Posts tonen met het label bibliotheek hengelo. Alle posts tonen
Posts tonen met het label bibliotheek hengelo. Alle posts tonen

dinsdag 27 april 2021

Het leven van Evert. In de luwte van de snelweg


Ik hou ervan, van die fotoboeken met oude foto's waar de nostalgie van af spat. Waar je helemaal in kunt verdwijnen.
Waar je aangename tijden kunt beleven met je (klein)kinderen om te laten zien 'hoe het vroeger ging'.
Waar je je kunt verbazen over de vooruitgang en waar je soms nostalgisch denkt 'Ach, dat waren nog eens tijden'. 
Waar je een tijdje mee kunt gluren in voorbije tijden en je mateloos kunt laten fascineren. 

Dit is nou precies zo'n boek! Geniet mee van de prachtige foto's en verhalen over Evert, een kleine boer op de Veluwe. 

dinsdag 20 april 2021

Nu ik je zie - Op zoek naar mijn vader- Merlijn Kamerling


Een boek over verliezen, negeren, op zoek gaan, vriendschap, goede raad en uiteindelijk vinden, liefhebben, rouwen, accepteren en begrijpen. Van Nu ik je zie heb ik veel opgestoken waar ik in mijn dagelijks leven iets aan heb. Dit boek gaat over een jongen waarvan zijn vader zelfmoord heeft gepleegd, omdat hij depressief was. Daar gaat het boek echter niet alleen over. Het gaat over hoe jongeren op zoek kunnen zijn naar zijn/haar doel in het leven. Over vaders en zonen en over hoe je leuke dingen kunt vergeten, wanneer ze door iets naars overschaduwd worden. Precies twee weken voor zijn twaalfde verjaardag pleegde zijn vader zelfmoord. Tien jaar na zijn vaders dood reis je mee met Merlijn, die eindelijk zijn vader leert kennen. 

donderdag 18 maart 2021

Breng me terug - B.A. Paris

De titel: Breng me terug sprak mij aan, omdat er direct vragen bij mij opkwamen. Dit moet wel een boek zijn die ik in een middag uit wil lezen. Wie moest er teruggebracht worden, waarvan? waarom? Aangezien ik dol ben op pageturner hoopte ik er eentje te hebben gevonden. Ik zal het gelijk maar vertellen: Het is er eentje! Twaalf jaar geleden, gingen twee mensen op reis en eentje keerde terug....

In de thriller van B.A. Paris verdwijnt iemand en natuurlijk is er een verdachte. Je wil al snel te weten komen of hij meer weet. Dat is lastig, want het boek speelt zich twaalf jaar na de verdwijning af en de verdachte leeft inmiddels een gelukkig leven. Zijn verloofde blijkt meer te weten en dat maakt het spannend, want ze was twaalf jaar geleden nog niet in zijn leven. Wat heeft ze ontdekt? 

maandag 11 januari 2021

Eerste hulp bij klimaatverandering - Anabella Meijer

Zo aan het oppervlak is er niks inspirerends aan klimaatverandering. Hoe meer je er vanaf weet, hoe bezorgder je wordt. En van de oplossingsrichtingen word je alleen maar moedelozer. Want wat is de juiste keuze? En hoe houd je de moed erin als je het idee hebt dat niemand genoeg doet, inclusief jijzelf? 
 
Niet getreurd, there is a way. Anabella Meijer co-auteur en illustrator van EHBKV wordt namelijk heel blij van klimaatverandering. En dat deelt ze graag met jou. Met EHBKV - live laat ze zien hoe je met klimaatverandering om kunt gaan zonder in alarmisme of nihilisme te vervallen terwijl je óók niet in de val trapt van gemakzuchtig technoptimisme of struisvogelgedrag. 


vrijdag 27 september 2013

De 750e!

We gaan een feestje vieren! Dit is namelijk de 750e blogpost op dit Bieblog. Maar dat is nog niet alles... In november bestaan we 5 jaar: dan gaan we 't vieren met jullie! Hoe? Ja, eh... Daar denken we nog heel eventjes over na.. (en ideeën zijn welkom overigens!) Maar tijdens de Week van de Mediawijsheid laten we het niet onopgemerkt voorbij gaan. Hou dit Bieblog in de gaten! Nog heel eventjes geduld...

vrijdag 15 april 2011

B-Day!

Beste lezers van ons Bieblog,

Vandaag is het B-Day!
Wat dat betekent? We gaan op enkele digitale plekken over op onze nieuwe huisstijl, met nieuwe kleuren en een nieuw (landelijk) logo.

Later vandaag krijgt ons Bieblog een nieuw jasje...
Benieuwd? Hou ons in de gaten...

donderdag 21 januari 2010

The Heart Of Saturday Night


Eigenlijk vreemd: ik ken heel weinig van Tom Waits. Ik ben er ook niet helemaal achter waar dat nou door komt. Onlangs leende ik een ouder album van Waits, 'The Heart Of Saturday Night'. En dat voor slechts één nummer. Ik hoorde 'San Diego Serenade' voor het eerst tijdens het radioprogramma 'Op Slag Van Maandag' (van de KRO op zondagavond).
Vaste prik: ik bij mijn krakkemikkige radio-cassettespeler van 22.00 tot 24.00 uur, met de vingers op de opnameknop. Luisteren naar de tips van Hubert van Hoof, benieuwd naar het half uurtje live concert tussen half elf en elf. (Ja mensen, daar komt ook mijn Hiatt-liefde vandaan!)


En soms met gasten in de studio die hun favoriete muziek draaien. Zo ook Harry 'Cuby' Muskee, die de luisteraars trakteerde op een verzameling fantastische muziek. Het bandje van die uitzending heb ik nog steeds in mijn bezit...
Daarin kwam dus dat Waits-nummer voorbij: slepend, op een bepaalde manier romantisch, alsof het de hele tijd regent ofzo. Enfin, ik vond het prachtig.
Gisteravond een keer of 5 achter elkaar gedraaid en daarmee de herinnering levend gehouden. Vreemd en mooi wat muziek met je kan doen!



Reserveer in onze catalogus

donderdag 7 januari 2010

Net teruggebracht 4

De 4e aflevering van een serie waarin mensen vertellen wat ze geleend hebben van de bibliotheek en wat ze er van vonden.




donderdag 10 december 2009

Net teruggebracht 3

De 3e aflevering van een serie waarin mensen vertellen wat ze geleend hebben van de bibliotheek en wat ze er van vonden!

donderdag 26 november 2009

Net teruggebracht 2

De 2e aflevering van een serie waarin mensen vertellen wat ze geleend hebben van de bibliotheek en wat ze er van vonden!

donderdag 12 november 2009

Charles Palliser - De Quincunx

Dit boek kreeg ik jaren geleden op mijn verjaardag van een vriend die dacht dat ik wel van avontuurlijke jongensboeken zou houden. Ik wist het niet van mijzelf, maar het bleek te kloppen. Tenminste, als je dit boek als zodanig kan beschouwen.

Ik las De Quincunx van Charles Palliser tijdens een vakantie op het Griekse eiland Kos. We gingen voor de zon, maar het grootste gedeelte van de week regende het. Hard. Het had een niet al te positieve invloed op het vakantiegevoel, maar droeg wel bij aan het lettervreten. Het is een dikke pil, maar echt zo'n boek dat je niet aan de kant kunt leggen.
"Kom nou ook even het water in", hoorde ik tijdens de enige twee zonnige dagen. "Ja, zometeen..." mompelde ik, een beetje verstoord opkijkend vanachter mijn geliefde boek.

Ik heb het zelfs even weggelegd en om me heen gekeken, om het vervolgens met hetzelfde gemak weer op te pakken en verder te lezen. Eerlijk is eerlijk: er zijn weinig boeken waarbij dat gebeurt.

Heerlijk: je kwaad kunnen maken op hoofdpersonen (Hoe kan die moeder nou zo stom zijn!), nadenken over de haast filosofische passages in het boek, en gegrepen worden door de spanning, door die wervelwind van gebeurtenissen.

Waar het over gaat?
In de 19de eeuw leidt een Engelse jongetje met zijn moeder een rustig bestaan op het platteland. Over zijn vader weet hij niets en zijn moeder wil hem pas later over het geheim van zijn afkomst vertellen. Als zij bedreigd worden door vijanden uit het verleden vluchten zij naar Londen, maar ook daar kunnen zij niet aan hun belagers ontsnappen. Nadat zijn moeder volkomen berooid is overleden, wordt de jongen het vuur na aan de schenen gelegd, maar hij weet uiteindelijk het raadsel van zijn afkomst op te lossen. Charles Palliser doceert literatuurgeschiedenis aan een Schotse universiteit en weet veel van de 19de-eeuwse Engelse roman. In die traditie van lange, sociaal bewogen romans (o.a. Dickens) past deze boeiende, goedgeschreven geschiedenis. Door de sterke plot, de vele spannende avonturen en het goede tijdsbeeld blijft deze roman meer dan 800 blz. lang de aandacht vasthouden.

Het staat er simpel in zo'n recensie, het geeft niet helemaal het gevoel weer dat je bekruipt tijdens het lezen van dit meesterwerk. Nee, dat moet je toch echt zelf ervaren...

Reserveer in onze catalogus

donderdag 24 september 2009

Eck on the railroad - Part 1: Snikken en Grimlachjes


Er is iets met treinen. Genoeg om een korte serie over te starten op een weblog. Maar ook genoeg ter inspiratie, iets met een muze, iets onbereikbaars, iets zwerverigs.

Veel schrijvers, muzikanten en andere kunstenaars laten zich inspireren door de stoommachine op de rails, door de cadans tijdens een dagdroom op reis, door reizen, zien en weerzien, verlaten, tegemoetkomen en afscheid nemen.
Ach, u merkt wel: treinen hebben iets sentimenteels.

Soms betreur ik het dat ik slechts enkele reisjes van zo'n 10 minuten maak. Wat kan daarin nou gebeuren? Maar aan de andere kant, het kan ook genoeg zijn voor de ware liefde of voor de onvergetelijke indruk.
Vandaar mijn korte serie over wat treinen en treinreizen met mensen doen.




En omdat het hoog tijd wordt om ook eens wat poëzie voorbij te laten komen op ons blog bij deze een klassieker: het gedicht 'Aan Rika', van Piet Paaltjens, uit de bundel 'Snikken en Grimlachjes':
Slechts éénmaal heb ik u gezien. Gij waart
Gezeten in een sneltrein, die den trein,
Waar ik mee reed, passeerde in volle vaart.
De kennismaking kon niet korter zijn.

En toch, zij duurde lang genoeg, om mij
Het eindloos levenspad met fletsen lach
Te doen vervolgen. Ach! geen enkel blij
Glimlachje liet ik meer, sinds ik u zag.

Waarom ook hebt gij van dat blonde haar,
Daar de engelen aan te kennen zijn? En dan,
Waarom blauwe ogen, wonderdiep en klaar?
Gij wist toch, dat ik daar niet tegen kan?

En waarom mij dan zo voorbijgesneld,
En niet als de weerlicht 't rijtuig opgerukt,
En om mijn hals uw armen vastgekneld,
En op mijn mond uw lippen vastgedrukt?

Gij vreesdet mooglijk voor een spoorwegramp?
Maar, Rika, wat kon zaalger voor mij zijn,
Dan, onder hels geratel en gestamp,
Met u verplet te worden door één trein?
Mooier kan niet, mensen...
Over liefde op het eerste gezicht gesproken! Beschouw het maar als een waardige aftrap...
Stay tuned!

vrijdag 11 september 2009

Marc Cohn


Als je z'n naam laat vallen, hoef je niet te rekenen op blikken van herkenning. Ietsje anders wordt het als je zijn bekendste nummer noemt: 'Walking in Memphis'. En dan bedoel ik natuurlijk niet de versie van Cher... Dat je je lijf wilt verbouwen moet je zelf weten, maar van goeie nummers moet je afblijven vind ik.

Nee. Marc Cohn is geen grote naam. Maar wat een mooie stem. Eigenlijk vreemd dat dit geen wereldartiest is.

Onlangs draaide ik weer een album van hem en werd ik weer getroffen door de fraaie verhaaltjes, de mooie herinneringen, de goeie muzikanten: alles lijkt kloppen, zonder dat het tè gearrangeerd wordt.
Mijn eerste kennismaking vond plaats op de kamer van een vriend van mij, die een mooie versie van een bluesnummer liet horen. Op een pickupje luisterden we naar '29 ways'. Daarna ben ik meer gaan luisteren. Eén van mijn favorieten:



Waar ik nu nog op hoop? Een keer een live-concert bijwonen...



Marc Cohn in onze catalogus

donderdag 6 augustus 2009

Uitblinkers - Malcolm Gladwell



Een aantal jaren geleden heb ik Intuïtie van Malcolm Gladwell met veel plezier gelezen, evenals zijn boek Het omslagpunt. Door de visuele boekrecensie van Marina Noordergraaf ontdekte ik dat zijn boek Het omslagpunt nu vertaald is als Het beslissende moment.

En nu dan zijn boek Uitblinkers, waarin succesvolle mensen centraal staan.
Hij maakt op verhalende wijze duidelijk dat er niet zoiets bestaat als een talent dat een mens ver brengt: talent en zelfs intelligentie dragen maar een beetje aan groot succes bij. Op de juiste plaats en in de juiste tijd worden geboren, keihard werken, en de juiste kansen krijgen blijkt belangrijk te zijn.

Aan de hand van talloze boeiende voorbeelden probeert hij dat duidelijk te maken. Van Canadese ijshockeyers die vooral succesvol zijn als hun geboortedag ergens ligt tussen januari en maart, tot imperium bouwende Joodse advocaten die vlak voor de tweede wereldoorlog werden geboren.

Of de Beatles, die voordat ze beroemd werden, in Hamburg elke avond konden optreden. Hierdoor leerden ze goed op elkaar inspelen en konden ze boven andere muziekbands uitstijgen.

Aan het eind van het boek raakte ik de draad in de bewijsvoering enigszins kwijt, maar ook dit boek heb ik met veel plezier gelezen.
En ook handig....het boek geeft prima excuses als het u niet voor de wind gaat.

Reserveer in onze catalogus

zaterdag 25 juli 2009

Dwalingen - Alex Verburg

Het verhaal
In een dorp aan de Hollandse kust kennen de mensen elkaar door en door. Hier laat de oorlog zich anders voelen dan op het slagveld, anders dan in de grote steden. Maar de gebeurtenissen in de wereld dringen er wel door, tot in de kille slaapkamertjes van kleine huizen tegen de duinen. De zeventienjarige Annie wordt verliefd op Johann, die werkt voor de Duitse Arbeitsdienst. Zij is de dochter van een NSB'er, maar heeft zelf niets op met de bezetting, hij een herdersjongen die graag bij zijn kudde was gebleven. Het is de prille liefde tussen twee onschuldige mensen, maar deze liefde wordt beladen met schuld door de tijd en omgeving waarin zij leven.




In zijn nieuwste roman Dwalingen vertelt Alex Verburg de waargebeurde geschiedenis van een vrouw die op haar zeventiende, tijdens de Duitse bezetting in WOII, verliefd werd op een Duitser. Verburg mocht van deze dame haar verhaal te vertellen, op voorwaarde dat hij haar identiteit niet zou prijsgeven. Deze vrouw, die in het boek als Annie uit het Hollandse kustdorp Duindorp wordt beschreven, overleed op 83-jarige leeftijd vlak voor het verschijnen van het boek.
Ik voelde al snel veel sympathie voor Annie, haar leven bestaat voornamelijk uit dienstbaar zijn aan haar ouders, die veel zorg nodig hebben. Haar moeder is ziekelijk, haar vader een verzuurde NSB-er. Bovendien wil Annie helemaal niets met politiek en de oorlog te maken hebben; het gaat haar enkel en alleen om haar liefde voor Johann. En hij is net zo goed een oorlogsslachtoffer: zijn land werd door Duitsland geannexeerd en hij moest zijn familie en zijn kudde achterlaten om in het koude Holland voor paarden te gaan zorgen.

Mooie gedetailleerde sfeerbeschrijvingen, zoals bijv. de geur van vers stro: "Ze snoof de kruidige geur van vers stro op, van haver en paardenvijgen. Vliegen gonsden door de ruimte, sommige met glanzende rugschildjes van pauwachtig blauw en groen". Mooi toch?

Een boek als Dwalingen leent zich al gauw voor moralistische overpeinzingen. Maar gelukkig doet Alex Verburg dit niet. De vraag of en door wie er dwalingen zijn begaan, laat hij open. Geen sentiment, wel oog voor sfeer, en geen gemoraliseer. Een eerlijk, leesbaar en echt verhaal om van te genieten.

donderdag 23 juli 2009

Eenzaamheid van de priemgetallen - Paolo Giordano

Ik heb blijkbaar een voorkeur voor Italiaanse schrijvers die de Premio Strega winnen. En de 26-jarige Paolo Giordano is met zijn boek De eenzaamheid van de priemgetallen ook nog eens de jongste Premio Strega-winnaar aller tijden!

Het verhaal pakte mij vanaf het begin.
De briljante Mattia schaamt zich voor zijn achterlijke tweelingzusje Michela. Onderweg naar een verjaardagsfeestje liet hij dat lastige zusje eventjes achter op een bank in het park. Ze is nooit teruggevonden.
Alice wordt door haar vader gedwongen te skiën. Zijn obsessie voor de lange latten maakt haar opstandig en als zij tijdens een mistige afdaling haar skiklasje verlaat, breekt ze haar been. Sindsdien loopt ze mank.

Mattia omschrijft zichzelf en Alice als twee priemgetallen die afwijken van hun omgeving zoals priemgetallen dat doen ten opzichte van de rest van de getallen:

”Alleen en verloren, vlak bij elkaar, maar niet dicht genoeg om elkaar echt aan te raken”.
Giordano beschrijft heel mooi hoe twee jonge mensen hun draai in het leven proberen te vinden; van hun traumatische jeugdjaren tot ze bijna dertigers zijn. Alice en Mattia voelen zich vanaf de dag van hun ontmoeting verbonden, maar merken al snel hoe moeilijk het is om wezenlijk contact met elkaar te krijgen.

Het is een roman die je bijna filmisch meesleept, je hebt geen idee hoe het zal eindigen. Het enige dat je kunt doen, is hopen op een happy end, maar de vraag is of dat er wel komt. Wat mij betreft mag deze jonge schrijver nog heel veel meer moois uitbrengen!

Waarschuwing: dit boek is moeilijk weg te leggen als je begint te lezen!

Reserveer in onze catalogus

maandag 15 juni 2009

Delia Smith: keukengeheimen

Tussen al het geweld van hippe "celebrity" chefs als Jamie Oliver en Gordon Ramsay staat Delia Smith (68) al dertig jaar haar mannetje. Domweg bekend als "Delia" is zij de koningin van het Britse keuken. Ze heeft een beetje een tuttige reputatie maar weet met haar eenvoudige en niet te mislukken recepten nog steeds miljoenen Britten aan het koken te krijgen. Ze schrijft al sinds de jaren zeventig kookboeken en maak al vijfentwintig jaar kookprogramma's voor de BBC.

Als Delia weer op de TV is krijgen winkels in Groot-Brittannië te maken met het "Delia-effect". Dit begrip is in 2001 officieel opgenomen in het Collins woordenboek van de Engelse taal. Een voorbeeld van het "Delia-effect": ze was op tv enthousiast over een klein bakpannetje met als resultaat dat het zieltogende bedrijf, die er eerst maar 200 per jaar kwijt kon, extra personeel moest aannemen om in 4 maanden tijd 90.000 pannen te verkopen.

Delia heeft de briljante serie Keukengeheimen deel 1, deel 2 en deel 3 geschreven met daarin een basiscursus koken. Ze wilde het publiek duidelijk maken dat koken helemaal niet zo ingewikkeld en tijdrovend is als mensen vaak denken. Als Delia zegt basis dan bedoelt ze ook basis: ze begint met uit te leggen hoe je een ei kookt! Dan gaat het verder met pocheren, bakken, roereieren, omeletten etc., ieder manier weer gevolgd door recepten. Daarna komen brood, cakes, sauzen, aardappelen, rijst en pasta aan de beurt.

Ik ben niet zo'n keukenprins maar recepten van Delia lukken mij altijd en lijken ook nog op de foto's! Dus ik kan uit eigen ervaring Delia echt aanraden. Dus laat de trendy topkoks maar eens links liggen en ga voor kwaliteit: Delia!

Reserveer in onze catalogus:

Keukengeheimen deel 1, Keukengeheimen deel 2 en Keukengeheimen deel 3

zaterdag 13 juni 2009

Een fractie van het geheel - Steve Toltz

Zin in een lijvig boek om je eens lekker in te verliezen? Dan moet je beslist Een fractie van het geheel van Steve Toltz lezen!

Het is een verhaal over de verhouding tussen vader Martin en zoon Dean, dat door beiden wordt verteld. Vader Martin, een maniakale onaangepaste filosoof, vertelt Jasper zijn levensverhaal. De reden waarom vader Dean is wie hij is heeft te maken met de invloed van zijn broer Terry, een beruchte Australische topcrimineel.

Zoon Jasper tracht een eigen leven te leiden, maar hij komt maar niet los van zijn vader: ze blijven tot elkaar veroordeeld. Het lot voert vader en zoon van Parijs naar Sydney en van de Australische rimboe naar de Thaise jungle.
Twee boeiende levensverhalen in prachtige zinnen, rake observaties en in lekker pittig tempo geschreven. Een bijzonder origineel en humoristisch debuut van een heerlijk gekke auteur.



donderdag 11 juni 2009

Pesten op school

Donderdag 4 juni gaf drs. Bob van der Meer een lezing in Bibliotheek Hengelo over pesten op school. Tijdens het zichzelf voorstellen ging hij terug in de tijd, om te eindigen bij een pestincident waar hij op zijn eerste schooldag als jonge leraar lichamelijke opvoeding getuige van was. Daardoor zat de zaal binnen vijf minuten in het hart van de problematiek. Want zo groot is dat probleem dus en zo machteloos kun je zijn.

Omdat hij tijdens zijn opleiding nooit iets had geleerd over hoe je omgaat met pesten, is hij zich toen zelf in de materie gaan verdiepen. Dat resulteerde eind jaren 80 in een eerste publicatie over het zonderbok-fenomeen. Ondanks alle reactie die dat opriep, zorgde Zondebok in de klas niet direct voor een pestbeleid in het onderwijs. Het verbaasde me om te horen dat zelfs vandaag de dag scholen niet wettelijk verplicht zijn om een pestprotocol te voeren. Gelukkig wordt de ernst van het probleem inmiddels wel onderkend, mede dankzij alle goede jeugdboeken over dit thema.

Bob van der Meer spreekt over de hele wereld en helpt scholen bij calamiteiten. Zijn 5-stappenplan om het pesten aan te pakken is niet eens zo ingewikkeld, maar vergt wel inzet en discipline van het hele team én alle kinderen. De eerste twee stappen waren al een eye-opener: 1. het mobiliseren van de zwijgende middengroep (zij die niet pesten, maar ook geen stelling nemen tégen de pester) en 2. hulp aan de pester. Ja natuurlijk, je hoeft direct niet het slachtoffer op sociale vaardigheidstraining te sturen. Het is die pester die moet leren wat wel en niet kan.

Het werd een intieme avond, met kleine noodkreten van bezorgde ouders en docenten. Hun vragen waren de leidraad voor Van der Meers verhaal, dat bleef boeien en hele praktische antwoorden gaf. Na afloop sprak ik iemand die Bob van der Meer jaren geleden heeft ontmoet. Het eerste wat ze zei was: "Lacht hij nog steeds zo leuk?" En ja, de avond had ook iets bijzonders vanwege het meest ontwapenende en aanstekelijkje lachje dat ik ooit heb mogen meemaken. Bedankt!

Jeugdboeken

Reserveer bovenstaande titels door in onze catalogus op de knop zoek&boek te klikken.

maandag 8 juni 2009

Une liaison pornographique

Voordat je denkt: "Welke kant gaan ze nu op met dit blog..." Ondanks dat de titel anders doet vermoeden, is Une liaison pornographique in de eerste plaats een film over mensen. En over liefde.

Zij en hij (de namen blijven onbekend) delen een bepaalde erotische fantasie en ontmoeten elkaar wekelijks, om na een kopje koffie in een vast café die fantasie uit te voeren in een vast hotel. Twee acteurs, twee locaties. Lekker low budget! En van dat hotel zien we meestal alleen de kamerdeur, want wat zich daar achter afspeelt laat de regisseur over aan onze eigen fantasie. Volgens mij bevat de trailer zelfs alle seks uit de film, die in de Amerikaanse versie zelfs is verzacht tot Une liaison d'Amour.

Maar ik vergis me, er is nog een derde ingrediënt: een onzichtbare interviewer, misschien wel documentaire maker. Zij en hij vertellen - jaren later - onafhankelijk van elkaar het verhaal van hun 'liaison' aan deze persoon. Een mooie vertelvorm, want daardoor zien wij dat zij en hij soms een ander beeld hebben van wat er is gebeurd en dat zij en hij het zeker anders hebben beleefd. Verder wordt er gewoon lekker veel gepraat, zoals dat hoort in Franse films.

Wat begint als een seksuele relatie verandert als er onbedoeld en onverwacht toch liefde in het spel komt. De toon van de gesprekken veranderen, er komen problemen, zij en hij krijgen koudwatervrees... Je kunt zeggen dat ze weer neerdalen in het 'gewone leven'. En daar zit dus ook de kracht en ontroering van deze film. Want wie het bij de afloop droog houdt, heeft volgens mij nog nooit de pijn van een gebroken hart gevoeld.




Helaas is deze dvd alleen nog aanwezig in de verzamelbox Sex & Cinema. Een plek waar hij volgens mij helemaal niet thuis hoort, gezien het thema en de overige film in deze box. Excuus daarvoor.

Reserveer de verzamelbox in onze catalogus