Posts tonen met het label La Grande Chartreuse. Alle posts tonen
Posts tonen met het label La Grande Chartreuse. Alle posts tonen

maandag 7 oktober 2013

Into great silence


In 1984 vroeg regisseur Philip Gröning toestemming om te mogen filmen in een kartuizerklooster.

Te vroeg, zei men. Over 15 jaar misschien.

16 jaar later werd hij gebeld door het Grande Chartreuse dat ze zover waren.

De voorbereidingen voor de film duurde 2 jaar, de opnamen 1 jaar, de montage 2 jaar.

21 jaar na het idee was de film klaar.

Het resultaat: een film eerder meditatief dan weerspiegelend. Een film vol stilte.


De Kartuizer Orde (wikipedia) is de meest gesloten orde van de rooms-katholieke kerk en is bijna helemaal verborgen voor de buitenwereld. Het geboortehuis van de orde van kartuizers ligt hoog in de Franse Alpen. De monniken - kluizenaars in gemeenschap - leven aan de hand van eeuwenoude regels en rituelen. Dat Gröning toestemming heeft gekregen dit klooster als buitenstaander en vooral als filmer te betreden is een unicum te noemen.Vóór Die grosse Stille was er in La Grande Chartreuse nog nooit gefilmd en de laatste foto's die er genomen zijn stammen uit de jaren 60.

Gröning maakte niet zozeer een documentaire over de monniken, maar een impressie van hun leven. Routineuze taken als het bereiden van groente, bidden en eten komen meerdere malen zwijgzaam voorbij. Beelden van lege kloostergangen worden afgewisseld met shots van monniken die alleen op hun kamer zitten.

Net als in het kloosterleven zelf wordt er in de documentaire geen aandacht besteed aan het individu. Dat levert een film op over repetitie en routine. Het veranderen van de tijd, de seizoenen en de steeds terugkerende elementen van de dag, van het gebed. Een film die bijna een klooster wordt, in plaats van er één weer te geven. Een film over bewustzijn, absolute aanwezigheid, over mannen die hun leven hebben gewijd aan God in de allerpuurste vorm.

Ik kan wel tegen stilte. Ik heb dat zelfs nodig, als voedingsbron voor m'n lichaam en geest. Ik kan ook wel tegen films waarin misschien niet zoveel gebeurt, maar waarin je zintuigen op een intieme manier worden geprikkeld. Deze film kan je irriteren, verbazen, frustreren. Ik voel alleen maar verwondering, respect, rust, een bepaald verlangen zelfs. Een mooie voedingsbron dus, dat is wat het is.





Reserveer in onze catalogus.