De mooiste liefdeszin van Nederland

De mooiste liefdeszin van Nederland is geschreven door Arthur Japin. De zin komt uit de roman Een schitterend gebrek: 'Dit is het enige wat telt, lieverd, dat iemand meer in je ziet dan je wist dat er te zien was'. 

Genodigden van het Boekenbal, waarmee de Boekenweek werd afgetrapt, konden hun mooiste zin over de liefde uit de Nederlandse literatuur inleveren. Daarmee is een top 10 gemaakt, waaruit het Nederlandse publiek mocht kiezen. Arthur Japin won met grote voorsprong.

Boekenweek top 10

De Boekenweek is begonnen! De 87ste editie is een ode aan de eerste liefde. Een eerste liefde overspoelt je met gevoelens en verlangens die je eerder nog niet kende. Een nieuwe wereld vol behoeften, driften en onzekerheden openbaart zich. Om woorden te geven aan dat warme gevoel, aan die verwarring en heimwee, wenden we ons telkens weer tot de dichters en de schrijvers. De Boekenweek is hét feest van het jaar in de boekhandel en de Bibliotheek. Van de Boekenweek krijg je zin om te lezen. Heb jij dat ook? Dan hebben we hier 10 tips voor je.

Top 10 Rebellen en dwarsdenkers

Volgende week begint de 85ste Boekenweek, die dit jaar in het teken staan van hen die ons voorstellingsvermogen vergroten: de rebellen en dwarsdenkers. Het lef van schrijvers om taboes te doorbreken en een steen in de vijver te gooien is van levensbelang voor onze samenleving. Daarom doen we deze keer voor onze top 10 een greep uit rebelse boeken en dwarse schrijvers. In de Bibliotheek is overigens ook van alles te doen! Bekijk hier het programma.

Alle vogels - Koos van Zomeren

884 bladzijden alleen maar over vogels. Is dat boeiend? Ja!
Ik ken niet zoveel vogels, maar eigenlijk is dat het ideale uitgangspunt voor Alle vogels. Alles wat Koos van Zomeren ooit schreef over vogels, heeft een plaats gekregen in dit boek. Van zijn eerste column over de huismus in de Nieuwe Revue tot zijn column over de havik voor Vroege Vogels. En ook de columns uit NRC Handelsblad, de eerste schreef hij in 1977, de laatste in 2014. Het is een unieke verzameling geworden van miniatuurtjes, columns, reportages, interviews, romanfragmenten en een enkel gedicht.

Hans Fallada: Alles in mijn leven komt terecht in een boek - Anne Folkertsma

Niemand heeft het Duitsland van voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog zo filmisch, aangrijpend en genuanceerd afgeschilderd als Hans Fallada. En niemand wist zich keer op keer zo door het schrijven uit de diepste vertwijfeling en alcohol- en morfineverslaving te redden als hij. Wat voor mens ging er schuil achter zijn pseudoniem? En wat verzweeg deze auteur, die beweerde: ‘Alles in mijn leven komt terecht in een boek’?
In Nederland geldt Gerard Reve als de grote volksschrijver; in Duitsland is dat Hans Fallada. Toch is hij voor veel mensen nog steeds een onbekende.

De stok van Schopenhauer - H.C. ten Berge

De stok van Schopenhauer is zo'n beetje alles wat een boek kan zijn, van opwindend tot grotesk, van informatief en ontroerend tot stomweg saai. Aldus de recensie in 8weekly.

Van de achterflap
In De stok van Schopenhauer trekt een stoet van boeiende en excentrieke figuren voorbij. Twee van hen spelen een hoofdrol: enerzijds de onweerstaanbare gravin Franziska zu Reventlow die al jong een levende legende in het Wilhelminische Duitsland werd, anderzijds de omstreden filosoof Theodor Lessing.

Tussen dit tweetal doemt voortdurend de intrigerende gestalte van Ludwig Klages op, die de jeugdvriend van Lessing en de geliefde van Franziska was. De door haar familie onterfde gravin vertoonde nymfomane trekken, schreef romans en satiren, en choqueerde door haar vrijgevochten gedrag de Duitse burgerwereld. Als jong meisje was ze bevriend met de gymnasiast Sweder van Anholt, de zoon van een Achterhoekse baron.

Sweder raakte na haar vroege dood weer gefascineerd door het stormachtige leven dat ze geleid had en besloot een persoonlijke kroniek van haar leven te schrijven. Daarin treden ook de schrijvers op die in haar omgeving verkeerden: Stefan George, Rainer Maria Rilke, Thomas Mann, Albert Verwey, Karl Wolfskehl, Oskar Panizza en anderen.

De stok van Schopenhauer speelt zich af tussen 1890 en 1933, en schetst de beklemmende culturele en politieke woelingen van die tijd. Deze hadden niet alleen hun weerslag op Reventlow en Lessing, maar ook op de vele andere personages die in deze kroniek opduiken en weer verdwijnen. Het boek is een op historische figuren en documenten gebaseerde vertelling over een onheilspellende tijd. Het is geïllustreerd met archieffoto's van de optredende personen.

H.C.ten Berge heeft het boek in eigen beheer moeten uitgeven omdat er de uitgeverijen er geen brood in zagen. Inmiddels is de eerste druk uitverkocht en de tweede druk begin 2013 verschenen. Klaas en Iris Koppe spraken Ten Berge erover in Zutphen. Bekijk het interview hier. 

Woensdag 20 maart interviewt John Heymans H.C. ten Berge over o.a. dit boek.

Reserveer De stok van Schopenhauer in onze catalogus.

Vrij man - Nelleke Noordervliet

"De ontmoeting met Menno Molenaar vond strikt genomen niet plaats." Zo begint de historische roman Vrij Man van Nelleke Noordervliet.

Plaats van handeling
De Republiek der Zeven Verenigde Provinciën en de Nieuwe Wereld. Hoofdpersoon: arts en jurist Menno Molenaar, die na de vroege dood van zijn vader het genadebrood van zijn Rotterdamse koopmansfamilie eet, en eenzaam en koppig zijn weg zoekt. De jonge Menno Molenaar komt aan de Leidse Alma Mater in contact met twee werelden: die van de perverse Engelse lakenreder Dixon en die van de jonge radicale denkers rond Spinoza. Met een van hen, Adriaan Koerbagh, sluit hij vriendschap. Molenaar rondt zowel een studie rechten als medicijnen af. Ondanks zijn voorkeur voor de geneeskunst wordt hij door Dixon naar Den Haag gemanoeuvreerd om daar in dienst van raadspensionaris Johan de Witt informatie te verzamelen die de Engelsen in hun eeuwige conflict met de Nederlanden goed kunnen gebruiken. De werelden van de radicale, integere denkers en die van de rijke Engelsman en diens naar liefde hunkerende vrouw raken op voor Menno Molenaar onverdraaglijke wijze met elkaar verknoopt. Als de druk die Dixon geestelijk en lichamelijk op hem uitoefent te groot wordt, kiest hij voor een rigoureuze daad van extreem geweld, waarna hij scheep gaat naar de Nieuwe Wereld.

In New York probeert Menno Molenaar in het reine te komen met het turbulente verleden. Hij streeft de vestiging van een ideale gemeenschap na volgens de regels van zijn radicale vrienden. Maar idealen laten zich niet zomaar realiseren en de last van het onbuigzame lot bepaalt uiteindelijk het teken waarin zijn leven definitief komt te staan.

Dat is het verhaal van Menno Molenaar.
Maar er is meer…

Nelleke Noordervliet is onderdeel van het verhaal, zij wandelt met Menno Molenaar door het decor van zijn verleden. Zij schrijft zijn geschiedenis, die een vertekening is van de echte geschiedenis. Kan zij immers het verleden echt kennen, echt begrijpen? Ziet ze niet wat ze kent: de problemen van haar eigen tijd teruggeplaatst in het verleden? Om haar blikveld te verruimen vervlecht Nelleke Noordervliet haar verhaal van Menno Molenaar met persoonlijke getuigenissen van mensen die Menno’s leven delen – historische personages als Lieuwe van Aitzema en Johan de Witt, en fictieve personages want Vrij man is en blijft een roman.

Historische romans lees ik graag, zeker als ze je de illusie geven een waarheidsgetrouw beeld te schetsen. En Vrij man vond ik een bijzondere historische roman omdat Nelleke Noordervliet via Menno schrijft over het leven in de Gouden Eeuw, de sociaal-maatschappelijke omstandigheden, de gespannen politieke situatie en de veranderingen in het denken over wetenschap en religie.
Je krijgt daardoor het gevoel in gesprek te zijn met de schrijfster over haar twijfels en emoties. Zeer de moeite waard om te lezen!
Vrij man is opgenomen op de longlist van de Libris Literatuurprijs 2013.

Dinsdag 12 maart komt Nelleke Noordervliet naar Bibliotheek Hengelo.

Reserveer Vrij man in onze catalogus

Wat doen we met Fred? - Tineke Beishuizen

Van de achterflap
In De Maegd, de stamkroeg waar een groep vriendinnen elkaar iedere week ontmoet, lijken alle problemen overzichtelijk en soms zelfs amusant. Dat is niet de laatste plaats te danken aan de witte wijn die er met royale hand geschonken wordt. Toch geeft hun vriendschap meer scherpe kantjes dan ze elkaar willen toegeven. Maar het had allemaal nog jaren heel gezellig kunnen blijven, als Fred niet op het toneel was verschenen. En als vriendschap in haat verandert, vallen er doden. Een geestig, spannend en volstrekt eigentijds verhaal.

In Wat doen we met Fred? van Tineke Beishuizen wordt het verhaal verteld door Tess, op een wat laconieke en af en toe cynische toon. En ook met de nodige humor waardoor het een luchtig en lekker leesbaar boek is. Je zit meteen in het verhaal en blijf je doorlezen. Ik heb in ieder geval een paar lekker ontspannende leesuurtjes gehad en heb het nieuwste boek Lot van haar ook maar aangevraagd. Voor ff lekker lezen….

En nog leuker, dinsdag 20 maart kun je haar ontmoeten. Dan komt Tineke op uitnodiging van Bibliotheek Hengelo in de Boekenweek 2012 een lezing geven in Kulturhus Hasselo.

Reserveer Wat doen we met Fred? in onze catalogus
Reserveer Lot in onze catalogus

Mevrouw mijn moeder - Yvonne Keuls

De laatste jaren kiezen meerdere schrijvers “oudedagsouder” als thema van hun boeken. Niet verwonderlijk aangezien geestelijke aftakeling meer dan welke ziekte ook, het schrikbeeld is van van deze eeuw. “Als we maar lang genoeg leven, verliezen we allemaal ons verstand”, schreef een Duitse onderzoeker over Alzheimer.

Ook Mevrouw Mijn Moeder van Yvonne Keuls gaat over dit thema en begint in een droom van de schrijfster. Ze droomt over haar moeder en ziet haar langzaam verdwijnen. Net als ze het gevoel krijgt dat ze een oneindige val gaat maken gaat de telefoon. Meteen weet ze dat het haar oudste broer is om te vertellen dat hun moeder is overleden.
Yvonne Keuls vertelt over haar moeder uit het standpunt van zichzelf als dochter. Haar moeder is een echte Indonesische vrouw, getrouwd met een Nederlander en vlak voor de oorlog verhuizen ze naar Nederland. Dan overlijdt de vader van Yvonne.
Met de verhalen van moeder komt de familie de oorlog door. Deze verhalen over Indonesië geven je overigens een heel mooi kijkje in de Indonesische cultuur.
Jaren later gaat Yvonne Keuls op reis naar Indonesië om te kijken hoe het er nu uitziet. Weer terug in Nederland moet alles wat ze heeft meegemaakt aan haar moeder vertellen. Dan is haar moeder nog helemaal gezond, maar ze gaat langzaam achteruit en ze raakt dement. Desondanks is zij er nog steeds van overtuigd dat zij, als Indische vrouw, alles nog zelf kan doen.
Yvonne en haar broers zetten advertenties in kranten om een verzorgster voor hun moeder te vinden, maar steeds krijgt zij het weer voor elkaar dat haar kinderen kwaad vertrekken, omdat hun moeder erg eigenwijs is en op een  respectloze manier met de verzorgsters omgaat.

Ik vond Mevrouw mijn moeder een met veel humor geschreven, persoonlijk en ontwapenend boek. Pijnlijk, en tegelijk charmant, lief en ontroerend.

Vrijdagmiddag 25 maart is Yvonne Keuls te gast in Bibliotheek Hengelo Kulturhus Hasselo.

Reserveer Mevrouw Mijn Moeder in onze catalogus

De man die werk vond - Herman Brusselmans

Dit keer een boek dat ik al eerder met heel veel plezier las. En aangezien Herman Brusselmans op 18 maart naar Hengelo komt, heb ik het opnieuw gelezen. In een interview, maart 2009 in de Humo zegt hij: “Een boek moet de lezer in de eerste plaats amuseren. Dat kan van alles betekenen: dat hij ermee moet lachen, huilen, erdoor gepakt wordt en noem maar op. Hij mag tijdens het lezen aan niks anders denken dan dit: doorlezen!”

Zijn doorbraakroman De man die werk vond voldoet voor mij helemaal aan deze eisen. Het gaat over een bibliothecaris, Louis Tinner, die zich te pletter verveelt en zijn dagen vult met het rotzooien met boeken (rondstampen, pagina’s uitscheuren, onderzeiken), het zuipen van sloten slechte koffie (en geilen op het koffiemeisje), het negeren van telefonische oproepen, het in de zeik zetten van collega’s/klanten en het zich vermeien met kakken, kettingroken, pinten pakken en bloedfluimen spuwen.

Het gaat over verveling, maar ik heb mij werkelijk geen seconde verveeld! Zo’n 25 jaar later, de eerste druk is van 1985, is het nog steeds een indrukwekkend gestileerd boekje, met geen woord teveel.
Puur genieten was het weer dankzij de kenmerkende absurde en sarcastische humor van Brusselmans. En die prachtige Vlaamse begrippen als 'ontlenen' (voor uitlenen), pointeren' (stempelen van een prikklok) en 'leeggoed' (vuile kopjes) .

Dus komt allen….Dansen met Herman Brusselmans in Metropool. Met de man die zelf over zijn boeken zegt: “Er zit een beat in mijn boeken. Prachtige Ogen [1984] is een punkroman. Het is wel een roman op drie akkoorden genoemd. En dat klopt. Laten we zeggen dat mijn boeken een combinatie zijn van hardrock en swing.”



Reserveer De man die werk vond hier in onze catalogus

Jongens waren we, maar aardige jongens

Vandaag begint de 75e boekenweek met het motto'Titaantjes waren we, opgroeien in de letteren'. Automatisch denk ik aan mijn eerste schreden op het literaire pad. Hoe ontstaat de liefde voor het boek en de literatuur. Ik kom niet uit een gezin met een zogenaamde leestraditie. Er werd wel gelezen, maar ik kan me van mijzelf herinneren dat ik, samen met een vriendinnetje, de hele jeugdbibliotheek leeg heb gelezen. Ik las elk moment van de dag als er niet iets anders moest. Uren heb ik doorgebracht met lezen tot diep in de nacht. Mijn ouders hadden de gewoonte om voordat ze zelf naar bed gingen bij de kinderen te kijken en ik kende elke geluidje dat aankondigde dat mijn ouders aanstalten maakten om te gaan slapen. Ik deed dan snel het licht uit en hield me slapende, mijn vader trapte er altijd in, en als ze één keer in bed lagen gauw het licht weer aan en lezen. Zo gek was bij ons thuis niemand.

Veel jongeren haken af als lezen 'verplicht' wordt op de middelbare school. Ik hoorde Joost Zwagerman (schrijver van het Boekenweekgeschenk) zeggen dat veel te maken heeft met de leraar Nederlands die je hebt. Dat zal ongetwijfeld zo zijn, maar het zijn bij mij toch niet de leraren geweest die mij aan het lezen hebben gehouden. Ik weet dat er veel moois is verschenen, maar in mijn middelbare schooltijd las ik alleen (of het liefst, want ja we 'moesten'die oudjes natuurlijk wel lezen) wat nieuw verscheen. En wij moesten echt lezen, 25 boeken alleen al voor Nederlands en ik had ook nog eens alle vreemde talen!

Ik kan je vertellen, er zaten fantastische boeken bij. Ik was gek op Jan Wolkers, maar je mocht maar één boek van een schrijver op de 'lijst' zetten. Ik kan me de 'Huilende libertijn' herinneren van Andreas Burnier en 'De kat achterna' van Doeschka Meijsing. 'Een vlucht regenwulpen' van Maarten 't Hart. 'Slechte mensen' van Maarten Biesheuvel, een geweldig boek en nog beter als je vervolgens een interview met hem zag, ondersteund door zijn rots in de branding Eva. 'Mijn tante Coleta' van R.J. Peskens en natuurlijk 'Twee vrouwen' van Harry Mulisch, weer helemaal actueel, nadat het twee jaar geleden het boek was dat 'Nederland leest'.

Als ik het rijtje nu terug zie zijn het veel vrouwen en toch ook veel boeken die modern waren voor die tijd en nu voor een deel toch ook bij de klassiekers horen. En zo gaat het nog steeds. Als je jong bent is het toch geweldig om een boek te lezen als 'Joe Speedboot' van Tommy Wieringa of 'De passievrucht' van Karel Glastra van Loon? En natuurlijk Joost Zwagerman, Ronald Giphart of Robert Vuijsje (hé, waar zijn de vrouwen gebleven? Daar moet ik toch eens induiken).

Opgroeien in de letteren dus. Als je van verhalen houdt valt er altijd een juiste snaar te raken en is lezen een boeiende bezigheid die je meer leert en laat zien dan je voor mogelijk houdt.

O ja, en alles is gewoon te leen in de bibliotheek! En als je nog geen lid bent: nu lid worden met 50% korting!