En het allermooiste is natuurlijk dat Breyten Breytenbach vanaf 13 juni een paar dagen in Hengelo is!!
Dinsdagavond 16 juni houdt dichter, prozaschrijver en vertaler H.C. ten Berge op uitnodiging van Raakruimtes een lezing over de literaire werken van Breyten Breytenbach in Bibliotheek Hengelo Beursplein.
Zijn poëzie heb ik al eens eerder gelezen en het herlezen van zijn boek Landschappen van onze tijd, vermaakt aan een beminde was een feestje, zoals bijv. dit gedicht:
de maan is gevallen en de sterren
zijn gesnoten, vogels deftig in grijze
feesttooi uiten een haastige groet van
zilveren olijf tot groene kurkeik. bij Don Ve cino
kraait een bantammer onder de lege vijgenboom,
wijd en veel verder naar het noorden, dicht bij de
grens
Bij zijn poëtische teksten gaat het niet zozeer om de betekenis van de woorden, maar het ervaren van zijn woordweefsels.
Voor Breytenbach is de prachtige uitspraak van Matisse over poezie en
schilderen van grote betekenis: ''Ik schilder tot dat de hand zingt''. Voor hem werkt dat soms ook echt zo bij het schilderen en bij de poëzie. "Als je de technieken beheerst, als je de horden van het bewust kiezen hebt genomen en niet meer denkt aan goede of foute beslissingen, dan kan de hand gaan zingen. En het allermooiste is als je in een schilderij of een gedicht kunt dansen".
schilderen van grote betekenis: ''Ik schilder tot dat de hand zingt''. Voor hem werkt dat soms ook echt zo bij het schilderen en bij de poëzie. "Als je de technieken beheerst, als je de horden van het bewust kiezen hebt genomen en niet meer denkt aan goede of foute beslissingen, dan kan de hand gaan zingen. En het allermooiste is als je in een schilderij of een gedicht kunt dansen".