Goed gevoel: emoties als medicijn

 

Ruim vier jaar geleden blogden we over het eerste boek van zenmonnik Paul Loomans: Ik heb de tijd. Inmiddels is deel 3 verschenen, dus hoog tijd om te duiken in de wijze lessen uit z'n tweede boek: Goed gevoel. Zelfde mooie, liggende vormgeving. Zelfde fijne manier van schrijven. Kortom, een moetje voor iedereen die zichzelf - en het leven - een beetje beter wil leren begrijpen.

Dertig zenlessen

Dertig zenlessen voor de dagelijkse praktijk is een leuk boekje voor op je nachtkastje. Vlak voor het slapengaan even een dosis oosterse wijsheid werkt bij mij altijd goed. Het zijn korte stukjes en dat heeft weer het voordeel dat er altijd wel wat tussenzit waar je op dat moment wat aan hebt.

Ook vind ik die oude verhalen van maffe zenmeesters die op creatieve manieren leerlingen wat proberen te leren altijd leuk om te lezen. Ze proberen steeds leerlingen op het verkeerde been te zetten en hun zekerheden onderuit te halen om ze op die manier aan het denken te zetten. En indirect mijn dus ook.

De Zen van het leven

Jos Stollman, de schrijver van het toegankelijke en praktische boek De Zen van het leven, studeerde sterrenkunde en werkt als docent wiskunde en algemene natuurwetenschappen. Daarnaast is hij al jaren actief als zenleraar in Noord Limburg. Hij schreef ook Zenmeester Jezus, waarin hij laat zien hoe je teksten van Jezus (die uit het Thomas Evangelie) kan verbinden met de levenswijze van een boeddhist.

Als ik geen tijd of energie heb om echt een boeddhistisch boek te bestuderen, grijp ik vaak naar dit boek. In de loop der jaren herlees ik de stukjes, en steeds weer inspireren ze.

De lege spiegel: Zen voor beginners

Jan-Willem van de Wetering (1931-2008) is altijd een beetje een held van mij geweest. Dat had te maken met zijn manier van leven en zijn belangstelling voor Boeddhisme. Het begon allemaal met zijn boekje De lege spiegel. Daarin verteld hij over zijn ervaringen in een Japans Zenklooster.

Van de Wetering was nogal een "angry young man". Werd van scholen getrapt, had ruzie met zijn vader en trok uiteindelijk de wijde wereld in. Hij las ontzettend veel literatuur en deed vroege pogingen om zelf te gaan schrijven maar dat mislukte allemaal. Hij was steeds bezig met de zin van leven. Als jongetje had hij het bombardement van Rotterdam meegemaakt en de deportatie van Joodse klasgenootjes. Hij had daar erg moeilijk mee en verloor zijn vertrouwen in een maatschappij waarin volwassenen dit soort dingen lieten gebeuren.

Na een tijd een Zuid-Afrika te hebben gewoond en inmiddels gescheiden ging hij in Londen filosofie studeren. Hij raakte depressief omdat filosofie ook geen antwoorden voor hem had. Een professor adviseerde hem om het dan eens in een klooster te proberen. Misschien was Zen-Boeddhisme wel wat voor hem. In zijn wanhoop pakt hij de boot naar Japan en in Kyoto belde hij aan bij het eerste klooster dat hij tegen kwam. De bel die hij gebruikte was een ceremoniële bel die maar één per jaar werd geluid bij een speciale gelegenheid. Dus gelijk een pijnlijk begin maar hij werd aangenomen als leken monnik. Uiteindelijk blijft hij 2 jaar en in De lege Spiegel vertelt hij zijn ervaringen. Hij beschrijft de lijdensweg van het mediteren, de problemen met de Japanse taal en cultuur en zijn contacten met andere Westerse monniken. Het is te gelijkertijd grappig en diepzinnig: wil je meer weten over Zen-boeddhisme dan is dit het perfecte boek.

Tip: op donderdag 24 september is in Bibliotheek Hengelo een lezing over Mindfulness dat ook zijn wortels heeft in het Zen-boeddhisme.

Reserveer in onze catalogus.