"Of deze bundel je bekoort, weet ik niet. Maar ik verzeker je, ik heb het met een eerlijk gevoel geschreven. Direct vanuit mijn hart." Zo eindigt Koelkastlicht van Rodaan Al-Galidi (1971). Zijn achtste bundel, waarmee hij genomineerd is voor de VSB-poëzieprijs.
De Irakese dichter, schrijver en columnist Rodaan Al Galidi is de schrijver van Hoe ik talent voor het leven kreeg, het verhaal over Semmier die negen jaar wacht in een asielzoekerscentrum roman. Hij schrijft even mooie poëzie. Taal en woorden hebben de begaafde dichter gered. Op zijn kleine kamertje leerde hij Nederlands van een jong meisje, en schreef hij zijn dichtbundels in onze taal.
Posts tonen met het label Hoe ik talent voor het leven kreeg. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Hoe ik talent voor het leven kreeg. Alle posts tonen
zaterdag 19 augustus 2017
zaterdag 6 augustus 2016
Hoe ik talent voor het leven kreeg - Rodaan Al Galidi
Het asielzoekerscentrum als een vergeetplaats voor ‘probleemgevallen’. Stel je een gebouw voor met honderden mensen erin; die veroordeeld zijn tot nietsdoen, zich melden en wachten op post van de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND). Sommigen worden moe, depressief, lethargisch, gek van het lange wachten of maken zelfs een eind aan hun leven. Schrijver en dichter Rodaan Al Galidi verbleef negen jaar in een asielzoekerscentrum. In zijn boek Hoe ik talent voor het leven kreeg vertelt Al Galidi hoe het leven er in Nederland aan toegaat vanaf het moment dat je asiel aanvraagt op Schiphol.
Abonneren op:
Posts (Atom)