Even wat verrassende feiten over voeding uit het succesvolle De voedselzandloper: melk is helemaal niet zo gezond, suikers (koolhydraten) zijn zeer ongezond zijn en de meeste diëten zijn ronduit schadelijk voor je gezondheid. De basiskennis over gezonde voeding uit dit boek had ik graag eerder willen weten in mijn leven en het zou verplichte kost moeten zijn in het voortgezet onderwijs. Want hoe vroeger beginnen met gezond eten hoe beter. En het maakt jongeren een stuk weerbaarder tegen het bombardement aan ongezonde snoep, snacks, fastfood, fris- en energiedrankjes reclame.
In de Voedselzandloper zet arts en onderzoeker Kris Verburgh het helder en wetenschappelijk onderbouwd op een rijtje. Hij begint met drie basisprincipes: principe 1 is het drastisch verminderen van de suiker (koolhydraten) inname. Want suiker is absoluut niet goed voor ons: het zorg voor een versnelde veroudering en een hogere kans op kanker. Je hebt suiker wel nodig maar het kan (moet) veel minder en dan betekent ook minder brood, aardappelen, rijst of pasta. Want deze bevatten immers ook suiker in de vorm van zetmeel. Principe 2 is uitkijken met eiwitten: ook een teveel aan eiwitten zorgt voor een versnelde veroudering. Hij is ook erg kritisch over eiwitrijke diëten zoals het Atkins-dieet. Hij zegt trouwens niet dat je geen vlees moet eten want vlees bevat noodzakelijke stoffen voor je gezondheid. Principe 3: vetten zijn gezonder dan gedacht. Opvallend feit is dat westerlingen steeds minder vetten eten maar toch steeds dikker worden. Het is vooral de suiker waar we dik van worden. Er zijn echter gezonde maar ongezonde vetten. Erg slecht zijn transvetzuren in margarine, gefrituurd voedsel en gebak maar de gezonde onverzadigde vetzuren zitten in vette vis en walnoten.
Op basis van zijn onderzoek ontwikkelde Kris Verburgh het voedselzandloper model als verbetering van de schijf van vijf. Al zijn principes zijn in dit model verwerkt en het heeft het voordeel dat je in één oogopslag kunt zien wat je niet moet eten/drinken en wat de gezonde alternatieven zijn. Kijk hier voor een afbeelding van het voedselzandloper model. Hij benadrukt dat het model geen dieet is, maar een gezonde manier van leven waar je ook nog eens van afvalt. Het boek bevat ook enkele recepten om het gemakkelijker te maken de principes in het dagelijks leven toe te passen. Er is nu ook Lekker lang jong: een voedselzandloper kookboek verschenen met nog meer recepten op basis van de voedselzandloper.
Reserveer De voedselzandloper in onze catalogus.
Posts tonen met het label afvallen. Alle posts tonen
Posts tonen met het label afvallen. Alle posts tonen
maandag 5 augustus 2013
maandag 11 maart 2013
Vrouwen, eten en God
Wees eens eerlijk. Heb jij een gezonde relatie met eten? Weet jij wat je wanneer nodig hebt om je lichaam en geest te voeden en weet je wanneer je moet stoppen? Hulde! Dan leid je een liefdevol en aandachtig leven. En dan is Vrouwen, eten en God niks voor jou. Tegen al die anderen die dat niet hebben, zeg ik: Lees Dit Boek!
Geneen Roth worstelde jaren lang met haar gewicht. Probeerde alle officiële en inofficiële diëten. Slingerde haar lichaam langs de uithoeken van anorexia tot boulimia en weer terug. Uiteindelijk gaf ze de strijd op en besloot dat ze kon kiezen uit twee dingen: stoppen met lijnen of zelfmoord plegen. Ze koos voor het eerste en stond zichzelf vanaf dat moment toe om te leven zonder restricties, zonder zwarte lijstjes, zonder beperkingen. En ze besloot alleen nog maar te luisteren naar waar haar lichaam werkelijk om vroeg. Dat bleek de enige oplossing te zijn voor die onuitputtelijke worsteling.
Dit boek is bedoeld voor iedereen met een eetprobleem (of elke andere vorm van dwangmatig gedrag!), die niet aan het zoveelste dieet wil beginnen, maar die de oorzaak van z'n obsessie wil achterhalen. Want over diëten is Geneen heel stellig:
Geneen is over meer dingen redelijk stellig en juist dat maakt dit zo'n heerlijk verfrissend boek. Ondanks dat het daardoor ook soms wel extra hard en herkenbaar binnenkomt. Ze windt er geen doekjes om. Niet om het probleem...
en niet om de oplossing...
Gelukkig helpt ze je wel een beetje op weg om die twee 'eenvoudige' dingen te leren. Daarvoor biedt ze je zeven eetrichtlijnen. Geen dieet, maar aandachtspunten, die je helpen begrijpen dat je lichaam van jou is en dat eten een manier is om jezelf te zijn. Gelukkig geeft ze ook toe dat die richtlijnen natuurlijk best lastig zijn - in het begin - en ze neemt je daarom in het boek aan de hand om je de context en achtergrond van die richtlijnen uit te leggen en te laten voelen. Door veel gebruik te maken van anekdotes en persoonlijke verhalen uit haar retraites voor mensen met een eetstoornis. Juist dat maakt dat haar stelligheid eerlijker en menselijker wordt, want je leest direct terug hoe je zelf ook van binnen reageert op haar woorden. Auwch...
Maar er is hoop. Want wat Geneen zeker niet wil is je nog meer slaan met de bestraffende zweep die je zelf al zo perfect hanteert. Ze zegt juist: het is genoeg geweest zo, je mag jezelf gaan liefhebben voor het prachtige mens dat je bent. En dat zegt ze zo:
Reserveer in onze catalogus.
Geneen Roth worstelde jaren lang met haar gewicht. Probeerde alle officiële en inofficiële diëten. Slingerde haar lichaam langs de uithoeken van anorexia tot boulimia en weer terug. Uiteindelijk gaf ze de strijd op en besloot dat ze kon kiezen uit twee dingen: stoppen met lijnen of zelfmoord plegen. Ze koos voor het eerste en stond zichzelf vanaf dat moment toe om te leven zonder restricties, zonder zwarte lijstjes, zonder beperkingen. En ze besloot alleen nog maar te luisteren naar waar haar lichaam werkelijk om vroeg. Dat bleek de enige oplossing te zijn voor die onuitputtelijke worsteling.
Dit boek is bedoeld voor iedereen met een eetprobleem (of elke andere vorm van dwangmatig gedrag!), die niet aan het zoveelste dieet wil beginnen, maar die de oorzaak van z'n obsessie wil achterhalen. Want over diëten is Geneen heel stellig:
De belofte van een dieet is niet alleen dat je een ander lichaam zult hebben; het is dat je met dat andere lichaam ook een ander leven zult krijgen. Als je jezelf maar genoeg haat, zul je van jezelf houden. Als je jezelf maar genoeg kwelt, zul je een vreedzaam, ontspannen mens worden. Maar gewichtsverlies maakt mensen niet gelukkig. Dun zijn verandert niets aan de leegte die geen vorm, geen gewicht en geen naam heeft. Zelfs het meest succesvolle dieet is een kolossale mislukking, omdat in dat nieuwe lichaam nog steeds hetzelfde verdrietige hart zit.
Dwangmatig eten is per definitie eten zonder aandacht te besteden aan de signalen van je lichaam.
Het probleem is niet dat je een lichaam hebt; het probleem is dat je het niet bewoont.
Bevrijding van een obsessie gaat niet over iets wat je doet; het gaat om weten wie je bent. Het gaat om herkennen wat je voedt en wat je uitput. Waar je van houdt en waar je alleen maar van denkt te houden omdat je ervan overtuigd bent dat je het niet kunt krijgen.
Je wilt helemaal geen roomijs met karamel eten, je wilt dat je leven ís als roomijs met karamel.
en niet om de oplossing...
Je relatie met eten is een exacte kopie van hoe je je verhoudt tot het leven zelf. Alles wat je gelooft over liefde, angst, verandering en God uit zich in hoe, wanneer en wat je eet.
Uiteindelijk hoef je maar twee dingen te doen: eten wat je wilt wanneer je honger hebt en voelen wat je voelt wanneer je dat niet hebt.
Gelukkig helpt ze je wel een beetje op weg om die twee 'eenvoudige' dingen te leren. Daarvoor biedt ze je zeven eetrichtlijnen. Geen dieet, maar aandachtspunten, die je helpen begrijpen dat je lichaam van jou is en dat eten een manier is om jezelf te zijn. Gelukkig geeft ze ook toe dat die richtlijnen natuurlijk best lastig zijn - in het begin - en ze neemt je daarom in het boek aan de hand om je de context en achtergrond van die richtlijnen uit te leggen en te laten voelen. Door veel gebruik te maken van anekdotes en persoonlijke verhalen uit haar retraites voor mensen met een eetstoornis. Juist dat maakt dat haar stelligheid eerlijker en menselijker wordt, want je leest direct terug hoe je zelf ook van binnen reageert op haar woorden. Auwch...
Maar er is hoop. Want wat Geneen zeker niet wil is je nog meer slaan met de bestraffende zweep die je zelf al zo perfect hanteert. Ze zegt juist: het is genoeg geweest zo, je mag jezelf gaan liefhebben voor het prachtige mens dat je bent. En dat zegt ze zo:
Om vleugels te kunnen krijgen moet je bereid zijn om te geloven dat er meer redenen zijn voor jouw aanwezigheid op deze aarde dan de eindeloze pogingen om tachtig jaar lang driehonderd keer opnieuw dezelfde vijftien kilo kwijt te raken. Zodra je de eerste stappen zet, zodra je jezelf behandelt met de vriendelijkheid die volgens jou alleen dunne of perfecte mensen verdienen, kun je niet anders dan ontdekken dat de liefde je toch niet in de steek heeft gelaten.
Reserveer in onze catalogus.
Gepost door
Astrid
Tags
aandacht,
afvallen,
Astrid,
eetstoornis,
eigenliefde,
eten,
Geneen Roth,
lezen
Abonneren op:
Posts (Atom)