Posts tonen met het label audrey tautou. Alle posts tonen
Posts tonen met het label audrey tautou. Alle posts tonen

woensdag 19 mei 2010

Coco Chanel

Sterke vrouwen die het op eigen kracht redden spreken altijd tot de verbeelding. Zo'n vrouw was Coco (Gabrielle) Chanel. Opgroeien in een weeshuis op het platteland, op jonge leeftijd zonder een cent op zak de stap nemen om in de grote stad je geluk te beproeven en vervolgens in een door oorlogen verscheurd Europa een mode-imperium opbouwen, dan heb je wel wat bereikt!
In 2007 verschijnt de mini-serie Coco Chanel die haar leven goed in beeld brengt. Een intens, veelbewogen leven laat zich moeilijk in een paar uurtjes film vangen en dat is misschien een klein nadeel van deze serie: de belangrijke feiten, die van invloed zijn geweest op de vrouw en het merk Chanel komen allemaal aan bod, maar de echte diepgang ontbreekt enigszins. Dit wordt meer dan voldoende goed gemaakt door de prachtige kostuums, die, naar ik heb begrepen, zeer zorgvuldig zijn nagemaakt en die, als je ervan houdt, een lust voor het oog zijn en die je de hele film door blijven boeien. In deze mini-serie wordt de jonge Coco gespeeld door Barbora Bobulova en de oudere Coco door Shirley MacLaine.
Vrouwen die tot de verbeelding spreken: in 2008 werd het leven van Coco Chanel verfilmd onder de titel Coco avant Chanel met in de hoofdrol Audrey Tautou. In tegestelling tot de serie gaat het in deze film vooral over de jonge Coco en haar liefdesleven, of in ieder geval hoe de jonge Coco hier mee omgaat. Hier zie je dus juist een klein(er) deel van haar leven en juist meer diepgang. Sowieso een must voor degenen die van Tautou houden, maar ook voor iedereen die zich een beeld wil vormen van een vrouw die door wilskracht en doorzettingsvermogen haar doelen bereikt al zijn de offers hiervoor soms hoog.

Vrouwen die tot de  verbeelding spreken: jawel in 2009 verschijnt Coco Chanel & Igor Stravinsky. Deze film gaat verder waar Coco avant Chanel eindigt. Nu wordt de hoofdrol vertolkt door Anna Mouglalis. Coco Chanel & Igor Stravinsky is veel minder een op feiten gebaseerd drama en meer een, overigens interessant, verhaal over passie, overspel en schuld.

maandag 4 januari 2010

Ensemble, c'est tout

Ik dacht: “Laat ik dit mooie nieuwe jaar nou eens beginnen met een lief en lekker niemendalletje”. Goed plan! Maar ik heb wel een naam hoog te houden, dus ik kies voor een Frans snoepje, met in één van de hoofdrollen ons allerliefste Audrey Tautou (je weet wel, van Amélie enzo). De film Ensembe, c’est tout bewijst dat niet alles met Tautou een meesterwerk is, maar ik garandeer wel een geslaagd avondje. Bij voorkeur te beleven met je lief naast je op de bank.


Deze film bevat alle elementen voor een stukje ouderwetse romantiek, maar dan net een beetje anders. Een arm en eenzaam meisje, dat de kost bij elkaar sprokkelt als schoonmaakster. Een behulpzame onderbuurman, die haar onderdak biedt als ze ziek wordt. Een onbeholpen en onuitstaanbare huisgenoot, die kwaad is op de hele wereld, scheldt op alle vrouwen, maar eigenlijk als een kleine jongen hunkert naar gewoon een beetje liefde. En een oude oma, die zich alles aanschouwt, zo nu en dan een rake opmerking maakt en iedereen langzaam in de juiste richting dirigeert.


Ja, de clichés van oorlog & liefde worden niet altijd vermeden. Maar Tautou is gewoon heerlijk om naar te kijken en zelfs een slechte ruzie of liefdesverklaring is in het Frans heerlijk om naar te luisteren. Dus ik zeg: “Lief op de bank, wijntje op tafel en strekken die beentjes”.




Reserveer nu in onze catalogus

maandag 19 januari 2009

Un long dimanche de fiançailles

Ken je Amélie nog? Heeft zij ook je hart gestolen? Deze onverwachte kaskraker betekende de internationale doorbraak van actrice Audrey Tautou.

Natuurlijk kun je van haar genieten in films als het romantische Ensemble, c'est tout! of de beroemde The Da Vinci Code. Maar de kracht van Amélie zit hem volgens mij vooral in de regisseur Jean-Pierre Jeunet. En samen met hem maakte Tautou ook Un long dimanche de fiançailles.

Je herkent gelijk de handtekenig van Jeunet: de montage, de kleuren, de muziek, de filmkarakters met ieder hun eigen 'tik' en een schijnbaar vast team van acteurs. De bijna luchtige onschuld van Amélie's Parijs is ingewisseld voor de loopgraven van de Somme tijdens de Eerste Wereldoorlog, maar de liefde voor weer film is vollop aanwezig.

In Un long dimache maken we kennis met Mathilde: een door polio verzwakte, maar onbedwingbare jonge vrouw, die is opgegroeid bij haar oom en tante in de provincie. Op een dag krijgt ze een brief met de mededeling dat haar verloofde en jeugdliefde Manech op mysterieuze wijze is verdwenen. Ze weigert te geloven dat hij dood is. Dan zou ze dat toch zeker voelen?! Wat volgt is een onderzoek naar de willekeurige militaire geheimhouding, de absurditeit van de oorlog en de passie, intuïtie en vasthoudendheid van het menselijk hart.

Net als in Amélie heeft de voice-over in Un long dimanche een belangrijke rol. Wat deze vertelt, wordt gelijk in beeld getoond. Dat wisselt van de gevoelens en gedachten van Mathilde tot de belevenissen van Manech aan het front. En je moet wel goed opletten, want veel tijd om alle informatie te verwerken krijg je niet.

Er zit dus maar één ding op: je moet de film vaker bekijken.
Maar geloof me, dat is zeker geen straf.



Reserveer in onze catalogus