Jullie weten het allang... Ik hou van boeken die een heel leven vertellen en liefst ook nog het leven van de kinderen, de kleinkinderen en de achterkleinkinderen. En die je de geschiedenis beter laten begrijpen. Dit schreef ik in 2011 in een bieblogpost over Vita. En als ze dan ook nog eens over Italië gaan…
Dan snap je meteen dat De lange dagen van Castelamare een ‘moet je lezen’ boek is voor mij, maar ook voor iedereen die verzot is op familiegeschiedenissen, Italië en Italiaans eten.