Ik ben in een familie getrouwd die gek is op taal. Mijn zwager krijgt geen zin over de lippen of er zit wel een woordspeling of een woordgrap in. Mijn echtgenoot spreekt hier ook een aardig woordje in mee en van de weeromstuit beginnen mijn zonen nu ook al. Heel af en toe schiet er bij mij een klein woordgrapje uit. Dat heb ik overigens meestal pas door als mijn mannen beginnen te lachen en zeggen, zie je wel jij kan het ook!
Paulien Cornelisse heeft een erg leuk boekje geschreven over taal. Die oude man met witte baard die rond 5 december (bij sommigen komt hij rond 25 december, maar dan heet hij anders) cadeautjes komt brengen heeft een exemplaar bij ons achtergelaten, tot grote hilariteit van de heren. Taal is een prachtig fenomeen en daar begint 'Taal is zeg maar echt mijn ding' dan ook meteen mee:
Mensen denken dat taal is uitgevonden om elkaar beter te begrijpen. [...]Hoe meer ik erop let, hoe meer ik ervan overtuigd raak dat mensen bijna altijd iets anders zeggen dan ze bedoelen. Zelfs een zin als 'wil jij nog koffie?' kan vanalles betekenen:Of zoals op de achterflap vermeld staat: TAAL IS ZEG MAAR ECHT MIJN DING gaat over taal. Niet over hoe mensen met elkaar zouden moeten praten, maar over hoe ze dat per ongeluk doen. Erg geestig! Denk bijvoorbeeld maar eens aan het Voetballiaans!
- 'Wil jij nog koffie? Mooi, ik ook, dus als jij even zet...'
- 'Wil jij nog koffie> Ik vraag het maar, want dan hoeven we het verder niet meer te hebben over die oersaaie problemen op je werk'.
- 'Wil jij nog koffie? Als je nee zegt betekent dat dat de sfeer verpest is en ik het op korte termijn ga uitmaken'.
Paulien Cornelisse schrijft in een directe stijl. Een stijl die geheel past bij haar andere activiteiten, want naast schrijfster is zij ook theatermaakster en stond ze in 2007 in de finale van het Leids Cabaret Festival. Wil je weten waarom 'focking' niet hetzelfde betekent als 'fucking' en 'oké' het nieuwe 'ja' is?
Reserveer in onze catalogus