Pieter Waterdrinker: Lenins balsem

In de zomervakantie las ik Tsjaikovskistraat 40 van Pieter Waterdrinker en schreef daar over. Eigenlijk een soort vervolg op Lenins Balsem. Reden om dit laatste boek ter hand te nemen en me te verdiepen in het Rusland van (net na)
de glasnost en perestrojka. Ook dit keer met autobiografische kenmerken, zij het minder sterk dan in Tsjaikovskistraat 40. Ik heb me ondergedompeld in een wereld, waar op de rand van legaliteit en illegaliteit, de mogelijkheden ogenschijnlijk ongekend waren.

Tsjaikovskistraat 40

De oplettende Bibliotheekvolger zal het niet ontgaan zijn: Bibliotheek Hengelo bestaat 100 jaar en dat vieren wij. Zo'n jubileum zet altijd aan tot denken over de tijd. Met name de tijd die verstreken is en wat er allemaal heeft plaatsgevonden.

Pieter Waterdrinker gaat in Tsjaikovskistraat 40 100 jaar terug in de tijd. En dan in Rusland welteverstaan. Ruim 100 jaar geleden vond de Russische revolutie plaats. Lenin, tot die tijd levend in ballingschap, kwam uit Zwitserland terug naar Rusland. De tijd was rijp voor zijn communistische maatschappij.