Op dinsdag 2 oktober vond een avond plaats in de grote zaal van ’t Swafert waarbij de Elsbeek aan de wijk Groot Driene werd teruggegeven. Bij deze gelegenheid trad ook de stadsdichter John Heymans op. Hij vertelde dat hij, woonachtig in de Kasbah, aanvankelijk niet zo’n grote voorstander van het project was, omdat daarvoor nogal wat bomen hadden moeten sneuvelen. Gelukkig was de Japanse kers gespaard gebleven. Na verloop van tijd evenwel groeide bij hem het inzicht dat de terugkeer van de Elsbeek in Groot Driene een verrijking voor de buurt is. Hij besloot zijn korte optreden met het voorlezen van het volgende gedicht:
ELSBEEK
Geen mooier voorbeeld van aangelegde natuur
dan het volgende: hoe de loop van dit water, ooit
verzonken, aan de oppervlakte werd gebracht,
zoals vroeger, maar in de vorm van een verse
bedding waar geen vis zich al waagde, geen golf
te gronde ging, een vreemde groeve, openlijk
slingerend door de serene ruimte van een grasveld,
een gaarde met stille bomen, en verder nog, een lege
beek die lag te wachten op de vervulling van eeuwig
stromen,- alsof het daarna nooit anders was geweest.
John Heymans
