Cliënt E. Busken

Het zal je maar overkomen. Zit je aan het einde van je leven in een rolstoel in een tehuis waar je je maar hebt aan te passen en waar niemand echt begrijpt wie jij bent. Dat je dat zelf eigenlijk ook niet meer weet doet er niet toe. Het is immers jouw werkelijkheid. Jeroen Brouwers schreef met Cliënt E. Busken een werkelijk zeer bijzonder verhaal. In dit verhaal volg je de gedachten van meneer Busken één dag lang. En die gedachten gaan maar door en vliegen overal langs.

Leon & Juliette: een liefdesgeschiedenis

Het boekenweekgeschenk van dit jaar was 'Leon & Juliette' van Annejet van der Zijl. En, zoals je van Annejet van der Zijl mag verwachten ligt er dus een goed gedocumenteerd, inlevend geschreven juweeltje bij mij thuis. Annejet van der Zijl, haar boeken staan garant voor leesplezier gecombineerd met wat het echte leven voor sommigen onder ons in petto heeft.

Het thema van de Boekenweek dit jaar was 'Rebellen en dwarsdenkers'. Wat heeft dit boekenweekgeschenk met dit thema te maken? De invalshoek is zeer verrassend: Charleston 1820 en de liefde tussen een witte man en een zwart meisje. Waarom je dan een rebel bent doet Annejet haarfijn uit de doeken.

Klikspaan

Eind vorig jaar kreeg ik van mijn lieve collega's het boek 'Klikspaan' van M.J. Arlidge. Klikspaan is één van de delen van een lange reeks thrillers die allemaal de titel van een rijmpje of liedje hebben. Het begon met 'Iene Miene Mutte'. Lieve kinderrijmpjes, maar duistere verhalen.

De boeken gaan over een politieteam in Southampton, Engeland, waar inspecteur Helen Grace de scepter zwaait. In dit deel doet Helen met haar team onderzoek naar een aantal mysterieuze branden, die telkens bijna tegelijkertijd op drie plekken in de stad ontstaan. Luguber detail: er is ook altijd één woonhuis bij.

De zin van het leven

Op 1 april 2017 kreeg journalist Fokke Obbema een hartstilstand en was hij plotseling even dood. Er was geen verklaarbare reden voor deze hartstilstand. Nooit gerookt, een matig drinker, geen overgewicht, dagelijks gezond leven en enkele keren per week sporten. Aanvankelijk had Obbema de neiging de gebeurtenis te bagatelliseren, maar allengs kwamen er toch vragen. Waarom? Waarom ik? Waar kwam dat goedje plaque vandaan dat de aders had dichtgeslibd. Het kon toch niet zo zijn dat het er gewoon was?

Ruim een jaar na zijn hartstilstand schreef Fokke Obbema een aangrijpend artikel in de Volkskrant over zijn hartstilstand. Het was de inleiding van een serie interviews die een jaar lang wekelijks volgde in de maandagkrant en waar ik gaandeweg steeds meer naar uitkeek.

Arne Dahl en zijn A-team

Arne Dahl is een Zweedse misdaadliteratuur schrijver. Zijn boeken zijn ook verfilmd en dat levert spannende thrillers op, zoals we ze gewend zijn van de Scandinavische misdaadverfilmingen. Ik heb een aantal van deze verfilmingen gezien en ze zijn de moeite waard.

In deze serie draait het om het A-team van Jenny Hultín. Zij krijgt na de moord op twee kopstukken uit de financiële wereld de opdracht een team samen te tellen om deze zaak op te lossen met hoge prioriteit. Ze gaat op zoek naar geschikte politiemensen en vormt zo haar bijzondere team.

Pieter Waterdrinker: Lenins balsem

In de zomervakantie las ik Tsjaikovskistraat 40 van Pieter Waterdrinker en schreef daar over. Eigenlijk een soort vervolg op Lenins Balsem. Reden om dit laatste boek ter hand te nemen en me te verdiepen in het Rusland van (net na)
de glasnost en perestrojka. Ook dit keer met autobiografische kenmerken, zij het minder sterk dan in Tsjaikovskistraat 40. Ik heb me ondergedompeld in een wereld, waar op de rand van legaliteit en illegaliteit, de mogelijkheden ogenschijnlijk ongekend waren.

Hanya Yanagihara: Een klein leven

Zelden werd ik zo een boek ingetrokken als bij 'Een klein leven' van Hanya Yanagihara. Er is veel gepubliceerd over dit boek. Daardoor wist ik op voorhand dat het geen gemakkelijk boek zou zijn. Met gemakkelijk bedoel ik in dit verband de inhoud van het boek. Het heeft me een tijdje weerhouden er aan te beginnen. Het formaat (752 pagina's) kan ook afschrikken. Maakt allemaal niet uit; als je één keer bent begonnen, gaat de rest vanzelf.

Moord op de moestuin

Dit is een boek voor een paar uur heerlijk ongecompliceerd leesplezier. De karakters zijn aansprekend, de omgeving spreekt tot ieders verbeelding, maar vooral voor de volkstuinierders onder ons is het een feest der herkenning, en het verhaal loopt ook nog eens soepeltjes weg. Het was afgelopen zomer het eerste boek dat ik las tijdens de vakantie en ik heb er van genoten.
Moord op de moestuin van Nicolien Mizee is goed geschreven, bevat de nodige humor en heeft een verrassende plot.

Paolo Cognetti: De acht bergen

'De acht bergen' van Paolo Cognetti heeft alles in zich waar een goed boek aan moet voldoen, maar wat me in eerste instantie het meest aantrok was het feit dat het zich afspeelt in het schitterde berglandschap van de Italiaanse Alpen.

Daarnaast gaat het over vriendschap en eenzaamheid. Onderwerpen die Cognetti ingetogen en oprecht verwerkt in zijn verhaal over de vriendschap van twee, ogenschijnlijk totaal verschillende, jongens, Pietro en Bruno
Het gaat ook over de moeizame verhouding van deze twee jongens ten opzichte van hun vader.

De poppenfabriek

De poppenfabriek is het debuut van Elizabeth Macneal. En wat voor één. Londen 1850. De zussen Iris en Rose werken in een poppenatelier onder het streng toeziende oog van hun bazin. Iris koestert een diepe wens om schilderes te worden, maar ziet geen kans uit haar eentonig leven te ontsnappen. Met haar, zeker voor die tijd, vrijgevochten denkbeelden kan ze geen kant op.
Silas Reed is een excentrieke taxidermist, die geobsedeerd raakt door Iris. Dit geldt ook voor de jonge kunstschilder Louis, die koste wat kost Iris wil vastleggen op het canvas. Het tandeloze zwervertje Albie verbindt deze personages met elkaar en of daar iets goeds uit voort kan komen...?

Tsjaikovskistraat 40

De oplettende Bibliotheekvolger zal het niet ontgaan zijn: Bibliotheek Hengelo bestaat 100 jaar en dat vieren wij. Zo'n jubileum zet altijd aan tot denken over de tijd. Met name de tijd die verstreken is en wat er allemaal heeft plaatsgevonden.

Pieter Waterdrinker gaat in Tsjaikovskistraat 40 100 jaar terug in de tijd. En dan in Rusland welteverstaan. Ruim 100 jaar geleden vond de Russische revolutie plaats. Lenin, tot die tijd levend in ballingschap, kwam uit Zwitserland terug naar Rusland. De tijd was rijp voor zijn communistische maatschappij.

Wees onzichtbaar

Murat Isik won in 2018 de Libris Literatuurprijs voor Wees onzichtbaar. Onlangs las ik dit boek en ik vond het prachtig.

Het verhaal dat Isik vertelt is sterk autobiografisch lees ik in de recensies die erover verschenen zijn. Ook Murat Isik kwam, net als hoofdpersoon Metin Mutlu, met zijn Zaza familie (een minderheidsgroep in Turkije) naar Nederland. Ook de vader van Murat Isik noemde zichzelf een atheïstische communist die weigerde te werken voor het kapitalistische systeem. En net als Metin Mutlu groeide Isik op in één van de Bijlmerflats in Amsterdam...

The Dressmaker

Prachtige verfilming van het romandebuut 'De naaister uit Parijs' van de Australische schrijfster Rosalie Ham met in hoofdrol Kate Winslet.
Myrtle Dunnage keert naar jaren terug, naar het dorp in de Australische outback waar ze is opgegroeid, om voor haar zieke moeder te zorgen. Wat Myrtle aantreft is de nog steeds door roddel en achterklap bijeen gehouden dorpsgemeenschap waarvoor ze in het verleden op de vlucht is geslagen. De aanleiding voor deze vlucht komen we gedurende de film te weten. Maar parallel aan het verleden loopt het heden met hernieuwde inzichten, die vooral Myrtle de ogen openen.

Montalbano: Net van bescherming

Ongelooflijk, hij is 92 jaar en schrijft nog steeds. Andrea Camilleri, de immens populaire Italiaanse schrijver van de detectives met Commissario Montalbano in de hoofdrol. Zijn 25ste deel in de Montalbano reeks, Net van bescherming, bereikte direct na verschijnen de eerste plaats in de Italiaanse bestsellerlijsten.

Wat maakt onze commissario toch zo bijzonder? Is het zijn melancholische, filosofische blik op het Siciliaanse leven, zijn milde chagrijn, zijn bepaald niet rimpelloze relatie met Livia of toch zijn voorliefde voor lekker eten? Hoe dan ook, hele volksstammen zijn inmiddels verslaafd geraakt en ik ben er daar één van.

Blindganger

Michael Ondaatje is vooral bekend van zijn prachtige roman The Englisch Patient. En als je de roman niet hebt gelezen dan toch wellicht de verfilming ervan gezien.
Met Blindganger heeft Ondaatje opnieuw een filmisch leven geschetst. Dit keer is dat het leven van Nathaniel of eigenlijk dat van zijn moeder. Vlak na de Tweede Wereldoorlog vertrekken de ouders van Rachel en Nathaniel de beide kinderen achterlatend onder de hoede van een onbekende onderhuurder de Mot (omdat hij vooral ’s nachts actief is). Via halve waarheden, een stoet aan schimmige en kleurrijke bezoekers en bewoners en de onvolledige waarnemingen van een kind ontstaat een beeld van moeder Rose, dat pas in het tweede deel van het boek, als Nathaniel inmiddels volwassen is, zijn uiteindelijke vorm krijgt.

Mariët Meester: Tribune van de armen

De eerste keer dat Mariët Meester voor langere tijd Zuid-Spanje bezocht was in 1985. Daarna is zij er vele malen naar teruggekeerd. In die dertig jaar heeft zij Andalusië, want daar heb ik het over, zien veranderen. Van een arm land waar de mensen hun leven leefden , zoals ze dat al jaren gewend waren, tot de introductie van de welvaart, mede mogelijk gemaakt door de Europese Unie.

De ondertitel van het boek dat Mariët Meester schreef over haar ervaringen 'De tribune van de armen' luidt niet voor niets: 'over leven en vrijheid in Andalusië'. Want als een rode draad loopt door haar verhaal de hang naar vrijheid, die ze onder alle gebeurtenissen door blijft bespeuren. Een ander rode draad is de Semana Santa, de Goede Week, die in Andalusië met stip de belangrijkste gebeurtenis van het jaar. In Malaga krijgt het begrip vrijheid in deze week een extra lading.

Drago Jančar: Die nacht zag ik haar

'Die nacht zag ik haar', zo begint het boek van de Sloveense schrijver Drago Jančar. Het is het eerste van vijf verhalen over de eigenzinnige, mooie, jonge vrouw, Veronika en haar steenrijke echtgenoot de zakenman Leo die tijdens de Tweede Wereldoorlog spoorloos verdwenen.

Een onthutsend beeld over schuld, collaboratie, vrijheidsstrijd, heldendom en verraad die zelden van elkaar zijn te onderscheiden.

Vertellen als vermaak : David van den Bosch: het geheim van Harald Delorge

Deze nam ik voor de gein mee. Een klein, dun boekje. Zou een detective moeten zijn. Vooruit ik laat me verrassen. En verrassen deed David van den Bosch me, met een heerlijk verhaal van en op eigen bodem. Connla Quinn is onze Ierse detective held die samen met zijn secretaresse Shirley Janssen (wat een geweldige personage!) een zaak niet aanneemt, maar wel oplost: Het geheim van Harald Delorge.

Lappenpop

Het is weer tijd voor een gedegen thriller.
Ragdoll is het, met veel tamtam, in 2017 gelanceerde debuut van Daniël Cole. Ragdoll betekent lappenpop. Dat klinkt heel onschuldig, maar dat is het niet als de lappenpop waarover het hier gaat bestaat uit zes aan elkaar genaaide lichaamsdelen van zes verschillende mensen. Wie zijn de slachtoffers en wat hebben ze met elkaar gemeen? Dat wordt een taak van rechercheur William Fawkes, bijgenaamd Wolf, en zijn team. Een reis tegen de klok is het gevolg, want de moordenaar heeft al een lijstje met volgende slachtoffers bekend gemaakt en Wolf is er daar één van...

Jan van Aken: De Ommegang

Eén van mijn favorieten afgelopen zomer was De ommegang van Jan van Aken. Bij Boekhandel Broekhuis lag dit boek mij al een tijdje verleidelijk aan te staren. Mooie kaft, middeleeuwse sfeer, beetje Breugeliaans, en een vijf sterren recensie in de Volkskrant. Ik las het als e-book. Lekker makkelijk in de vakantie, want deze pil beslaat wel even 628 pagina's. Geeft verder niks, want ik heb mij geen seconde verveeld. Wat een boek!