De kerstman zat te brommen in zijn witte baard:
Ik ga dit jaar beslist niet naar de mensen.
Ze zijn ’t over ’t algemeen bepaald niet waard,
ze hebben altijd zulke overdreven wensen.
Ze zijn zo dom, ze zijn zo ijdel en ze snoeven zo
en dan die radio, en dan die radio.
Ik zal het voortaan dus maar liever laten
of zal ik nóg eens met ze praten…?
