Het gebeurde allemaal op een sinterklaasavond, lang, heel lang geleden. Zolang geleden dat Sinterklaas nog maar één zwarte piet had en zijn baard nog niet helemaal wit was. Dus kun je nagaan hóe lang geleden....
Zo begint het sinterklaassprookje
Sinterklaas en de arme kindertjes van
Herman Finkers. Een verhaal voor jong én oud over de ontmoeting van Sinterklaas met negen arme kindertjes.
Een Sinterklaas sprookje voor jong én oud. Met herkenbare en grappige situaties voor kinderen en met typische Finkers taalgrapjes voor de ouders.
Flaptekst
Lang, lang geleden was het op vijf december steenkoud en was Sint nog iets minder oud. Sint Nicolaas en Piet ontmoeten Nico en zijn onafscheidelijke muisje; Jet, die met haar familie in het huisje-met-de-kromme-schoorsteen woont; een jongetje dat geen schoenen draagt en nooit iets zegt vanwege zijn spraakgebrek en drie kindertjes die door de herbergier als rookvlees in een schoorsteen zijn opgehangen. Sint en Piet zorgen goed voor deze arme kindertjes en enkelen van hen gaan zelfs mee naar Spanje om de pietenopleiding te volgen en als tolk.
Schitterend zoals hij schrijft over de lastige Spaanse uitspraak van "Nico Laaszs" die door een lispelend jongetje, genaamd Szjonnie Szsanders, juist in perfect Spaanse uitgesproken wordt. Mooi voorbeeld van de humor van Finkers.
En natuurlijk ook een verhaaltje over Zwarte Pieten maar gelukkig niets over de discussie over Zwarte Piet. Hoewel Finkers daar wel het zijne van denkt. Finkers: ''Tja, al die onenigheid over Zwarte Piet. Ik weet niet wat het is, maar ik weet wel wat het níet is. Het is niet de bedoeling.”
Mocht je te laat zijn om het boekje te lenen in de bieb of te kopen bij de boekhandel, niet getreurd hoor. Want
je kunt de Douwe Egberts versie uit 2012 hier lezen.
Reserveer hier Sinterklaas en de arme kindertjes
