Alvorens ik ook maar iets zinnigs ga zeggen over mijn ervaringen wat betreft het lezen van
'De Verliefden' van
Javier Marías, moet ik eerst uit de doeken doen dat ik alles wat dan ook maar enigszins een beetje over de liefde gaat heb geboycot. Films, muziek, gedichten en zo ook, of bovenal, romans die over dat onderwerp gaan. Nu zou je graag willen weten waarom en ik zou kunnen zeggen dat het niet om de ‘waarom’ gaat. Dat het in deze genoeg is om te weten dat het zo ís. Of nog brutaler: dat het je niets aangaat. Waarom begin ik er dan over zou je zeggen. Dat is een vraag die ik makkelijker kan beantwoorden dan de voorgaande vraag.
