Niemand gelooft mij: kindergedichten

‘Deze humoristische en filosofische gedichten voor kinderen in de bovenbouw nodigen uit tot nadenken en discussie, ….een waaier van lesmateriaal.’ 

Dit boek bevat onder andere het gedicht ‘Tandpastau’ over een tube tandpasta die het niet fijn vindt dat er steeds in hem geknepen wordt. Dat doet pijn! En het gedicht ‘Niets’: alles is iets, niets is niets. Maar wat ís niets dan? Of de zebra die zich verstopt op het zebrapad. En nog veel meer. 

Poëzieweek 2022 - Dit gaat niet over grasmaaien

Dit jaar is het thema van de (10e) editie van de Poëzieweek: Natuur. Het thema is gekozen, omdat het afgelopen jaar bleek dat we allemaal de natuur hebben herondekt. Bijna iedereen was buiten aan de wandel of vogels aan het tellen, in de achtertuin aan het werk of op zoek naar vlinders. Ramsey Nasr schreef het motto voor deze week: 'bloesemingen en overvloed' De bibliotheek heeft voor iedereen wel poëzie in huis. Voor jong en oud, de beginners, de schrijvers en de kenners. Zoek in onze catalogus de poëzie die bij je past. De Poëzieweek duurt nog tot en met 2 februari 2022. 

Een natuurgedicht voor elke dag van het jaar - ik wou dat ik een vogel was

 

27 januari begint de week van de poëzie. Dat bracht mij op het idee van het boek: Ik wou dat ik een vogel was. Het thema van de poëzieweek 2022 is namelijk natuur. Dit boek geeft je iedere dag een nieuw natuurgedicht. Wordt met dit boek gelukkig van de eerste zonnestralen, strakblauwe zee en vogelliedjes.  

Ieder dag van het jaar krijgt een Nederlands gedichtje in dit boek. Zo komen alle seizoenen in woord en prachtige illustraties voorbij. Een boek om verliefd op te worden (ik ben het al!) 

Zo mooi anders: een gedichtenprentenboek

De woorden ‘zo mooi anders’ zijn de titel van het hele gedichtenprentenboek van Lemniscaat (2015). Ze komen uit een liefdesgedicht van Hans Andreus. Het grote, dunne, kleurrijke boek valt er, midden in het boek, bij open.

Op twee groenblauwe, krijtachtige bloemen heeft Mies van Hout twee rode, rupsachtige, vierkante diertjes geschilderd met grote witte voelsprieten. Het ene rupsje heeft de ogen gesloten, bij het andere zijn ze wijd open. Wie van beide zou de liefdevolle tekst uitspreken, die begint met ‘Zie je, ik hou van je’?

Gedichten voor gelukkige mensen

Het is weer mijn beurt om te bloggen voor de bieb en ik zit even op een leeg spoor. Ik speur m'n geheugen af naar iets moois waar ik nog niet over geschreven heb. Het blijft leeg. Is er dan nergens een haakje? Ach ja natuurlijk, we zitten midden in de Poëzieweek van Nederland en Vlaanderen. Tijd dus voor een dichtbundel. En verhip, ik ontdek dat ik zelfs een Bart Moeyaert in de kast heb staan waar ik nog niet over heb geblogd. Foei! Tijd om dat goed te maken dus.

Gedichten die vrouwen aan het huilen maken

Tja, elke bloemlezing moet natuurlijk een soort thema hebben. Want hoe selecteer je verhalen of gedichten als je geen criterium hebt? Isa Hoes kan zelf tot tranen toe geroerd zijn door woorden. En kennelijk dacht ze dat er meer mensen die kwetsbaarheid wel wilden tonen. Een mooie aanleiding dus voor de bundel Gedichten die vrouwen aan het huilen maken.

Domweg gelukkig, in de Dapperstraat

"Toen ik vijftien jaar was sneed ik liever weekdieren of planten open dan de poëzie van De Génestet of het vers van Rosalie of Virginie Loveling waarin "een schuifken" een laatje betekent."
Zo begint de inleiding van de gedichtenverzamelbundel Domweg gelukkig, in de Dapperstraat. Nou, ik heb geen zwak voor weekdieren, maar wat betreft de poëzie is het wel ongeveer hetzelfde gesteld. Tijd dus voor een opvoedend verjaardagscadeau, dacht een vriend van mij kort geleden.

Die van u - Annie M.G. Schmidt

"Doe nooit wat je moeder zegt, dan komt het allemaal terecht." Annie M. G Schmidt ten voeten uit en waarschijnlijk ook de reden waarom zo veel van haar verzen, liedjes, boeken, toneelstukken, musicals en hoorspelen zo geliefd zijn.
De Schmidt-bloemlezing Die van die van u geeft een hele mooie en verrassende kijk op het werk van Annie M.G. Schmidt. Met 147 kinderversjes en gedichten voor volwassenen; stadsgedichten, dierengedichten, verzen over seks en heimwee, typetjes. Van licht naar zwaar, van vervreemdend tot herkenbaar.
Niets of niemand wordt door Schmidt gespaard: ambtenaren, psychiaters, kinderen, huisvrouwen, freules, telefonerende katten, theedoeken: ze krijgen er allemaal van langs.

Waar gaan die mannen heen?

Kort voor een geplande dichteravond in het Enschedese theater Concordia meldt Hans Dorrestein zich ziek. Hij gaat niet komen. Iemand belt Huub van der Lubbe, of hij niet iets kan regelen, iets met liedjes of gedichten ofzo. Ach, hij treft die avond toch z'n wekelijks dichtersvrienden Bart de Ruiter en Jan Robijns, hij zal eens overleggen wat er in het vat zit. Ze besluiten wat te experimenten, liedjes bij elkaar te rapen of nog even te componeren, teksten voor te dragen. En zo reizen ze spontaan en onbevangen af naar het Verre Oosten voor een avondje kleinkunst.

Het wordt een groot succes, het smaakt naar meer. De mannen slijpen hun repertoire bij, dopen hun formatie uit eerbetoon om tot Concordia en beginnen een even succesvolle tour langs kleine en grote podia. Een nieuwe samenwerkingsvorm is geboren en draait na jaren nog steeds. Gelukkig maar.

Waar gaan die mannen heen? is een warme en ontspannen documentaire over het ontstaan van de formatie en de liedjes, over de vriendschap van deze mooie mannen - op toneel, tijdens hun dinsdagavond-dichtersavonden en op fietsvakantie - en hij toont vooral ook heel veel mooie liedjes. Deels opgenomen in Concordia, waar ze een paar jaar later weer naar terugreizen voor een hernieuwde kennismaking. Leuke beelden van Enschede dus ook. En ja, dan voelt het toch ook wel een beetje als 'onze mannen', hè. Dat schept toch een band. Ik werd er in ieder geval wel blij van, gewoon omdat ze zo puur en warm zijn. Die liedjes dan, natuurlijk...




Reserveer in onze catalogus.

Hoe angst klinkt

Ik kende Hans Hagen eerlijk gezegd alleen van z'n heerlijke kindergedichten en de mooie verhaaltjes. En ik kende hem als de man van Monique, die ook zulke mooie boekjes en versjes schrijft. Maar met Hoe angst klinkt - een 'dichtbundel voor jongeren' - verrast hij me. Een aangename verrassing. Op hun website wordt het boekje beschreven als...

Een bundel krachtige gedichten. Over alleen zijn, iemand aan willen raken, verliefd zijn, de dood van een leeftijdgenoot, de lichtheid van een sneeuwvlok, en over het weten hoe angst klinkt. Gevoelig, speels, en vaak ook grappig.

En daarmee is alles wel gezegd. Hans neemt me mee langs herkenbare momenten, van eenzaamheid op de middelbare school, van de liefde, van het dierenrijk, van afscheid nemen.

Maar vooral neemt hij me mee op het ritme en de schoonheid van onze taal.
Tja, en dan ben ik verkocht. Bedankt, Hans.


vers

bloemen zijn aardig
woorden zeggen meer
die blijven vers
bij elke oogopslag
geen water elke keer
geen vaas afwassen
geen afval meer
een bosje goeie zinnen
woorden om te minnen
taal verbindt ons zeer


Reserveer nu in onze catalogus.

Plint: poëzie en beeldende kunst

Ik lees zelden gedichten, maar de twee uitgaven van stichting Plint trokken me over de streep. Niet de grijze buitenkant, maar de kleurrijke beeldende kunst met de gedichten op elke pagina. Dat is ook het doel van Plint. Mensen verlokken om poëzie te lezen. En dat is ze gelukt. Ik bleef al die gedichten maar lezen en de beeldende kunst bekijken.

'Plint : 300 combinaties van poëzie en beeldende kunst' is een herdruk. 'Plint : poëzie en beeldende kunst : deel twee' is nieuw vanwege het 30-jarige bestaan van Plint. Beide boeken bevatten een overzicht van de combinaties die Plint maakte voor onder meer posters.

Er is een gevarieerd aanbod van dichters met beeldende kunstenaars. Bekende en onbekende, jong en oud. Volgens mij staat er voor iedereen wel een gedicht in. Er zijn korte, lange, diepzinnige, vrolijke of treurige gedichten opgenomen. Van alledaagse dingen tot een wonderbaarlijk weten. Taal en beeld vormen een geheel of vullen elkaar aan. De beide uitgaven zijn aantrekkelijk voor een eerste kennismaking met poëzie.

De dichter verwoordt de essentie van het thema kernachtig. Is de kern tot je doorgedrongen, sla de bladzijde om en er begint alweer een volgend verhaal.
Een grappig, kernachtig gedicht over de zee van Judith Herzberg:

De zee kun je horen
met je handen voor je oren
in een kokkel
in een mosterdpotje
of aan zee

Tot mijn verbazing heb ik al een poster van Plint thuis hangen. Ik heb dus meer met gedichten dan ik dacht. Ik heb een paar combinaties in de bundels gezien die ik ook mooi vind. Hangt er binnenkort eens een ander gedicht thuis.
Heb je ook de smaak te pakken gekregen van poëzie? Smaakt het naar meer?
In onze bibliotheek staan nog meer gedichtenbundels.

En ieder jaar is er de Gedichtendag, hét poëziefeest van Nederland en Vlaanderen. In 2011 is dat op donderdag 27 januari. Vier het mee!

Reserveer Plint in onze catalogus
Reserveer Plint deel twee in onze catalogus

Joke