Je moet er niet aan denken maar Hitler had een atoombom kunnen hebben. In 1939 ontdekken Duitse natuurkundigen de kernsplijting. Kort daarop breekt de 2e wereldoorlog uit en weet niemand wat de Duitsers met hun voorsprong aan kennis aan het doen zijn: maken ze een superwapen?
Amerika gaat als reactie hierop met man en macht aan de slag om een eigen atoombom te ontwikkelen hopend dat ze de nazi's voor zijn. In aansluiting op de invasie in Normandië in september 1944 wordt een militair onderzoeksteam opgericht dat op jacht gaat naar de atoombom van Hitler. Belangrijk teamlid van deze missie is de Nederlander Sam Goudsmit...
Posts tonen met het label Duitsland. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Duitsland. Alle posts tonen
maandag 16 april 2018
zaterdag 25 november 2017
De vrouwen van Lingenfels - Jessica Shattuck
De Amerikaanse schrijfster Jessica Shattuck ontdekte dat haar Duitse grootouders aanhangers waren geweest van het nazisme. Voor Jessica Shattuck was de waarheid een schok.
Ze wilde weten waarom het nazisme zo’n aantrekkingskracht had op haar oma en raakte gefascineerd door dit verzwegen familieverleden. Ze besloot daar in te duiken.
Jessica Shattuck schreef een indrukwekkende roman over het leven van drie Duitse vrouwen van mannen uit het Duitse verzet op basis van mondelinge overlevering en historische verhalen, films en memoires.
zaterdag 20 februari 2016
Hans Fallada: Alles in mijn leven komt terecht in een boek - Anne Folkertsma
Niemand heeft het Duitsland van voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog zo filmisch, aangrijpend en genuanceerd afgeschilderd als Hans Fallada. En niemand wist zich keer op keer zo door het schrijven uit de diepste vertwijfeling en alcohol- en morfineverslaving te redden als hij. Wat voor mens ging er schuil achter zijn pseudoniem? En wat verzweeg deze auteur, die beweerde: ‘Alles in mijn leven komt terecht in een boek’?
In Nederland geldt Gerard Reve als de grote volksschrijver; in Duitsland is dat Hans Fallada. Toch is hij voor veel mensen nog steeds een onbekende.
Gepost door
Diane
Tags
2016,
Anne Folkertsma,
beleven,
boekenweek,
Diane,
Duitsland,
Hans Fallada,
lezen
zaterdag 4 september 2010
Het Ruhrgebied voor romantici - Gert Jan Hospers
Nog niet eens zo heel lang geleden was het Ruhrgebied een stinkend landschap waar je het liefst zo snel mogelijk doorheen reed, op weg naar je vakantiebestemming. Weg uit dat lelijke industriegebied met walmende schoorsteenpijpen waar voortdurende rookpluimen in de meest vieze kleuren uit kwamen. De Duitsers hadden natuurlijk alles plat kunnen gooien toen de fabriekspoorten definitief dichtgingen. Maar gelukkig hebben ze dat niet hebben gedaan en zijn oude fabrieken en hoogovens verbouwd tot musea, theaters, concertzalen en met veel horeca. En nu is het Ruhrgebied Culturele Hoofdstad 2010.
En eerlijk gezegd stond een weekendje naar het Ruhrgebied niet hoog op mijn lijstje van een romantische weekendjes weg. Maar naar het lezen van Het Ruhrgebied voor romantici van Gert Jan Hospers en Peter Timmerman begin ik er al iets anders over te denken. En wie weet, na de lezing van Gert Jan Hospers op 21 september in de bibliotheek, boek ik nog so schnell wie möglich een hotelletje in Duisburg of Essen.
Want voor elk seizoen is een uitgebreid pakket aan tentoonstellingen en excursies. Dus dit najaar is er ook nog genoeg te doen.
Reserveer hier Het Ruhrgebied voor romantici in onze catalogus
En eerlijk gezegd stond een weekendje naar het Ruhrgebied niet hoog op mijn lijstje van een romantische weekendjes weg. Maar naar het lezen van Het Ruhrgebied voor romantici van Gert Jan Hospers en Peter Timmerman begin ik er al iets anders over te denken. En wie weet, na de lezing van Gert Jan Hospers op 21 september in de bibliotheek, boek ik nog so schnell wie möglich een hotelletje in Duisburg of Essen.
Want voor elk seizoen is een uitgebreid pakket aan tentoonstellingen en excursies. Dus dit najaar is er ook nog genoeg te doen.
Reserveer hier Het Ruhrgebied voor romantici in onze catalogus
maandag 7 juni 2010
Das weisse Band
Van enkele regisseurs weet je dat ze altijd bijzondere films maken. Je moet er van houden, dat wel, maar bijzonder zijn ze. Michael Haneke is zo'n regisseur. En ik hou ervan. Eerder schreef ik al iets over zijn beklemmende Caché, maar met zijn laatste film heeft hij zich wat mij betreft in alles overtroffen.
Das weisse Band draagt (vreemd genoeg) alleen in Duitsland de ondertitel: Eine Deutsche Kindergeschichte. En daar begint al het kippevel. Want ondanks dat het een verhaal is over een dorpsgemeenschap van jong tot oud, zijn de hoofdpersonen in de eerste en laatste plaats de kinderen. Die, aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog, op hun eigen samenzweerderige manier in opstand komen tegen de machteloosheid van de machthebbenden. Wat mogelijk verklaart waarom zij de volwassenen werden die later het nazisme konden doen ontstaan. En die beladen kinderrollen worden door de jonge acteurs fabelachtig gespeeld.
Voor een mooie beschrijving van het verhaal en een in mijn ogen goede recensie verwijs ik naar het artikel van de NRC. Ergens anders kom ik twee mooie zinnen over deze film tegen die ik hier nog graag aan wil toevoegen.
Voor de liefhebber twee trailers achter elkaar!
Reserveer alvast in onze catalogus
Das weisse Band draagt (vreemd genoeg) alleen in Duitsland de ondertitel: Eine Deutsche Kindergeschichte. En daar begint al het kippevel. Want ondanks dat het een verhaal is over een dorpsgemeenschap van jong tot oud, zijn de hoofdpersonen in de eerste en laatste plaats de kinderen. Die, aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog, op hun eigen samenzweerderige manier in opstand komen tegen de machteloosheid van de machthebbenden. Wat mogelijk verklaart waarom zij de volwassenen werden die later het nazisme konden doen ontstaan. En die beladen kinderrollen worden door de jonge acteurs fabelachtig gespeeld.
Voor een mooie beschrijving van het verhaal en een in mijn ogen goede recensie verwijs ik naar het artikel van de NRC. Ergens anders kom ik twee mooie zinnen over deze film tegen die ik hier nog graag aan wil toevoegen.
Meester provocateur Haneke, net gelauwerd met de Palme d'Or, brengt u zijn mooiste, oprechtste, meest verstikkende werk en maakt de cinema een klassieker rijker.Beter had ik het niet kunnen zeggen.
Haneke sleurt u een prachtig gestileerde zwartwit wereld binnen, schuurt u langs het hele scala van menselijke emoties, van onverschilligheid en verveling tot ontreddering en woede, en slaat u vervolgens tegen de muur van uw eigen ziel. Maar heel zachtjes en met veel liefde.
Voor de liefhebber twee trailers achter elkaar!
Reserveer alvast in onze catalogus
Gepost door
Astrid
Tags
Astrid,
Duitsland,
Eerste Wereldoorlog,
kijken,
michael haneke,
nazisme
zaterdag 17 april 2010
Huishouden - Jenny Erpenbeck
Wie een boek wil lezen dat op een hele bijzondere en indringende manier een beeld van Duitsland in de vorige eeuw geeft, moet beslist Huishouden van Jenny Erpenbeck lezen.
Jenny Erpenbecks "Heimsuchung" is in het Nederlands verschenen onder de titel Huishouden. "Heimsuchung" betekent niet Huishouden", maar huiszoeking, plaag of heimwee. Al deze elementen komen terug in haar roman.
Aan een meer boven Berlijn zijn een aantal huizen gebouwd. In één van die huizen hebben zich sinds het begin van de twintigste eeuw twaalf levens afgespeeld. De herenboer en zijn dochters, de architect en zijn vrouw, de soldaat, de schrijfster, de bezoekster. Hun levens raken verweven met deze plek en daarom ook met elkaar. De tuinman die zwijgt en alles voor iedereen doet, vormt de rode draad in deze 12 verhalen.
Jenny Erpenbeck weet de individuele lotgevallen van de twaalf bewoners, op een mooie en rustige wijze, te verbinden met de grote geschiedenis; het keizerrijk, de Republiek van Weimar, het Derde Rijk, de DDR en het weer verenigde Duitsland. De geschiedenis wordt in etappes aangereikt maar de onderlinge verbanden moet je zelf uitpuzzelen. Dat er nergens wordt geoordeeld maakt het boek heel erg sterk.
De quote op de omslag "Een wonder van een leeservaring!" klopt wat mij betreft helemaal. Hoewel dit boek niet echt geschikt is voor de gemakzuchtige lezer.
In de NRC stond overigens een interessant interview met Jenny Erpenbeck.
Reserveer dit boek in onze catalogus
Jenny Erpenbecks "Heimsuchung" is in het Nederlands verschenen onder de titel Huishouden. "Heimsuchung" betekent niet Huishouden", maar huiszoeking, plaag of heimwee. Al deze elementen komen terug in haar roman.
Aan een meer boven Berlijn zijn een aantal huizen gebouwd. In één van die huizen hebben zich sinds het begin van de twintigste eeuw twaalf levens afgespeeld. De herenboer en zijn dochters, de architect en zijn vrouw, de soldaat, de schrijfster, de bezoekster. Hun levens raken verweven met deze plek en daarom ook met elkaar. De tuinman die zwijgt en alles voor iedereen doet, vormt de rode draad in deze 12 verhalen.
Jenny Erpenbeck weet de individuele lotgevallen van de twaalf bewoners, op een mooie en rustige wijze, te verbinden met de grote geschiedenis; het keizerrijk, de Republiek van Weimar, het Derde Rijk, de DDR en het weer verenigde Duitsland. De geschiedenis wordt in etappes aangereikt maar de onderlinge verbanden moet je zelf uitpuzzelen. Dat er nergens wordt geoordeeld maakt het boek heel erg sterk.
De quote op de omslag "Een wonder van een leeservaring!" klopt wat mij betreft helemaal. Hoewel dit boek niet echt geschikt is voor de gemakzuchtige lezer.
In de NRC stond overigens een interessant interview met Jenny Erpenbeck.
Reserveer dit boek in onze catalogus
Gepost door
Diane
Tags
DDR,
Diane,
Duitsland,
Heimsuchung,
huishouden,
Jenny Erpenbeck,
lezen
zaterdag 20 december 2008
De boekendief - Markus Zusak
Soms lees je een boek, zo ontroerend en zo mooi, dat je wilt dat iedereen het gaat lezen.
De Boekendief, geschreven door Markus Zusak gaat over het leven in Nazi–Duitsland gezien door de ogen van het negenjarige meisje Liesel Meminger. Zij is, in 1939, samen met haar broertje op weg naar de familie Hubermann in Molching, een dorp vlakbij München. Onderweg sterft haar broertje en dan moet Liesel niet alleen afscheid nemen van hem, maar ook van haar moeder, die voortdurend ziek is en niet meer voor haar kan zorgen. Rosa en Hans Hubermann worden haar nieuwe ouders. Hans is een aardige anti-Nazi huisschilder en leert Liesel lezen. Boeken worden voor haar zo belangrijk dat ze ze soms steelt. Eind 1940 duikt de zoon van een joodse kennis van Hans bij hen onder en er groeit een band tussen Max en Liesel. Na een bombardement in 1943 is Liesel de enige in de straat die nog leeft. Ze gaat op zoek naar Max en vindt hem in Dachau.
Heel bijzonder vond ik dat het verhaal verteld wordt door de Dood. En je weet het.... "wanneer de Dood een verhaal vertelt, kun je maar beter luisteren". Sommige passages worden vanuit dit perspectief nog schrijnender, bv. wanneer de Dood vertelt over het overlijden van Liesel's broertje, of over het ophalen van Joodse zielen uit de concentratiekampen. Het verhaal springt heen en weer in de tijd. De hoofdstukken worden steeds onderbroken door korte beschrijvingen, citaten en tekeningetjes, waardoor de verschrikkelijke gebeurtenissen iets minder zwaar worden om te lezen.
De Boekendief, geschreven door Markus Zusak gaat over het leven in Nazi–Duitsland gezien door de ogen van het negenjarige meisje Liesel Meminger. Zij is, in 1939, samen met haar broertje op weg naar de familie Hubermann in Molching, een dorp vlakbij München. Onderweg sterft haar broertje en dan moet Liesel niet alleen afscheid nemen van hem, maar ook van haar moeder, die voortdurend ziek is en niet meer voor haar kan zorgen. Rosa en Hans Hubermann worden haar nieuwe ouders. Hans is een aardige anti-Nazi huisschilder en leert Liesel lezen. Boeken worden voor haar zo belangrijk dat ze ze soms steelt. Eind 1940 duikt de zoon van een joodse kennis van Hans bij hen onder en er groeit een band tussen Max en Liesel. Na een bombardement in 1943 is Liesel de enige in de straat die nog leeft. Ze gaat op zoek naar Max en vindt hem in Dachau.
Heel bijzonder vond ik dat het verhaal verteld wordt door de Dood. En je weet het.... "wanneer de Dood een verhaal vertelt, kun je maar beter luisteren". Sommige passages worden vanuit dit perspectief nog schrijnender, bv. wanneer de Dood vertelt over het overlijden van Liesel's broertje, of over het ophalen van Joodse zielen uit de concentratiekampen. Het verhaal springt heen en weer in de tijd. De hoofdstukken worden steeds onderbroken door korte beschrijvingen, citaten en tekeningetjes, waardoor de verschrikkelijke gebeurtenissen iets minder zwaar worden om te lezen.
De Boekendief laat de Duitse kant van de Tweede Wereldoorlog zien. Of zoals de Boekendief zou zeggen: "De woorden staan rechtop in het boek". Alsof het woord je wil tegenhouden en je de gruwelijkheid van die tijd wil laten doormaken.
Reserveer in onze catalogus
Reserveer in onze catalogus
Abonneren op:
Posts (Atom)