The Monuments Men

Deze zomer is er een bijzondere tentoonstelling te bezichtigen in de Bergkerk in Deventer. De expositie Roofkunst voor, tijdens en na WO II vertelt het verhaal van de roof en teruggave van kunstwerken uit Nederland. Er zijn werken te zien uit de verzamelingen van Hitler, Göring en Menten. Het is een fascinerend hoofdstuk uit de WO II geschiedenis: hoe de nazi's, tussen het roven van land en beroven van levens, ook nog tijd hadden voor een mega operatie om alle kunst uit Europa te stelen en verbergen. Voor het in aanbouw zijnde Führer Museum. Over dit stukje kunstgeschiedenis maakte George Clooney een film.

The Descendants

Een film met George Clooney. Dat kan geen pulp zijn, dus ik kruip achter The Descendants. Clooney speelt hierin een beetje een frivole rol, die ik niet gewend ben. Zakenman, altijd hard gewerkt, geen oog voor vrouw en kinderen. Totdat zijn vrouw door een ongeluk in coma ligt en z'n onbereikbare puberdochter hem vertelt over een verhouding die mama al tijden had. Dus gaat hij op zoek naar 'de man'. Met z'n kinderen. Tragikomisch? Ja, en ik weet niet of dat helemaal de bedoeling was.

O Brother, Where Art Thou?

De muziek van de film 'O Brother Where Art Thou?' kende ik al veel langer, maar onlangs bedacht ik me dat ik de film nog nooit gezien had. Dat krijg je als je altijd wat meer aan geluid denkt dan aan beeld... Maar goed, de film geleend en op één van die druilerige dagen eens lekker voor gaan zitten.
Dit is een prachtige film. Echt waar. En als je je nog iets meer verdiept in de achtergronden, wordt het nog mooier.

"De door Homerus vastgelegde omzwervingen van Odysseus worden nog eens overgedaan in Mississippi, USA anno 1920. Drie ontsnapte gevangenen gaan op zoek naar een vermeende schat en vinden alle obstakels en verleidingen op hun weg die ook in de Odyssee een rol spelen. Er wordt vrij geciteerd uit deze klassieker door Ulysses Everett McGill (George Clooney), Delmar (Tim Blake Nelson) en Pete (John Turturro) op hun weg te laten kennismaken met: een blinde voorspeller, de zuivering van de zonde (doop door Baptisten), de bedreiging van kwaad in vele gedaanten (bankrover George 'Babyface' Nelson, 'cycloop' Big Dan Teague, boevenjagende sheriff als 'de duivel', Ku Klux Klan, etc), de verleiding door de Sirenen en uiteindelijk, na een allesvernietigend natuurverschijnsel (een soort zondvloed) is daar de verlossing in de goede afloop."

De hele film straalt een soort warmte uit, door het fraaie kleurgebruik, en door de 'loomheid' van sommige scenes. Wat ik persoonlijk een erg leuke verhaallijn vind, is dat de drie ontsnapte gevangenen bij een lokaal radiostation even snel een lied opnemen om snel wat cash te verdienen. Ze noemen zichzelf impulsief de 'Soggy Bottom Boys'. Het lied, "I'm a man of constant sorrow", wordt ongekend populair zonder dat de mannen daar erg in hebben. Op een gegeven moment staan ze 'per ongeluk' op een podium en zingen ze het nummer dat wordt herkend door het enthousiaste publiek.

Het is de combinatie van sfeer, humor, de voortdurende verwijzingen naar Homerus' klassieker én de prachtige muziek die deze film zo bijzonder maakt. Nog nooit gezien? Kijken dan!





Reserveer de dvd in onze catalogus
Reserveer de soundtrack in onze catalogus
Reserveer 'De reizen van Odysseus' in onze catalogus