefhebbende ouders en een fijne jeugd. Ik kende Bart Chabot alleen als drukke prater op de televisie en had geen idee wie de man verder was. Door dit boek ben ik fan van hem. De kracht die hij heeft en het vermogen om, ondanks alles fijn verder te leven. Dat verdient enorm veel respect. 

Captain Fantastic

In het kader van vaderdag deze keer een film over een bijzonder vader; Captain Fantastic. Met de heerlijk mysterieuze Viggo Mortensen in de hoofdrol als de fantastische vader Ben. Nou ja, daar zijn de pedagogisch didactische meningen misschien over verdeeld. Maar zeker is wel dat hij met hart en ziel het beste wil voor z'n zes kinderen. En daarvoor kozen hij en z'n vrouw voor een compleet afgezonderd leven in de bossen van Washington State. Dat levert een gelukkig gezinsleven op. Totdat moeder Leslie komt te overlijden.

The Descendants

Een film met George Clooney. Dat kan geen pulp zijn, dus ik kruip achter The Descendants. Clooney speelt hierin een beetje een frivole rol, die ik niet gewend ben. Zakenman, altijd hard gewerkt, geen oog voor vrouw en kinderen. Totdat zijn vrouw door een ongeluk in coma ligt en z'n onbereikbare puberdochter hem vertelt over een verhouding die mama al tijden had. Dus gaat hij op zoek naar 'de man'. Met z'n kinderen. Tragikomisch? Ja, en ik weet niet of dat helemaal de bedoeling was.

Keane

Ik heb zelf geen kinderen, maar ik kan me wel voorstellen dat de grootste angst van elke ouder tegelijk wordt geboren met de geboorte van je kind: de angst dat jouw kind iets overkomt. Het lijkt me bijna verstikkend. In de film Keane wordt die angst prachtig verbeeld. Want hier zien we een man die niet alleen moet verwerken dat zijn 6-jarige dochtertje zomaar verdween, hij was er ook nog zelf bij toen het gebeurde. Een onoplettend moment in een New Yorkse metro en floep - weg kind. Het zal je maar overkomen.

We volgen Wiliam Keane naar de rand van de waanzin, hij kan het schuldgevoel en het verlies nauwelijks de baas. En hij kan niet stoppen met zoeken, dag in dag uit, al maanden lang. Er lijkt wat verlichting te komen als hij een alleenstaande moeder ontmoet met en dochtertje dat hem doet denken aan zijn verdwenen kind. Er ontstaat een bijzondere band, waarbij ik me soms met eenzelfde soort angst afvroeg of hij dat arme kind niet iets aan zou doen. Zoveel pijn doet immers rare dingen met de mens.

Wie een feelgood movie nodig heeft, waarbij ouder en kind elkaar weer blij en gelukkig in de armen vallen, die kiest liever even voor iets anders. Daarvan hebben we gelukkig nog genoeg in de kast staan. Deze film kruipt je onder de huid, omdat de acteurs de wanhoop en onschuld zo geweldig spelen en omdat je gewoon liever niet wilt dat dit soort dingen gebeuren. Maar ja, soms doet het leven zo.

Reserveer in onze catalogus.

Mevrouw mijn moeder - Yvonne Keuls

De laatste jaren kiezen meerdere schrijvers “oudedagsouder” als thema van hun boeken. Niet verwonderlijk aangezien geestelijke aftakeling meer dan welke ziekte ook, het schrikbeeld is van van deze eeuw. “Als we maar lang genoeg leven, verliezen we allemaal ons verstand”, schreef een Duitse onderzoeker over Alzheimer.

Ook Mevrouw Mijn Moeder van Yvonne Keuls gaat over dit thema en begint in een droom van de schrijfster. Ze droomt over haar moeder en ziet haar langzaam verdwijnen. Net als ze het gevoel krijgt dat ze een oneindige val gaat maken gaat de telefoon. Meteen weet ze dat het haar oudste broer is om te vertellen dat hun moeder is overleden.
Yvonne Keuls vertelt over haar moeder uit het standpunt van zichzelf als dochter. Haar moeder is een echte Indonesische vrouw, getrouwd met een Nederlander en vlak voor de oorlog verhuizen ze naar Nederland. Dan overlijdt de vader van Yvonne.
Met de verhalen van moeder komt de familie de oorlog door. Deze verhalen over Indonesië geven je overigens een heel mooi kijkje in de Indonesische cultuur.
Jaren later gaat Yvonne Keuls op reis naar Indonesië om te kijken hoe het er nu uitziet. Weer terug in Nederland moet alles wat ze heeft meegemaakt aan haar moeder vertellen. Dan is haar moeder nog helemaal gezond, maar ze gaat langzaam achteruit en ze raakt dement. Desondanks is zij er nog steeds van overtuigd dat zij, als Indische vrouw, alles nog zelf kan doen.
Yvonne en haar broers zetten advertenties in kranten om een verzorgster voor hun moeder te vinden, maar steeds krijgt zij het weer voor elkaar dat haar kinderen kwaad vertrekken, omdat hun moeder erg eigenwijs is en op een  respectloze manier met de verzorgsters omgaat.

Ik vond Mevrouw mijn moeder een met veel humor geschreven, persoonlijk en ontwapenend boek. Pijnlijk, en tegelijk charmant, lief en ontroerend.

Vrijdagmiddag 25 maart is Yvonne Keuls te gast in Bibliotheek Hengelo Kulturhus Hasselo.

Reserveer Mevrouw Mijn Moeder in onze catalogus