Wachtend bij de kassa van de plaatselijke boekhandel Broekhuis las ik op de achterflap van een boek dat op de balie lag: “Stieg Larsson creëerde Mikael Blomkvist, Henning Mankell maakte Kurt Wallander onsterfelijk. Maak nu kennis met Sebastian Bergman.” Tsja, zo'n boek vraagt toch gewoon om meegenomen te worden??!
Van de achterflap
Het lichaam van de zestienjarige Roger wordt gevonden in een moerassig gebied. Hij lijkt omgebracht met messteken, maar nader onderzoek toont aan dat de kogel die hem doodde is weggesneden. Het spoor leidt naar de elitaire Palmöv-school, een school die eigenlijk veel te duur is voor de jongen.
Een oude vriend vraagt psycholoog Sebastian Bergman om hulp bij het onderzoek, maar Bergman heeft zelf al genoeg zorgen. Hij moet de erfenis van zin moeder afwikkelen en stuit daarbij op brieven die hij nooit had mogen lezen.
Het was weer ouderwets genieten. Vooral vanwege Sebastian Bergman, een gouden vondst om hem als hoofdpersoon te hebben. Hij is psycholoog en profiler en nogal met zichzelf ingenomen. Grof en gemeen in de omgang met mensen, soms heel grappig en af en toe ook kwetsbaar. Maar hij is geweldig goed in zijn werk. Wat een schitterende man! Gelukkig kon ik zo door met het tweede deel, De discipel.
Vijftien jaar nadat seriemoordenaar Edward Hinde door toedoen van psycholoog Sebastian Bergman achter de tralies belandde, worden in de omgeving van Stockholm de lichamen van enkele vrouwen gevonden. Ze zijn vermoord op een gewelddadige wijze, die tot in detail overeenkomt met de werkwijze van Hinde, maar hij zit nog steeds in de gevangenis.
Sebastian Bergman grijpt de gelegenheid om bij het onderzoek te worden betrokken met beide handen aan. Zijn kennis van de oude zaak is voor het politieteam meer dan bruikbaar, en het onderzoek biedt hem bovendien de mogelijkheid om bij zijn dochter in de buurt te zijn. Al snel blijken de moorden inderdaad met elkaar te maken te hebben – en met Bergman zelf, op een manier die hij zich nooit had kunnen voorstellen.
En weer was het genieten. Beide boeken lezen als een trein. Bij het tweede deel is de laatste zin een ware cliffhanger. Net als je denkt dat alles goed afloopt, weet je pas na het lezen van de allerlaatste zin dat dit dus niet het geval is. Op naar deel drie! Hopelijk schrijven de Hjorth en Rosenfeld snel…. Maar Bergman is het wachten waard.
Reserveer Wat verborgen is in onze catalogus
Reserveer De discipel in onze catalogus
