Ik weet niet meer precies hoe Maaike Ouboter in m'n leven kwam, want 'De beste singer-songwriter van Nederland' heb ik nooit gevolgd. Maar ineens was ze daar. Met haar prachtige Dat ik je mis. Waarmee ze heel singer-song Nederland in het hart raakte. Nog altijd krijg ik - meestal op hetzelfde moment - een brok in m'n keel. Heel knap als je dat voor elkaar krijgt. En dan is daar dus ineens het debuutalbum van Maaike. Vol met liedjes die me op dezelfde manier roeren en raken.
Ik val maar met de deur in huis: de film Hukkle vergeet je nooit. Niet vanwege z'n verpletterende schoonheid of z'n vijf sterren. Deze film blijft je altijd bij vanwege z'n vele vraagtekens en de loomheid waarmee die naar je toe worden geworpen. Na afloop weet je niet wat je nu eigenlijk hebt gezien, wat je ermee moet en wat je ervan vindt. Maar ik heb van begin tot eind geboeid zitten kijken. En luisteren.
