Wen er maar aan - Maike Meijer

 

Dinsdag

'Je zult wat meer last hebben van emotionele schommelingen,' zegt mijn huisarts. 
Ik HAAT het als vrouwen dingen zeggen als: 'Ik heb zo'n last van emotionele schommelingen' of: 'Ik ben zo prikkelbaar de laatste tijd.' IK BEN NIET PRIKKELBAAR. Dat past helemaal niet bij mij, dat past bij vrouwen met Portugese touwsandalen. Vrouwen die in plaats van een handtas een klein leren rugzakje bij zich hebben. Vrouwen die zeggen: 'Doe mij maar LEKKER thee.' Kortom, de vrouw die ik niet wil worden. IK HOOR DAAR NIET BIJ. Ik ben wél sexy! Ik wil nog niet dood!

'Misschien is het een idee dat je een dagboekje gaat bijhouden,' zegt de huisarts. 'Zie het als een ordenen. Een schetsje maken is ook goed. Je zult zien dat het helpt.'

In haar nietsverhullende dagboek registreert de werkloze actrice M. het kleine en grote verval in haar leven als 49-jarige. Haar puberzoon Ole dreigt het nest te verlaten en seks met echtgenoot Koos is tegenwoordig iets wat af en toe moet gebeuren. 'Het is net een halfjaarlijkse controle bij de tandarts, alleen dan minder vaak.' 

Ondertussen verlangt ze vurig naar een glansrol. Ze wil zichzelf - en bovenal haar zoon - bewijzen dat er nog toekomst in haar zit. 

Woensdag
Ik heb een vrouw gevonden die zich gespecialiseerd heeft in natuurbehandelingen tegen vermoeidheid. Ik moet fit worden, als een feniks herrijzen. Die regisseurs en producenten zullen straks een frisse, sterke, in -de-kracht-van-haar-leven staande vrouw tegenover zich krijgen. Een soort Esther Perel meets Joanna Lumley. Ouder, maar echter. 
De komende tijd moet ik van haar zakken vol peperdure Chinese medicijnen naar binnen werken. Geperst hooi in tabletvorm. Ik voel me net Stampertje. 

Schaamteloos, rauw en ontroerend. 

'Zo grappig en herkenbaar dat het grinniken pijn gaat doen.' - Ilse Warringa

'Tragikomisch en meedogenloos. Verschrikkelijk hard gelachen. Zalig! Ook voor mannen een aanrader.' - Hugo Borst

Oergeestig, genadeloos en herkenbaar voor vrouwen van alle leeftijden.' - Hanneke Groenteman

'Hilarisch! Hardop gelachen.' - Paulien Cornelissen 

Maike Meijer is actrice en scenarioschrijver en bekend van o.a. de TV-serie Toren C. 
Wen er maar aan is haar debuut. 

Reserveer Wen er maar aan nu bij de bibliotheek. 

Dagboek als spiegel - Christine de Vries

Voor hen die willen schrijven, maar elke keer een excuus bedenken om dit toch maar niet te doen….
Dit keer helpt geen enkele uitvlucht meer en wil je ook geen enkel excuus (in feite een smoes, geboren uit angst voor iets engs) aanvaarden van jezelf!! Want als je 'Dagboek als spiegel' van Christine de Vries eenmaal in je handen hebt gehad, dan sleep je dit voor eeuwig mee in je koffertje vol verlangen!!
Je kunt het weg moffelen achter een stapel boeken in de kast en doen alsof je dit nooit gezien hebt. Maar helaas, zo werkt het niet.

Het verstoorde leven - Etty Hillesum

 “Gisteren was mijn hart een vogel, gevangen in een klem. Het is nu weer een vrije vogel, die zijn onbelemmerde vlucht neemt tussen alles door."

Van de achterflap
Een intelligente en gevoelige joodse vrouw van 27 begint in 1941 met serieus zelfonderzoek om klaarheid in zichzelf te vinden en haar religieuze gevoelens vorm te geven. Ze doet hiervan, tot haar deportatie naar Westerbork, verslag in haar dagboek dat ze als haar gesprekspartner beschouwt, tegen de achtergrond van een toenemende isolatie van de joden. Etty Hillesum (1914-1943) was bijzonder begaafd. De absolute eerlijkheid, de rake analyses, de liefde voor de medemens in al zijn/haar zwakheden en de uitstekende stijl maken van dit boek een uniek document. Het dagboek is niet enkel persoonlijk, maar stijgt hier bovenuit en krijgt een algemene zeggingswaarde die vooral vrouwen van Etty's leeftijd zal aangrijpen.

In Het verstoorde leven van Etty Hillesum staat de oorlog niet centraal. Vrijheid is één van de kernwoorden in haar dagboeken. Het gaat Etty om een geestelijke ontwikkeling die te maken heeft met bevrijding, vrijmaken, innerlijke vrijheid. 

Etty Hillesum accepteerde haar joods zijn, accepteerde dat anderen haar vernietigen wilden. Ze wil zich er niet aan onttrekken door onder te duiken. Het is een tijd van verzet en haat. Etty laat zich tot beide niet verleiden. Ze blijft het goede in elk mens zien.  "Want" schrijft ze, "als we door onze haat tot net zulke wilde honden verworden zijn als zij, dan geeft het allemaal niets meer."

Verbijsterd ben ik als ik lees: "die twee maanden tussen dit prikkeldraad, die de intensiefste en rijkste maanden uit mijn leven waren en die zulk een bevestiging waren voor de laatste en hoogste waarden uit mijn leven. Ik heb het zo lief gekregen, dat Westerbork had tot nu toe voor mij niets met geluk te maken”.
Hiermee maakt ze heel duidelijk dat iemand die weet wat hij met zijn leven wil, zichzelf kan zijn én blijven onder de moeilijkste omstandigheden.

Het schrijven van een dagboek was voor haar pure noodzaak omdat zij voor zichzelf ordening moest aanbrengen in haar leven in een chaotische tijd. "Alles, wat er in om me heen gebeurt moet in mijn hoofd tot klaarheid gedacht worden en later door mij beschreven worden. Arm hoofd en arm hart, wat zullen jullie nog veel te verwerken krijgen. Rijk hoofd en rijk hart, jullie hebben toch ook wel een mooi leven."

Etty Hillesum wilde graag literatuur schrijven na de oorlog. Maar met haar dagboek heeft ze dit al gedaan zonder zelfs maar aan literatuur te denken. 
Denise da Costa: “Sommige boeken behoren tot mijn beste vrienden. Ik ben het met Abel Herzberg eens dat iedereen het werk van Etty Hillesum zou moeten lezen.”

Op uitnodiging van de HOVO, Ekklesia Twente en Bibliotheek Hengelo geeft Denise de Costa donderdag 2 mei een lezing over Etty Hillesum waarbij het thema vrijheid centraal staat. 

Deze week is het De week van het Luisterboek. Van Het verstoorde leven is ook een luisterboekuitgave.

Reserveer hier Het verstoorde leven in onze catalogus
Reserveer hier het luisterboek Het Verstoorde leven in onze catalogus

Het Achterhuis

Bibliotheek Hengelo blogt Top 90: 1939 - 1948

Was u zo'n kind met een dagboek? Nou, ik dus wel. Pagina's vol ontluikend puberleven, met de bijbehorende lach & traan. Ouders, school, vrienden, familie, eerste liefde, eigen lichaam, andermans nukken, niets en niemand bleef bespaard. Vooral ikzelf niet. Wat ik heel goed kon, was heel veel vragen stellen. Maar meestal gaf er niemand antwoord.

Ergens in die periode van m'n eigen schrijfsels kwam Het Achterhuis op m'n pad. Ik weet nog dat ik eigenlijk meer gefascineerd was door het verhaal achter het dagboek dan door de inhoud ervan. Een meisje van mijn leeftijd, ondergedoken, omgekomen, alleen een vader die overblijft en dan ineens alles wat haar dagboek teweeg heeft gebracht. Tot op de dag van vandaag verschijnen er toneelbewerkingen, films en boeken over 'het leven van'.

Ik weet ook nog dat ik me tijdens het lezen afvroeg wat er dan toch zo bijzonder aan was. Was Anne Frank echt zo'n goede schrijfster? Maar waar zat hem dat dan in. Was ze echt zo wijs? Maar ze kon toch ook best 'kwebbelen'. Of kwam het door datgene wat ze meemaakte? En al die andere schrijnende boeken en dagboeken van oorlogsslachtoffers dan. Of zou al die aandacht voortkomen uit diezelfde fascinatie als de mijne. Of was ik misschien gewoon nog te jong om het te snappen. Het Achterhuis heeft me toen in ieder geval wel geïnspireerd om zelf te blijven schrijven, om een eigen Kitty in m'n leven te roepen en zelfs om meer aandacht te besteden aan wat en hoe ik schreef. Maar een antwoord op al die brandende vraag heb ik nooit gevonden.

Speciaal voor deze Top 90 heb ik Anne's dagboek weer uit de kast gehaald en het met volwassener ogen herlezen. Of ze een groot schrijfster zou zijn geworden, durf ik niet te zeggen. Haar kracht en wijsheid zit wat mij betreft vooral in de laatste 20-30 pagina's. Maar ik moest er niet aan denken zo lang en onder die omstandigheden opgesloten te zitten met acht mensen. Dat gegeven plus de trieste afloop van al die levens, maakt het toch wel een bijzonder dagboek.

Reserveer het boek in onze catalogus
Reserveer het luisterboek in onze catalogus
Reserveer de dvd in onze catalogus